Code Sneeuwjacht

Pieter Bruegel de Oude - 1565 In de tijd van Pieter Bruegel de Oude hadden jagers in de winter meer last van sneeuw, dan van weidelijkheid. Ik geloof, dat ik voor de allerjongsten onder ons, dat even moet uitleggen. Die kennen de winters van 1565 natuurlijk niet. De allerjongsten zijn vooral bezig met hedendaagse zorgen. Zo liggen alweer wat kinderen angstig wakker en vragen zich af of hun marmot met kerst op tafel zal komen.

Die kans is eens stuk groter geworden nu het land wordt geteisterd door een winter, waar de meeste ouderen hun neus voor ophalen. Aan alle ongemakken van de laatste dagen, kunnen we ook de zorgen om het kerstmenu toevoegen.
Er mag tot kerst niet meer op wild worden gejaagd, lezen we bij de NOS. Geen reerug, geen fazant. De huiskonijnen en marmotten vervloeken de gedragscode van de KNVJ (Koninklijke Nederlandse Jacht Vereniging), die de jacht verbied als het land dik besneeuwd is.

In een persbericht van de KNVJ staat dat het slechts een advies is. Een advies “
vooral gebaseerd op de huidige sneeuwbedekking en de sneeuwverwachting op korte termijn, en betreft de gebieden waar een fors pak sneeuw ligt”. Maar, meldt de KNVJ, “in de winter is de jacht sowieso al aan strenge regels gebonden. Zo mag er in de buurt van wakken in het ijs niet worden gejaagd. Daarnaast gelden voor jagers fatsoensregels met het oog op dierenwelzijn, het zogeheten weidelijk jagen”.

De mensen die het niet zo op jagers hebben, zullen misschien denken dat de maatregel pure imagobuilding is. Zijn de jagers bang dat burgers, op hun winterse wandelingen, gaan mekkeren over de rode bloedsporen in de maagdelijke sneeuw?
Volgens de jagers zelf is dat niet de reden de jacht te staken. Het heeft met die weidelijkheid te maken.

Weidelijkheid was tot jaren terug een ongeschreven code, “vooral van belang is de houding ten opzichte van het wild en het welzijn der dieren die bejaagd worden. Soms ook in barre winters, bij overstromingen en andere natuurcalamiteiten”. Aldus een jager op dejachthut.eu.
Het houdt in dat bij streng winters weer de beesten met rust worden gelaten, omdat ze een iets te makkelijke prooi zijn. Ze moeten zich rot zoeken naar voedsel en vergeten dan natuurlijk de jager in het oog te houden. Da’s een onsportieve situatie.

Jagers moeten nu vooral de rillende dieren helpen. Mooi toch? Dat zullen tegenstanders van de jacht met een korrel zout nemen. Vijf jaar geleden openden ze zelf de jacht. Op ongewenste praktijken op het jachtveld.
Krista van Velzen (SP) en Marianne Thieme (PvdD) openden een website die illegale jachthutten in kaart ging brengen.
De website jachthut.nl licht ons voor: Veel van die jachthutten zijn niet zichtbaar voor het publiek omdat ze verscholen zijn achter bordjes streng verboden toegang, rustgebied voor het wild“. Dat is volgens de website niet waar. Het zou eerder gaan om “de laatste rustplaatsen voor in het wild levende dieren”, die er heen worden gelokt met voedsel en lekkere plantjes. Natuurlijk worden ze dan neergeknald, als ze zich aan het lokvoer tegoed doen.

Da’s ook niet zo sportief. De gedragscode van de jagers lijkt dan ook wat hypocriet. In de winter zijn de dieren toch al een makkelijke prooi. Zelfs als er geen sneeuw ligt, is voedsel schaars en zijn ze goed zichtbaar tussen de kale bomen. Waarom dan de jacht stilleggen als bos en weide ineens wit zijn?
Men kan dan ook geblinddoekt en uitgerust met pijl en boog ter jacht gaan?

Komt uw kerstmenu nu in gevaar door de weidelijkse gedragscode?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *