In de economische winter zullen we dit straatbeeld vaker zien. Want er speelt zich een nationale ramp af. Zo’n dikke drie procent van de beroepsbevolking blijkt te lamlendig om ook maar een poot uit te steken om de economie uit het koude dal te trekken. Ja, 301 duizend mensen steken de poot uit,alleen om de hand op te houden. Dat mag, maar voortaan wel als er een tegenprestatie wordt geleverd. Geen prestatie, geen geld.
Nu zijn er,volgens het CBS, bijna 127 duizend vacatures. Gesteld dat die door bijstandstrekkers vervuld kunnen worden, blijven er nog 174 duizend mensen over, die niks te doen hebben. Die moeten gaan sneeuwruimen bij bejaardentehuizen, bedden verschonen in ziekenhuizen of koffie zetten voor onderwijzend personeel.
Het is goed om werkervaring op te doen, meent VVD-Kamerlid Azmani, die voorstelt een tegenprestatie verplicht te stellen voor iedereen die zich bij de kas van de Sociale Dienst meldt.
De uitgaven voor Sociale Zaken bedragen in 2011 een slordige 67 miljard euro. Een bijstandsuitkering is nu 1416 euro per maand. Voor gehuwden en samenwonenden. Alleenstaande ouders krijgen daar 70 procent van, alleenstaande zonder kinderen vangen de helft.
Stel dat de groep van 301 duizend bijstandstrekkers een afspiegeling van de totale bevolking is, dan is 50 procent gehuwd of samenwonend, 16 procent alleenstaand en 3 procent alleenstaande ouder. Dat zou betekenen dat zij samen bijna 258 miljoen aan bijstand ontvangen, ofwel 0,4 procent van de totale uitgaven van Sociale Zaken.
Waar gaat de overige dikke 66 miljard dan naar toe?
Je kan stellen dat die cijfers natuurlijk niets afdoen aan het principe dat ook mensen met een uitkering enige prestatie mogen leveren. De SP vindt de sollicitatieplicht voldoende. VVD, CDA en PVV vinden dat schoffelen, sneeuwruimen en koffieschenken ook wel gevraagd mag worden. Omdat nou werkervaring te noemen, met als het doel is de mensen aan duurzame arbeid te helpen, gaat iets te ver.
Nou hoor je daar de heer Azmani ook niet over. Hij weet ook wel beter. Er zal altijd een groep werklozen zijn en een deel ervan zal nooit in een reguliere baan verwerven. Moet de uitkering dan een soort heitje voor een karweitje worden?
Daar zit wat in. Ik ken mensen die schoffelen hartstikke leuk vinden. En in de a-sociale doelgroep, waar ik mee werk, zijn er heel wat een stuk gelukkiger geworden als klusjesman. Ze zouden voor die prestaties wel graag iets meer “salaris” willen, maar een groot deel is echt blij dat ze op straat wat meer doen dan louter rondzwerven.
Prima dus. Maar hou nu eens wel op met te suggereren dat alle mensen met een bijstandsuitkering uit notoire frauderende werkweigeraars bestaat. De mensen die willens en wetens de boel besodemieteren, weten ook wel onder het schoffelen en koffieschenken uit te komen.
Het voorstel van Azmani gaat geld kosten. Wie gaat de coördinatie van de klusjes op zich nemen? Wie zorgt voor het toezicht en de controle? Welk bureau mag de nieuwe wetgeving evalueren? En waar gaan we op bezuinigen als blijkt dat de voorgestelde wetswijziging zo’n doorslaand succes wordt dat de kosten oplopen?
Ik stel voor dat de heer Azmani eens aan het werk gaat. Kom eens met een wetsvoorstel dat er voor zorgt dat we niet weer in een economische crisis belanden.