Dat internet de wereld zal veranderen, geldt zeker voor de Britten. Internet is het middel geworden om het o zo beschaafde wachten om zeep te helpen.
Terzijde: de Britten hebben natuurlijk al lang niet meer het patent op de brave rij. Nederlanders doen het minstens net zo goed. Files zijn geaccepteerde rijtjes en zodra een dierentuin zich gratis openstelt, staat er al snel een even keurige rij voor de poort. Dat is trouwens goed nieuws. Het Rotterdamse Blijdorp zet vandaag de dieren gratis te kijk, als protest tegen de bezuinigingen. Is de massale opkomst een voorbode van de velen rijen die Rutte mag verwachten?
Maar goed, de Britten en hun wereldvermaarde queue’s. De Payment Council (Raad voor Betaalverkeer) onderzocht de huidige rij-beleving van de Britten. Acht op de tien Britten vermijden wachtrijen door over te gaan op internetbankieren en online shoppen. Een woordvoerster van de Payment Council juicht dat de Britten eindelijk ontwaken uit dat suffe wachtgedrag en de rijen verruilen voor de lijn. De ‘on-line’. Dat moesten meer mensen doen, zegt ze.
Natuurlijk vindt de Payment Council dit een gunstige ontwikkeling. De raad is, onder andere, door de Britse banken opgezet. En net als de Nederlandse banken, willen die het liefst dat iedereen vooral pint en via internet de bank bezoekt. Met tal van listigheidjes wordt de consument ook die kan op gemanoeuvreerd. Papieren bankafschriften krijg je alleen nog tegen betaling, pinnen wordt gestimuleerd en wie een nieuwe rekening wil openen, wordt met lokmiddeltjes het internetbankieren op gestuurd.
De pinpas is niet gratis en voor veilig internetbankieren wordt de klant verantwoordelijk gesteld. Dat zijn bepaald geen maatregelen die het on-line betaalverkeer stimuleren. Wil de Payment Council de laatste Britten uit de rijen voor de bankfilialen halen, zou de raad niet met een publicitair welgevallig onderzoekje moeten komen, maar eerst de voorzieningen eens in orde moeten maken.
Opstekertje uit het onderzoek: in een rij wachten heeft ook leuke kanten. Jongeren vinden het minder vervelend dan ouderen. Ze maken van de gelegenheid gebruik door met hun mobieltje of I-phone hun zaakjes te regelen of ze vinden het een uitstekende kans contact met anderen te maken. Queuing is socializing. Gewoon een beetje dagdromen hoort ook tot de activiteiten die jonge mensen plezierig vinden aan de rij.
Dat zijn dan weer de voordeeltjes van bezuinigingen. Onthou dat als je straks in langere wachtrijen komt te staan voor gemeenteloketten, omdat er ambtenaren zijn wegbezuinigd.
Tag archieven: files
Zoals de prikklok thuis tikt….
Wie weet zit je nu lekker thuis te werken en werpt even een blik op dit weblog. Dat je dat dus in de baas zijn tijd doet, maakt niet uit, want die kijkt niet over je schouder mee. Heerlijk, dat thuiswerken. Zelf je werktempo bepalen en een grote mate van zelfstandigheid beperkt het ziekteverzuim, zo meldt het CBS. Maar werknemers zonder collegiale belangstelling verzuimen weer vaker, staat in datzelfde bericht. Misschien is het verstandig een collega mee naar huis te nemen op je thuiswerkdag.
Thuiswerken, wie wil dat niet? Jeugdminister Rouvoet ziet het als middel om gezinnen gelukkiger te maken. “Als werknemers (…)een deel van hun werk thuis zouden kunnen verrichten, dan zou dat heel veel gezinnen helpen in het spitsuur van hun leven“, liet hij in een toespraak in februari weten.
Rouvoet had een onderzoek naar thuiswerken gelast, waaruit bleek dat werknemers het wel heel aardig vinden, maar de werkgevers de voordelen nog niet zo zien zitten.
De overheid stimuleert thuiswerken wel, door norm voor een onbelaste reiskostenvergoeding te verlagen. Het minimum aantal reisdagen voor woon-werkverkeer is verlaagd van 150 naar 128 dagen.
GroenLinks diende een initiatiefwet in om het recht op thuiswerken wettelijk vast te leggen. Meer thuiswerken zou minder files tot gevolg kunnen hebben en minder stress voor de werknemers.
Er werken al aardig wat mensen thuis. Een op de tien werkenden gebruikt huis en haar als werkplek of als uitvalbasis, volgens het CBS. Nu gaat dat in veel gevallen om beroepen die dat goed kunnen hebben. Vertegenwoordigers, consultants of computerprogrammeurs.
De Arbo Unie somt de voor- en nadelen van thuiswerken op: Mensen kunnen thuis vaak rustig en efficiënt werken, reistijd en files worden vermeden, afstemming van werk en privé verplichtingen zoals zorg, worden makkelijker. De nadelen: minder sociale contacten met hun collega’s en een te grote vermenging van werk en privé.
Zowel in het CBS-bericht als bij de Arbo Unie zien we wat tegengestelde elementen. Thuis minder stress door grote eigen zelfstandigheid. Thuis ongezonder door gebrek aan collegiale belangstelling en vermenging van werk en privé-beslommeringen.
Als mensen meer thuis gaan werken en dus meer tijd in en rond de eigen woning doorbrengen, zou dan het aantal privé-ongevallen ook stijgen? Ongelukken in het huishouden dragen immers sterk bij aan de bijna onbetaalbaar geworden ziektekosten.
Natuurlijk zou een ongevalletje tijdens werktijd, ook al is dat thuis, tot de arbeidsongevallen gerekend moeten worden. Het zal lastig zijn dat goed te bepalen. Je zal even naar der wc willen, maar struikelen over het speelgoed dat je kind net achter je bureaustoel heeft gedeponeerd. Privé-ongeval? Ongelukje op de werkvloer?
De werkgever kan de Arbo-dienst te hulp roepen, om eerst een risico-inventarisatie te laten maken van je thuiswerkplek. Vervolgens krijg je te horen wat je thuis allemaal moet veranderen. Als je werktafel en bureaustoel niet aan de Arbo-richtlijnen voldoen, zal je die moeten vervangen. Betaal je dat nou zelf, of krijg je het vergoed van je werkgever?
Het zal een heel gesteggel worden om dat allemaal in cao's of wetten goed te regelen, omdat zowel werknemers als werkgevers natuurlijk niet graag zelf voor allerlei bijkomende kosten willen opdraaien. Of zal de overheid moeten bijspringen? Een beter milieu (minder files) en groot welzijn (gelukkig gezinnetjes) horen tot het lijstje ambities dat dit kabinet wil realiseren. Maar ja, dan zul je al die mensen, die door de aard van hun beroep nooit thuis zullen werken, klagen dat ze daarvoor geen belasting betalen.
De maakbaarheid van thuiswerken. Moet dat sterk door de overheid worden bevorderd, door wetten, fiscale voordeeltjes en desnoods herenakkoorden? Of moet het alleen in de cao-onderhandelingen ter tafel komen? Of moet het worden overgelaten aan de initiatieven van de individuele werknemer en de welwillendheid van zijn/haar werkgever?
De economie naar de knoppen
Volgens de transportbranche zijn files schadelijk voor de economie. De files zijn met 25 procent toegenomen in de laatste vier jaar. In 2007 heeft dat een schadepost van 700 miljoen euro opgeleverd. De regering is welwillend dat probleem op te lossen. De kilometerheffing moet uitkomst bieden.
Nu is er een rapportje uitgelekt. De Volkskrant heeft informatie gekregen uit een vertrouwelijk rapport van het Centraal Planbureau, het Milieu en Natuur Planbureau en het Ruimtelijk Planbureau.
Kernpunt van het lek: als de belasting van personenauto's en motorrijwielen (de bpm) wordt opgenomen in de kilometerheffing, dan dreigt onze economie ten gronde te gaan. Hoe dat precies zit, vermeldt de Volkskrant niet.
De kilometerheffing moet in 2016 volledig zijn ingevoerd. De motorrijtuigenbelasting komt dan te vervallen. De transportbranche wil dat ook de bpm verdwijnt. Als die niet verdwijnt, zou het draagvlak voor de kilometerheffing wel eens te klein kunnen worden, zo stelt de branche. En dus wordt er stevig over onderhandeld. De planbureaus hebben tot taak de discussie met cijfers te voeden.
Nu hebben ze blijkbaar berekent dat als de bpm in de kilometerheffing wordt opgenomen, het autorijden zo duur wordt, dat menig burger de wagen zal laten staan. Dat zal de economie enkele belangrijke ritten schelen en het resultaat zal minder welvaart zijn. Aldus de planbureaus volgens de Volkskrant.
De verkeersminister Eurlings en de transportbranche zijn wel voor afschaffing van de bpm. De belastingsecretaris De Jager is er tegen. Die ziet zo'n 3, 2 miljoen inkomsten aan zijn neus voorbij gaan, als de bpm verdwijnt. De planbureau's lijken dus op de lijn van De Jager te zitten: minder belasting is slecht voor de economie?
Maar, de planbureaus hebben het niet over het volledig verdwijnen van de bpm. Men heeft het over het versleutelen van de bpm in de kilometerheffing. Waarom zou dat schadelijk zijn voor de economie? De kilometerheffing vervangt de motorrijtuigenbelasting en de weggebruiker betaalt voor werkelijk gereden meters.
De bpm staat los van dat alles. Je betaalt het bij de aanschaf van een voertuig. Het huidige bpm-tarief is 42,3 procent van de aanschafwaarde voor een personenauto. Dat tarief wordt tot juli 2010 stapsgewijs verlaagd tot 25 procent.
Hoe milieuvriendelijker het vehikel is, hoe lager de belasting. Wie een dieselauto koopt, die helemaal geen roet uitstoot, betaalt 900 euro minder bpm. De schoonste personenauto levert 1400 euro korting op, de vuilste auto kost je 1600 euro extra.
Dus samengevat: de bpm wordt over twee jaar 17,3 procent lager dan nu en wie schoon rijdt spaart zijn portemonnee.
Als de bpm onderdeel wordt van de kilometerheffing kan de burgers dus op twee manieren zijn budget sparen: minder en schoner rijden.
Waarom dan overheveling van de bpm naar de kilometerheffing schadelijk kan zijn voor de economie is mij een raadsel. Nu werken er bij die planbureaus economen met een diploma, dus wie ben ik om hun conclusie in twijfel te trekken?
Ik ga er maar vanuit dat de Volkskrant onvolledige informatie doorspeelt, in de haast hun scoop naar buiten te brengen.
Of willen de planbureau's minister Eurlings pootje haken?
Week van het-was-me-het-weekje-wel
Gisteren, 12 oktober, was de afsluiting van een memorabele week. Een week waarin heel wat boompjes werden opgezet. Slechte timing, want dat moet je natuurlijk niet in de snoeimaand doen. Zo was het de week van de democratie en werden er alleraardigste boompjes geplant om de democratie te verbeteren. Tegelijkertijd werden die boompjes, in de traditie van het poldermodel, meteen van de frisse, jonge loten ontdaan. De nederlandse democratie is een knotwilg.
Pauw & Witteman mochten gisteren de week van de democratie afsluiten, maar van de aangekondigde presentatie van die verbetervoorstellen was helemaal niets te zien. En het kabinet haalde de democratie rechts in: Hirsch Ballin kwam Wilders tegemoet en gaat de dubbele nationaliteit beperken, Ab Klink verbiedt de paddo's en Eurlings bestrijdt de files door de files ruim baan te geven. Daar mogen de bewindslieden niet teveel over zeggen, want in diezelfde week censureert het kabinet haar eigen weblogs. De verbetervoorstellen als sneeuw voor de zon verdwenen en de democratie gesnoeid.
Ja, 12/10 gaat de analen in als een mijlpaal. Elders in de wereld werd Colombus' ontdekking van Amerika herdacht. Voor velen het land van democratie, vrijheid en ongekende mogelijkheden. Nu, 515 jaar later, vraag je toch af waarom dat boompje is overwoekerd door een heel Bush, die met zijn verstikkende takken de vrijheden van anderen ontneemt. Gisteren werden we in de documentaire “Taxi to the dark side” er nog eens fijntjes aan herinnerd hoe de opvattingen van Bush en co desnoods met martelingen worden afgedwongen.
Dat de rechtse inhaalmanoeuvre van het kabinet en de praktijken van Bush op grote schaal gedoogd worden bewijst maar weer eens hoe bang veel mensen zijn. En hoe positief je ook kan zijn over “De kracht van de kudde”, het symposium dat de Veerstichting gisteren afsloot met een debat over het drama democratie, de kudde dwaalt in angst over de democratische steppen.
Dat 12/10 inmiddels geschiedenis is werd ook nog eens bevestigd door de start van alweer een nieuwe week: de Week van de Geschiedenis, met als thema “Wonen”. De verbouwingen aan het democratisch huis zijn mislukt, vooruitdenken is niet de grootste kracht van de kudde, dus dan maar eens terugblikken hoe we nou van plaggenhut tot kantoorkolos zijn gekomen.
Het was me dus het weekje wel, maar we gaan weer over tot de orde van de dag. Het is zaterdag 13 oktober geworden en de democratie is een sprookje. Goed bewaakt, dat wel, zoals vandaag op de landelijke politiedag is te zien. En voor wie dat allemaal niet interesseert: misschien is kunstgeschiedenis leuker en als dat niet bevalt ga dan naar padvinderpop. Ruige rockers, die padvinders. Hoewel ik vrees dat Plasterk meent dat ook zij de weg kwijt zijn, omdat ze de akela tot lustobject hebben “verheven”.