Behandel Wildersgroei als een volkstuintje en je hoort er over een jaar of tien niks meer van. Niet dat je Geert omver moet schoffelen of onderspitten, nee, gewoon wat lacherig en schamper doen. Hoewel heel wat mensen serieus werk van hun volkstuin maken, is het lapje grond geen ideaal dat serieus wordt besproken als het gaat om een bijdrage aan verbetering van de samenleving te leveren.
Toen CDA en CU voorstelden om de probleemwijken aangenamer te maken door er meer volkstuintjes te bouwen, werd dat door minister Vogelaar afgewimpeld omdat de grond beschikbaar moet zijn voor meer woningen. Niemand nam verder het CDA en CU-voorstel ernstig.
En u een raadslid in Leeuwarden volkstuintjes aan de mensen wil geven omdat het helpt om overgewicht en depressies te bestrijden, was de toon van de berichtgeving ook erg laconiek. Een CU-raadslid aldaar schamperde het voorstel weg, blijkbaar vergeten dat zijn collega's op het haagse Binnenhof juist wel voor volkstuintjes zijn.
Terwijl ProRail al jaren bezig is de volkstuintjes langs de spoorwegen te ontruimen, worden de huis-tuin-en-keuken-landbouwers ook stelselmatig bedreigd door nieuwbouwplannen voor kantorencomplexen, bedrijventerreinen, sportcomplexen en natuurlijk de standaard woningbouw. Het wordt tijd het eens op te nemen voor de volkstuin en er nooit meer schamper over doen. Een beetje in de voetsporen treden van Pieter Winsemius, die in mei dit jaar spijt betuigde dat hij, als ex-woningbouwminister, de SP vond doorzeuren over het verdwijnen van volkstuintjes. In een interview in Vrij Nederland zei hij: ” De SP bleef maar doorzeuren over volkstuintjes. De Nederlandse Spoorwegen bezaten een aantal volkstuintjes. Die lagen gevaarlijk dicht bij het spoor en zouden daarom opgeruimd worden. De SP was tegen. Als minister kon ik daar op dat moment niet zoveel mee. Pas later realiseerde ik me: die SP’ers kijken door de ogen van de witte arbeiders in de oude wijken. En daar is het volkstuintje sinds jaar en dag het hoogst bereikbare ideaal. Kijk, zelf ben ik opgegroeid in een keurige buurt in Scheveningen. Ik moet dus proberen met andere ogen naar zoiets te kijken. En dat heb ik toen niet goed gedaan”.
Kijk, wie zijn gezondheid op peil denkt te houden door in de zweterige, bedompte fitnesslokalen op de hometrainer te springen, beseft natuurlijk ook niet dat je misschien wel gezonder af bent als je minstens 1x per week de tuin bijhoudt. Bovendien: je boodschappen worden wat goedkoper. Je verbouwt immers je eigen eten.
De volkstuin biedt vele mogelijkheden. Behalve een bijdrage aan de maaltijd thuis, gezonde beweging en sociale kontakten, leert de tuin je ook hoe om te gaan met de natuur. En de aanleg van meer vokstuinen kan de leefbaarheid van stadse wijken aanzienlijk verbeteren. Eigenlijk zouden gemeenten verplicht moeten worden, volkstuinen ter beschikking te stellen. In een reportage van Peter Brusse (Volkskrant) lees ik dat in Engeland zo'n wettelijke verplichting bestaat en er dus in de planologie rekening mee moet worden gehouden. Maar ja, Engeland kent van oudsher wel een veel steviger tuincultuur dan Nederland.
Ondertussen zijn er ook innovatieve ideeën voor de volkstuin. Kunstenaar en stedebouwkundige Ton Matton is met een klimaatmachine aan het uitzoeken wat verschillende klimaten met het stedelijk groen doen. Hij hoopt zo te ontdekken of het ook mogelijk zal zijn ananassen en cassave te verbouwen in de stad.
Nu wil het huidige kabinet dat we gezonder leven, beter met de natuur omgaan en de stad zowel ecologisch als sociaal leefbaarder maken. Wel, voeg een grondrecht aan de wet toe. Elk huishouden een stukje grond: de volkstuin.