Tag archieven: robotica

De ondraaglijke zwaarte van zwangerschap

zwangerHet kan behoorlijk zwaar zijn zwanger te zijn. Mannen hebben daar wel het meeste last van. Pardon? Het meeste last? Jawel, omdat ze niet weten wat het is om zwanger te zijn. En dat zit veel mensen flink dwars.

Zo werd er in de hoogtijdagen van het feminisme gepleit voor meer medelevendheid van aanstaande vaders. Het resulteerde in cursussen waar mannen meededen aan de zwangerschapsgymnastiek en leerden meepuffen. Sommige mannen sloten zich aan bij praatgroepen waar ze elkanders ervaringen aangaande de zwangerschap van hun vrouwen uitwisselden.
Maar dat was voor de man niet genoeg. De meelevendheid kende geen grenzen. Van verbale interesse (en voel je ‘m al schoppen?), gingen mannen over tot handtastelijkheden (ach, laat me nog een keer voelen of-ie schopt) en dat kan zeker in de allerlaatste weken net iets teveel zijn voor de zwangere vrouw.

En dan zijn er ook nog de mannen die stinkend jaloers zijn op de ongelijke verdeling der natuur. Ze zouden wat graag zelf eens zwanger willen zijn. De enige man waarvan bekend is dat-ie zelfs twee kinderen heeft gebaard, blijkt een ex-vrouw te zijn. Alle andere zwangere mannen waren vergissingen van urinetesten of andere medische missers.
Japanse wetenschappers waren echter zo zwanger van de gedachte, dat ze met een kunstmatige oplossing zijn gekomen: de zwangerschapsbuidel. Zo kun je het pak wel noemen dat ze ontworpen hebben. Een omhulsel dat het verloop van een zwangerschap simuleert. Van de groei van het embryo, tot aan het trappelen van de foetus toe. Zo zouden mannen meer begrip kunnen krijgen voor de lichamelijke ongemakken, waar hun vrouw zo onder zucht.

Wat je niet hebt, kun je (na)maken. Een deel der Japanse wetenschap lijkt wel geobsedeerd door de mogelijkheden van robotica. Misschien is het verstandig dat al die energie eens wordt gestoken in pakken die stroom opwekken? Er zijn al schoenen en rugzakken die een beetje energie kunnen leveren. Te weinig om er een huis mee te verlichten, maar als ook de kleding stroom levert en men wet het rendement te vergroten en handig op te slaan, scheelt dat misschien ooit een kerncentrale.
Maar goed, gezien de vervelende ervaringen kan ik me voorstellen dat de Japanners het leuker vinden een zwangerschapspak te ontwikkelen.

Geef een reactie

Schadevrije robots

Schadevrije robots Om de kosten van de gezondheidszorg wat in te dammen, zal steeds meer de hulp van robots worden ingeroepen.
Robots heb je in soorten en maten. Van handige hulpjes in huis, tot rondvliegend oorlogstuig. De laatste categorie wil nog wel eens tot onbedoelde slachtoffers leiden. Collateral damage genoemd. Dat kan ook bij robotica in huis, dus ook in de zorg.

BBC News meldt een Duits onderzoek, waarbij robots, uitgerust met een detectie systeem, werden getest. Het systeem is zo geprogrammeerd dat een robot die de groente moet snijden, precies de juiste snijbewegingen maakt. Stoot de robot op ander materiaal dan stopt hij met snijden.
Goed, je hebt er thuis eentje die kip kan fileren. De robot die de keukenvloer moest schoonmaken is echter defect, en de fileerrobot glijdt weg en zijn mes raakt je ter hoogte van je navel. De robot voelt ongeveer dezelfde substantie en hakt door.

Tenzij de robot dus is voorzien van een goed werkend ‘collision detect system’ (lees meer op BBC News).
Robotica moet natuurlijk extreem veilig zijn. Een robot die contact legt met de dokter èn klopt, veegt en zuigt, mag een handige hulp voor ouderen en gehandicapten zijn, maar moet niet de stofzuigerslang in de mond van de patiënt duwen, in de veronderstelling bezig te zijn met het toedienen van medicatie.
Robots die straks in ziekenhuizen patiënten in en uit bed tillen, moeten niet ineens denken dat ze balen meel staan uit te laden, die met een reuzenzwaai op de lopende band van een fabriek moeten worden gegooid.

Een demente oudere is over een aantal jaren wellicht omringd door een robot die het huishouden doet, eentje die de pillen verzorgt en een die voor het sociale vertier zorgt. Krijg je krantenberichten die melding doen van een bejaarde terecht is gekomen onder botsende robots.
Zijn foutloze robots maakbaar? Of zitten we straks met explosief stijgende zorgkosten wegens toename van ongelukken in en rond het (zorg)huis?

De meeste fouten zullen menselijk blijven. Een foutje in de software, een verkeerd afgestelde arm of slecht onderhoud en de robot functioneert niet naar behoren.
Misschien moeten robots door robots worden gemaakt?

Geef een reactie

Mobieltje als zorgassistent

Mobieltje als zorgassistent Dat mobieltjes en internet uitstekende middelen zijn om de burger in de gaten te houden, is nu wel bekend. Veel mensen maken zich er niet druk om, want het gaat toch om wangedrag te spotten? Wangedrag waar doorsnee burgers zich natuurlijk nooit schuldig aan maken? Staan die burgers er wel bij stil dat de grootste zonde ook gemonitored kan worden met die technologie?

Iedereen maakt zich wel eens schuldig aan die grootste zonde: ziek zijn. En eenmaal ziek, dan gedragen ook doorsnee burgers zich ronduit misselijk.
Krijgen ze keurig pilletjes voorgeschreven, die ze dan weer niet of te laat slikken. Zulk beroerd gedrag kan door de huisarts gevolgd worden via, bijvoorbeeld, je iPhone. Stel je moet 3x daags bij het eten een pil slikken. Je neemt er alleen eentje om een uur of tien ’s morgens en eentje tien uur ‘s avonds. De huisarts kijkt op zijn pc en kan dan twee dingen constateren: je houd er rare eettijden op na en je houdt je niet aan het recept.

Natuurlijk komt dat in je EPD en een dag later krijg je van minister Klink de boodschap dat je de kosten voor de pilletjes zelf moet betalen, wegens overtreding van de zorgregels.
Totale fictie? Lees dan eens dit artikel op VPRO’s Noorderlicht. Dat gaat over pillen met een ingebouwde microchip, die communiceert met een andere chip, die het mogelijke maakt de gegevens via je iPhone naar de computer van je huisarts te sturen. Een technologisch hoogstandje dat al bestaat en voor velerlei toepassingen in de zorg bruikbaar is. Ook voor de controle van een patiënt.

Patiënt ben je als je door ziekte bent getroffen. Om de zorg te verbeteren, makkelijker te maken of goedkoper, is al heel wat technologie in ontwikkeling. Zolang er geen pillen met chips zijn, kun je met het beeldhorloge herinnerd worden aan het tijdstip van inname. Of aan een afspraak bij de fysiotherapeut. Deze gadget is al getest om te kijken of “mensen met een verstandelijke beperking, autisme, PDD-NOS, ADHD, het syndroom van Asperger of beginnende dementie” er wat aan hebben.

Bij de fysiotherapeut aangekomen, kan het voorkomen dat je door een robot wordt geholpen. Minister Klink houdt wel van robots. Hij ziet ook wel wat in zorg op afstand. In plaats van verpleging aan huis of bed, wordt je vanuit een centrale in de gaten gehouden (lees mijn gastlogje op GeenCommentaar).Er is in Nederland al een echte hoogleraar voor technologie in de zorg. Dus reken maar dat er nog veel meer wordt uitgevonden.
Of gebruik gemaakt gaat worden van technologie die al volop aanwezig is in ons dagelijks leven. De mobieltjes, iPhones en internet.

Ook geschikt om je gezondheid te rapporteren als je nog niets mankeert. In het artikel op Noorderlicht wordt gesteld dat met behulp van minuscule sensoren in en op het lichaam van alles en nog wat is te meten. Van je hartslag tot je bloedsuikerspiegel. Niet alleen kan die informatie via je iPhone worden doorgeseind, er zullen ook smart phones komen waarmee je zelf een echo kan maken.
Zo wordt je zelf de zorgassistent van huisarts of specialist. Testjes doe je zelf en stuur je op. En wie weet kun je met je mobieltje zelfs een röntgenfoto maken. Komt er een tijd dat je jouw mobieltje vergoed krijgt, omdat de zorgkosten ermee omlaag gebracht kunnen worden?

Waarmee we bij de gezonde burger komen, die vooral gezond moet blijven. Een paar keer per jaar zelf testjes en scans maken en via internet opsturen naar huisarts of ziekenhuis. Waarmee gelijk bekeken kan worden of je rookt, drinkt of te vet eet.
Natuurlijk krijg je de analyse per e-mail toegestuurd. En hoewel je niets mankeert, maar wel ongezond leeft, krijg je gratis de mededeling dat je zorgpremie daarom verhoogd zal worden.

Geef een reactie

De draaglijke lichtheid van het werk.

De draaglijke lichtheid van het werk Het doorwerken tot je 67e gaat er komen. Alleen nog even een oplossing zoeken voor de zware beroepen. Tuurlijk, zegt Wouter Bos, komt helemaal in orde. We gaan werkgevers verplichten het werk zo licht te maken, dat niemand meer tot op de draad versleten raakt, lang voor het 67e levensjaar is bereikt.

Je kan de reactie van werkgeverszijde wel voorspellen: da's goed, meneer Bos, maar geef ons dan geld om het mogelijk te maken. Alle hoop is gevestigd op technologie. Dat levert vooralsnog erg dure speeltjes op, die bovendien nog niet optimaal zijn ontwikkeld. Hoewel er al wel mooie praktijkvoorbeelden zijn.

De Multistrater wordt de stratenmaker van de toekomst. De machine lijkt alles te kunnen (bekijk ook dit filmpje). Maakt oude stenen schoon, sorteert ze keurig op maat en kan ze in de meest fraai patronen neerleggen. Een soortgelijke machine, de Streetwise 1200, zullen we niet snel in het straatbeeld zien. De Nederlandse firma Robostreet is vorig jaar failliet verklaard. De oorzaak daarvan is op het internet niet te vinden, maar wellicht kan Robostreet met staatssteun nieuw leven ingeblazen worden?

Stratenmaker hoeft dus geen zwaar beroep meer te zijn. Maar hoe zit het dan met alle andere beroepen die gebukt gaan onder versleten ruggen, knieën, schouders en handen?

Zolang er nog geen robots zijn die het volledig overnemen, kan de mens zich wel in een robotpak hijsen. Het zogenaamde exoskelet ondersteunt de lichamelijke functies, die van zwaar werk te lijden kunnen hebben. Loop- en tilbewegingen worden lichter omdat in het robotpak acht motoren zitten die knieën, ellebogen en schouders ondersteunen (hier op dit filmpje te zien).

Met dat idee speelt ook de Universiteit Twente, maar dan met een heel ander doel: fysiotherapie. Ook hier ondersteunt robotica de noodzakelijke bewegingen. De robot LOPES, kan mensen die door een hersenbloeding gedeeltelijk zijn verlamd, helpen sneller te revalideren.
Het project heeft net 1,6 miljoen euro subsidie gekregen om de robot geschikt te maken voor gebruik in de revalidatiecentra.

Kijk, met zulke technieken kun je wel doorwerken tot je er definitief bij neervalt. Want waarom zouden ook niet de broze skeletten van 80-jarigen niet in een robotpak gehesen kunnen worden? Kunnen ze weer zelf hun bed opmaken.
De vergrijzing hoeft helemaal geen probleem te zijn. Al we maar half mens, half robot worden.

Geef een reactie

Robots het hoogste ideaal?

Robots het hoogste ideaal? De automatisering schrijdt voort en de robots rukken op. In het crisisakkoord van kabinet Balkenende is ook opgenomen dat er geld naar innovatie moet. Vreemd dat er niet meteen een paar miljard wordt uitgetrokken, bovenop de bijna 400 miljoen die het ministerie van Economische Zaken al heeft ingezet. Vooral om ideeën te ontwikkelen en uit te zoeken hoe nieuwe technologie en robotica meer en beter kan worden toegepast.

In de nota Innovatieverkenningen (pdf!) van Economische Zaken wordt gesteld dat in de Nederlandse maakindustrie de toepassing van robotica op het Europees gemiddelde ligt. Een formulering die verhult dat we behoorlijk achter liggen op Japan, Korea en Duitsland. Gek genoeg lopen we weer wel voor op de V.S.
In Japan zijn op elke 10.000 werknemers 275 robots werkzaam. In de Benelux zijn er 50 robottoepassingen op elke 10.000 werknemers. Om wat meer vaart in de opmars der robots te krijgen besteedt Economische Zaken dus die 400 miljoen euro om de relevante kennisinstellingen meer te laten samenwerken en vooral het MKB (Midden- en Kleinbedrijf) warm te krijgen voor robots.
Dat is niet genoeg. Maar niet getreurd. De robots zijn niet tegen te houden. Er is eigenlijk geen gebied meer waar geen robots werkzaam zijn.

Vervelend werk.
Robotica is vooral bekend als verlosser van saai of vervelend werk. Eigenlijk is de hedendaagse wasmachine een robot. Maar de was ophangen moeten we nog zelf. Duurt gelukkig niet zo lang, in tegenstelling tot fabriekswerk dat volcontinu gedaan wordt. Erg vervelend, maar de ontwikkelingen staan niet stil. In Hoogezand Sappermeer komt een volcontinu bedrijf voor precisieonderdelen. Van de aanvoer van het ruwe materiaal uit het magazijn, tot de assemblage van het product, zelfs de kwaliteitscontrole en het inpakken wordt geheel door robots gedaan.

Lastig werk.
Sommige klussen zijn niet alleen langdurig, ze kunnen ook aardig complex zijn. De robot helpt ook hier. In Duitsland wordt onderzocht hoe robots kunnen samenwerken met bijen om over grote oppervlakten het milieu te controleren. Inmiddels kunnen robots ook wetenschappelijke experimenten uitvoeren. In Groot-Brittannië hebben ze er een die al op eigen houtje een gen ontdekte, dat verantwoordelijk is voor de groei van organismen.

Duur werk.
Natuurlijk worden robots ook ingezet om de kosten te drukken. Omdat de zorg peperduur wordt, ziet minister Klink wel wat in robotica. De mogelijkheden lijken welhaast oneindig. Van kijkoperaties die door robots worden gedaan, revalidatierobots die de fysiotherapeut overbodig maken, tot zorg die wordt verleend door bijvoorbeeld een robot-zeehondje. De volautomatische zeehond schijnt heel goed depressieve bejaarden op te kunnen beuren.
Er is sinds kort ook een speciale hoogleraar die tot taak heeft de automatisering van de zorg tot in details te onderzoeken. Nee, de professor is zelf geen robot, maar dat zal in de toekomst wellicht ook mogelijk worden gemaakt, als we vinden dat ook de wetenschap veel te duur is.

Gevaarlijk werk.
Een wat vreemde denkwijze is dat gevaarlijk werk niet wordt afgeschaft, maar door robots wordt overgenomen. Je zou denken dat het logischer is werk dat zoveel slachtoffers kost helemaal uit te bannen. Helaas, dankzij robots zullen we voorlopig nog wel menig oorlogje kunnen voeren. Alleen zal treuren om “onze jongens” die sneuvelen bij zo'n klus ooit tot het verleden behoren. Het Amerikaanse leger is al aardig op weg. In Afghanistan zetten ze BigDog in. Een robot die 150 kilo aan wapens kan vervoeren en zelf in de gaten heft wanneer hij dekking moet zoeken bij naderend gevaar.

Denkwerk.
In voornoemde voorbeelden zie je al robots die het nodige denkwerk overnemen van wetenschappers of soldaten. Maar hoe zit het met het verfijnde denkwerk? Daar waar emoties of moraliteit een rol spelen bij te maken keuzes?
Het is nog wat science fiction maar er zijn wetenschappers die menen dat ook robots dat denkwerk prima kunnen doen. Op de TU in Delft wordt al onderzocht of robots een moreel besef kan worden bijgebracht. Daarbij kun je denken aan robots die reddingswerk kunnen doen in moeilijk te betreden gebied. Ze kunnen dan wel in situaties terecht komen waar besloten moet worden welke slachtoffers water krijgen en welke niet.
Robots uitgerust met kunstmatige intelligentie zouden misschien zelfs een religieus geloof kunnen hebben, meent een hoogleraar Informatica van de Universiteit van Tilburg.

Het hoogste ideaal.
Sinds mensenheugenis zijn we bezig het leven zo makkelijk mogelijk te maken. We ontdoen ons steeds meer van alles wat we lastig of vervelend vinden. Zwaar tillen, vuil werk, zorg voor demente bejaarden, zelfs het nemen van lastige beslissingen kunnen we overlaten aan robots.
Waarom doen we dat of staan we dat toe? Omdat onze diepste wens is, terug te keren tot het paradijs, waar we ooit zo onbarmhartig uit zijn verdreven? Lui en ledig, van lasten verlost?
Als dat de essentie is van het menselijk bestaan, dan wordt het tijd dat politici en beleidsmakers de crisis de wereld uit helpen door alles in te zetten op robots.

De moraal.
De opmars der robots is niet te stuiten. Het wordt tijd de morele consequenties er van te overzien en maatregelen te treffen, om te voorkomen dat robots alles bepalen. In 2007 begon Zuid-Korea een Robot Ethics Charter op te stellen. Om de rechtspositie van robots te regelen. Maar ethische regels voor het gebruik van robotica moeten er ook komen, vind de Britse robotexpert Noel Sharkey. Hij ziet het al gebeuren dat in de toekomst kinderen en bejaarde dagenlang alleen een robot te zien krijgen. Wat dat voor psychologische impact zal hebben, weten we nu niet, maar er kunnen maar wel beter richtlijnen voor worden opgesteld.

Mij lijkt het ook zinnig nu duidelijk te krijgen in hoeverre robots ons denkwerk over moeten nemen. Of zou het juist goed zijn als een robot een filosofie bedenkt die de wereld eens flink op zijn kop zet en onze existentie een nieuwe impuls geeft?

Geef een reactie

Ziekzoek en beter maken robots

Ziekzoek en beter maken robots De robots rukken op. Over een jaar of vijf zal een robot de zieke bollen uit de velden bij Lisse weten te halen. Nu is dat een zenuwslopend karweitje dat door mensen wordt gedaan. En zenuwslopend werk willen we van af. Daar zijn robots veel beter tegen bestand.

Wie van zenuwslopend werk moet revalideren wordt geholpen door een robot. Revalidatierobots hebben de toekomst. Wegens de vergrijzing zal er een tekort aan fysiotherapeuten zijn. Met één robot kan de fysiotherapeut drie mensen tegelijk helpen en de machines zullen efficiënter zijn dan de peut zelf.

De robots kunnen een arbeidzame toekomst tegemoet zien. Hoewel? Zijn er inmiddels, dankzij de crisis, niet wat robots werkloos geworden in de auto-industrie? Die stop je niet zomaar in een reïntegratieproject. Wie zijn hele automatische leven auto's geassembleerd, zal niet in een handomdraai RSI-patiënten kunnen revalideren. Tuurlijk, door één chip te vervangen heb je een robot zo omgeschoold, maar of dan de grijpers met laspunten ook een darmperforatie kunnen dichten?

Maar dat komt helemaal goed. De robotindustrie zal zich op andere markten moeten richten. De leveranciers van handige hulpjes in producties zien wel wat in de voedingsbusiness. Nu nog een klein afzetgebied voor robotica, maar nu het in de autofabricage stilletjes wordt, gaat men dat gat in de markt aanboren.

Het kan ook zijn dat de robotindustrie met een dipje te maken krijgt nu het economisch tij tegen zit. Willen ze bij Bos en Donner enige steun kunnen claimen dan moeten de minister Klink voor hun karretje zien te spannen. Die ziet een florissante toekomst voor robots in de zorg.
We hebben ook al een hoogleraar voor technologie in de zorg. Ook hij ziet een zonnige toekomst voor die handige hulpjes aan het ziekbed. Robots zullen zelfs in staat zijn ethische dilemma's waar artsen of verpleging mee te maken hebben, op te lossen.

Wordt het niet de hoogste tijd cao's voor robots te maken? En gedragscodes? Zodat de robots zich een beetje ethisch verantwoord gedragen?

Geef een reactie