Een beetje bedrijf doet zijn best om het milieu te sparen. En waar mogelijk maakt men daar ook reclame mee. Goed voor het merk en consumenten gebruiken de producten ook met een schoner geweten.
Zo publiceert Daf Trucks sinds kort recyclinggidsen op haar website om het hergebruik van onderdelen te stimuleren. Volgens het bedrijf zelf zet men de bedrijfswagen zo in elkaar dat 80% van de kunststofdelen en 90% van de metalen delen geschikt zijn voor hergebruik. Wie denkt in een gloednieuwe truck rond te karren, kan dus voor 85% bedrogen uitkomen, maar wel 100% tevreden zijn over het gespaarde milieu.
In de recyclinggidsen van Daf valt te zien welke onderdelen voor een tweede leven geschikt zijn. De onderdelen zijn voorzien van codes, zodat reparateurs en opbouwers ze makkelijk kunnen vinden en op de juiste manier kunnen toepassen.
Goed voorbeeld doet goed volgen? Om te beginnen kan de overheid normen opstellen die elk bedrijf verplichten hun product minstens net zo hergebruik-vriendelijk te maken als een Daftruck. Om de nationale trots wat op te poetsen mag dat gerust de Daf-norm genoemd worden. Met daarbovenop een commitment-verdrag om over uiterlijk 10 jaar alle producten 100% recyclinggeschikt te maken. Nu is recycling natuurlijk uitstel van executie. Ik weet niet hoe lang je een product veilig kunt reconsumeren, maar ik veronderstel dat er toch een keer een punt komt dat onderdelen alsnog naar de afvalverwerking gaan. Tenzij een of andere Willie Wortel materialen verzint die het eeuwige leven hebben. Dan kunnen we ons luxe leventje eindelijk duurzaam voortzetten zonder dat we het milieu belasten met bergen afval. Die mogelijkheid tart de fantasie.
Het zou in principe kunnen betekenen dat er helemaal geen nieuwe producten meer gemaakt hoeven worden. Einde aan de groei. Van elke total loss gereden auto kan weer een nieuwe worden gemaakt. Elke koelkast kan gerestyled worden tot een diepvriezertje die bij je nieuwe interieur past. Elk kledingstuk kan aangepast worden aan de volgende modetrend.
Zou allemaal kunnen, als er één factor ook wordt gerecycled: de mens. Als de bevokingsgroei blijft stijgen, hebben we niet genoeg aan louter hergebruikte producten om in ieders behoeften te voorzien. Tenzij ook de mens voor hergebruik geschikt wordt gemaakt. Met een beetje genetische manipulatie moet het toch mogelijk zijn huid, haren en organen te upgraden. Vervolgens wereldwijd het donorschap verplichten en wie dan nog aan gezinsuitbreiding denkt kan op internet recyclinggidsen raadplegen om uit die databases een nazaat samen te stellen. Met de juiste codes bij de hand kun je een erfgenaam krijgen die volledig matcht bij je stamboom. De levertijd houden we op 9 maanden. Dat moet ruim genoeg zijn om het model te testen op levensvatbaarheid, duurzaamheid en de normen en waarden die de samenleving aan een nieuwe burger stelt.
Een toekomst zonder schroothopen, afvalbergen en begraafplaatsen. Zo houden we meer dan genoeg ruimte over voor het eeuwige leven, zonder de aarde te plunderen en de omgeving te verzieken. De hergebruikcode als de science fiction van de maakbaarheid.