Tag archieven: wintertijd

Buitenhuisje en wintertijd

OccupyHet is wat vreemd een paar dagen te ontspannen in een buitenhuisje, waar door een technisch mankement de verwarming niet uit kan, en dan over de vele buitenhuisjes te lezen van de Occupy-beweging, waarvan de autoriteiten hopen dat het snel afgelopen is, nu de wintertijd officieel is ingesteld.

Wat een verschil tussen de houding van de Nederlandse autoriteiten en de Amerikaanse. In Amerika worden buitenhuisjes ontruimd, worden hulpmiddelen voor water en warmte verwijderd en zijn de arrestaties niet van de lucht. In Nederland zijn de autoriteiten er natuurlijk niet echt blij, maar zelfs een buitenhuisje bij paleis Soestdijk mag voorlopig blijven staan.

De houding der Nederlands autoriteiten valt goed te verklaren. Men verwacht gewoon dat het weer zijn werk doet. Tot nu toe was het oktoberweer de autoriteiten niet gunstig gezind, maar november nadert en sommige meteogoeroes menen dat er dan al een strenge winter komt. De autoriteiten vergissen zich natuurlijk behoorlijk, als ze menen dat Occupy alleen op straten, pleinen en in koude tentjes plaats hoort te vinden. Het spreekt wel tot de verbeelding, maar geen zinnig mens laat zijn tenen er afvriezen, omdat een paar banken ons in de kou hebben gezet.

Nee, als het te koud wordt dan is er binnen nog genoeg ruimte. Te denken valt aan de grote hoeveelheid leegstaande kantoorruimten. En wat dacht u van een nader beroep op de nu zo tolerante medewerking van het gezag?
Nog even en het centrale gezag gaat alweer op Kerstreces. Ik zou zeggen: stel de kantoren, de Kamers en het Torentje tijdens dat reces ter beschikking aan de Occupy’ers.
Zomaar een gedachte vanuit een buitenhuisje, waar de verwarming waarschijnlijk van slag is, omdat de thermostaat niet is berekend op de wisseling van zomer- naar wintertijd.

Noot: op eerdere vakanties kwam het thema ‘Buitenhuisje’ hier aan de orde in relatie tot schuld, herindeling,filosofie en politiek.

Geef een reactie

Gansch het raderwerk liep voor

Tijd We waren de tijd te ver vooruit. Een uur te ver, om precies te zijn. Keihard ingrijpen was noodzakelijk. Dat zijn we wel gewend in deze tijden, dus dat moet geen probleem zijn. Het zat helaas wat tegen.

Om 3 uur ‘s nachts moest de klok een uur terug worden gezet. Dat stond op de voorpagina van mijn ochtendkrant. Wetende dat mijn termijngeheugen wel eens tekort schiet, meteen het alarm op de wekker op tien voor drie gezet. Dat kon dus niet mis gaan.
Om een uurtje of twaalf ’s avonds naar bed gegaan. Redelijk vroeg voor de zaterdag, maar ik had me al een paar uur stierlijk zitten vervelen. Het was namelijk ook de nacht van de nacht. Een grappige actie. Een nacht lang alle lichten uitdoen, om het milieu te redden.

Het gaat niet goed met het milieu, het klimaat en de energiebronnen. Keihard ingrijpen is noodzakelijk. Het was tijd dat ik daar ook eens mijn steentje aan zou bijdragen. Geen halfzachte maatregelen. Om er zeker van te zijn dat ik nog geen tiende kilowatt zou verspillen, heb ik om zes uur ’s avonds alle stoppen in de meterkast omgezet.
Geen tv, geen pc, niet eens een radio om de avond door te komen. Een boek lezen ging niet. Heeft u wel eens uren in het donker doorgebracht, zonder enige afleiding? Het valt niet mee.

Om twaalf uur dus naar bed. Geen idee of het echt twaalf uur was, maar een mens mag toch wel op zijn biologische klok vertrouwen?
Al snel in een bizarre droom geraakt. Ik zat in een immens raderwerk en middenin dat complex hing een klok. Alles was met die klok verbonden. Omdat de totale existentie op hol was geslagen en op de klok vooruit was gelopen, moest die klok worden teruggedraaid. Als ik dat niet op tijd zou doen, zou heel het universum ontregeld raken.
Telkens als ik via een radertje vooruit was gekomen, wierp een volgend radertje me weer terug. Hoe ik mijn best ook deed, ik kreeg het niet voor elkaar de klok te bereiken. Ik zag het universum rondtollen. Ik zag hoe de klok oververhit raakte en langzaam begon te smelten.

U begrijpt dat het alarm van de elektronische wekker het af liet weten. Gelukkig wekte mijn droom me. Badend in het angstzweet schrok ik wakker. Geen idee van de tijd.Op de hoek van onze straat staat een klok. Even uit het raam gehangen om te kijken of ik daar wijzer van zou worden. Gelukkig. De gemeente deed niet mee aan de nacht van de nacht. Het was tien voor drie. Ik was dus precies op tijd!
Gauw naar de meterkast, alle stoppen weer omgezet en de wekker deed het weer. Stipt om drie uur zette ik het apparaat een uur terug. Ik kon gerust verder slapen.

Nu ik stukje zit te tikken is het tien uur. Op mijn klok. Ik kijk naar buiten en zie dat de gemeenteklok elf uur aanwijst. Wat is er fout gegaan? Ik had toch braaf om drie uur ’s nachts mijn klok teruggezet? Braafheid kent geen tijd, zei mijn oma wel eens. Nou, dat klopt. In al mijn braafheid ben ik het spoor volledig bijster geraakt. Ik weet nu niet meer in welke tijd ik leef. De enige houvast is de klok in de straat. De overheidsklok.

Ik besef dat als ik nog bij de tijd wil blijven, mijn vertrouwen in de overheid zal moeten herstellen. Ik zal die klok moeten volgen, om mee te kunnen draaien in de samenleving. Als het verantwoordelijke radertje, dat meedraait in de machinerie van de hedendaagse tijd. Dat is mijn tijd niet, maar wie heeft nog wat te zeggen over zijn eigen tijd?

Geef een reactie

Het was me het nachtje wel.

Het was me het nachtje wel Wie in duisternis leeft, heeft natuurlijk moeite met het licht der realiteit. Fout! Duisternis is ook een realiteit en mollen hebben daar geen enkele moeite mee.
Hm, een rommelig begin van dit stukje. Nou heb ik wel een goed excuus: mijn bioritme ligt overhoop. En laten we wel zijn, wat is een mens zonder een perfect lopend bioklokje?

Het is ook helemaal mijn eigen schuld. Ik wilde de Nacht van de nacht meemaken. Het idee had tussen mijn oren post gevat, dat ik zo ook eens een wezenlijke bijdrage kon leveren aan duurzaam energiegebruik. Ik zou meedoen aan een klimaatneutrale overgang van zomer- naar wintertijd.

Dat werd een puinhoop. Controlfreak als ik ben, eerst eens uitgezocht wanneer de zomer precies eindigt. De google-intelligence liet me weten dat de zomer allang voorbij was! Wanneer was niet duidelijk. In augustus, maar het kon net zo goed in september zijn geweest.

Dan maar opgezocht wanneer de winter begint. Resultaat? Het is helemaal geen winter! We zitten volop in de herfst.

Om er toch een mooie Nacht van de nacht van te maken, heb ik voor de zekerheid alle lampen uitgelaten toen de schemering viel. Er moest nog meer uit. Dat viel nog niet mee, want de hond was daar niet zo blij mee. Als ik de hond uitlaat, zijn we normaal gesproken met zijn tweeën. Nu heb ik ook de televisie en de pc uitgelaten. Dat vond de hond teveel.

Verder leek het wel een mooie nacht te worden. Tot ik me herinnerde dat om 3 uur de klokken een uur terug gezet dienden te worden. Maar in het pikkedonker was natuurlijk niet te zien hoe laat het was. Awel, op mijn gevoel het tijdstip bepaalt en op de tast alle vijf de uurwerken gezocht. Het leverde een paar blauwe plekken op. Het menselijk geheugen is een mooi ding, maar raakt in het duister aardig ontregelt. Ik schatte de plaats van tafels, stoelen en de hond net verkeerd in.

Maar het lukte redelijk, dacht ik, en vond het toen wel de hoogste tijd om te gaan slapen. En nu, op deze nieuwe dag, met een lekker licht zonnetje, ben ik weer helemaal bij de tijd.

Fout! De twee klokjes met ouderwetse wijzers staan bijna goed. De andere drie leven op heel andere, verschillende tijden. En mijn bioklokje zegt dat het half twaalf is, maar daarmee loop ik nu dan een uur achter. Had ik de zomertijd maar niet zo serieus genomen!

En voel ik me nou zo uitgeput omdat ik een doorwaakte nacht van de nacht heb doorgemaakt? Dan heeft de energiebesparing geen enkele zin gehad, want je kunt de klok erop gelijk zetten dat ik van slaaptekort en minder daglicht depressief wordt. Hetgeen verholpen wordt met een uurtje per dag voor een lichtscherm te gaan zitten. Klimaatneutraal depressief zijn, zit er voorlopig nog niet in.

Of ben ik van slag door dat zomer- en wintertijd gedoe? Dan is er nog hoop. De een zegt dat je er hooguit een weekje last van hebt, een ander wijst er op dat het einde van de zomertijd goed is voor je hart.

Eén ding is me wel weer duidelijk geworden. Wie, zoals ik, leeft in de donkere grotten der onwetendheid, raakt alleen maar ontregeld als die wordt bijgelicht over al die echte en kunstmatige zomers en winters, over het nut en onnut van lichtloze nachten en het verzetten van klokken.

Wie het lumineuze idee er doorgedrukt heeft, om de uurwerken om 3 uur ’s nachts te ontregelen mag wat mij betreft aangeklaagd worden wegens schending van de rechten van de mens op een gezonde nachtrust. Nu zitten we weer dagen opgescheept met een Europees slaaptekort. Dat kan toch niet goed zijn voor de economie?

Ik ben wel nieuwsgierig hoe u de nacht van de nacht en de transitie van zomer- naar wintertijd heeft doorstaan.

Eerdere tijdsperikelen op dit blog te lezen in Zondagsrust (maart 2008), Wakker worden (oktober 2007) en De mythe van tijd (december 2007).

Geef een reactie

Wakker worden!

SlaapDertig jaar lang in verwarring geleefd en nu wordt ineens duidelijk hoe dat komt: de zomertijd! Een onderzoek onder 50.000 mensen bewijst dat de invoering van de zomertijd onze biologische klok ontregelt. Met name avondmensen hebben daar last van.
Ik ben zo'n avondmens en nu snap ik dus waarom ik vanaf 1977 me zo vaak moe heb gevoeld. De wisseldiensten op mijn werk dragen daar ook aardig aan bij, maar die verandering van zomer- naar wintertijd is een soort mega-wisseldienst. Dat kan een mens niet aan.
Dat gerommel met de tijd tas onder andere de kwaliteit van de slaap aan. Andere onderzoekers hebben aangetoond dat een slechte nachtrust kwalijke gevolgen heeft voor de mentale stabiliteit. Slecht uitgeslapen mensen zijn sneller van slag. Slaaptekort heeft niet alleen een negatieve invloed op ons immuumsysteem, op de stofwisseling en ons geheugen, we raken ook sneller geëmotioneerd.
Die twee onderzoeken zijn eigenlijk een pleidooi voor rust en regelmaat. Dus voldoende slaap en zeker geen gerommel met de klok. Is dat nog wel haalbaar in de hectische en chaotische tijden waarin wij leven? Tenslotte heeft dat leven ook zijn leuke kanten en bovendien wil een mens zelf wel bepalen wanneer hij/zij iets doet en wanneer er dan geslapen gaat worden. Zaterdagavond lekker doorhalen met vrienden en zondagmorgen vroeg weer op om met de kinderen naar de Efteling te gaan moet kunnen. Midden in de nacht van een brainwave gebruik maken en even een stukje op je weblog zetten is ook een mooi moment. En bijvoorbeeld aanstaande weekend, bij de wisseling van zomer- naar wintertijd, alle lichten uitdoen en de schoonheid van de nacht ontdekken is een genot dat we ons niet laten ontnemen door een paar onderzoekjes. Het is trouwens nog maar de vraag of er nog wel geslapen wordt in Nederland, want weer andere onderzoeken wezen er op hoe de straatverlichting en nachtelijk verkeer mensen van hun slaap berooft.
We zijn dus klaar wakker. Dag en nacht. Dankzij die onderzoeken zijn we nu wel uit de droom geholpen dat we dan ook heldere dingen doen. Slaaptekort een verklaring voor veel van de knettergekke dingen die er zoal passeren.
Is uw bioritme nog een beetje in orde, of is uw tijdsbesteding ook een rommelige afwisseling van slapen en wakker zijn? Mocht u niet zeker weten of u een uitgeslapen en evenwichtig mens bent, die weloverwogen beslissingen neemt, doe dan deze test eens. Wie weet is uw waak- en slaapritme aan reorganisatie toe.
Update: 21:32 u. Met een score van 104 wist de test me te vertellen dat ik niet wakker lig van slaapproblemen.

Geef een reactie