Terug naar het flierefluiten

Terug naar het flierefluiten

Het oeroude flierefluiten zou in ere hersteld moeten worden. Zelfs de vakanties, die nu op gang beginnen te komen, vertonen een ernstig gebruik aan flierefluiterij. Het “druk, druk, druk”, beperkt zich helaas niet tot betaald werk alleen.

Dat is niet een kenmerk van de huidige, moderne tijd. Ook de eerste “moderne” mens, had het zo'n 40.000 jaar geleden al druk. Het bewijs? Duitse archeologen hebben de oudste fluiten gevonden.
Naast jacht en wat landbouw, besteedden onze voorouders ook aardig wat tijd aan kunstzinnige vorming. Ze maakten grottekeningen, sieraden, beeldjes en muziekinstrumenten.
Op
VPRO's Noorderlicht lezen we dat het vervaardigen van een fluit heel wat handwerkuren kostte. Waarmee we op het flierefluiten komen.

Want de dagelijkse levenbehoeften moeten ook behoorlijk wat tijd hebben gekost. Het vervaardigen van wapens om vlees te scoren, het zoeken naar loslopend proviand, het bereiden ervan ging toch heel wat intensiever dan nu. Ook het bouwen van onderkomens was arbeidsintensief, tenzij je een kant en klare grot tegenkwam. Was die bezet, moest je eerst de bewoners er uitknuppelen, wat dan weer ten koste ging van de beschikbare tijd voor de jacht.

En dan toch de tijd nemen om een fluitje te snijden uit een stuk ivoor? Dat zie je vandaag de dag toch niet meer.
In 2006 kwam het SCP (Sociaal Cultureel Planbureau) tot de constatering dat we steeds
meer verplichtingen ten koste gingen van de vrije tijd.
Ging in 1985 nog 43,6 uur op aan werk, zorg voor gezin en studie, in 2005 was dat opgelopen tot 48,6 uur. De belangrijkste activiteit was televisie kijken, dat overigens steeds meer wordt verruild door tijd achter de pc.

Een momentopname uit 2005 laat zien dat van de 168 wekelijkse uren er 76,2 op gingen aan persoonlijke verzorging (waaronder 60,3 uren aan slapen), 44, 3 aan verplichtingen en 44.7 aan vrije tijd. De alerte rekenaar ziet dat er 7,8 uren ontbreken. Wordt dat besteed aan werkelijk flierefluiten?

Hoewel er spiritueel geïnspireerde mensen zijn, die menen dat we van de oermens wel wat kunnen overnemen, lijkt het me zinloos weer in een berenvelletje een loslopende vleesfabriek neer te knuppelen. Maar op je gemak een fluit snijden? Dat is toch een uitstekende vorm van onthaasten?

Nu snap ik ook wel dat de oermens internet ontbeerde. Had hij muziek kunnen downloaden, dan hadden de Duitse archeologen waarschijnlijk nooit een ivoren fluit gevonden.
De vondst toont echter aan dat de oermens het niet minder druk had, maar die tijd wel anders invulde. Een fluit uitbenen doet een beroep op creativiteit en ambachtelijkheid. Aspecten die je goed kan gebruiken in alle andere activiteiten.

Maar een fluit maken kost wel de nodige concentratie en is sterk gericht op constructivistisch denken. Hetgeen de gedachten sterk focussen op maakbaarheid. Daarmee was ook de oermens geen echte, onvervalste flierefluiter. Even helemaal niets doen en maar zien wat er in je opkomt, daar waren onze voorouders misschien te bang voor? Het almaar bezig zijn kan immers niet uit calvinistische normen en waarden zijn voortgesproten, omdat het calvinisme nog moest worden uitgevonden.

En de hedendaagse mens? Ook te bang voor ledigheid?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *