Heel Nederland mag meekijken hoe het vandaag met de VVD zal vergaan. We kunnen dus zelf ons oordeel vormen, maar de redaktie hier heeft toch ook graag wat inside-informatie. De verbinding tussen de wandelgangen van de VVD en dit weblog zijn verbroken sinds het vertrek van heer Zalm (zie linkerkolom en klik eens op Opmerkelijke gesprekken en Zalm aan de lijn). We moeten het dus met externe bronnen doen. Zonder er erg veel van te verwachten maar eens in het kaartenbakje gedoken en er een oud 06-nummer uit gevist. Je weet maar nooit. Daar gaat-ie: 06 – 1….
Zalm: “Ja, zegt u het eens?”
pp: “Meneer Zalm! U bent nog steeds bereikbaar op dit nummer!”
Zalm: “Amice! Dat is verdraaid lang geleden!”
pp: “Alstublieft, noemt u mij uw amice niet. Dat deed u vroeger ook en daardoor ben ik een groot deel van mijn vriendenkring verloren.”
Zalm: “Zo ziet u maar, van je vrienden moet je het niet hebben”.
pp:”Ja, zo gaat dat ook onder liberale vrienden, nietwaar?”
Zalm: “Ach, elk huis heeft zo zijn kruis.”
pp: “Ik zit nu voor de televisie naar het VVD-congres te kijken. Ik heb u nog niet in beeld gezien. Bent u niet op het congres?”
Zalm: “Jazeker wel.”
pp: “Maar ik zie u helemaal niet.”
Zalm: “Hahaha, maar ik ben er wel, hoor! Helemaal van de partij!”
pp: “Oh, wacht. Ik denk dat ik het al weet. U heeft uw strategische positie achter de schermen zeker weer ingenomen?”
Zalm: “Zoho, u bent er ondertussen aardig op vooruit gegaan in uw waarnemingen. Maar zometeen ga ik nog wat zeggen op het podium hoor en dan ga ik lekker in de zaal zitten.”
pp: “Dank u. En, wat gaat het worden vandaag?”
Zalm: “Daar doe ik geen uitspraken over.”
pp: “Ach kom, toen u aan het stuurwiel stond was u ook niet te beroerd om uw mening te geven.”
Zalm: “Zeker en u zult ook nog van mij horen maar nu even niet.”
pp: “Ik begrijp dat u eigenlijk wel blij bent met het vertrek van Verdonk?”
Zalm: “Dat valt me nu weer van u tegen. U bent slecht in lezen en luisteren, hè? Ik heb gezegd slechts opgelucht te zijn dat het gerommel straks voorbij zal zijn. Ik vind haar vertrek jammer maar onvermijdelijk.”
pp: “Nou, ik kan me herinneren dat u vaker niet zo erg gecharmeerd was van haar aktiviteiten. Ze was volgens u soms wat al te snel met maatregelen.”
Zalm: “Jawel, een daadkrachtige dame, dat was niet altijd even makkelijk.”
pp: “Een dame? Sinds wanneer is een takkewijf een dame?”
Zalm: “Ho, ho, ho! Dat heb ik teruggenomen! Dat was niet netjes van mij. Ik ben heer genoeg om dat toe te geven.”
pp: “Nou, dat was onder druk van de partijdiscipline, toch?”
Zalm: “Meneer, onze partijdiscipline schrijft vrijheid van meningsuiting voor. En daar hoort vrijheid van excuses maken ook bij.”
pp: “Omdat u Verdonk dus hebt beledigd.”
Zalm: “Het was geen belediging. Ik beledig nooit iemand dus daar hoef ik mij dan ook nooit en te nimmer voor te excuseren.”
pp: “Waar sloegen die excuses dan op?”
Zalm: “Ik had het verkeerd. Mevrouw Verdonk was niet van hout en kon dus onmogelijk een takkewijf zijn.”
pp: “Huh?'
Zalm: “Nee, ze was en is een ijzeren ijskonijn, een stalen sodemieter, met een plaat van beton voor haar hoofd.”
pp: “Heer Zalm! Dat wordt weer excuses maken!”
Zalm: “Dacht het niet. Voor de waarheid hoeft men geen excuses te maken.”
pp: “Zo gaat dat niet, meneer Zalm. Heer Wie…”
Zalm: “Wat? Wie?”
pp: “Het erelid Hans Wiegel. Hij heeft erg moeite met het vertrek van Verdonk.”
Zalm: “Oh? En? Wat doet dat ertoe?”
pp: “Blijkbaar is hij het niet eens met de tacktiek van Rutte.”
Zalm: “Die meneer gaat nergens meer over. Dat u hem nog serieus neemt!”
pp: “Dat doe ik niet! Heb ik nooit gedaan ook. Maar hij heeft toch nog wel enig gewicht binnen uw partij?”
Zalm: “(Zucht…) Ja, daar zou hij wat meer op kunnen letten. Er kunnen wel wat grammetjes af bij hem.”
pp: “Hoe moet het nu verder met de VVD? Heeft uw partij nog wel een toekomst?”
Zalm: “Maakt u zich niet ongerust. Zodra het volk aan den lijve zal ondervinden dat christelijk-sociaal-zogenaamd-democratisch beleid hen zal beroven van individuele vrijheid en dat ook nog eens duur moet betalen, zal het volk weer snakken naar de liberale verworvenheden.”
pp: “Dat wordt toch nooit wat als uw partij straks gehalveerd zal zijn als Verdonk voor zichzelf begint?”
Zalm: “Ach meneer, uw analytisch vermogen is werkelijk bedroevend. Onderzoek heeft uitgewezen dat driekwart van de mensen die een eigen zaak beginnen het niet redt. U zou dat moeten weten, want dat is in uw wereldje van zefstandige webloggers al jaren het geval. De meesten houden het nog geen drie maanden vol!”
pp: “Zo zal het ook Verdonk vergaan?”
Zalm: “Kijk, nu doet u het al weer wat beter. Vergaan, dat is het juiste woord. Ze is te vaak te ver gegaan en dat ijzeren fenomeen zal dus vergaan.”
pp: “En heeft u nog een rol in de toekomst van uw partij?”
Zalm: “Meneer, ik sta hier goed. Wacht u maar tot het stemmen begint.”
pp: “Nog steeds de grote regisseur?”
Zalm: “Dat zijn uw woorden. Maar amice, leuk dat u even heeft gebeld, ik moet nu afbreken want ik heb belangrijkere dingen te doen. Even nog wat oefenen met de stemcomputer, want die moet…..”
pp: “Ah! Dus toch? Wilt u zeggen dat…..”
tuut-tuut-tuut-tuut….. Verbinding verbroken.