Arbeidsonrust

Arbeidsonrust Na gedane arbeid is het goed rusten. Lekker onderuit op de bank, de aftrap van de EK bekijken of de vrouwen finale tennis op Roland Garros. Er zijn natuurlijk altijd mensen die van geen ophouden weten en ook het weekend volstoppen met activiteiten. Zoals een gastlogje voor een ander weblog schrijven. Of mensen die niet werken, maar wel actief zijn: de stakingen in het streekvervoer gaan de zevende dag in.

Een staking kan de rust goed in de war schoppen. Maar het valt met de arbeidsonrust nog reuze mee. Zo vlak na de oorlog werd er veel vaker gestaakt. Naar mate we rijker werden, nam ook het aantal stakingen af.
Op de website van het IIGS (Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis) staat een door Sjaak van der Velden gemaakt
database van stakingen vanaf 1372 tot 2006.

Als ik de bekendste stakingen van 2007 en 2008 erbij reken dan hebben de laatste 63 jaar de werknemers zo'n 4142 keer het werk neergelegd. Dat is aanmerkelijk minder dan de 63 jaar daarvoor. Toen waren10.727 stakingen goed voor de nodige onrust.

De arbeidsonrust in de vorm van stakingen neemt dus sterk af. In de 40-er jaren nog ruim 1200 stakingen, na 2000 staat de teller op 240.

40'er jaren

50'er jaren

60'er jaren

70'er jaren

80'er jaren

90'er jaren

na 2000

1265

687

341

577

542

490

240

Onder de kabinetten van Balkenende lijkt de arbeidsonrust toch weer wat toe te nemen. Zijn voorganger, Kok, had in zijn laatste jaar met 26 stakingen te maken, Balkenende scoorde in 2006 alweer 38 stakingen.
De stakingen lijken ook wat pittiger te worden. De huidige staking bij het streekvervoer lijkt nog lang niet ten einde. En de politie-acties mochten er ook wezen, wat duur en omvang betreft.

Balkenende stoort zich behoorlijk aan de klagers onder het volk. Horen stakende werknemers ook tot het klagend deel der natie en maken ze JP's leven zuur?

Het valt nog mee. Als we er vanuit gaan dat Balkenende IV de rit uitzit, daarna op zijn lauweren zal rusten en niet meer terugkeert in de politieke arena en er de komende jaren geen stakingen meer plaatsvinden, dan krijgen we dit overzicht (links de zittingduur van MP's in dagen, rechts het aantal stakingen):

Zittingsduur

Stakingen

Lubbers

4309

Drees

969

Drees

3789

Beel

734

Kok

2891

Lubbers

656

Balkenende

2612

van Agt

338

van Agt

1787

Kok

327

den Uyl

1683

Balkenende

235

de Jong

1553

den Uyl

195

de Quay

1527

de Quay

156

Beel

912

Schermerhorn

155

Biesheuvel

675

Marijnen

140

Marijnen

630

de Jong

132

Cals

587

Biesheuvel

89

Schermerhorn

374

Cals

21

Zijlstra

134

Zijlstra

10

De christelijke MP's verzamelden 2511 stakingen. Louis Beel (KVP) en Ruud Lubbers (CDA) het zwaar te verduren. De sociaal-democraten kregen er 1646 aan hun broek, met Drees als topper.
Balkenende doet het beter dan Dries van Agt, maar weer wat slechter dan Den Uyl.

De licht stijgende trend in waar Balkenende mee te maken heeft, baart wel zorgen. Gemiddeld hebben we het goed, maar steeds vaker lopen cao-onderhandelingen op stakingen en andere acties uit.
Heeft Balkenende de boel nog wel onder controle of hoeft hij niet bang te zijn dat “gansch het raderwerk” stil zal vallen?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *