Categoriearchief: Donkey Shocking Award

Paal en perk

Verkeerspaaltje

Veiligheid kent zo zijn grenzen. Neem nu de verkeerspaaltjes waarmee woonwijken, straten of pleinen worden afgesloten. Bedoeld om gebieden autoluw te maken en de veiligheid van voetgangers of spelende kinderen te vergroten.
Maar die paaltjes veroorzaken ook weer heel wat onveiligheid. De aanrijdtijden voor brandweer en ambulances worden er een stuk groter door. De hulpverleners hebben tegenwoordig steeds grotere sleutelbossen op zak, waar ze net die ene sleutel voor dat ene paaltje uit moeten vissen.

André Lemmen, directeur van de RAV (Regionale Ambulance Voorziening) in Limburg-Noord is het zat. Hij gaat al die sleutels weigeren. In het plaatsje Reuver is de zoveelste wijk afgezet met paaltjes. De sleutel is nog niet bij André Lemmen ingeleverd, maar “ik accepteer die sleutel ook niet. Ze zorgen er in Reuver maar voor dat we vrije toegang hebben tot aan de deur van de patiënt. Je kunt zieke mensen toch niet laten wachten op ambulancepersoneel dat buiten bij zo'n paal staat te sleutelen.” (zie artikel in De Gelderlander)

De verantwoordelijke woningbouwcorporatie houdt voet bij stuk. Het was tenslotte een bewuste keuze
het gebied autoluw te maken. Als een ambulance dan eens een keertje door een plantsoen moet ploegen om zo'n paaltje te omzeilen, heeft men daar geen moeite mee.

Ondertussen heeft de ambulance-directeur veel meer moeite met alle paaltjes: “Als ik al die sleutels daadwerkelijk zou accepteren, zouden we 21 ambulances hebben met tientallen verschillende sleutels aan boord. Eer onze medewerkers dan het juiste pasje of sleuteltje hebben gevonden, kan er van alles gebeurd zijn.”

Hij gaat dus paal en perk stellen. De sleutels weigeren. Een daad stellen. Je kan wel jarenlang in allerlei commissies en vergaderingen wijzen op de onveilige aspecten van veiligheidsmaatregelen, maar als er niets aan wordt gedaan, komt onherroepelijk het paaltje dat de emmer doet overlopen.

Of zijn actie succes zal hebben is sterk de vraag. Gemeenten zullen niet omwille van één dwarsliggende ambulancebroeder een heel verkeersbeleid omgooien. Bovendien, die paaltjes hebben heel wat gekost dus nu nog meer kosten maken door ze weer te verwijderen, zal op budgettaire bezwaren stuiten.

De burgers zullen wel begrip hebben voor de directeur, maar voorlopig wel voor hun rustige, kindvriendelijke en autoluwe straten kiezen. Het vakbekwame ambulancepersoneel zal heus wel snel de juiste sleutel vinden.

De directeur zal wellicht op het matje worden geroepen en er aan herinnerd worden dat juist hij de onveiligheid vergroot als hij zijn personeel zonder sleutels de weg op stuurt.

En daarmee is André Lemmen de eerste genomineerde voor de Donkey Shocking Award 2008.
Hij bedoelt het goed. En dat niet alleen, hij zet zijn goede bedoelingen om in een ferme daad.
Maar zijn actie zal smoren in onwil van overheden en burgers om eens goed na te denken over de consequenties van bepaald beleid.

Redaktioneel:
De Donkey Shocking Award 2007 was vooral bedoeld voor landelijk bekende personen of organisaties. Voor de editie 2008 gaan we deze keer op zoek naar “de gewone mens”. Mensen die in hun dagelijkse doen de strijd aangaan tegen hinderlijke aspecten van beleid en maatregelen.

Ook jij kan mensen nomineren voor de Donkey Shocking Award 2008. Je nominatie moet natuurlijk wel goed gemotiveerd zijn met een begeleidend artikeltje.
Inzenden naar postmaster@peterspagina.nl

Donkey Shocking einde

Donkey shocking bannerU had nog wat nieuws te goed over de Donkey Shocking Award 2007. Op 13 januari sloot de stembusronde en kon bekend gemaakt worden dat de lezers hier eens sterke voorkeur hadden voor Midas Dekker, de bioloog, auteur en ex-radiocolumnist bij Vara's Vroege Vogels.
Midas Dekker, daar kon de redactie wel mee leven en zag al een boeiend gesprek voor ogen met de laureaat, bij de uitreiking van de door Crachàt ontworpen award.

Het contact met Midas Dekker moest via zijn uitgever lopen. Dat liep eerst wat stroef. Op een mail, waarin zijn nominatie werd aangekondigd, werd eerst niet gereageerd. Telefonisch contact en latere mailuitwisseling ging gelukkig ewen stuk soepeler.
Zijn uitgever liet weten dat Midas Dekker de Donkey Shocking Award een grappig initiatief vond, maar geen prijs stelde op een uitreiking. We spraken af de award op te sturen en de uitgever zou kijken of er nog een schriftelijke reactie van Midas los te troggelen was.

Midas Dekker, de bezitter van vele andere prijzen, vond de grap kennelijk wel mooi genoeg zo. Toen ik de uitgever nogmaals benaderde of een reactie te verwachten viel, stuurde men een mailtje terug met de mededeling: “Namens Midas Dekker bedankt Uitgeverij Contact de jury van de Donkey Shocking Award 2007”.

En daarmee is de Donkey Shocking Award 2007 in alle rust geëindigd.
Het was voor ons leuker geweest als het beoogde gesprek er wel was gekomen en dat de award persoonlijk kon worden overhandigd. Maar ik kan de reactie van de laureaat wel waarderen. Niet alles in het leven moet even serieus worden genomen en een award is niet iets waar je alles voor opzij moet zetten in het leven.

Er komt wel een 2008-editie. Nieuwe kandidaten voor de aanmoedigingsprijs voor mensen die met de beste bedoelingen zaken wullen verbeteren, maar dreigen stuk te lopen op het menselijke tekort of onwil van overheden.
Lezers kunnen hun genomineerden hier bekend maken.
Weet je een geschikte kandidaat? Stuur de naam, met een fraaie motivatie, op naar de redaktie (mail naar postmaster@peterspagina.nl
)
Wil je meer weten over de Donkey Shocking Award, klik dan op de link in de linkerkolom. Daar vind je alles van de 2007-editie.

Oorkonde 2007 Midas Dekkers

Oorkonde Donkey Shocking Award 2007

Donkey Shocking Banner

De Donkey Shocking Award is aan u toegewezen omdat U een voorstel, plan, of actie heeft gelanceerd of ondernomen dat

  1. een maatschappelijk relevant onderwerp betreft
  2. een kwalitatieve verbetering van dat onderwerp beoogt
  3. zonder twijfel gebaseerd is op positieve intenties
  4. een serieuze poging is individuen, organisaties, bedrijven of overheden tot beter handelen aan te zetten

echter door redactie en lezers van het weblog “Codes, keuze en maakbaarheid” een minimale kans van slagen wordt toegeschreven, omdat er te weinig rekening wordt gehouden met de realiteit van één of meerdere van de volgende factoren:

  1. het menselijke tekort, zijnde hebzucht, of egoïsme, of gebrek aan visie, of ongeïntresseerdheid
  2. de tijdgeest, zijnde heersende trends of contemporaine culturele opvattingen
  3. gebrek aan brede politieke en/of maatschappelijke steun
  4. de financiële prioriteitenstelling van overheden, organisaties en/of burgers

In uw geval betekent dit specifiek dat velen teleurgesteld waren dat uw radio-column bij Vara's Vroege vogels werd beëindigd, maar verwachtingsvol uitkijken naar nieuwe publicaties. Met andere woorden:

Uw uiterst creatieve en humorvolle wijze van “informatieverstrekking” wordt zeer gewaardeerd. U heeft ook menigmaal originele oplossingen aangedragen. Wij menen echter dat teveel mensen deze uitstekende ideeën niet overnemen, gehinderd als zij worden door hun egoïsme en hebzucht.


Deze oorkonde moet gezien worden als een aanmoedigingsprijs, waarmee wij willen zeggen dat u zeker uw werk en goede bedoelingen moet voortzetten, hopende dat u bij een volgende gelegenheid met de grootst mogelijke creativiteit in uw plannen een oplossing kan integreren voor één of meer van de genoemde belemmerende factoren.


Namens de redactie en lezers van het weblog “Codes, keuzes en maakbaarheid” wensen wij u daar alle sterkte en wijsheid bij.

Donkey Shocking Award: De uitslag

Banner

De stembox is gesloten, de winnaar bekend. Met 23% van de stermmen gaat de Donkey Shocking Award 2007 naar Midas Dekkers. Blijkbaar vinden de meeste stemmers dat zijn goede bedoelingen en ideeën de moeite waard zijn en dat meer mensen naar hem serieus zouden moeten nemen.
Uit de oorkonde die bij de award hoort:

Uw uiterst creatieve en humorvolle wijze van “informatieverstrekking” wordt zeer gewaardeerd. U heeft ook menigmaal orginele oplossingen aangedragen. Wij menen echter dat teveel mensen deze uitstekende ideeën niet overnemen, gehinderd als zij worden door hun egoïsme en hebzucht“.
Het artikel waarin hij werd genomineerd kun je hier nog eens herlezen.

Op enige afstand volgden de overige genomineerden:

Op de 2e plaaats met 16% van de stemmen: Ronald Plasterk. Verder:

3. Neelie Kroes – 14%

4. Frits van Oostrom – 12%

5. Pieter van Vollenhoven – 9%

6. (gedeelde plaats) Jet Bussemaker, Paul Frissen – 7%

7. Marlies Rohmer – 5%

en de 8e plaats wordt gedeeld door het CPNB, de ETV en het Kadaster.

Blijkbaar gaat de voorkeur meer uit naar personen dan naar organisaties, hoewel zeker 6 genomineerden een organisatie vertegenwoordigden.

Het stemverloop was redelijk constant. Vlak na opening van de stembox stonden Ronald Plasterk en Frits van Oostrom enige tijd bovenaan, maar na twee dagen werden zij al gepasseerd door Midas Dekkers, die daarna de 1e plaats stevig vast wist te houden. De drie organisaties haalden van begin af aan weinig stemmen.

Hoe nu verder?
Alle genomineerden zijn vlak voor de verkiezing per mail op de hoogte gesteld van hun nominaties. Slechts drie hebben gereageerd. De beide hoogleraren (van Oostrom en Frissen) zagen de lol van deze award wel in en verklaarden zich bereid die ook in ontvangst te willen nemen.
De ETV (Educatieve Televisie) gaf te kennen er helemaal niets in te zien. De overige genomineerden hebben niets laten weten.
Allen worden, weer per mail, van de uitslag op de hoogte gesteld. Midas Dekkers is alleen via zijn uitgever te benaderen. Die uitgever wordt ook geÎnformeerd, met het dringende verzoek Midas Dekkers op de hoogte te stellen en het contact tussen hem en dit weblog tot stand te brengen.
Van die ontwikkelingen hou ik jullie op de hoogte, want het is zeker de bedoeling dat de award wordt overhandigd. Dat gebeuren wordt, als alles meezit, op film vastgelegd en zal dan hier te zien zijn.

Dit jaar weer?
Zeker wel. De belangstelling was groot. Helaas was het aantal lezers (1327) veel groter dan het aantal stemmers (slechts 44!). Dat moet volgend keer anders of ben ik nou een shocking donkey?
Het zal voor veel lezers die hier de eerste keer op bezoek kwamen, een hele kluif zijn geweest alle 11 artikelen door te nemen. Wellicht heeft dat ze van het stemmen afgehouden. Om dat makkelijker te maken, kan er bij elke volgende genomineerden meteen een waardering worden gegeven. Diegene met de hoogste waardering zal de winnaar zijn van de Donkey Shocking Award 2008.

Hoeveel genomineerden zullen er komen? Hopelijk hangt dat deze keer niet alleen van de redactie hier af. Net als vorig jaar kan ook jij iemand voordragen. Noem een geschikte kandidaat, voorzie dat van een aardige motivering en stuur het op naar postmaster@peterspagina.nl
en jouw voordracht wordt hier gepubliceerd. Voor de kriteria waar een kandidaat aan moet voldoen: lees de oorspronkelijke oorkonde nog eens door.

Iedereen bedankt die deze week de Donkey Shocking Award heeft gevolg, zeker diegenen die hebben gestemd en ook de weblogs die de verkiezing hebben gesteund.

Waarom toch een award?

Banner

Deze week, om precies te zijn op woensdag 9 januari, bestaat dit weblog twee jaar. Jong en nog volop in de groei. Om dit een beetje te vieren deze week de verkiezing voor de Donkey Shocking Award 2007.
Vorig jaar zijn hier elf mensen of organisaties genomineerd voor deze award. Waar gaat het om?

Al van af het begin van dit weblog is de redaktie op zoek naar goede ideeën, voorstellen, plannen en activiteiten die alles wat mis is, weer recht kunnen zetten. Zoals het ook zo vaak gaat met goede voornemens die elk nieuwjaar worden gemaakt, sneuvelt veel daarvan op uiteenlopende obstakels.

Toch weerhoudt dat velen er niet van onvermoeibaar te blijven zoeken naar de beste oplossingen. Gelukkig maar. Zonder al die pogingen zou het er veel beroerder uitzien, naar mijn mening.

Omdat ik zelf niet zo geniaal ben is de hoop gevestigd op anderen en een deel van die zoektocht vind je terug in het Donkey Shocking-project.

Voor alle duidelijkheid: de Donkey Shocking Award is niet bedoeld om mensen of organisaties af te fakkelen. Er zijn al genoeg letterlijke en figuurlijke brandjes, we gaan er niet op vooruit olie op dat vuur te gooien. Nee, de award moet meer als een aanmoedigingsprijs gezien worden (zie ook de oorkonde die klaar ligt voor de winnaar). De goede bedoelingen van alle genomineerden zijn, naar mijn mening, buiten kijf. Echter, iedereen lijkt wel iets over het hoofd te zien. Van menselijke tekorten als egoïsme, hebzucht of desinteresse tot tijdgeestelijke aspecten en overheden die financieel niet echt meehelpen.

Maar waarom dan een award? Wel, wij als beste stuurlui aan wal, hebben natuurlijk gezien dat goede ideeën soms stuk lopen. Om de moed er in te houden, kunnen we de meer invloedrijke of deskundige plannenmakers stimuleren vooral door te gaan, in de hoop dat een volgende keer een vonkje extra creativiteit de obstakels kan overwinnen.

Of de genomineerden dat kunnen waarderen moeten we afwachten. Ze zijn allen op de hoogte gesteld van hun nominatie en deze verkiezing. Stel ze niet teleur en stem.

Voor wie nu pas de nominaties wil lezen (dat kan onder andere via deze pagina) : dat kost wat tijd , maar de stembus blijft geopend tot aanstaande zondag, 23.00 u.

Donkey Shocking Overzicht

Banner

Wie eerst de diverse nominaties wil doorlezen kan gebruik maken van onderstaande links. Klik op de naam van de genomineerde voor het volledige artikel.

De omschrijving onder de naam geeft beknopt de kern van de nominatie weer. Daaronder zie je de tekst die opgenomen kan worden in de oorkonde, als deze genomineerde de winnaar gaat worden.

Pieter van Vollenhoven (Onderzoeksraad voor de veiligheid):
Overheid verantwoordelijk voor roekeloze burger?

Uw voorstellen voor een grotere veiligheid in Nederland worden op prijs gesteld. Wij menen echter dat inspanningen van de overheid (o.a. voorlichtingscampagnes) te weinig serieus worden genomen door de roekeloze burger (desinteresse?). De overheid zelf blijkt in haar financiële prioriteitenstelling geen substantiële ruimte te bieden om Uw voorstellen voldoende kans van slagen te geven.


CPNB
(Stichting Collectieve Propaganda voor het Nederlandse Boek):
Gratis is lezen is vrije discussie?

Uw bijdrage aan het maatschappelijk debat over het onderwijs is positief ontvangen, evenals uw uitnodiging aan de burgers met elkaar in gesprek te gaan over hebt aangedragen thema. Wij menen echter dat hierbij meer op zoek moet worden gegaan naar literatuur die meer toekomstgerichte en visionaire inzichten biedt voor het gesprek. In die zin was Theo Thijssen's boek 'De gelukkig klas' een mooie, maar weinig relevante keuze in 2007

Midas Dekker (bioloog, schrijver):
Een boodschap aan ezelsoren gericht?

Uw uiterst creatieve en humorvolle wijze van “informatieverstrekking” wordt zeer gewaardeerd. U heeft ook menigmaal orginele oplossingen aangedragen. Wij menen echter dat teveel mensen deze uitstekende ideeën niet overnemen, gehinderd als zij worden door hun egoïsme en hebzucht.

ETV (Educatieve Televisie):
Kunnen analfabeten websites lezen?

Naar onze menig zijn voor een welvaartsstaat, anderhalf miljoen slecht lezende en schrijvende mensen veel te veel. Elk initiatief om dat aantal omlaag te brengen wordt dan ook als positief ontvangen.

We vragen ons echter af of lesmateriaal op een website daarbij zo nuttig is. Naast analfabetisme zijn zelfs goed lezende en schrijven mensen nog digibeet. Wij hebben daarom serieuze twijfels over in hoeverre dit een substantiële bijdrage is aan het bevorderen van goed lezen en schrijven.

Neelie Kroes (Europees Commissaris voor Competitie):
Ontmanteling van de hebzucht?

De aanpak van kartelvorming wordt toegejuicht. Wij menen echter dat hebzucht altijd weer tot “creatieve” oplossingen zal leiden, waarmee delen van het bedrijfsleven de controle zal weten te omzeilen en de consument toch weer het laatste woord zal hebben. Wij menen dat dit een gevecht tegen de bierkaai zal zijn.

Jet Bussemaker (staatssecretaris ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport):
Ouderenzorg versus beroepseer?

U heeft in januari een aantal voorstellen aan de Kamer gepresenteerd om de kwaliteit van de zorg te verbeteren. Eén van die voorstellen betrof uitbreiding van het BIG-register.

Wij onderschrijven uw goede bedoelingen voor meer zorg om de zorg. Wij menen echter dat uw voorstellen onvoldoende kans van slagen maken omdat sommige mensen, in al hun egocentricitet, zo vervuld zijn van hun eigen beroepseer, dat zij uitbreiding van het BIG-register in de weg zullen staan. Bovendien wordt u gedwarsboomd door kamerleden, die niet bereid zijn u voldoende financiële middelen toe te wijzen, om alle goedbedoelde voorstellen te realiseren


Marlies Rohmer
(architect):
Spelen in de stad of regels in de stad?

Uw ideeën over “spelen in de stad” worden als positief ervaren. Wij menen echter dat zulke ideeën helaas zullen stranden op het menselijk tekort van ministers die menen dat strak gereglementeerde opvoeding de enige weg naar een veilige toekomst voor kinderen is en er dus speelplaatsen moeten komen die meer aan de waarden en normen van de minister voldoen dan aan de fantasieën van een kind.

Ronald Plasterk (minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen):
Bewust van lust?

Uw voorstellen om een heroriëntatie te bewerkstelligen, betreffende 'de vrouw als lustobject' zijn breed bekritiseerd. De redaktie meent dat het een goede zaak is daar wel over na te denken en de bewustwording over een bepaalde verschijnselen te stimuleren. In de hoop dat keuzevrijheid dan ook echt een individuele, vrije keuze zal worden.

Uw bedoelingen waren dus goed. Wij menen echter dat U vergeet rekening te houden met dat stukje menselijk tekort dat vooral gericht is op de eigen lusten, waarvan men de oorsprong zelf niet meer kent en die gemakshalve dan maar ontleent aan films en reclame. Op dat vlak wil de samenleving blijkbaar niet dat de lasten van staatsbemoeienis de lusten in de weg staan.

Het Kadaster (bureau voor landmeting en kadastrale registratie):
Landmeten tegen armoe?

Het is mooi en ongetwijfeld goed bedoeld dat het Kadaster een steentje wil bijdragen aan de armoedebestrijding. Maar het Kadaster overschat haar rol en al werft men een heel leger aan armoe bestrijdende landmeters, de hebzucht van mensen is te groot om op een keurige kaart vast te leggen

Frits van Oostrom (president Koninklijke Academie van Wetenschappen):
Onderwijsprioriteiten versus budgettering?

In uw toespraak op het Nationaal Onderwijscongres in november 2007 heeft u een behartenswaardig pleidooi voor verbetering van het onderwijs gehouden. U concludeerde terecht dat er iets mis is met de prioriteitsbeleving in ons land. Gezien de huidige tijdgeest en de actuele aanpak van de overheid menen wij echter dat deze boodschap tegen dovemansoren is gericht.

Paul Frissen (hoogleraar Bestuurskunde, Universiteit van Tilburg):
Maakbaarheid versus maakbaarheid?

Uw pleidooi om 'maakbaarheid' als een illusie te zien gaat volgens de redactie voorbij aan het idee dat het juist een kenmerkende eigenschap van mensen is. Uw aanbeveling daar wel continu kritisch naar te kijken, wordt door de redactie onderschreven.
Uw boek is, naar onze mening, een goedbedoelde poging een nieuwe inhoud aan de term 'maakbaarheid' te geven. Wij menen echter dat onvoldoende is onderzocht hoe taal en woorden tot wederzijds onbegrip leidt. Zolang daar geen oplossing voor is gevonden, zal menig goedbedoelde boodschap door onbegrip sneuvelen.

Klik op 'Home'en breng je stem uit.

Oorkonde DonkeyShocking Award

Donkey Shocking banner

Oorkonde Donkey Shocking Award 2007


De Donkey Shocking Award is aan u toegewezen omdat U een voorstel, plan, of actie heeft gelanceerd of ondernomen dat

  1. een maatschappelijk relevant onderwerp betreft
  2. een kwalitatieve verbetering van dat onderwerp beoogt
  3. zonder twijfel gebaseerd is op positieve intenties
  4. een serieuze poging is individuen, organisaties, bedrijven of overheden tot beter handelen aan te zetten

echter door redactie en lezers van het weblog “Codes, keuze en maakbaarheid” een minimale kans van slagen wordt toegeschreven, omdat er te weinig rekening wordt gehouden met de realiteit van één of meerdere van de volgende factoren:

  1. het menselijke tekort, zijnde hebzucht, of egoïsme, of gebrek aan visie, of ongeïntresseerdheid
  2. de tijdgeest, zijnde heersende trends of contemporaine culturele opvattingen
  3. gebrek aan brede politieke en/of maatschappelijke steun
  4. de financiële prioriteitenstelling van overheden, organisaties en/of burgers

In geval van uw voorstel, plan, of actie betekent dit specifiek:

.>> wordt nader ingevuld met het specifieke onderwerp en puntsgewijze opsomming van kritische kanttekeningen die terug te vinden zijn in het desbetreffende artikel op het weblog <<


Deze oorkonde moet gezien worden als een aanmoedigingsprijs, waarmee wij willen zeggen dat u zeker uw werk en goede bedoelingen moet voortzetten, hopende dat u bij een volgende gelegenheid met de grootst mogelijke creativiteit in uw plannen een oplossing kan integreren voor één of meer van de genoemde belemmerende factoren.


Namens de redactie en lezers van het weblog “Codes, keuzes en maakbaarheid” wensen wij u daar alle sterkte en wijsheid bij.

Maakbaarheid illusie?

MaakbaarheidDe 11e kandidaat voor de Donkey Shocking Award is binnen. Dankzij redacteur Spuyt van GeenCommentaar. Zijn stukje hier als gastlogje:

Quote van de Dag: Maakbaarheid is een illusie
Auteur: Spuyt12

Als we denken dat onze samenleving voor honderd procent maakbaar is, komen we bedrogen uit. Niet alles is calculeerbaar, controleerbaar. [..] Dan gaan we naar een staat die we niet willen, een politiestaat. Een overheid die tot achter de voordeur komt kijken wat we uitspoken. Willen we dat?

Hoogleraar Bestuurskunde Paul Frissen gelooft niet in de maakbare samenleving, en vindt deze zelfs gevaarlijk.

Onder zijn leiding kwam het boek 'Betoverend bestuur' tot stand, dat oproept de ontwikkelingen op het vlak van de staatsbemoeienis te keren. Het eerste exemplaar werd uitgereikt aan Minister Hirsch Ballin van justitie. Deze was het daar wel mee eens:
Bij de overheid zijn veel mensen bezig met deelgebieden, eigen projecten. Als je niet uitkijkt, weet je niet meer waarover het gaat. Of waar het goed voor is of voor wie.”

Spuyt bedankt, je hebt me een kandidaat geleverd voor de Donkey Shocking Award.
Nu ben ik helemaal geen expert op het gebied van “maakbaarheid”, maar ik vermoed wel dat we zonder niet kunnen. De vraag die de professor oproept is, hoe je dingen maakbaar maakt.In het persbericht is goed te lezen dat ook hij gelooft in maakbaarheid. Niet door wetgeving, protocollen en kwaliteitskeurmerken maar door “variatie, zingeving en betekenisvorming”. In zijn boek zal hij ongetwijfeld uitleggen wat dat kan inhouden.

Wat de professor doet is wat wij allemaal doen: iets werkt niet lekker en dan gaan we dingen verzinnen die het beter moeten maken. Dat gaat het hele menselijke bestaan al zo.En jawel, soms gaan dingen dan beter, soms ook niet, en veel vaker blijven we nieuwe dingen, termen, begrippen, procedures bedenken omdat het nooit af is.
Terecht merkt de professor op dat je niet 1 regeltje voor honderden mensen moet bedenken, maar honderden regeltjes; één voor elk mens. De verschillen moeten, zo zegt hij, gekoesterd en beschermd worden.

Hoe doen we dat? Door met elkaar afspraken te maken over hoe we “verschillen” definiëren, hoe we die dan “koesteren” en welke “bescherming” we nodig denken te hebben. Dat is maakbaarheidsdenken. We spreken wat af en denken dat het dan wel goed komt. Zo blijven we aan de gang. Meestal in golfbewegingen die erg op elkaar lijken. Zo is er in de 60'er jaren behoorlijk tegen overheidsbemoeienis aangeschopt, nu lijken veel mensen weer behoefte te hebben aan de regering als schoolmeester. Die gaat zich ook zo gedragen tot men dat weer zat is. Op naar de volgende golf.

Maakbaarheid is geen illusie. Het is een kenmerkende eigenschap van mensen en heeft zowel hele sterke, als zwakke punten. We vonden het vuur uit en kregen milieuvervuiling. We vonden het wiel uit en kregen een overhaaste samenleving. We ontdekten het DNA en zijn aan onszelf gaan knutselen. We vonden de democratie uit, die ook zo zijn tirannieke kanten kent.
We maken regels, richtlijnen, bedenken andere manieren om vitaal bezig te blijven en altijd levert het iets moois op èn zaken waar we minder tevreden over zijn.

Het positieve van het betoog van Paul Frissen is, dat we moeten erkennen dat we allemaal in maakbaarheid geloven en dat we wel continu kritisch moeten kijken hoe we daar mee bezig zijn. Keuzes durven maken, op je bek gaan, opkrabbelen en weer doorgaan. Erken dat elk stukje maakbaarheid een constructiefoutje zal bevatten.

Hoogleraar Paul Frissen bedoelt het erg goed. Maar houdt hij wel genoeg rekening met onderling onbegrip over woorden? En hoe voorkom je dat mensen zijn ideeën zo uitleggen dat ze precies in hun straatje passen en dus een ongewenste maakbaarheid krijgen?

Paul Frissen is hiermee de 11e en laatste genomineerde voor de Donkey Shocking Award. In januari vraag ik de lezers hier hun beste Donkey Shocking te kiezen. Ik hou jullie daarvan op de hoogte.

Onderwijsdelta inpolderen

ScholierenprotestTerwijl in Middelburg, Raamsdonkveer, Eindhoven, Assen en Purmerend scholieren zijn gearresteerd wegens een bijzondere vorm van ontduiking van de leerplicht, werden in Amsterdam soortgelijke raddraaiers ongemoeid gelaten. Dat doet de politie in de hoofstad wel vaker.
Tegelijkertijd bereidden de oudere studerende broertjes en zusjes van de baldadige jeugd zich voor op het weekend. Met € 25,- minder moeten ze nu diep nadenken of ze zich kunnen volgooien met Grolsch of dat ze beter Heineken kunnen overinnemen. Geen tijd dus om te hoop te lopen tegen Plasterk's plannen. Laat staan dat ze tijd hebben om eens te luisteren naar Frits van Oostrom (voorzitter KNAW, medebedenker van de geschiedeniscanon).

Hij sprak deze week op het Nationaal onderwijscongres, een evenement dat al weer 11 jaar pogingen doet een ieder bij elkaar te brengen, die het beste voor heeft met ons onderwijs. Zo ook Frits van Oostrom.
In
zijn toespraak pleit hij voor inpoldering van de onderwijs-moerasdelta. Het huidige onderwijs dwingt leerlingen en studenten al vroeg een keuze te maken waar moeilijk aan te ontsnappen valt. Zit je in een bepaald kavel van het moeras dan is verhuizen naar een ander deel erg lastig, zo stelt hij. Alleen de student die het niet rooit kan er wel uit. Maar iemand die tijdens de studie ontdekt dat zijn/haar talenten beter op een ander kavel ontwikkeld kunnen worden loopt tegen al van belemmeringen op.

Daar heeft hij wel een punt. De prestatiebeurs en de verkorting van de studieduur zijn zulke belemmeringen. Wie wel wil switchen zal een stuk duurder uit zijn en hoe slecht studenten misschien ook kunnen rekenen, het is niet zo moeilijk te calculeren wat het je aan aflossing van leningen gaat kosten als je door verandering van keuzes wat langer studeert. En de ambitieuze student die liever met een wat grotere bagage de maatschappij in wil en meerdere studies wenst in te nemen, zal er wellicht ook voor passen.

Dat vindt van Oostrom geen goede zaak. Liever breder opgezette leerwegen, met soepeler verbindingen. Eigenlijk pleit hij dus voor de idealen die ten grondslag lagen aan de door Jos van Kemenade bepleitte middenschool. Dat ideaal is er nooit van gekomen en zal ook in de huidige tijdgeest op weinig enthousiasme kunnen rekenen. Van Oostrom weet toch ook wel dat er nu juist om meer specifiek opgeleid talent gevraagd wordt door het bedrijfsleven? Daar is een behoorlijk tekort aan dus niemand zit wachten op bouwkundig ingenieurs met literaire gaven, filosofisch inzicht en een breed historisch besef.
Geen Leonardo da Vinci's, maar timmerlieden die de spijker nou eens op de kop kunnen raken.

Aan het einde van zijn toespraak deelt Frits van Oostrom nog een oorvijg uit aan Plasterk. Citaatje: “Er is iets grondig mis met de prioriteitsbeleving in dit land – en we zijn er allemaal bij”.
Juist. Plasterk's oplossing, afgedwongen door zijn collega Bos, om zijn financiële dilemma's op te lossen binnen zijn eigen begroting, is kenmerkend voor de keuzes die hier gemaakt worden in welke innovaties werkelijk moet worden geïnvesteerd. De Noordzee inpolderen en een tulp voor de kust bouwen wordt belangrijker geacht dan de onderwijsdelta aanpakken en investeren in wat de bloem der natie hoort te zijn: de schoolgaande en studerende jeugd.

Frits van Oostrom bedoeld het allemaal goed. Maar hij roeit tegen de stroom in. En daarmee nomineert hij zichzelf als 10e kandidaat voor onze Donkey Shocking Award.

De nominaties tot nu toe kun je hier vinden in de linkerkolom. Klik de rubriek Donkey Shocking Award aan en bekijk ook de nadere kandidaten eens.

Landmeters ten strijde tegen armoe

LandmeterHet Kadaster bestaat 175 jaar en gaat dat aanstaande donderdag vieren met een symposium over kadastrale armoebestrijding. Tegelijkertijd voert het een wervingscampagne om aan landmeters te komen.
De landmeter kent u wel. Mensen die door een kijkertje staan te gluren naar een paaltje verderop, hooggehouden door een collega. Voor een leek is het volstrekt onduidelijk wat ze nou staan te doen. Vooral ook omdat ze vaak kris kras op straat hun meetpunten schijnen te nemen.

Zij weten wel beter. Een straat, een heg of hek geeft voor ons duidelijke grenzen tussen gebieden, wijken en huizen aan. Toch zijn dat niet altijd de echte grenzen. Die zijn voor ons op straat onzichtbaar, maar in het kadaster kunt u zien hoe de lijntjes echt lopen. Soms dwars door huizen, bomen, vijvers, spoorwegen en kruispunten.

Het kadaster houdt de lijntjes bij die het grondbezit aanduiden. Tegen een kleine vergoeding kunt u zelf zien of uw woning keurig binnen een vastgesteld gebiedje ligt of dat onder uw vloer de grond eigenlijk verdeeld is tussen twee eigenaren. Zulke informatie kan nuttig zijn bij conflicten die ontstaan als de buurman zijn schuurtje uit wil bouwen of als een vastgoedontwikkelaar ineens plannen heeft met uw volkstuintje.

Sinds Napoleon verordonneerde dat ook dit land keurig in kaart gebracht moest worden, houdt het kadaster dat dus allemaal bij. Maar ja, Napoleon is niet overal ter wereld geweest en menig land kent zulke keurige kadastrale gegevens niet. Dat kan in armere landen leiden tot onenigheid tussen overheid, projectontwikkelaars en lokale boeren. Die boeren kunnen vaak niet aantonen dat hun lapje grond al vanaf hun groot-grootouders familiebezit is en worden vervolgens verjaagd om plaats te maken voor de megalomane plannen van overheden die hun arme natie in de vaart der groeiende economie willen opstuwen.

Nu is het in onze ontwikkelingshlup al een tijdje gewoonte om niet zomaar geld in een arm land te pompen maar diensten en kennis te leveren, zoals de expertise van het Kadaster. Op het feestelijke symposium zal het Kadaster de stelling poneren dat grondbezit de basis is voor welvaart en welzijn.

Het Kadaster biedt al enige tijd hulp aan de opbouw van een kadaster in India en China. Het zal niet alleen aan het Kadaster gelegen hebben dat die twee landen nu aan een aardige economische opmars bezig zijn en de vraag is dan ook wat het Kadaster daar nog doet. Wel, zoals wel vaker het geval bij ontwikkelingshulp, werkt het Kadaster eigenlijk mee aan “het veiligstellen van economische belangen. Het mensenrechtenaspect voert weliswaar de boventoon, maar op termijn is een goedwerkend kadaster ook gunstig voor het Nederlandse bedrijfsleven. Volgens Peter Ho zouden ook Nederlandse en Chinese vastgoedbedrijven bij dit project betrokken kunnen worden. Een aardig detail is het feit dat het Nederlandse ministerie van Economische Zaken het project deels financiert”. Aldus Mirjam Vossen in een artikel op indianet.com.

Wat de betekenis ook moge zijn van 175 jaar kadaster, het heeft niet kunnen tegenhouden dat het rijke westen zich van een agrarische naar een industriële maatschappij heeft ontwikkeld. Het heeft de groei van de bevolking niet kunnen reguleren. Daar gaat het Kadaster ook helemaal niet over. Net zo min als het Kadaster hier of in China helemaal geen invloed heeft op bescherming van de zo nodige natuurgebieden of behoud van landbouwgrond. Het Kadaster brengt die grond in kaart en als een regering of projectontwikkelaar het nodig vind wat aan die kaart te veranderen, dan gebeurt dat ook.

India en China zullen dus doorgroeien en met dezelfde problemen geconfronteerd worden die wij ook kennen: vinexlocaties in het groene hart, expansie van bedrijfsterreinen die op gegeven moment grotendeels leegstaan en van mileuproblemen heeft men inmiddels al genoeg last.

Het is mooi en ongetwijfeld goed bedoeld dat het Kadaster een steentje wil bijdragen aan de armoedebestrijding. Maar het Kadaster overschat haar rol en al werft men een heel leger aan armoe bestrijdende landmeters, de hebzucht van mensen is te groot om op een keurige kaart vast te leggen.

Laat ik het Kadaster dan ook van harte feliciteren en voor haar verjaardag de 9e nominatie voor de Donkey Shocking Award geven.