De jongste vertegenwoordigers zitten in de Tweede Kamer. De collega’s van Sargasso kwamen er achter dat de gemiddelde leeftijd van de Tweede Kamer steeds lager wordt. We worden door broekies van 44 vertegenwoordigd. De groeiende groep 65plussers in Nederland heeft steeds minder representatie in de Tweede Kamer, constateert Sargasso.
Hoe de historische ontwikkeling is, weet ik niet, maar leg deze uitkomst naast de huidige gemiddelde leeftijd van andere vertegenwoordigers en bestuurders en dan valt des te meer op dat de Tweede Kamer wel erg jong is.
Gemeenteraadsleden zijn gemiddeld 52. Zes jaar ouder dus. Het kabinet komt daar net bovenuit. Rutte I is gemiddeld 53 jaar. Wethouders: 54. Eerste Kamer: 56. Burgemeesters: 57.
In juni verzuchtte Annemarie Jorritsma op het VNG-congres dat de leeftijd van raadsleden wel iets omhoog kan. Ze riep de verenigde gemeenten op meer gebruik te maken van het groeiend aantal 65plussers. Zelf is ze met haar 61 jaar wat ouder dan de gemiddelde leeftijd van burgemeesters en bevestigt het vooroordeel dat met de ouderdom het geheugenverlies komt. Ze was 23 toen ze voor het eerst gemeenteraadslid werd.
Mark Rutte is met zijn 44 jaren de op één na jongste premier. De gemiddelde leeftijd van alle premiers na 1945 is 49,7. We worden niet alleen vertegenwoordigd door broekies, we worden er ook door geregeerd.
Je mag aan leeftijd geen waardeoordeel hangen. Er zijn tenslotte geniale peuters die subliem piano spelen. Het is aan een starre wetgeving te wijten dat je zulke jongelui niet in parlement of een kabinet ziet. Tot je 18e mag je hooguit meedoen aan het Nationale Jeugddebat en een middagje stoeien in de Tweede Kamer.
Het gezegde ‘hoe ouder, hoe wijzer’, is amper op feiten gebaseerd. Ik verwijt de 60plusser Donner dan ook niets. De groep 65plussers groeit en daarmee ook het aantal mensen dat aan dementie zal lijden. Dat moet niet gelezen worden als grap, want het is een verschrikkelijke kwaal. Het betekent wel dat het niet zo’n heel gek verschijnsel is dat ouderdom door jong volk wordt vertegenwoordigd.
Daarmee komt een steeds zwaarder wordende verantwoordelijkheid op de schouders van een paar broekies te rusten. Hoewel er soms weinig van te merken is, kunnen de jonkies wel putten uit een grote mensengeschiedenis en voortschrijdende wetenschap. Of ze daar ook voldoende lering uit trekken om even voldoende wijsheid in pacht te hebben?
Op dit moment ziet het daar niet naar uit. Het zijn broekies die mijn vaders pensioen afpakken, omdat hun leeftijdgenoten er een financieel zootje van hebben gemaakt. Het zijn jonkies die de 50 nog niet eens zijn gepasseerd, die er van overtuigd zijn dat ze wel tot hun 67e kunnen doorwerken. Het zijn kleuters die bedenken dat ouderen geen recht hebben op een dure ziekenhuisbehandeling, omdat het de moeite niet meer zou lonen.
Denk niet dat ik nu iedereen van 44 of jonger over één kam scheer. Ik zie genoeg jongeren, die veel genuanceerder over dat soort zaken denken. Mij valt op dat die jongeren een gemiddelde leeftijd van dik onder de 44 hebben en niet in de politiek zitten.
De jeugd heeft dus wel een toekomst te bieden. De echte jeugd dan. Niet dat stel oudere jongeren van 44.