Geven en nemen.

collecteHet kan de komende jaren voorkomen dat je ineens suf wordt gebeld door toneelspelers en orkestmusici, die bedelen om geld voor het goede doel. We kennen dat al van de grote nationale inzamelingsacties, als er ergens in de wereld grote nood geledigd moet worden, maar nu kan het best zijn dat ze hand ophouden voor hun eigen goede doel: cultuur.

Deze week stuurde het kabinet een brief naar de Tweede Kamer met de mededeling dat het duurzaam gaat samenwerken met de goede doelensector. Dinsdag werd het convenant ‘Ruimte voor Geven’ getekend door de staatssecretarissen Teeven (Veiligheid en Justitie), Weekers (Financiën) en Zijlstra (OCW) en de SBF (Samenwerkende Brancheorganisaties Filantropie). Uit de brief: “Met dit convenant onderstrepen de filantropische sector en het kabinet hun wens om te komen tot een langdurig partnerschap. Een structurele samenwerking op de vele publieke terreinen waar zij actief zijn, onder meer op het terrein van gezondheidszorg, sport, cultuur, natuur, milieu, onderwijs, wetenschap, ontwikkelingssamenwerking, leefbaarheid en welzijn”.

Waarom dit prachtige initiatief? “In een tijd van heroverweging van overheidsuitgaven van belang dat particulier geven wordt  bevorderd”, schrijven de staatssecretarissen in de brief (pdf).
De inbreng van de overheid in deze samenwerking bestaat vooral uit het bekendmaken van regelingen die er zijn: de fiscale voordelen van particuliere giften. Of zoals in de brief staat: “De staatssecretarissen van OCW en Financiën zullen daarom een geefcampagne organiseren, om de bekendheid van culturele instellingen en burgers met fiscale faciliteiten te vergroten en ze te helpen bij het gebruik daarvan”.

De genoemde Geefwet is gekoppeld aan cultuur, maar de goede doelenorganisaties doen meer dan fondsen verstekken aan kunstzinnige initiatieven. Gaat de culturele sector als proeftuin dienen en zijn daarna gezondheidszorg, sport, natuur, milieu, onderwijs, wetenschap, ontwikkelingssamenwerking, leefbaarheid en welzijn aan de beurt?
Niet dat
Nederland te beroerd is om wat te geven. Het CBF (Centraal Bureau Fondsenwerving) houdt bij wat er zoal bijeen wordt gecollecteerd en waar het geld naar toe gaat. Vorig jaar werd er ruim 48 miljoen euro ingezameld. Het grootste deel, zo’n 75% ging naar gezondheid. Bijna 18% ging naar welzijn, waaronder het CBF ook kunst en cultuur laat vallen. Deze sector toucheerde krap 2% van de opbrengst.

Het kabinet voorziet enige argwaan tegen de goede bedoelingen en meldt nog maar even dat “de invulling van de Geefwet binnen de fiscaliteit niet de vorm zal krijgen van een bezuiniging”. Het is te hopen dat het kabinet dat serieus meent, want in april meldde de Vrije Universiteit (pdf) dat het publiek niet bereid is met hun giften de bezuinigende overheid te compenseren.
Wie argwaan heeft, heeft dat terecht. Het is de laatste jaren een gewoonte geworden dat succesvolle maatregelen tot bezuinigingen leiden. Kijk maar hoe het met de pgb’s vergaat. Zo succesvol dat het te duur is geworden en er nu de bijl ingaat. Stel dat de geefcampagne een daverend succes wordt, dan zal de overheid minder belasting binnenkrijgen. Met dit kabinet mogen we dan een volgende bezuinigingsronde verwachten.
Tijd dus voor Kamervragen. Mogen we zwart op wit de garantie dat onze vrijgevigheid tot geen enkele bezuiniging zal leiden?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *