In de Madison Square Garden (New York) wordt vandaag de 90ste verjaardag gevierd van Pete Seeger. De icoon van de Amerikaanse volksmuziek en zingende criticaster van de Amerikaanse geschiedenis. Hij wordt vandaag toegezongen door o.a. Bruce Springsteen, die in 2006 de man vereerde met de cd “We shall overcome: The Seeger Sessions” en in januari op het inauguratiefeest van Obama, samen met Pete Seeger, het “This land is your land” mocht zingen.
Pete Seeger, verguisd ex-communist, richt zijn activisme nu vooral op het milieu. Veertig jaar geleden richtte hij Clearwater op, een project om de natuur in en rond de Hudson rivier te beschermen. Daar kan hij zich nauwelijks een buil aan vallen. Hij heeft genoeg builen en schrammen opgelopen toen hij kritische noten zong over de Vietnam-oorlog, het Amerikaanse imperialisme in Latijns-Amerika, zich met zijn banjo schaarde achter de burgerrechtenbeweging van Martin Luther King of de vakbonden steunde voor de emancipatie van de industriële arbeiders.
Al veel langer voordat hier Duyvendak bekende dat ook geëngageerde activisten zich wel eens vergissen, bekende Pete Seeger ooit fout gezeten te hebben met zijn mening over Stalin. In 1995 verontschuldigde hij zich voor zijn, tijdelijke, al te blinde navolging van deze wrede dictator.
Hij had in de 50'er jaren al flink moeten boeten voor zijn communistische sympathieën. In het McCarthy-tijdperk moest hij opdraven voor de commissie voor on-Amerikaanse activiteiten en werd uiteindelijk opgezadeld met een gevangenisstraf van 10 jaar. Terugkijkend op die periode zei Seeger in 1995: “I still call myself a communist, because communism is no more what Russia made of it than Christianity is what the churches make of it. But if by some freak of history communism had caught up with this country, I would have been one of the first people thrown in jail“.
Alle artiesten die vandaag op zijn verjaardag zingen, zullen zeker de invloed van Pete Seeger op de Amerikaanse volksmuziek en de maatschappij onderschrijven. Hij zelf moet, gezien zijn oeuvre, ook jarenlang in geloofd hebben. Toen hem vorig jaar door Billboard werd gevraagd met welke erfenis Amerika verder zal gaan als hij er niet meer bij zal zijn, antwoordde hij met de relativerende bescheidenheid, die bij een man van hoge leeftijd past: “My family will remember me, and a few others. I'm one of a lot of songwriters. There'll be more important things to think about.”
Dat is al te bescheiden. Natuurlijk, de wereld verander je niet met een liedje, een gedicht of welk kunstzinnig werk dan ook. Maar ook artiesten kunnen keuzes maken en wie dan kiest voor steun aan burgerrechtenbewegingen, arbeidersbewegingen en anti-oorlog activiteiten helpt mee de betekenis daarvan te versterken. Zo gezien mag Pete Seeger vandaag wel in het zonnetje worden gezet.