De Rabobank komt blinden en slechtzienden tegemoet met een pratende pinautomaat.
Pinmasjien: “Ja, zegt u het maar?”
Klant: “Ik wil pinnen.”
Pinmasjien: “Dan bent u hier aan het goede adres. Wat wilt u pinnen?”
Klant: “Nou, wat heeft u zoal?”
Pinmasjien: “Hoe bedoelt u?”
Klant: “Wat kan ik dan allemaal bij u pinnen?”
Pinmasjien: “Eh…. geld natuurlijk!”
Klant: “Ah! Da's aardig.”
Pinmasjien: “We doen wat we kunnen. Hoeveel had u gehad willen hebben?”
Klant: “Nou, doet u mij maar een een veelvoud van vijf.”
Pinmasjien: “Pardon, u hoeft niet beledigend te worden.”
Klant: “Wat zegt u nou?”
Pinmasjien: “Ik ben dan wel een masjien, maar dat wil nog niet zeggen dat ik me voor een heel oud wijf laat uitmaken.”
Klant: “Maar dat heb ik ook niet gezegd!”
Pinmasjien: “Jawel, aan mijn oren mankeert niks. Zegt u nou maar hoeveel geld u wilt. En schiet een beetje op, want de rij achter u wordt steeds groter!”
Klant: “Oh, nou, ik wil gewoon honderd briefjes van vijf, alstublieft.”
Pinmasjien: “Akkoord, wat is uw pincode?”
Klant: “Moet ik dat nu zeggen?”
Pinmasjien: “Jazeker, anders kan ik uw bankrekening niet vinden.”
Klant: “Maar die hele rij staat mee te luisteren!”
Pinmasjien: “Ja, dat is dan uw eigen schuld. Had u meteen duidelijk geweest, dan had er helemaal niet zo'n rij gestaan!”
Klant: “Ja, maar dan nog! Ik ga toch niet mijn pincode de openbare ruimte inslingeren?”
Pinmasjien: “Wilt u nou uw geld of niet?”
Klant: (grote zucht) “Okee dan, even denken, eh……”
Pinmasjien: “U heeft toch wel een pincode?”
Klant: “Jawel, maar ik kan er nou niet zo gauw opkomen….”
Pinmasjien: “Ha, ha, ha, u heeft niet alleen last van uw ogen, hè?”
Klant: “Mwah, gewoon een beetje last van mahsro…”
Pinmasjien: “Mahsro? Dan staat u hier helemaal verkeerd!”
Klant: “Oh? Waar moet ik dan zijn?”
Pinmasjien: “Gaat u naar mijn collega aan de overkant. Daar kunt u een pleister pinnen.”
Klant: “Dat kan zonder een code?”
Pinmasjien: “Jawel. Gewoon die pleister uit de automaat halen en kom dan weer hier terug.”
Klant: “Ben ik dan meteen weer aan de beurt?”
Pinmasjien: “Nee zeg, wat denkt u wel. We hebben het u al gemakkelijk genoeg gemaakt. U moet uw situatie niet uitbuiten!”
Klant: “Ja, maar ik wist toch ook niet dat….
Pinmasjien: “Wilt u nu de rij verlaten?”
Klant: “Eh… ik, … nou… maar…”
Pinmasjien: “Mankeert u ook wat aan uw oren? Wegwezen!!! Ziet u dan niet wat u allemaal veroorzaakt hier?”
Klant: “Eerlijk gezegd is dat nou de reden waarom ik bij u verzeild ben geraakt.”