Tag archieven: collectieve verzekeringen

Neelie Kroes maakt Europa goedkoper

Zelfs de meest linkse anti-europa activist zou van de weeromstuit wel eens een rechtgeaarde liberale europeeaan kunnen worden dankzij Neelie Kroes. Deze euro-commisaris van liberale huize pakt kartelvorming meedogenloos hard aan.
Nu is het de beurt aan fabrikanten van
badkamerspulletjes. Fabrikanten van douchestangen en badkamerkranen hebben de handen ineen geslagen om de prijzen kunstmatig hoog te houden.

Normaal gesproken gaan mensen samenwerken om produktiekosten laag te houden en goedkoop inkopen te kunnen doen. Denk aan collectieve verzekeringen, landbouw coöperaties en wooncommunes. Allemaal begint dat met de ''c'' van communisme, een in vergetelheid geraakt ideaal dat tot doel had dat iedereen het een beetje goed zou krijgen. Maar doet men hetzelfde zonder tot een lagere prijs van een bepaald produkt te komen dan heet dat kartelvorming. Jawel, met de ''k'' van kapitalisme.

Nou staat Neelie Kroes toch niet bekend als een ultra-rode rakker. Maar het past wel in haar liberale traditie dat vrijheid gelijk staat aan keuzemogelijkheden. Ze ligt er vast niet wakker van dat de consument een aardig prijsje moet betalen voor bepaalde producten. Het is haar wel een doorn in het hoog dat kartels vaak een monopolie-positie verwerven, waardoor er weinig te kiezen valt bij wie je gaat shoppen.
Kartels concurreren kleinere bedrijven kapot en uiteindelijk heeft de consument nog slechts één keuze bij de inrichting van de badkamer.


De Europese regelgeving stelt dat kartelvorming verboden is en straft overtreders met gigantische boetes. Allemaal het werk van Neelie Kroes. Wie in haar handen valt kan de rekening alvast opmaken. Eerder dit jaar had ze een paar fabrieken te grazen die aardig
in de lift zaten en gooide ze de winstverwachtingen aan diggelen van glasfabrikanten.
En denk niet dat het dan om kleine bedrijfjes gaat die van arremoe elkanders samenwerking zochten. Zelfs een gigant als
Shell ontkwam niet aan de tentakels van euro-commisaris ten bleek dat die betrokken was bij prijsafspraken voor o.a. asfaltprodukten.

Dit jaar heeft Neelie de ambitie minstens
tien kartels aan te pakken. Ze heeft nog zaakjes lopen tegen creditcard-maatschappijen, de electriciteitssector en zelfs Microsoft. Als die niet gauw hun monopolie-posities opgeven, krijgen ze te maken met Neelie Kroes en ze kunnen nu al uitrekenen wat ze dat gaat kosten.
Shell moest 160 miljoen euro boete betalen en de liftfabrikanten mochten 992 miljoen euro in de kas van Neelie storten. En dat steekt ze niet in eigen zak. Nee, ze wil graag dat die inkomsten ten goede komen van de gemeenschap. Met al dat geld kan ze haar werk uitbreiden zonder dat het de europeanen meer aan lidmaatschapsgeld gaat kosten.

Is dat mooi of niet? De consument is niet meer gebonden aan die peperdure software van Microsoft en een verenigd europa kost ons geen cent meer.

Denk nu niet, beste lezer, dat dit stukje uiteindelijk is bedoeld om Neelie alsnog onderuit te halen. Dat gaat niet gebeuren. Tenslotte heeft ze ook gezegd dat die hele dubbele paspoorten-kwestie een non-issue is, maakt ze zich hard het glazen plafond te doorbreken, waardoor er meer vrouwen in toppposities kunnen komen en viel ze haar ijzeren collega Verdonk af door de zijde van Ayaan Hirschi Ali te kiezen. Kortom, niets dan lof.

Wel denk ik dat Neelie met al haar goede bedoelingen de grijp-en graaicultuur niet ongedaan kan maken. De beboete bedrijven hoesten de mega-boetes op alsof ze een boertje laten. De winsten waren immers allang binnen. Bovendien valt te vrezen dat die boetes als onkosten worden opgevoerd, waardoor de consument alsnog tegen te hoge prijzen aanhikt. En als kartelvorming in Europa te lastig wordt, dan vindt het bedrijfsleven wel andere wegen om hun winsten veilig te stellen. Men wijkt uit naar niet-europese landen of is zelfs niet te beroerd omde europese gedachte onderuit te halen.
Nu al klaagt het bedrijfsleven steen en been over de, in hun ogen, veel te ver gaande europese regelgeving. Kartelvorming kan Neelie dan nog wel aanpakken, maar als men eendrachtig gaat lobbyen zou ze zomaar haar baantje wel eens kwijt kunnen raken.

Gandhi zei al: ''De aarde biedt voldoende om ieders behoefte te bevredigen maar niet ieders hebzucht''. Die hebzucht wordt er, ondanks Neelie''s voortvarende aanpak, niet minder om. Haar goede bedoelingen zijn duidelijk. Haar inzicht in de menselijke drijfveren schieten tekort om een definitief einde te maken aan kartelvorming. En daarmee kan de redaktie haar bij deze voordragen als de vijfde genomineerde voor de
Donkey Shocking-award.