Wie bij moderne dans, evenals bij het aanschouwen van moderne beeldende kunst, denkt: ”dat kan mijn kind ook”, zou in dit geval wel eens gelijk kunnen hebben. Neem alleen al de jonge hiphoppende breakdansers en de soms zeer jonge talenten die op televisie dansprogramma’s vullen.
Wie de dansgeschiedenis een beetje kent, ziet hoe schatplichtig zij zijn aan de grote innovatoren van de balletgeschiedenis. Van de abstractie van Merce Cunningham tot de jazz van Bob Fosse. Van het theatrale van Pina Bausch tot het minimale van Krisztina de Châtel en Anne Teresa de Keersmaeker.
Veel jonge dansliefhebbers hadden nog nooit van Anne Teresa De Keersmaeker gehoord, laat staan gezien, tot in 2011 popster Beyoncé in haar videoclip Countdown een scène uit ‘Rosas danst Rosas’ naspeelde. Toen daar rumoer over ontstond gaf Beyoncé het plagiaat toe.
‘Rosas danst Rosas’ wordt gezien als het werk waarmee Anne Teresa De Keersmaeker in 1983 doorbrak en de ruim anderhalf uur durende voorstelling geldt nu al weer 36 jaar als een invloedrijke dansprestatie.
Maar wat heeft dat met het kunstproducerend vermogen van je kind te maken? Alles, zelfs met jouw kunstkunnen. Want in juni 2013 nodigde Anne Teresa De Keersmaeker iedereen uit een eigen versie van de roemruchte Rosas-scène als YouTube of Vimeo-filmpje te maken en op te sturen. Meer na ‘Lees verder…’