Tag archieven: energieneutraal

Energieneutrale brug open voor luxe jachten

Energieneutrale brug open voor luxe jachten De prima donna van het CDA, Ank Bijleveld, heeft de eerste Gouden Mier uitgereikt. Een overheidsprijs voor overheidsinitiatieven. Menig burger mag dan flink zaniken over de overheid, de kloof tussen die twee mag alsmaar groeien, maar mag er ook eens aandacht zijn voor wat wel goed gaat? Prachtig dus dat juist een brug de Gouden Mier krijgt.

De prijs wordt uitgeloofd aan projecten die een bijdrage leveren aan een slimmere, kleinere, en duurzamere rijksdienst. Duurzame bedrijfsvoering. Dat kan betekenen dat processen efficiënter verlopen of gebouwen energiezuinig zijn.
De jury- en publieksprijs gaat naar een infrastructureel kunstwerk. Zo noemt Rijkswaterstaat alle bruggen, tunnels, sluizen en verkeerscentrales. In dit geval gaat het om de Ramspolbrug in Flevoland.

De brug is energieneutraal. In
het promotiemateriaal lezen we: “Voor deze brug is een energieneutraal ontwerp gemaakt: de hoeveelheid opgewekte energie is gelijk aan het verbruik. De brug wordt 90% zuiniger dan een traditionele brug en alle benodigde energie wordt opgewekt met zonnecellen. Teveel aan energie wordt teruggeleverd aan het net”.

Kijk, da’s mooi. Het zou leuk zijn als alle andere kunstwerken groot en klein, zo energieneutraal worden. Het koffiezetapparaat dat zijn eigen energie levert, liften die op eigen kracht open neer gaan, auto’s die alleen hun eigen accu nodig hebben, kopieermachines die na het eerste gebruik hun eigen energie kopiëren.

In
haar toespraak bij de prijsuitreiking memoreerde Bijleveld het juryrapport, waarin ook de samenwerking met het bedrijfsleven werd geroemd. Dat zetten we even op een rijtje.Op 10 maart lezen we in De Stentor dat het bedrijfsleven niet zo blij is met de nieuwe brug. Het beweegbare deel van de brug is op zo’n plek gepland, dat grotere vaartuigen te weinig manoeuvreerruimte hebben.
Grotere vaartuigen? Containerschepen? Reuze-aken? Nee, de lokale jachtenbouwers klagen dat hun plezierbootjes van soms wel 120 meter lang, er slecht door kunnen. CDA-kamerleden gaan om opheldering vragen bij minister Eurlings.

Die heeft op 23 maart
zijn antwoord klaar. Hij wil meedenken over een oplossing, maar zal er niet aan meebetalen. En hij zal zeker geen nieuwe procedures starten.
Maar dan komt de minister op 25 mei plotseling
wel over de brug! De aanpassingen, die 1 miljoen euro gaan kosten, worden door het rijk en de regio betaald. Gelukkig is dat bedrijfsleven zo blij met het kadootje van Eurlings dat ze bereid is mee te betalen aan de aanpassingen. Hoeveel is echter nog onduidelijk.

Mooie samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven. Voor een paar luxe jachten gaat een infrastructureel kunstwerk open.
“De brug wordt 90% zuiniger dan een traditionele brug en alle benodigde energie wordt opgewekt met zonnecellen. Teveel aan energie wordt teruggeleverd aan het net”, stond er in de informatie. Een leuke deal zou kunnen zijn dat het bedrijfsleven dan 90% van die 1 miljoen euro betaalt. Dan hoeft Eurlings nog maar 100 duizend euro bij te lappen. Tenslotte krijgt het bedrijfsleven er indirect ook teveel geproduceerde energie voor terug.

Draaideur-energie

Draaideur-energie

Kent u dat? U zit in een restaurant rustig een kopje koffie te drinken, er komt iemand door de draaideur binnen en ineens siddert er een golf van energie door de ruimte.

Sinds vorige week is dat dagelijkse kost in de stationsrestauratie op station Driebergen/Zeist. De gerestaureerde restauratie is omgetoverd tot een energieneutrale uitspanning. Elke beweging van de draaideur levert stroom op.

Architecten zijn meesters in maakbaarheid. Geef een architect de opdracht een energiebesparend gebouwtje te maken en je kunt er op rekenen dat ze in alle gaten en hoeken oplossingen zoeken.
Architect
Thomas Rau heeft dat gepresteerd in Driebergen/Zeist. Het bekende architectenjargon rept over het in elkaar overlopen van verschillende functies, nieuwe zichtlijnen naar buiten en een gezonde belevenis voor de bezoekers. Maar wie daar even doorheen leest, ziet dat de architect optimaal energie heeft gestoken om het opgeknapte stationscafé meer dan energieneutraal te maken.

Natuurlijk is het gebouw goed geïsoleerd, is er een zonnecollector voor het warme water en kost de verlichting nauwelijks stroom. Maar er wordt ook beweging omgezet in energie. Als kind vind ik het al leuk om drie keer door een draaideur te gaan, maar nu, als volwassen treinreiziger, loont het ook nog eens de moeite om wel zeven rondjes te maken alvorens een koffie met koek te halen.

Human powered energy heet dat. De mens als stroomopwekker. Eerder kon u op dit blog al lezen over het benutten van de menselijke beweging en lichaamswarmte. Je moet wel erg creatief zijn om de mogelijkheden te vinden. Dat met die draaideur is een mooie toevoeging. Tenslotte zijn we, puur door te bestaan, een soort draaideur-milieucrimineeltjes. Nu kunnen we dus draaideur-energieleveranciers worden.

Zo zou elke woning niet alleen spaarlampen moeten hebben, maar ook zo'n draaideur. Wat zeg ik? Elke beweging van deur- en raamscharnieren kan in energie worden omgezet.
De roltrappen in warenhuizen kunnen hun eigen stroomverbruik terugleveren. De liften in kantoorgebouwen, de toetsaanslagen op de vele pc-keyboards, een druk op elke knop, het kost allemaal energie, maar het zou ook wat kunnen terugleveren.

Toegegeven: het gaat dan om minimale hoeveelheden. Maar zit er niet enige waarheid in het gezegde dat vele kleintjes een grote maken? Wellicht zou een windmolenpark in zee minder groot hoeven zijn en scheelt het een kerncentrale. Ik heb zo mijn twijfels bij wettelijke gestuurde gedragsverandering, maar misschien is de bereidheid meer geld te steken in innovatie van de “draaideur-energie” een stuk groter worden, als het verplicht wordt gesteld dat iedereen zijn eigen energie moet opwekken.