Afgelopen woensdag schreef ik in een gastlog op GeenCommentaar, dat Europa minstens zoveel boter op het hoofd heeft als de V.S., wat Egypte betreft. Jarenlang het regime gesteund en nu wel de protesten ondersteunen en vragen om snelle veranderingen, maar erg terughoudend in concrete steun.
Het grappige was, dat later die dag een grootdeel van de Tweede Kamer om fermere daden vroeg. Vandaag is de EU-top bij elkaar en voorafgaand aan de vergaderingen, deed Rutte een uitspraak, waar je uit op jan maken dat hij GeenCommentaar leest en een aanbeveling uit dat gastlogje heeft overgenomen.
“Concrete acties bestaan uit het terughalen van toeristen. Geen luchtbrug met voedselpakketten voor de demonstranten op het Tharirplein in Caïro”, stond in dat gastlogje. En wat zei Rutte? Druk uitoefenen op Muibarak laat hij aan anderen over. De EU “zou zich moeten concentreren op andere dingen, zoals het bieden van noodhulp” (live-blog Volkskrant 10:15 uur).
Goed zo, Rutte! Kom nu maar op met de voedselpakketten voor de mensen op het Tharirplein.
De Egyptenaren willen dat Mubarak vandaag vertrekt. Wat voor dag zal het vandaag voor ze worden? Zal het de V.S. lukken Mubarak over te halen vandaag zijn koffers te pakken? Of zal hij zichh zo gesteund voelen door de uitspraken van Obama en Rutte, dat er een “orderlijke transitie” moet plaatsvinden, dat hij bij zijn eigen standpunt blijft? Hij denkt immers dat er totale chaos uitbreekt als hij hier en nu vertrekt? Alsof er nu geen chaos heerst, aangewakkerd door zij fanclub.
Rutte zei ook dat de EU met één mond moet praten. Hopelijk komt daar vandaag maar één ding uit: Mubarak, please go!
Natuurlijk ontstaat er dan even een “machtsvacuüm”. Maar Mubarak is nu niet meer dan een icoon. Een representant van een geschiedenis waar de meeste Egyptenaren van af willen. Er zijn genoeg signalen dat er dan een “ordelijke transitie” zal plaatsvinden. Het leger is tot nu toe onpartijdig geweest en praat met de demonstranten. Samen met de gematigde politici uit het Mubarak-bewind en de oppositie, komen ze er wel uit.
Het wordt tijd dat beetje steun te geven, dat wij als buitenstaanders kunnen leveren. Op diverse Twitter-accounts (o.a. van Al Jazeera) kunnen wij twitteren: Mubarak, please go!
Tag archieven: EU
Vrachtautoloze zondag
CU Europarlementariër Peter van Dalen gaat samen met de Duitse christendemocraat Martin Kasteler handtekeningen verzamelen voor een petitie die een vrachtautoloze zondag in heel Europa bespreekbaar moet maken op de Europese agenda. De motivatie: ook het gezin van een trucker heeft recht op een dag van rust en bezinning.
Natuurlijk wordt een eenduidig Europees zondagsbeleid voor vrachtverkeer er ook met de haren bijgesleept, maar dat is vooralsnog een debat zonder einde.
Liberalen steunen de meeste transportbedrijven, die gewoon zeven dagen per week willen rijden. Open markt en vrij vrachtverkeer, waarbij iedere ondernemer maar zelf moet uitmaken of er op zondag wordt gereden of niet.
Zelfs de geloofsgenoten van de CU, de CDA-fractie in het EU-parlement, vinden het voorstel onzinnig en stelt dat in Nederland de transporteurs zelf maar moeten uitmaken of ze rijden of niet. Natuurlijk niet naar winkels, want het CDA is hier tegen de koopzondag.
De landen die wel zo’n zondagsverbod kennen, zijn tegen de liberale wensen en houden vast aan hun zondagsrust. Dat leidt dan weer tot ergernissen in andere landen. Bijvoorbeeld een gebrek aan parkeerplaatsen voor truckers aan de Nederlandse grenzen met Duitsland. Onze minister van vervoer, Camiel Eurlings, zag zich gedwongen de portemonnee te trekken om meer parkeergelegenheid aan de grens te creëren.
Juist dat argument van de zingevende zondagsrust zal er voor zorgen dat de petitie misschien wel leidt tot agendering, maar zeker niet tot een besluit conform de CU-wensen. Alleen al omdat het hele truckergezinnen uiteen zal rijten. Is de truckende pa of ma net onderweg naar huis vanuit Portugal of Italië, lopen ze de kans onderweg stil te moeten staan wegens die uniforme zondagsrust.
Of je komt op voor een zondagsrust voor iedereen, of je laat het punt rusten. Nu lijkt het er toch sterk op dat de CU-leden ruim baan willen om snel met eigen auto ter kerke te gaan en niet gehinderd willen worden door het vrachtverkeer.
Optimisten tonen weinig interesse in Europa
Nederlanders zien de toekomst optimistisch tegemoet. Ze hebben veel vertrouwen in hun eigen toekomst, die van hun land en van de hele wereld. Dat staat in de jaarlijkse Europese verkenning, een studie van het CPB en het SCP. Nederland is daarmee een van de meest optimistische landen van Europa. De burgers hebben redelijk veel vertrouwen in elkaar en ook door de burgers van andere EU-landen worden we aardig vertrouwd (zie persbericht SCP).
Helemaal opmerkelijk is de steun die Nederlanders aan de EU geven. Het EU-lidmaatschap wordt door 80 procent als positief gezien. Gevraagd naar de voor- en nadelen, denkt ruim driekwart dat het meer voordelen dan nadelen oplevert. De Nederlanders scoren hiermee hoger dan het gemiddelde van alle EU-lidstaten.
Blijkbaar is men zo optimistisch dat verdere actie niet nodig wordt gevonden. De belangstelling voor de Europese Parlementsverkiezingen ligt hier namelijk onder het EU-gemiddelde. Slechts 39,1 procent is geïnteresseerd in de verkiezingen. Europa breed heeft 45,6 procent wel belangstelling voor de electorale handel en wandel.
Opvallend detail: Veel kiezers menen dat hun eigen politieke partij een veel grotere voorstander van de Europese eenwording is, dan zijzelf.
Zou de Europese Unie inmiddels zo'n succesverhaal zijn, dat Nederlanders alle vertrouwen hebben in de Euro-bestuurders en parlementariërs, dat men de verkiezingen wel best vindt? Dat zou dan uiteindelijk verkeerd uit kunnen pakken. Vertrouwen is prima, maar politici ongecontroleerd de ruimte geven niet.
Het zou ook kunnen dat de meeste Nederlanders meer vertouwen hebben in de binnenlandse politici, dan sommige peilingen en reacties in kranten en op weblogs lijken te suggereren. Het kabinet en parlement balanceren immers continu tussen de Europese belangen en de nationale prioriteiten. Geen vreemd verschijnsel binnen Europa, elk land doet dat. Met als resultaat dat het met veel afspraken en doelstellingen in Europees verband zo'n vaart niet loopt.
Zo lang men het gemak geniet overal met euro's te kunnen betalen, vindt menig Nederlander misschien alle andere Europese issues veel minder interessant.
Gascrisis oplossen met jaknikken
Hoe kom je aan gas? Met jaknikkers. Maar omdat ze dat in Oekraïne niet willen begrijpen, komt ongeveer een kwart van onze gasimport in gevaar.
Rusland heeft de toevoer naar Oekraïne afgesloten wegens achterstallige betalingen. Kijk, als wij hier het gas niet betalen krijgen we ook een deurwaarder aan de poort en kom je dan nog niet over de brug, word je zonder pardon je huis uitgezet.
Rusland dreigt Oekraïne nog niet met huisuitzetting. Nee, in de koudste tijd van het jaar gaat gewoon de gaskraan dicht. En wat doet Oekraïne? Ja-maar-knikken. Ze zijn ineens bereid te betalen, maar niet de volle mep. Dus blijft de kraan dicht.
Kijk, als u van schrikt van de eerste energienota van dit jaar, besluit de rekening niet te betalen, wordt u natuurlijk ook van het gas afgesloten. En als u dan de betalingen opschort omdat u eerst wel eens uitgezocht wil zien waarom de gasprijs nog steeds zo hoog is, ondanks de dalende olieprijs, dan komt de dag nabij dat ook u uit uw huis wordt gezet. Wanbetaling is wanbetaling.
Een wanprijs is heel wat anders. Kan best zijn dat uw energieleverancier teveel heeft gerekend, maar we hebben hier de kartelpolitie Nma die dat in de gaten houdt. U blijft gewoon betalen. Jaknikken dus.
Maar welke instantie moet Oekraïne inschakelen om uit te laten zoeken of Rusland niet iets teveel vraagt? Naar de internationale Kamer van Koophandel?
Daar staat Rusland al voor de deur om via een uitspraak van de arbitragerechter Oekraïne te dwingen de leveranties aan Europa weer te hervatten. Zou nu het aspirant-lidmaatschap van Oekraïne voor deelname aan de EU in gevaar komen?
Er zijn boze tongen die beweren dat het Rusland daar om te doen is. Daar valt iets voor te zeggen, want Oekraïne zou dan wat sterkere bondgenoten hebben, die zich natuurlijk niet zomaar elke prijsverhoging van het Russische Gazprom laten dicteren.
Gazprom overweegt overigens wel in 2009 de gasprijs voor Europa flink te verlagen. Deze maand al en daarmee zouden ze het Nederlandse Gasterra een stapje voor zijn.
De Europese landen komen maandag voor een spoedoverlegje bij elkaar. Tsjechië, nu voorzitter van de eiste afgelopen vrijdag al van Rusland dat ze de gaslevering aan de EU volledig herstelt. Het grootste deel loopt via Oekraïne, dus Rusland zoekt nu een omweg om de EU tegemoet te komen.
Hoe zal de EU zich opstellen?
Aan een discussie over de hoge gasprijs zal de EU haar vinger niet branden. Het zou er al gauw op lijken dat de EU dan de zijde van Oekraïne kiest en dan krijg je gedonder op twee fronten.
Rusland gaat zich harder opstellen. Dat is daar tegenwoordig de gewoonte bij kritiek uit het “vrije westen”, zoals we ons ook herinneren van de Georgië-kwestie.
En hier zou de consument wel eens op het idee kunnen komen vragen te stellen over de laksheid van onze eigen overheid om Gasterra te kapittelen over de onnodig hoge gasprijs.
Hoewel, over jaknikkers gesproken….
Minister Verburg wendt 2e Bollencrisis af
Net als de beurzen weer wat opleven en hypotheek-, creditcardcrisissen en vermogenscrisissen bij lagere overheden het ergste wel hebben gehad, dreigt er ineens een heel andere crisis. De bollencrisis. De tweede in de vaderlandse geschiedenis.
Het fraaie weblog Sargasso gaf in hun Waan van de Dag een leuke link door over de eerste tulpenbollencrisis (17e eeuw).
De tulpenbol was in die dagen een noviteit waar veel mensen wel geld in zagen en avontuurlijk speculeren leidde tot een ware crisis. De overheid moest hard ingrijpen. Je zou denken dat men wel een lesje had geleerd.
De voorzitter van de Land- en Tuinbouw Organisaties (LTO) en SER-lid Albert-Jan Maat werd afgelopen zaterdag hier geciteerd. De SER besprak de krediet crisis en de heer Maat sprak de gedenkwaardige woorden: “Gek dat terwijl de landbouw überhaupt geen giftige producten op de markt mag brengen, de financiële sector dit de afgelopen jaren aan de lopende band deed. Hoe kunnen we de financiële sector enig moraal bijbrengen?“
Tuurlijk, hij herinnerde zich die 17e eeuwse crisis nog maar al te goed. En wie herinnert zich dat ook nog? Onze landbouwminister Gerda Verburg.
Zij verdedigt onze bollenteelt. De Hollandse bol dreigt te vallen, ten onder te gaan aan Europese regels tegen het gebruik van middelen die de bollen moeten beschermen tegen ongedierte en ziektes.
Tulpenkwekers vrezen aan de grond te raken. Omdat ze de tot nu toe gebruikelijke middelen niet meer mogen gebruiken.
De landbouwminister laat weten alles in het werk te zetten om deze crisis het hoofd te bieden: “We hebben met de EU-landbouwministers en de Europese Commissie een goed voorstel gemaakt om sommige risicovolle bestrijdingsmiddelen te verbieden die bij slecht gebruik mogelijk schade aan mensen kunnen veroorzaken. Uiteraard met een overgangstermijn zodat er goede en bruikbare alternatieven kunnen worden gevonden.”
Verburg als de Bos van de landbouw.
Maar wacht eens even. Had de LTO-voorzitter in de SER niet gezegd dat de landbouw helemaal geen giftige produkten op de markt mocht zetten? Ofwel: geen bollen en voedselgewassen de markt op mag gooien die bespoten zijn met schadelijke stofjes?
Dat zou kunnen kloppen. Het kabinet heeft tenslotte niet voor niets de “Nota Zicht op gezonde teelt” opgesteld. Een soort gedragscode die moet leiden tot ongevaarlijke produkten in de groenteafdeling van de supermarkt en veilige bollen in het tuincentrum.
De nota pleit voor een geïntegreerde gewasbescherming. Land- en tuinbouwers moeten bij het verbouwen van gewassen “niet alleen rekening houden met winst, maar ook met volksgezondheid, voedselveiligheid, arbeidsomstandigheden en milieubelasting”.
Het kabinet houdt in die nota wel een reuze slag om de arm. De doelstellingen zijn prima, maar voorlopig nog te ambitieus. Het valt namelijk niet mee de landbouwsector enige moraal bij te brengen.
Nederlandse telers gebruiken minder bestrijdingsmiddelen dan hun buitenlandse concurrenten. Ze willen daarom niet zo hard meewerken aan die nota. Ze vrezen productieverlies en dus een omzetcrisis.
De Nota Zicht op gezonde teelt wil daar wel wat aan doen, maar nu even niet. Eerst een overgangstermijn, zoals Verburg voorstelt. We geven onze bollen niet zomaar op.
Met andere woorden: voorlopig mogen schadelijke stoffen nog wel gebruikt worden en loopt u dus de kans een tulpenbolletje met een ongezond bestrijdingsmiddel tussen de rokken in uw crisissoepje te verwerken.
Welke moraal wil de LTO-voorzitter nu eigenlijk aan de financiële sector bijbrengen?