Tag archieven: Klink

Er komt een inspecteur bij de dokter

Er komt een inspecteur bij de dokter De kwaliteit van de zorg wordt genationaliseerd. Het demissionaire kabinet, kampioen marktwerking in de zorg, komt met de laatste gouden greep van Klink?

De ministerraad draait nog op volle toeren. Er moet voor 9 juni nog heel wat van de agenda worden afgestreept. Uiteraard met de bedoeling het volgende kabinet een leuk erfenisje na te laten. De kosten voor de zorg bijvoorbeeld. Ook dit kabinet beloofde er alles aan te doen de kosten terug te dringen. Het is niet gelukt.

Maar nu de gouden ingreep van Klink. De oprichting van een Nationaal Kwaliteitsinstituut Gezondheidszorg. Doel: de kwaliteit van de zorg te vergroten en, let op, juist daarmee onnodige kosten te vermijden en terug te dringen. Aldus het persbericht uit de ministerraad.

Welke kosten? Nou, de kosten van al die overbodige behandelingen bijvoorbeeld. De artsenij doet maar wat. En ondanks waarschuwingen van Klink, blijven de medici maar aanrommelen. Maar liefst zeven organisaties hebben de artsen op hun vingers gekeken èn getikt, maar het heeft niet mogen baten.
De Inspectie voor de Gezondheidszorg, Zichtbare Zorg, het College voor Zorgverzekeringen, de Nederlandse Zorgautoriteit, ZonMW, de Regieraad en DBC-onderhoud hebben gefaald en worden vervangen door dat Nationaal Kwaliteitsinstituut.

Lees wat dat instituut gaat doen en dan kom je tot de conclusie dat een deel van de werkzaamheden van die zeven organisaties door dat ene instituut wordt overgenomen. Het bevorderen van richtlijnen, openbaarmaken van uitkomsten in de zorg (o.a. sterftecijfers van ziekenhuizen) en het beoordelen of behandelingen wel kwalitatief, doelmatig en veilig genoeg zijn.

Sterftecijfers van ziekenhuizen? Gaan er ziekenhuizen dood? Dat zou wel de kosten aanzienlijk drukken. Bevorderen van richtlijnen? Tuurlijk, hoe vaak mikt de anesthesist er niet ver naast met de spuit en wordt de patiënt door een verdoofde chirurg geopereerd?
Nee, even serieus. De term kwaliteitsinstituut is mooi, maar verhult de feitelijke missie: snijden, snijden en nog eens snijden.

Met een beetje mazzel wordt de gezondheidszorg iets goedkoper als niet zeven, maar één instituut de inspecties uitvoert een beleid ontwikkelt. Maar een kwalitatief goede operatie blijft een dure zaak. Je hoeft het CPB niet uit te laten rekenen dat meer kwaliteit ook meer geld kost.
Het gaat dus niet om die kwaliteit, maar om de laatste stuiptrekking van Klink. Een armzalige poging de kosten beheersbaar te krijgen.

Al eerder heb ik hier betoogd dat er eens een definitieve keuze moet worden gemaakt, wat voor zorg we willen. Willen we de beste zorg voor iedereen, dan is dat peperduur. Willen we van dat prijskaartje af, dan zal niet alle zorg meer voor iedereen betaalbaar zijn. Of je kiest ervoor de zorg wel voor iedereen beschikbaar te houden tegen een veel lagere prijs. Maar dan gaat ook de kwaliteit achteruit.

Het Nationaal Kwaliteitsinstituut Gezondheidszorg gaat die keuze niet maken.
Er komt een inspecteur bij de dokter. De dokter vraagt wat de klachten zijn. De inspecteur zegt maar één klacht te hebben. Wat is dat dan, vraagt de dokter. U, zegt de inspecteur. Ik ben uw klacht?, zegt de dokter verbaasd. Ja, uw verdient teveel, u onderzoekt teveel, u schrijft teveel recepten uit, u gebruikt teveel instrumenten en apparatuur en u snijdt teveel, weet de inspecteur te vertellen.

En nu?, vraagt de dokter. Dat lossen we meteen op, zegt de inspecteur. Geeft u mij uw scalpel eens even.

Geef een reactie

Armen rijk aan medische hulpmiddelen

Armen rijk aan medische hulpmiddelen Wie denkt dat de rijken alles bezitten, of van alles het meeste hebben, zit er goed naast. Het CBS is er achter gekomen dat mensen met een laag inkomen drie keer zo vaak een medisch hulpmiddel bezitten, als mensen uit de hoogste inkomensklasse. Een opvallende noot in een artikel van het CBS, waarin geruststellend wordt gemeld, dat in 2008 het bezit van medische hulpmiddelen niet is toegenomen, ondanks de vergrijzing.

Een mens kan niet meer zonder hulpmiddelen. De hoeveelheid apparatuur, gereedschappen en handige hulpjes in huis is gigantisch. Menigeen zal zich geamputeerd voelen als magnetrons, mixers en mobieltjes plots de geest geven. Is even lastig, maar wie gezond van lijf en leden is, zal zich wel redden. Dat wordt moeilijker als je door ziekte, handicap of ouderdomskwaaltjes minder redzaam bent.

Over hulpmiddelen is regelmatig wat te doen. In 2007 adviseerde het CVZ (College Zorgverzekeringen) de rollator uit het basispakket te schrappen. Na de nodige kritiek uit de samenleving, volgde minister Klink dat advies niet op. En dus komt de rollator nog voor in de CVZ-lijst van loophulpmiddelen die door de zorgverzekering vergoed mogen worden.

Wie hulpmiddelen denkt nodig te hebben, die niet in die lijst voorkomen, kan een beroep doen op de Wmo (Wet Maatschappelijke Ondersteuning). Vorig jaar meenden sommige belangenclubs dat de elektrische fiets in de zorgverzekering opgenomen moest worden. Dat ging niet door en dus kwam men op het idee de fiets dan maar bij de Wmo onder te brengen.

Dat lijkt een uitkomst voor ouderen die nog wel wat kunnen, maar de slechte benen van een Tourrenner hebben. Of voor mensen die door longaandoeningen snel buiten adem raken. Helaas, een elektrische fiets heet en algemeen gebruikelijke voorziening te zijn en wordt daarom niet door de Wmo vergoed.

Op de juridische website judex.nl staan meer van dat soort voorbeelden. Iemand die door een spierziekte geen normale warmwaterkraan kan bedienen en een mengkraan wil aanschaffen, hoeft niet te rekenen op een vergoeding uit de zorgverzekering. Ook niet uit de Wmo, omdat een mengkraan zo'n algemeen gebruikelijke voorziening is.

Zo nu het gebruik van medische hulpmiddelen niet verder zijn toegenomen, omdat we gezonder ouder worden en dus minder hulpmiddelen nodig hebben?

Of zijn de beperkende voorwaarden zodanig dat daarmee een eventuele groei wordt afgeremd? Of gaat er van die beperkende voorwaarden en regelmatig terugkerende commotie over wat wel en niet door verzekeringen en Wmo vergoed gaat worden, een afschrikkende werking uit?

Het is in ieder geval een wonder dat het CBS nog heeft ontdekt dat de armen zo riant in de medische hulpmiddelen zitten.

Geef een reactie

Is de GGZ gek geworden?

Is de GGZ gek geworden? Kan minister Klink niet rekenen of kan hij niet begroten? Dat vraagt GGZ Nederland zich af, nu de minister de tarieven in de ggz met 3,5 procent wil verlagen.
De geestelijke gezondheidszorg is volgens minister Klink in 2008 maar liefst 185 miljoen euro duurder uitgevallen. Dat moet dus worden terug verdiend met lagere tarieven. GGZ Nederland stelt dat harde cijfers ontbreken. En als zal blijken dat de berekening van de minister wel klopt, dan zal hij het wel verkeerd begroot hebben. omdat hij geen rekening heeft gehouden met de groei van de ggz.
GGZ Nederland daagt minister Klink nu voor de rechter, om de tarievenverlaging ongedaan te krijgen.

Wie is er gek geworden? De GGZ of de minister? Geen van beide, dames en heren. Wijzelf zijn gek geworden.
Het CBS meldde een jaarlijkse groei van gemiddeld 14 procent. Tussen 2000 en 2007 waren de kosten gestegen van gestegen van 162 naar 275 euro, per hoofd van de bevolking. Daarmee nam de ggz in 2007 zo'n 11 procent van de totale kosten voor gezondheidszorg voor haar rekening.
In een eigen rapport (Zorg op waarde geschat -pdf!) meldde GGZ Nederland dat in 2007 ruim 900 duizend behandelingen hadden plaats gevonden. Dat aantal zal, naar verwachting, in 2009 de miljoen overschrijden.

Logisch dat die handel duurder uitvalt. Dat valt nog wel mee, zegt GGZ Nederland zelf. Er is dan wel wat personeel bijgekomen, maar lang niet zoveel als nodig zou zijn. Ofwel: minder mensen doen meer werk. Bovendien: “zijn met verbeterde behandelingsmethoden en nieuwe medicatie zijn de kosten van het behandelen van psychische problemen afgenomen, terwijl de effectiviteit juist is toegenomen”.

Volgens GGZ Nederland zou minister Klink de groeiende vraag moeten aanpakken. Met meer preventie of door het verhogen van het eigen risico.
Nu lijkt GGZ Nederland wel gek geworden. Lang niet alle preventie werkt. Twee voorbeeldjes. Eén: Meer sporten leidt tot grotere gezondheid. Ondertussen is het aantal sportblessures toegenomen. Twee: om de verkeersveiligheid te bevorderen (= minder slachtoffers) werd de voorrangsregels voor langzaam verkeer verandert. Het leidde tot een stijging van 5 procent ongevallen tussen gemotoriseerd en langzaam verkeer.
Goed bedoelde maatregelen leiden niet altijd tot daling van de kosten.

En dan de suggestie het eigen risico te verhogen. Dat riekt naar ontmoedigingsbeleid. Het is ook een maatregel die binnen het huidige kabinetbeleid past: de verantwoordelijke betaalt. Jouw ziekte is jouw verantwoordelijkheid, dus krijg je de rekening gepresenteerd.

Ondertussen kan GGZ Nederland vast nadenken over de groeiende wachtlijsten en het bevriezen van de lonen. Er wordt in de ggz, naar mijn menig, redelijk verdiend. Dat moet echter wel zo blijven. Er moet ook voorkomen worden dat de salarissen te onaantrekkelijk worden, om in een tamelijke zware sector je brood te willen verdienen.

Geef een reactie

Vrijblijvende codes onder toezicht

Vrijblijvende codes onder toezicht

Het is voorbij met vrijblijvende gedragscodes. Wie zich onfatsoenlijk gedraagt kan op een confrontatie met de overheid rekenen.
Dat is menig burger al lang bekend. Drinken op straat, peuken weggooien, een krachtterm naar een ambtenaar in functie gooien, het mag niet en wie het toch doet kan op een boete rekenen. Uiteraard geldt dat ook voor zelfverrijkende onbeschoftheden als de belasting om de tuin leiden, een greep in de kassa van de supermarkt doen of een zak rollen.

Buiten de burger liet de overheid complete bedrijven en organisaties tot nu toe ongemoeid. Het bleef bij een vermanende vinger en een oproep het in een gedragscode onderling wat netter te regelen. Daar lijkt nu een eind aan te komen.
De financiële sector en de woningbouwcorporaties zijn als eerste de klos. De toezichthouders krijgen, op aandringen van de 2e Kamer, meer bevoegdheden. De waakhond voor de woningbouwcorporaties is de overheid zelf. De corporaties werken aan een voorstel om ongewenst gedrag, zoals buitensporige bonussen, middels zelfregulering uit te bannen. Minister van der Laan vindt dat niet genoeg en wil dit jaar nog met een scherpe wetgeving komen.

De AFM (Autoriteit Financiële Markten) is de waakhond voor de geldsector. Minister Bos heeft in de Kamer toegezegd de bevoegdheden voor de AFM uit te breiden.
Voor 1 mei zal de Nederlandsche Bank (DNB) met een nieuwe regeling voor beloningen en de AFM krijgt juridische middelen om sancties op te leggen als een bank of verzekeraar zich daar niet aan houdt.

Het werd tijd, zullen sommigen zeggen. De wet is tenslotte de ultieme gedragscode, dient voor iedereen gelijke werking te hebben en regelt alles wat een samenleving aan uitwassen aangepakt wenst te zien.
Tegelijkertijd wordt de overheid te vergaande bemoeizucht en betutteling verweten.
Hoewel de overheid de burger ook vooral met oproepen, gedragscodes en voorlichtingscampagnes in het gareel probeert te krijgen, aarzelt de overheid niet met wetgeving te komen als dat allemaal niet zo snel helpt. Dat heeft het nodige geklaag over aantasting de individuele vrijheid tot gevolg en gaf een gevoel van ongelijke behandeling, waar het gaat om graaiende ondernemers.

Welke mensen zullen de volgende groep zijn, die de harde hand van de wetgever zullen treffen?
De medische specialisten wellicht? Die declareren honderden miljoenen teveel. Tijd dus voor minister Klink in het voetspoor van collega's van der Laan en Bos te treden, zou je zo zeggen.

De vraag is nu: gaat de overheid te ver? Als een gedragscode niet werkt, is aangescherpte wetgeving dan het enige alternatief?
Of gaat de overheid niet ver genoeg? Overal een waakhond met vergaande bevoegdheden neerzetten.
Zegt u het maar.

Geef een reactie

Burgerservice en kinderziekten

Burgerservice en kinderziekten Vandaag behandelt de 2e Kamer een wetswijziging over het gebruik van het BSN (Burger Servicenummer) bij elektronische informatieuitwisseling in de zorg, ofwel het EPD (Elektronisch Patiënten Dossier).
Verschillende overheidsdiensten kunnen met behulp van uw BSN al gegevens uitwisselen. Het CWI, de Belastingdienst, de AIVD en gemeenten geven uw werkgelegenheid, inkomen, staatsgevaarlijke activiteiten en gegevens over uw domicilie al aan elkaar door. Onder strikte voorwaarden natuurlijk.

In de zorg kunnen ziekenhuizen en zorgverzekeraars al bepaalde informatie over uw gezondheid uitwisselen.
Het EPD zou dit jaar volledig ingevoerd moeten zijn, maar een aantal kinderziekten houden zo hardnekkig stand, dat het nog maar de vraag is of we ooit een goed werkend en vooral veilig EPD zullen krijgen.

Veel huisartsen en ziekenhuizen denken er voor het einde van dit jaar nog niet klaar voor te zijn. En als netwerken van ziekenhuizen niet bestand blijken tegen vervelende virussen, dan valt er nog heel wat dicht te timmeren. Hoewel sommige deskundigen menen dat een 110% veilig EPD niet mogelijk is.

U heeft de mogelijkheid deelname aan het EPD te weigeren. Maar ook het indienen van een bezwaar gaat nog steeds niet vlekkeloos en kost onnodig veel moeite.

De verantwoordelijke minister Klink meent dat ondanks de kinderziekten het geen enkele bezwaar is het EPD op volle kracht in te voeren. Hopelijk denkt de 2e Kamer er nu anders over en wordt er minstens een flinke pauze ingelast.

Zie ook het NRC met tien vragen over het EPD en een eerder artikel hier.

Geef een reactie

De toestand in de polder (41)

Lees meer bij de NOS

Minister Verburg: “Oh? Eens even bij mijn collega's informeren wat ze dan verdiend hebben als campinghouder, zorgboer, bed and breakfastboerin en landschapsbeheerder”.

Lees meer bij Nu.nl

Boer: “Ha! Wil Verburg weten wat ik verdien als landschapsbeheerder? Laat ze eerst eens helpen schoffelen. Ik kom aan het melken van de koeien niet meer toe!”

Lees meer bij New Beauty

Minister Klink: “Ah! Daar hoeven de mensen dus niet voor naar de apotheek, naar naar de boer. Bespaart aanzienlijk op de medicijnkosten”.

Lees meer bij het NRC

AH!: “Ja, om de moordende concurrentie het hoofd kunnen bieden, zijn we genoodzaakt de brandnetelthee in de aanbieding te gooien En nee, daar heeft de boer niets over te zeggen. Verkoopt-ie het niet dan mag-ie het houden”.

Lees meer bij Ned. Vakbond Pluimveehouders

Boer: “Oh? Is het kabinet daar zelf dan niet slim genoeg voor? En wie luistert er tegenwoordig nog naar boerenwijsheid?”

Geef een reactie

Kabinet betrapt op plichtsverzuim

Piet Hein Donner

De 1e Kamer was heel even boos. De senatoren voelden zich gepiepeld door de regering.
Wetsvoorstellen dienen zowel de 2e als de 1e Kamer te passeren. Maar nu werden, door toedoen van het kabinet en de 2e Kamer, de senatoren buiten spel gezet.
Gisteren vroeg de senaat, met uitzondering van de VVD, een interpellatiedebatje aan met de heren Klink en Donner. Wat was er aan de hand?

In 1968 treedt de Europese Code inzake sociale zekerheid in werking. Een verdrag die moet garanderen dat europese burgers zeker zijn van een minimum aan zorg.

In 2006 blijkt deel VI van die code vervelende gevolgen te hebben voor het nederlandse zorgstelsel. De Centrale Raad van Beroep bepaalde een eigen bijdrage voor AWBZ-zorg niet opgelegd kan worden, als die zorg nodig is als gevolg van een bedrijfsongeval of beroepsziekte. Zo staat dat immers in deel VI van de Europese Code voor sociale zekerheid.

Dat is lastig. De nederlandse zorgwet gaat er van uit dat in alle gevallen een eigen bijdrage kan worden gevraagd. Dus ook als iemand ziek wordt van zijn baas.
Wat doet de nederlandse regering? In februari 2007 zegt zij deel VI van het verdrag op. Dat kan blijkbaar in de zo eendrachtige europese samenwerking.

Er is wel een wetsvoorstel voor nodig, die de goedkeuring van het parlement behoeft. In november 2007 wordt dat wetsvoorstel ingediend.

Op zich lijkt er weinig aan de hand, want er is al lang een Herziene Code in de maak, waarin ruimte komt voor heffing van een eigen bijdrage. Toch klinken hier en daar wat protesten. Het CNV zegt dat opzegging pas zou moeten gebeuren als de Herziene Code van kracht is. Er zou anders een juridisch hiaat ontstaan, waardoor verzekerden niets hebben om op terug te vallen.

De 2e Kamer heeft de kwestie op 4 maart besproken en op 12 maart het wetsvoorstel tot opzegging van de oude code goedgekeurd. Precies op tijd, want 17 maart zou de opzegging niet meer terug gedraaid kunnen worden.

Te laat, roept de 1e Kamer. De regering en de 2e Kamer worden bedankt, maar er is geen tijd meer voor een fatsoenlijke behandeling door de senaat. De betrokken ministers Klink en Donner werden gisteren wegens plichtsverzuim op het matje geroepen.
Zij bogen diep voor de senatoren. Jawel, foutje, sorry, dat had anders gemoeten. Neem ons niet kwalijk, maar we hopen wel dat de 1e Kamer, ook al is het achteraf, het wetsvoorstel zal goedkeuren.
En nee, grondwettelijk is er niks mis, want de grondwet zegt niks over hoe je dit soort 'organisatiefoutjes' recht moet breien.

Voor de praktijk van de eigen bijdrage voor AWBZ-zorg maakt het allemaal niets uit. Die staat als een huis, ook bij beroepsziektes. Maar het is wel zorgwekkend dat een slecht georganiseerde werkplanning tot arbeidsongevallen in het parlementaire werk leidt. Reden voor versoepeling van het ontslagrecht van betrokken ministers?

Geef een reactie

Supergezondheid

Ziekenhuiseten

(artikel update 13.14 u., zie de vragen onderaan)
'Voedingsadviezen in de spreekkamer blijven niet hangen tot in de supermarkt, waar de keuzes uiteindelijk worden gemaakt'. Dat zegt een internist van het Dokkumse ziekenhuis De Sionsberg. Samen met haar collega's van de diëetafdeling heeft ze daarom een pakket gezonde levensmiddelen samengesteld die morgen op een speciaal schap van supermarkt Jumbo zijn te vinden. De uitgestalde gezondheid vind je op 'de stelling van de Sionsberg'.

Kijk, het ziekenhuis denkt met je mee. Je eet je hele leven patat en dan krijg je te horen dat je beter een aantal groenten kunt eten, waarvan je de namen alweer bent vergeten als je de volgende dag in de winkel staat. Een creatieve vondst en een mooi stukje samenwerking tussen de zorg en de supermarkt.

Het is ook toekomstgericht denken van de internist. Er zijn namelijk plannen om ongezond etende mensen uit te sluiten van vergoedingen voor medische zorg. Dat zou de internist wellicht wat klanten kunnen kosten. De internist weet ook wel dat zelfs gezond etende mensen kwaaltjes kunnen oplopen. De indirecte boodschap van 'de stelling van de Sionsberg' is dus: eet gezond en mankeer je dan toch wat, geen zorgen, alles wordt vergoed als je deze groenten eet.

Heel aardig van het kleinste ziekenhuis in Nederland. Klein maar groot in prestaties. Volgens Elsevier het beste ziekenhuis in 2007, hoewel het AD vindt dat een 76e plaats mooi genoeg is.

Ondertussen wordt de toekomst van het ziekenhuis bedreigd. Door een wijziging in het financieringssysteem, gaat het ziekenhuis misschien 3, 4 miljoen euro mislopen en dan is nog maar de vraag of de toko open kan blijven. In de 2e Kamer zijn er al vragen over gesteld. Minister Klink houdt nog even een slag om de arm en wacht op een berekening van het Nza (Nederlandse Zorgautoriteit).

Maar dit voorbeeld van kostenbeheersing terzijde. Van gezond eten wordt veel verwacht. Het noorden kent naast dat uitstekende ziekenhuis ook een Zorginnovatieforum. Die gaat onder andere bekijken hoe de maaltijden aan huis verbeterd kunnen worden. Een heuse Task Force moet onderzoeken wat er zoal verbeterd kan worden om het eten gezonder en smaakvoller te bezorgen.
Misschien kunnen ze een kijkje nemen bij het AMC in Amsterdam waar men gisteren over is gegaan op gestoomde maaltijden. Steamplicity heet dat concept. Voordelen: patiënten hoeven niet meer een dag van tevoren hun keuze te maken, groenten kunnen veel verser worden opgediend en behouden hun gezonde kwaliteiten. Bovendien is het in een mum van tijd klaar en gaar. Onderzoek zou hebben aangetoond dat gezonde eters sneller genezen.

Nu nog wat vragen aan minister Klink:
1. als ik kan bewijzen dat ik gezond eet (bijvoorbeeld met kassabonnen van de Jumbo), krijg ik dan korting op mijn zorgverzekering?
2. Kan de stoompan in de basisverzekering worden opgenomen?
3. Als gezond eten zoveel uitmaakt: kunt u de leveranciers dwingen alle ongezonde zooi uit de schappen te verwijderen? Da's overzichtelijker en maakt de keuzes makkelijker. Kom op, Klink. Doe als die Dokkumse internist en denk eens een beetje mee met ons.

Geef een reactie

Zorgelijke kosten.

Kosten zorg

Terwijl de bevolking tussen 2000 en 2006 met slechts 5 procent is toegenomen, zijn de kosten voor de gezondheidszorg meer dan verdubbeld. Een groei van ruim 56 procent. En het eind is nog niet in zicht. Alleen al de 'vergrijzing; zou meer zorgkosten met zich meebrengen.

Dat gaat uit de hand lopen, zegt minister voor zorg, Ab Klink. Da's trouwens nou weer wel een minister van 'geen woorden, maar daden' want volgend jaar zal hij het tekort op de zorgbegroting volledig op de burgers verhalen. Ingrepen in het basispakket van de zorgverzekering en een verplicht eigen risico moeten de kosten omlaag brengen.

Ook voelt Klink wel wat om ongezond levende mensen zelf meer voor hun eigen zorg te laten betalen. Rokers kunnen op hogere nota's rekenen. He reclameverbod voor de elektronische sigaret blijft echter gehandhaafd.
Maar ja, hoe kan je verder nog de kosten bestrijden?

Wel, daar heeft minister Klink een adviesraad voor. De RVZ (Raad voor de volksgezondheid) excelleert in uitermate gezonde adviesjes. Dat wil zeggen: gezond voor de staatsboekhouding en zorgverzekeringen. Twee jaar geleden kwam de RVZ bijvoorbeeld met het briljante plan om meer met een boekhoudkundige kosten-baten analyse te werken, voordat tot behandeling van een kwaal wordt over gegaan.

Een efficiënte kostenbeheersing noemt de RVZ dat. Lichtere gezondheidsproblemen zouden het met lagere of helemaal geen vergoedingen moeten doen. Last van zwemmerseczeem? Vervelend, maar je koopt maar een zalfje bij de drogist, geheel op eigen rekening. En als de kosten te hoog zijn in relatie tot de opbrengst van de behandeling dan zou er geen vergoeding uitgekeerd moeten worden.

De RVZ had zelfs een norm bedacht: een behandeling mag maximaal 80.000 euro per gewonnen levensjaar kosten. Gaat het meer kosten dan zou dat niet meer vergoed moeten worden. De RVZ vond dat een controversieel maar rechtvaardig idee.

Dit jaar liet de RVZ ook duchtig van zich horen. De AWBZ moet worden afgeschaft. De RVZ vindt het eigenlijk maar een zootje en denkt een betere zorg en een aardige kostenbesparing te bereiken door naar een andere financieringsstelsel uit te kijken.

En net zoals minister Klink, denkt ook de RVZ dat de burger voor een aanzienlijk deel van de kosten op moet draaien. Zeker als de burger niet meewerkt. Ongezonde vette veelvraten krijgen te maken met duurdere boodschappen, dankzij een vettax op snacks. Lastige patiënten, bijvoorbeeld mensen die de voorgeschreven medicijnkuur niet helemaal serieus nemen, moeten uit de behandeling worden geflikkerd.

De RVZ hamert er al jaren op dat we objectief naar de zorgkosten moeten kijken. Het moet niet zo zijn dat iedereen bij het minste geringste pijntje zijn hand op kan houden bij de verzekering om door de huisarts te worden vertroeteld. Dat is zo'n beetje het leidend principe van deze adviesraad.

En die club is nu dus door Klink gevraagd nog eens goed naar de kostenbeheersing te kijken. Alsof de adviezen van de laatste jaren niet goed genoeg waren. De RVZ zegt niet: luister Klink, we hebben de laatste jaar een paar prima voorstellen gedaan, ga daar eerst maar mee aan de slag.

Misschien heeft de raad wel in de smiezen dat die voorstellen meer controversieel dan rechtvaardig zijn. Voorlopig wordt ons leven niet gewaardeerd op 80.000 euro per jaar en is het parlement tegen het afschaffen van de AWBZ.

Maar vol enthousiasme heeft de RVZ een commissie benoemd die deze klus gaat klaren. Geheel conform de kabinetsambities betreffende de positie van de vrouw bestaat de commissie uit 15 mannen en 3 vrouwen, alvast een ongezonde verhouding voor de streefcijfers betreffende arbeidsparticipatie van de vrouw. Maar dat terzijde.

In oktober wil de commissie de scriptie af hebben en met een geinige presentatie komen. Ik doe wat schoten voor de boeg, geheel in lijn met de objectieve kosten-baten opvattingen van de RVZ.

– Kiezen trekken kunnen we zelf wel. Touwtje om de rotte kies, bevestig andere eind aan deurklink en laat iemand de deur met een klap dichtgooien. Het is even pijnlijk maar het scheelt heel wat aan tandartskosten.

– Been gebroken? Ga naar de Gamma, koop wat hout en gips en leg zelf een spalk aan. Metsel het zaakje naar eigen inzicht op creatieve wijze vast.

– Autorijden is ongezond. Fijnstof en CO2-uitstoot zijn gevaarlijk. Wie voor een wandelend en fietsend leven kiest, zal dus zelf de kosten voor hoestjes, benauwdheid en longtransplantaties moeten betalen.

– Scheiden is het duurst voor de zorg. Alleen mensen die tot de dood hun scheidt krijgen zorgkosten vergoed. Wie voor die tijd de banden verbreekt draait de rest van zijn/haar leven op voor de kosten.

– De vergrijzing: met de ouderdom komen de gebreken. Om dat zulks vanzelf spreekt, mag men ouderdomskwaaltjes ook zelf betalen.

– De gemiddelde leeftijdsverwachting ligt zo rond de 72 jaar. Vanaf het 65e levensjaar worden er geen peperdure behandelingen meer vergoed, want al zou iemand dan nog 7 jaar leven, die kosten kunnen ze nooit meer terugbetalen. Dat is niet efficiënt, dus kappen met die handel.

Iemand nog betere ideeën voor de RVZ-commissie?

Geef een reactie