Tag archieven: psychiatrie

Dwang is goed voor de samenleving

InrichtingGoed voor de samenleving, goed voor de patiënt en goed voor de GGZ. Zo motiveert de directeur van GGZ Rivierduinen het idee meer mogelijkheden te krijgen om zwaar schizofrene zorgmijders gedwongen te behandelen. Een schot voor de boeg?
Volgende week wordt het inspectierapport verwacht, waaruit moet blijken of Rivierduinen iets te verwijten valt bij de behandeling van de Alphenaar, die in april een bloedbad aanrichtte in een winkelcentrum. Misschien zal uit het rapport blijken dat er wel signalen waren, maar dat de behandelaars beperkt waren in hun wettelijke middelen om de jongen op te sluiten.

Zwaar gek zijn is geen aanleiding iemand gedwongen op te sluiten of gedwongen te behandelen. Wie de informatie op de voorlichtingssite “Dwang in de zorg” eens goed doorneemt,  zou tot de conclusie kunnen komen dat er genoeg regelgeving is mensen aan te pakken die door het lint gaan. De leidraad is immers dat iemand een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving moet zijn. Als iemand op straat staat te schreeuwen en met vuilnisbakken loopt te gooien, lijkt dat het geval.

In de praktijk hoeft dat niet tot een gedwongen opname te leiden. Eerst moet worden vastgesteld wat er precies aan de hand is. Het kan even goed om een gefrustreerde dronkaard gaan, die na een goed gesprek op het politiebureau tot inkeer komt en verder thuis de boete of de rechtszitting af kan wachten.
Gaat het wel om iemand die, bijvoorbeeld, in zijn psychose de marsmannetjes van zich af wil houden door met straatmeubilair te smijten, ligt een gedwongen opname meer voor de hand. Maar eenmaal opgenomen, hoeft het niet tot een behandeling te komen.

Regelmatig ervaren burgers en hulpverleners de huidige wetgeving als te beperkt. Ze zien rampspoed aankomen, maar moeten vaak wachten tot het zover is. Als je een ‘verwarde man’ eerder bij zijn kladden kan grijpen, kan dat dus goed zijn voor de samenleving, goed voor de patiënt en goed voor de GGZ.
Goed voor de samenleving? Zeker. Het is geen prettig gezicht als iemand door het lint gaat. Dat nodigt niet uit voor een praatje, laat staan een knuffel.  Dat is al zo bij iemand die zijn eigen huisraad molesteert, dat is helemaal zo bij iemand die in het rond gaat schieten. Een idioot wordt nog getolereerd als hij het verkeer gaat regelen, maar het houdt op als hij met de auto’s gaat lopen gooien.

Goed voor de patiënt? Daar verschillen de meningen over. De patiënten zelf zien meestal niks in dwang, maar als het aan sommige mensen ligt, hebben die patiënten daar niets over te zeggen. Toch zijn er, op grond van voortschrijdend inzicht, ideeën dat het beter is dwang zoveel mogelijk uit te sluiten. Het vergroot de kans op betere behandeling.
In februari hebben GGZ-organisaties en het ministerie van Volksgezondheid daarom een intentieverklaring ondertekend om “effectieve alternatieven aan de patiënt aan te bieden”. Men wil het aantal dwangmaatregelen tijdens opnames beperken, omdat er ook betere methoden zijn dan isoleercellen en Zweedse banden.

Ook voor gedwongen opnames zijn er misschien andere wegen. De “acceptatie voor dwang” wordt misschien groter als de patiënt zelf het belang ervan inziet. In 2008 werd de wet BOPZ (bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen) verruimd met de zogenaamde zelfbindingsmachtiging. Een machtiging waarmee de patiënt zelf aangeeft gedwongen te willen worden opgenomen wanneer de situatie verslechtert. Sindsdien hebben maar weinig patiënten hiervan gebruik gemaakt. Misschien valt het ze makkelijker als de behandeling thuis of poliklinisch ondergaan kan worden. De overheid heeft hiertoe een wetswijziging in voorbereiding.

Goed voor de GGZ? Wat bedoelt de directeur van GGZ Rivierduinen daar nou mee? In het licht van het Alphendrama zou bedoeld kunnen worden dat hulpverleners niet moedeloos moeten aanzien dat ze een tikkend tijdbommetje moeten laten lopen. Volgens collega’s van GGZ Bouman in Rotterdam, wordt die situatie alleen maar erger door de bezuinigingen. De organisatie denkt zo’n duizend patiënten de straat op te moeten sturen en dat hun gezondheid achteruit zal gaan.
Ziet GGZ Rivierduinen in verruiming van de criteria voor dwangopnames een manier om toch patiënten binnen te houden of te krijgen? Een kwaadaardige opmerking, ik geef het toe. Maar verruiming van de criteria lijkt mij niet nodig,want van de huidige regelgeving wordt al ruim gebruik gemaakt.

Van 2002 tot 2009 is het aantal dwangopnames met 42 procent toegenomen, meldt het Trimbosinstituut in de GGZ-tabellen (pdf –bldz. 46 en 47). Concreet: ruim 13.112 dwangopnames in 2002 en 18.671 in 2009. Even gek geredeneerd: een toename van 36 naar 51 per dag.
Eén van de oorzaken van die stijging is een eerdere verruiming van de wet BOPZ, namelijk de invoering van de voorwaardelijke machtiging in 2004. Dit houdt in dat de rechter ook kan besluiten dat een patiënt niet wordt opgenomen in een instelling, als hij zich maar houdt aan bepaalde voorwaarden, bijvoorbeeld het innemen van medicijnen. De meest gebruikelijke dwangopnames, op last van de rechter of de burgemeester, zijn echter ook toegenomen.

Als verruiming van de criteria voor dwangopnames goed is voor de samenleving, dan is de samenleving het spoor goed bijster. Het is al eerder gezegd en geschreven: angst leidt tot het accepteren van maatregelen, die incidenten als in Alphen niet zullen voorkomen. Angst kan wel heel goed zijn voor de GGZ, als u begrijpt wat ik bedoel.

Geef een reactie

Daar is-ie weer: De Verwarde Man

Dali“Gooiers, schreeuwers en predikers in het openbaar zijn dus een voorbode. Ze vertegenwoordigen een groeiende groep die zorg nodig heeft”, schrijft het NRC naar aanleiding van de opsluiting van de verwarde Concertgebouwspreker. Hoe verward de man was, kun je zien in het filmpje van Frank Buis (AT5) dat het NRC er bij levert.

De man is gedwongen opgenomen in een psychiatrische inrichting en Verbal Jam stelt daar vraagtekens bij.  Onze Concertgebouwspreker bleef rustig en beleefd. Hij legitimeerde zich keurig en ging mee zonder verzet. Ik durf de stelling aan dat wanneer de koningin niet in de zaal had gezeten, deze man inmiddels alweer aan zijn lot was overgelaten. In alle vrijheid, zo schrijft Verbal Jam.

Verbal Jam wijst op de vele andere verwarde mannen, die niet zo snel opgesloten worden. Of na aanhouding weer sneller  op vrije voeten zijn, dan de spreker in het Concertgebouw of de man die een waxinelichtje gooide naar de Gouden Koets. Die zit nog steeds vast en is in afwachting van een uitspraak van de rechter, die op 20 september zal bepalen of hij voor tbs in aanmerking komt of niet.

De “waxinelichthoudergooier, de Damschreeuwer en de Concertgebouwprediker” zijn volgens het NRC voorbodes van de mentale staat van ons land, ja, zelfs van heel Europa. Vorig jaar werd ruim 43 procent meer aan verwarde mannen gedwongen opgenomen dan in 2007. De  Universiteit van Dresden stelt dat 38 procent van de Europese bevolking  ooit met depressie, angst, slapeloosheid of dementie te maken krijgt. De verwarde mannen die in de buurt van hare majesteit komen, zijn daar een exponent van?

In april zaten we nog bij te komen van de verwarde Alphenaar, die een bloedbad aanrichtte in een winkelcentrum. Uiteraard houdt iedereen zich dan bezig met de vraag hoe verwarde mannen zijn tegen te houden. Verwarde mannen zijn helemaal niet zo uitzonderlijk, schreef ik toen. Een onderzoekje naar persberichten van januari tot eind mei leverde een overzicht op van 66 verwarde mannen en 11 even verwarde vrouwen. Gemiddeld halen zij 15 keer per maand het nieuws met overlast, geweld, brandstichting, het gooien van huisraad, naaktloperij of pogingen tot zelfmoord. Dat zou neerkomen op 180 gevallen per jaar. Zie dit exceldocument voor het overzicht.

Er zou een meldpunt moeten komen, reageerde de PvdA, na het incident in Alphen aan de Rijn. Familie en bekenden weten zich geen raad als een verward familielid de straat op gaat. Ze weten vaak niet waar ze alarm kunnen slaan. Waarom 112 niet wordt gebeld, vroeg ik mij toen af. Dat lijkt mijn voldoende voor het toch beperkt aantal gevallen waar een dreiging van uitgaat.
Ongeveer 100.000 mensen zijn schizofreen, nog eens 100.000 mensen zijn borderliners en 500.000 mensen zouden een antisociale persoonlijkheidsstoornis hebben. Dat zijn cijfers uitsluitend gemeten over de bevolking tot 65 jaar en dat betekent dat zo’n 4 procent van de bevolking aan deze ziektes lijden. Slechts 180 verwarde mensen gaan echt door het lint.

Het zijn uiterst onaangename taferelen, die zich dan afspelen. Veel dramatischer dan de toespraak op het podium van het Concertgebouw. Het zou voor alle betrokkenen heel wat waard zijn als het te voorkomen is. Dat mag wel meer aandacht krijgen dan de gekkigheid die in aanwezigheid van hare majesteit wordt vertoond. Dat zou hooguit reden zijn het voorstel van de PVV om de majesteit alleen ceremoniële taken te geven, af te serveren als ‘knettergek’, want blijkbaar inspireert dat een paar verwarde mannen.

De zorg voor al die andere verwarde mensen mag niet worden verwaarloosd en is voor verbetering vatbaar. Als we niet gestoord willen worden door verwarde mannen, dan zijn de diverse bezuinigingen op de ggz wel het laatste dat we moeten accepteren.

Geef een reactie

De idioot op de Dam

De idioot op de Dam Excuses mensen, echt, sorry, het spijt me verschrikkelijk dat u gisteravond zo geschrokken bent. U weet niet half hoe graag ik wil, dat het anders gelopen zou zijn. Maar helaas, helaas, we hebben hem ook niet hier binnen kunnen houden.

Ja, hij is gestoord, Al een heel leven lang. Altijd anderen tot last. Irritant mannetje. Vooral als hij wat op heeft. Nuchter gaat-ie nog wel. Eigenlijk is-ie dan best wel aardig, maar dat soort momenten heeft-ie helaas te weinig. Nee, als hij onder wat voor invloed dan ook is, valt er geen land met hem te bezeilen.

Toen ik de eerste berichten las, over de toedracht van dat verschrikkelijke moment, wist ik meteen: dat is er een van ons.
Een van ons, niet van u natuurlijk. Ook niet echt van mij, maar een van de vele mensen waar wij mee werken. De daklozen, de a-socialen, de paupers, de eeuwige criminelen. Draaideurtype? Nou, hij wel.

We konden hem niet binnenhouden omdat de opvang vol zat. Zeker tijdens dit soort dagen worden ze massaal de opvang ingejaagd. En normaal gesproken laten we er een paar meer binnen, dan eigenlijk mag, maar hij stond al compleet van de wereld voor de deur te tieren. Om veiligheidsredenen hebben we hem weer weggestuurd. We waren al onderbezet en moesten ook nog met twee onervaren uitzendkrachten draaien. En ik wilde graag zonder al te veel incidenten mijn dienst doen.

Daarom mijn excuses. Even niet aan al die mensen op de Dam gedacht. Want dat gekke Henkie voor overlast zou zorgen, was wel zeker. Alleen er niet bij stil gestaan dat-ie dat daar zou doen. Normaal gesproken hebben ze hem al in zijn kraag, hier op de hoek van de straat, omdat-ie staat te schreeuwen, of in een portiek plast, of in het openbaar zijn biertje drinkt. Maar ja, ik begrijp ook wel dat de politie het nu te druk met andere zaken had.

Ik noem hem gekke Henkie, maar ik zal u eerlijk vertellen: ik weet ook niet hoe hij heet. Jaren geleden kende ik elke gast hier van naam. Maar dat is de laatste twee jaar niet meer te doen. Het is zo druk hier. Er komen zoveel mensen. De luitjes die al jaren hier komen ken ik wel. Maar er zitten zoveel nieuwe gezichten bij. En vroeger waren ze of alcoholist, of junk, of gewoon simpel. De alcoholisten en de junks werden na een aantal jaren knettergek, omdat hun hersens bezweken onder het gebruik.
Tegenwoordig komen ze al gestoord binnen. Meer dan de helft van wat nu binnenkomt is “afdeling psychiatrie’, zoals wij dat hier noemen.

Tijd om iedereen te leren kennen, hebben we niet. Want het overlastbeleid is dan wel succesvol, minder gekke Henkies op straat, maar meer collega’s hebben we er niet bij gekregen. Sterker nog, we hebben minder personeel. Vroeger hadden we nog ruim huishoudelijk personeel. Nu moeten we zelf ook in de keuken staan en de natte groep schoonhouden. En alles rapporteren natuurlijk.
Zelf vinden we dat daardoor de tijd voor persoonlijk contact met onze gasten, zwaar is achteruit gegaan. We hadden wel geleerd dat persoonlijk contact veel hielp, om die mensen een beetje op de rails te houden. Maar ja, gaan we minder rapporteren, krijgen we minder subsidie, zegt de chef.

Het spijt me zo verschrikkelijk dat we deze ene knakker niet de aandacht hebben kunnen geven, die hij nu ineens volop heeft. Dat is dan weer wel een geruststellende gedachte. Voorlopig zit hij wel binnen en reken maar dat in dit geval er alles aan wordt gedaan om hem een poosje binnen te houden.

Ik vind het wel wat jammer dat onze minister-president zo snel wist te vertellen dat gekke Henkie bewust de herdenking heeft verstoord. Je moet dat bewustzijn van ons soort gasten eens van dichtbij bekijken. Overgaar gekookte spaghetti lijkt er nog het meeste op.
Als er al een min of meer bewuste reactie is geweest, dan zijn er twee mogelijkheden. Of hij moet gedacht hebben: wat nou stil, toen iedereen om hen heen dat zei. Of hij hoorde in die stilte de stemmen in zijn hoofd. Ineens geen afleiding, geen omgevingsruis dus stond-ie daar alleen met zijn oorverdovende stemmen. Toen is-ie terug gaan schreeuwen.

Jammer. Verkeerde tijd, verkeerde plaats. En allemaal onze schuld, omdat we ze niet allemaal 24 uur per dag binnen kunnen houden, laat staan ze de aandacht geven, die ze verder nooit krijgen.
Dus, beste mensen, veel heeft u er niet aan, maar toch excuses.

Geef een reactie

Scientology klaagt GGZ aan.

Scientology klaagt GGZ aan Wie god's wegen bewandelt en onderweg door lichamelijke of geestelijke ziekte getroffen wordt, weet natuurlijk dat wonderbaarlijke genezing en duiveluitdrijving heilzamer zijn dan de beste placebo's. Het moet die overtuiging zijn, die de CU er eerder toe dreef excuses te eisen van de Jellinek-kliniek en het Trimbos Instituut. Met diezelfde overtuiging daagt de Scientology Kerk nu GGZ-Nederland voor de Reclame Code Commissie.

De CU meende dat de Jellinek-kliniek en het Trimbos Instituut jarenlang misleidende propaganda heeft verspreid en dat zodoende veel mensen door de consumptie van softdrugs aan de duivelse verslaving ten prooi zijn gevallen.
De Scientology Kerk meent dat de GGZ misleidende reclame verspreidt, door te stellen dat 1 op de 4 Nederlanders door kwade geesten bevangen zal raken. Dat kan gebeuren stelt de Scientology, maar de GGZ heeft niet de heilzame middelen in huis, om de mensen er van af te helpen.

Sterker nog: de GGZ is eerder een industrie die profijt trekt van al die geestelijke ellende en houdt dat dan ook eerder in stand, dan de duivels definitief uit te drijven. Dat GGZ-Nederland in haar reclame stelt dat in veel gevalle genezing goed mogelijk is, klopt niet volgens het NCRM (het Scientology-comité) want “na bestudering van de verkregen rapporten kan het NCRM nergens het gegeven traceren dat GGZ Nederland driekwart van de mensen weet te genezen“.

Het NCRM (Nederlands Comité voor de Rechten van de Mens) wordt aangestuurd door de Scientology Kerk. Het is haar missie “misstanden en schendingen van mensenrechten in de psychiatrie aan de kaak” te stellen.
Uiteraard meent deze club een veel beter psychische kwalen te kunnen behandelen, volgens de zogenaamde Dianetica. Zo lezen we op hun website: “Met Dianetics werd een techniek gebracht die er op was gericht om de medemens via een enigszins gestandaardiseerde procedure te ontdoen van irrationaliteit (mentale lading), waarbij en passant psychosomatische kwalen verdwenen“.

Ongetwijfeld zal de Scientology-methode een aantal mensen afhelpen van hun klachten. Ongetwijfeld zal de Nederlandse GGZ niet in alle gevallen er in slagen mensen voorgoed te genezen. Maar de gang naar de Reclame Code Commissie lijkt eerder te passen in de jarenlange strijd die de Scientology beweging voert tegen de gangbare psychiatrie en daarmee zieltjes te winnen voor hun eigen methode.

Disclaimer: Ik moet natuurlijk voorzichtig zijn. De eerste alinea van dit stukje is niet feitelijk, maar cynisch proza, waar methoden uit een ver christelijk verleden toegeschreven worden naar het heden. Pogingen om dit weblog voor de rechter te slepen zullen dus geen enkele zin hebben.

Geef een reactie

Bange idioten.

Bange idioten En elke week wordt hij opnieuw geboren
En wreed gescheiden van het veilig water-leven,
En elke week is hem het lot beschoren
Opnieuw een bange idioot te zijn gebleven.
(Uit: De idioot in bad van M.Vasalis)

Soms vraag je je af waarom er onderzoek gedaan moet worden, naar iets wat je bijna dagelijks onder je ogen ziet afspelen. De NWO (Nederlandse organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek) heeft ontdekt dat er amper onderzoeksliteratuur is over geweld tegen psychiatrische patiënten. Zouden de cijfers die in andere landen bekend zijn, ook in Nederland gelden? Volgende week houdt de NWO eerst maar eens startsymposium.

De gewelddadigheid die psychiatrische patiënten zelf aan de dag leggen is alom bekend. Maar Jaap van Weeghel, directeur van het GGZ Kenniscentrum Rehabilitatie, vindt het tijd worden dat imago eens bij te stellen. Onderzoek naar geweld tegen de patiënten is een begin om de slachtoffers goed te kunnen helpen, zegt hij in het AD.
Het Kenniscentrum Rehabilitatie stelt: het gaat hierbij niet alleen om criminele handelingen door vreemden, maar ook door geweld en mishandeling door buurtgenoten, familieleden, medepatiënten en hulpverleners.

De trouwe lezer weet dat ik werk in een opvang voor dak- en thuislozen. De laatste jaren is de toestroom van psychiatrische patiënten flink toegenomen. En waar het NWO onderzoek naar wil laten doen, zien we regelmatig hier gebeuren. Twee voorbeelden.
1. Het komt nogal eens voor dat familie, buren of onbekend het budgetbeheer van een patiënt hebben overgenomen. Gaat meestal goed, maar iets te vaak maken we mee dat de patiënt wordt kaalgeplukt en soms geen geld heeft voor kleding en eten, die hij dan maar bij ons komt halen.
Wanneer wij vermoedens hebben van zulke praktijken tippen we de politie.
2. Verschillende psychiatrische patiënten verdragen elkaar niet. De schizofrenen, borderliners, depressieven met hun wisselende stemmingen, zenuwachtig gedrag en stemmetjes in het hoofd worden getreiterd door de patiënten met persoonlijkheidsstoornissen. Narcisten, grote ego's, a-socialen. Hoe gek die ook zijn, ze verwijten ons de echte gekken hier binnen te laten, wat soms met bedreigingen gepaard gaat.

Dat laatste is lastig werken. We hebben sterke vermoedens dat de zwaksten buiten onze deur, in opdracht van de dominantere idioten, gedwongen worden drugs te kopen, aangezet worden tot diefstal of gewoon hun geld en andere bezittingen moeten inleveren.
Ook vermoeden we dat dit soort dubieuze contacten al in onze opvang worden gelegd. Het is dan ook dagelijks naar de koffietafeltjes lopen om te controleren wat voor gesprekken er worden gevoerd.
We melden het allemaal bij onze contacten met politie en de GGZ. Helaas, is het antwoord, kan er pas echt wat aan gedaan worden als er een heus incident plaatsvindt. Incident is het verbloemend vakjargon voor gewelddadigheid.

Ondertussen houden we de diverse patiënten in ons kleine zaaltje een beetje uit elkaar. Voorstellen om de groepen apart op te vangen, lopen stuk op gemeentelijk beleid. Ondertussen sluit de GGZ heel beroerd aan op de opvang, die noodzakelijk is nadat een patiënt is “uitbehandeld”.
De diagnose is gesteld, de medicatie bepaald en de patiënt mag de maatschappij weer in. Waar hij in zijn flatje overlast bezorgd in de buurt, in handen valt van drugsdealertjes, en na herrie en schuldenopbouw weer op straat staat.

Wat mij betreft hoeft er geen onderzoek plaats te vinden of er geweld tegen psychiatrische patiënten plaatsvindt. Een simpele rondvraag bij woningbouwverenigingen en instellingen voor maatschappelijke opvang levert genoeg cijfers op, om vast te kunnen stellen er heel snel concrete plannen moeten komen, waarbij het hele hulpverleningscircus op de schop gaat. Zodanig, dat een psychiatrische patiënt niet aan zijn lot wordt overgelaten, na ontslag uit de GGZ.

Doelgerichte samenwerking tussen de instellingen, inclusief woningbouwverenigingen en politie. Het kan betekenen dat een psychiatrische patiënt wel op zichzelf woont, maar dagelijks bezoek nodig heeft. Het kan betekenen dat er meer diverse opvang moet komen, om de groepen die elkaar bijten, uit elkaar te houden. Het kan dus betekenen dat er intensiever en meer gespecialiseerd toezicht en begeleiding komt.

We hoeven niet te wachten op onderzoek. We (mijn collega's) willen de psychiatrische patiënten beter helpen dan we nu kunnen. Het wordt zo langzamerhand erg vervelend om te zeggen, maar dan hebben we meer nodig dan we nu krijgen.

Geef een reactie

Gedwongen zorg

DwangbuisDe dwangbuis van vier opeenvolgende Balkenende's wordt steeds verder vastgesnoerd. Wat eerst nog vrijblijvende verantwoordelijkheid heette, wordt langzaam maar zeker regelrechte dwang. Keuzes worden niet voorgelegd, ze worden afgedwongen. Er mag steeds minder, er moet veel meer. Verplichte identificatie, verplichte zorgverzekering, verplichte bewaring van persoonlijke gegevens en waar geen verplichting wordt opgelegd, worden wel gedragscodes en regelgeving ingezet om de samenleving te dwingen zich aan Balkenende's normen en waarden aan te passen. Het geklaag daarover valt eigenlijk reuze mee (of tegen, afhankelijk van je politieke voorkeur). Het lijkt wel of een groot deel van de samenleving het wel prettig vindt nu eens een schoolmeester te hebben die zegt hoe het allemaal moet. Dat heeft zo zijn effecten in diverse maatschappelijke sectoren. Neem nu de psychiatrie. Nee, ik ga niet zeggen dat die afdeling een aardige afspiegeling is van wat er in Nederland al zo speelt, maar wat dwang betreft spelen zich daar dingen af, waar weinig mensen wakker van liggen.
De Inspectie voor de Gezondheidszorg kwam vandaag met cijfers over gedwongen opnames en dwangbehandelingen. In vier jaar tijd zijn dwangopnames met bijna 28% toegenomen. In 2002 werden 13.398 mensen afgevoerd naar de psychiatrische kliniek en in vier jaar tijd is dat aantal tot 17.120 opgelopen. En binnen de muren van het gekkenhuis neemt de keuzevrijheid ook aardig af. Maatregelen als separatie, fixatie, gedwongen vocht-en voedsel toediening waren in 2002 een zeldzaamheid (4662 gevallen) vergeleken met hoe dat er vorig jaar aan toe ging: 27.458 x werd tot zulke acties over gegaan.
De dwangbehandelingen (vooral medicaties) stegen van 2554 gevallen in 2002 naar 12.656 in 2006.
Het rapport van de inspectie (hier in pdf-formaat in te zien) maakt duidelijk dat niet overal in Nederland het er zo heftig aan toegaat. Er zijn opmerkelijke verschillen per provincie. Over de hele linie is een toename te zien, maar blijkbaar wordt men in Groningen een stuk minder krankzinnig dan in Zuid Holland. De laatste is, samen met Noord Holland en Noord Brabant, verantwoordelijk voor een topomzet aan dwangmaatregelen. Naast Groningen lijken Friesland, Drenthe, Overijssel en Zeeland de rustigste provincies te zijn. Samen tellen ze nog geen derde van de aantallen dwangopnames die in Noord Brabant en Zuid- en Noord Holland worden toegepast. Nou liggen de grootste steden wel in die provincies. Het is niet zo verwonderlijk dat het toonaangevende Zuid Holland meer van alles heeft. Met een politiek epicentrum binnen haar grenzen (Den Haag) en gezegend met een metropolische haven (Rotterdam) en een slinkend groen hartje, lijkt het logisch dat de psychiatrie het daar wat drukker heeft dan in de frisse, ruime plattelandsprovincies. Mocht u, als randstedeling, dus op het randje van geestelijk welzijn balanceren: verhuis als de bliksem naar buiten!
Je kan op twee manieren het gesticht in worden gedwongen: door de burgemeester (IB: inbewaringstellingen) of door de rechter (RM: rechterlijke machtigingen). De aantallen tussen die twee wegen verschillen niet zo gek veel (in 2006 7941 IB's en 9023 RM's), maar de rechterlijke maatregel is wel het sterkst gegroeid (ruim 42% meer dan in 2002, terwijl de burgemeester er in 15,5% meer gevallen aan te pas kwam).
Luistert de rechter wellicht meer naar maatschappelijk onvrede dan de burgemeester? Dankzij die RM's wordt namelijk wel wat overlast van straat verwijderd. Op mijn werk (opvang dak-en thuislozen) heb ik de RM's wel zien toenemen. Maar die doelgroep vormt slechts een fractie van die 9023 opgelegde dwangopnames.
Nee, het lijkt er op dat nederland steeds meer in geestelijke nood zit. Op 5 december kon u hier al lezen dat het Trimbos-instituut momenteel een onderzoek naar neerlands “state-of-mind” doet. Ik raadde het instituut aan eerst eens wat literatuuronderzoek te doen, want diverse onderzoeken hebben al aan het licht gebracht dat een grote hoeveelheid depressies en fobieën het land teisteren. Nu kan het Trimbos-instituut dus het rapport van de IGZ er aan toevoegen en concluderen dat het nog erger is. want één ding weet ik wel, voordat het tot een gedwongen opname komt. is er al heel wat leed gepasseerd. De rechters mogen dan sneller en meer zo'n maatregel opleggen, maar zonder harde feiten uit rapportages van politie en hulpverlening zal geen rechter het in zijn hoofd halen iemand op te sluiten. Die sterke toename aan dwangopnames is een gevolg van meerdere factoren. Hulpverlening trekt sneller aan de bel, politie werkt nauwer samen met psychiatrische crisisteams, de druk uit de samenleving om overlast aan te pakken helpt ook een handje mee, maar vooral: er gaan gewoon steeds meer mensen door het lint.
De gedwongen opnames helpen hooguit de overlast en eventuele slachtoffers te beperken, maar nemen de oorzaken niet weg. En wat in veel gevallen ook nog speelt: ook een krankzinnige reageert uitermate slecht op dwang, hetgeen een voorspoedige genezing flink in de weg staat. Velen zijn dan wel gek, maar nog niet achterlijk en reageren dus op dwang precies zo als een geestelijk gezonder mens. Ook de nederlandse idioot heeft net zo'n grote allergie voor dwang als zijn gezondere medeburger.
Wel raar dat die medeburger niet net zo kritsich reageert op dwang als die idioot.

Geef een reactie