Morgen gaan de Belgen naar de stembus. In de aanloop naar de verkiezingen kent men daar hetzelfde circus als we hier gewend zijn. Polls, politici die zich in allerlei bochten wringen om op te vallen en het nodige entertainment er rond heen.
Zo deed radio Donna aan alternatieve verkiezingen. Men vroeg de luisteraar een keus te maken uit een rijtje bekende Belgen en te kiezen wei men graag als premier zag. De kandidaten moesten wel aan wat voorwaarden voldoen: 1. Hij of zij moet een vlotte prater zijn. Debatteren moet hem of haar in het bloed zitten. 2. Hij of zij moet een stevige thuisbasis hebben, met kinderen én huisdieren. 3. Hij of zij moet beschikken over humor. Een grapje ontwricht vaak soms moeilijke gesprekken. 4. Hij of zij moet volks zijn. Een premier moet voelen wat er leeft bij de mensen. Markten afschuimen werkt nog altijd. 5. Hij of zij moet zijn talen spreken. Correct Nederlands, maar ook Engels, Frans én dialect.
Welke bekende Nederlander aan die voorwaarden zou voldoen weet ik even niet, maar in België won de ook hier bekende Goedele Liekens met vlag en wimpel deze maffe verkiezing.. Goedele was er zeer door verrast. Misschien gaat ze nu serieus nadenken over een overstap naar de politiek.
Waarschijnlijk krijgt de Belgische stembusgang hier minder belangstelling dan de tennisfinale op Roland Garros, waar Justine Henin de jonge Ana Ivanovic van zich af moet zien te slaan. Henin zou ook niet misstaan in de politiek. Met een mentaliteit van volhouden, tegenslagen kunnen verwerken en op het juiste moment toeslaan kan je in de politiek ver komen. Maar goed, ze voldoet nog te weinig aan de vijf voorwaarden die Goedele Liekens wel in huis zou hebben.
Goedele en Justine. Ook bij ons bekende Belgen. Nu kennen ze bij de zuiderburen geen BB''ers, zoals wij BN''''''''ers kennen. Wel kent men BV''ers (bekende Vlamingen) en BW''''''''ers (bekende Walen, ook wel wallons connus genoemd). Het gekke is dat meer vlamingen als ''bekend en beroemd'' gekend worden dan walen. En dat dreigt ook een rol te spelen bij de verkiezingen.
De Walen voelen zich een beetje overschaduwd door de Vlamingen en er zijn nu zelfs politieke partijen die graag zien dat het franstalige gedeelte van België maar overgeheveld moet worden naar Frankrijk. Dat begrijpen wij nederlanders goed. Want hoe ergerlijk is het dat je, na Luik te zijn gepasseeerd, ineens geconfronteerd wordt met belgen die weigeren in het nederlands met je te communiceren? Waarmee maar gezegd is dat ook nederlanders meer aan vlaanderen denken als ze het over belgen hebben.
De landelijke verkiezingen morgen zijn nauwelijks landelijk te noemen, omdat er amper kandidaten zijn die op landelijk niveau populariteit genieten bij zowel het vlaams- als franstalige gedeelte. Er is slechts één partij daarginder die het wel wil opnemen voor “de belg”. De Belgische Unie/Union Belge, is tegen scheiding van de taalgebieden. Vlamingen en Walen werken in dit clubje samen, maar lijken nauwelijks kans op ook maar één zetel te hebben.
Mocht in de toekomst Wallonië haar heil in Frankrijk zoeken, zijn wij dan bereid de Vlamingen op te nemen?
Dat zal lastig zijn. Er is een berucht deel Vlamingen dat meent dat ze ook zonder walen en nederlanders sterk genoeg zijn om op zichzelf te staan. En hier kijken we er wel voor uit belgisch grondgebied in te lijven, want dan is het natuurlijk meteen afgelopen met het belastingvoordelig wonen over de grens. Wat wel een voordeel zou zijn is dat de frieten op die manier ook tot ons erfgoed gerekend kunnen worden. Want, hoewel de patat van waalse origine is, krijgt Brugge het frietmuseum.
We wachten wel tot Goedele Liekens premier is geworden. En hoewel voor menig nederlander franstalige belgen niet bijster populair zijn, gaan we morgen wel hopen dat Justine Henin de tennisfinale wint.