U bent hier. Je kent dat grapje wel. De cabaretier onder je collega's heeft 'm al menigmaal verteld. Kijk, ik reed laatst bij zus-en-zo en stopte bij een kaart langs de weg om de straat te zoeken. Staat er op die kaart: U bent hier. Hoe kunnen ze dat nou weten?
Tja, hoe kunnen ze nou weten dat uitgerekend jij voor zo'n kaart staat? Dat vroeg ik me ook af bij een aantal berichten van de laatste 24 uur.
Een bekende crimineel, waarvan je mag verwachten dat-ie in de gaten wordt gehouden is spoorloos, maar bij een heidebrandje weten ze drie jongens te vinden die het fikkie hebben gestookt. Het was een leuk weekend, veel mensen trokken er op uit naar bos en hei. En van uitgerekend die drie jongens weten ze: jullie stonden daar. Hoe kan dat?
We hebben ruim 16 miljoen inwoners. Van 2,8 miljoen weten ze wat ze in de komende mei-vakantie gaan doen. Da' s nog tot daar aan toe, maar ze weten ook waar. Ruim de helft is hier. Hoe weten ze dat?
Dat je wordt gebeld door iemand die je wat wil aansmeren is al vreemd genoeg. Hoe wisten ze dat je thuis was en dat je wel eens product x of y had gekocht?
Maar hoe weten ze nu dat jij één van die sulletjes bent? En hoe weten ze nou dat je met een checklist nooit meer in die flauwekul zult trappen?
Ach, er is al zoveel bekend van ons. We zijn een open boek, te doorzichtig om niet transparant te zijn, ons hele hebben en houden ligt nog net niet op straat. We worden onderzocht, gefileerd en in de smiezen gehouden. Bent u er nog?
Toch krijg ik ze een keer te pakken. Er komt een dag dat ik voor zo'n plattegrond sta en daar ineens lees: Hé, jij hier?