Eén DNA-test, vier verschillende utslagen.

Eén DNA-test, vier verschillende uitslagen Wie in Amerika zijn wangslijm opstuurt om met een DNA-test uit te zoeken of er een kans op prostaatkanker of diabetes bestaat, weet nu een ding zeker: niet tevreden met de uitslag? Stuur het speeksel naar een ander bedrijf en de kans is groot dat je een heel andere uitslag krijgt.

Een undercover onderzoek toonde aan dat verschillende commerciële DNA-testers verschillende uitslagen geven op basis van een en hetzelfde dna-materiaal. Testen die tussen de 230 en 780 euro kosten (lees
hier meer op de nieuwssite van Reuters).
Geen nieuw nieuws. In 2001 haalde de Consumentenbond ook een geintje uit met een van de eerste commerciële DNA-bedrijven in Nederland. De bond stuurde materiaal op om een vaderschapstest te laten doen en het bedrijf kwam met de verkeerde uitslag.

Nu werd die proef wel erg lastig gemaakt voor het bedrijf. De Consumentenbond stuurde materiaal op van een oom en een neef. De oom werd voor de vader gehouden. Het bedrijf beloofde na de negatieve publiciteit wel beterschap. Het zocht een ander laboratorium en garandeert sindsdien 99,995 procent zekere uitslagen (bron:
dit artikel in NRC).

Uit dat NRC-artikel blijkt dat door de overheid gesteunde laboratoria de commerciële aanbieders niet zo hoog hebben zitten. Dat riekt naar jaloezie onder concurrenten. De commerciële bedrijven bieden goedkopere en soms snellere tests aan. En vaak ook nog met eenvoudiger procedures en de mogelijkheid anoniem te blijven.
De officiële laboratoria vrezen ook dat de consument onvoldoende begeleid zal worden. Rolt er een onwelgevallige uitslag uit een DNA-test, dan kan het tot grote misère leiden en wie zorgt dan voor de klant?

Dat er af en toe iets fout gaat, is niet zo heel merkwaardig bij een nog zo jonge technologie. Tot op vandaag de dag is de kennis over het DNA, de onderzoeks- en interpretatiemethoden nog volop in ontwikkeling. Daarom zijn rechters nog erg voorzichtig met de wijze waarop DNA-onderzoek als bewijsmateriaal in rechtszaken wordt gehanteerd.
Dat mensen er een leuk bedrag voorover hebben om allerlei DNA-testen te laten doen, moeten ze natuurlijk zelf weten. Als ze maar ook weten dat de uitslag niet 100 procent correct hoeft te zijn. Ze zouden dan nog een keer wat euro’s kunnen besteden om de test bij een ander bedrijf te laten doen. De second DNA-opinion. Het onderzoek uit Amerika toont aan dat er een gerede kans bestaat dat je dan nog minder te weten komt.

In Europees verband zijn er plannen om al te agressieve reclame voor commerciële DNA-tests aan banden te leggen. In Amerika wil men via regulering de bedrijven tot grotere betrouwbaarheid dwingen. Maar waarom? Wat is er zo onethisch aan dat bedrijven producten verkopen die de consument geen enkele zekerheid bieden? Okee, er zou wat psychische schade kunnen ontstaan als je de boodschap krijgt prostaatkanker te hebben, terwijl dat misschien niet waar is.

Maar er wordt wel meer verkocht wat zich niet waar maakt. En dat levert op zijn minst heel wat stress op, met de kans op een hartverzakking. Wil men dat helemaal voorkomen dan moet de economie volledig op zijn kop worden gezet.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *