We gaan hier toch niet het ''Wim Kan-effect'' krijgen, hè? Voor de jonge bezoekers van dit weblog: Wim Kan was een cabaretier die lang geleden het nieuwe jaar over de drempel mocht helpen met zijn oudejaarsconferences. Daarin gaf hij altijd een soort jaaroverzicht van de haagse politiek. Op beschaafde wijze dreef hij de spot met menig politicus. Dat had uiteindelijk tot gevolg dat als een politicus ernstig aan zijn/haar imago twijfelde, als hij/zij niet door Wim Kan genoemd werd.
Het lijkt er op dat dit verschijnsel nu ook optreedt bij de Donkey Shocking Award. Gisteren heb ik staatssecretaris Jet Bussemaker daarvoor genomineerd. En meteen de volgende dag doen een aantal politici hun uiterste best ook voor een nominatie in aanmerking te komen. Leest u zelf maar.
Bos: “Ja, sorry. Ik wilde alleen maar mijn positieve bijdrage leveren. Als ik even nagedacht had. zou ik natuurlijk ook wel kunnen weten dat dit absoluut niet help. Iedereen gaat nu zitten wachten tot het gratis paspoort is ingevoerd. Daar hebben mensen die nu een nier nodig hebben helemaal niks aan. Sorry. Maar wel een goeie voor die Donkey Shocking Award, toch?”
Plasterk: “Ik wist het wel, ik wist het echt wel. Ik heb vooraf alleen maar geroepen dat ik tegen was, om de kijkcijfers omhoog te helpen. Mijn idee om nu tot een masterplan te komen is half zo leuk niet als deze stunt. dat geef ik toe. Maar het past wel prima in het soort maakbaarheid waarmee op dit weblog de spot wordt gedreven. En zo krijg ik over de rug van BNN toch mooi mij naam weer eens genoemd.”
Eurlings: “Wat? Is dit idee een kanshebber voor de Donkey Shocking Award? Dat vind ik uitermate beledigend. Ik ben er heilig van overtuigd dat gedragskursussen een excellent instrument zijn om van verkeershufters voorbeeldige automobilisten te maken. Steekt u die award maar in uw eigen zak en de draak maar met al die snerende bloggers. Als u zoiets nog een keer presteert dan sleep ik u voor de rechter en laat u veroordelen tot een gedragskursus voor webloggers. Misschien dat het dan met uw blogje nog eens wat wordt.”