(g.l.t. 5 min. links: 20 min.) De redaktie wilde graag weten welke normen en waarden uit het VOC-tijdperk goed zouden zijn voor een betere samenleving. Dus de telefoon gepakt en naar het buro van de minister-president gebeld. En zo kon het gebeuren dat ik ineens in het rumoer rond de excuus-kwestie van Verdonk terecht kwam. Daar had ik op dit weblog helemaal niet mee bezig willen zijn, maar dankzij wie, werd ik daar toch mee geconfronteerd? Zalm: “Goedmiddag, met Zalm hier.” pp: “Minister Zalm? Ook goedemiddag. Eh… ik wilde eigenlijk de leider van ons land even spreken.” Zalm: “Daar spreekt u mee.” pp: “Dit is toch het telefoonnummer van de heer Balkenende?” Zalm: “Ja, en….?” pp: “Hij is toch de leider van ons land?” Zalm: “Dat ziet u niet helemaal goed. Zegt u het nu maar, waar kan ik u mee helpen?” pp: “Mij helpen? Ik denk het niet, u heeft me al genoeg geholpen. Ik zit nu in de schuldsanering.” Zalm: “Ah! U heeft ook schuld!” pp: “Ja en daar hoeft u noet zo enthousiast over te doen.” Zalm: “Meneer, ik ben blij dat u uw schuld eindelijk erkent!” pp: “Huh? Wat?” Zalm: “Wat mij betreft kunnen meer mensen uw voorbeeld volgen en hun schuld ruiterlijk toegeven.” pp: “Meneer Zalm, ik kan u echt niet volgen.” Zalm: “Dat is ook jammer. U doet er beter aan mij wel te volgen.” pp: “Wacht eens even, er gaat mij geloof ik een lichtje op…” Zalm: “Kijk eens aan, ziet u wel? Als u maar uw best doet, hè?” pp: “Mag ik eens vragen waarom ik u nu aan de telefoon van uw chef aantref?” Zalm: “Oh, hier zit ik wel vaker hoor.” pp: “Ja, ja, en u bent eigenlijk degenen die de touwtjes in handen heeft, hè?” Zalm: “Daar kan ik mij niet over uitlaten.” pp: “Nou, ik herinner me een eerder gesprek met u waaruit bleek dat u eigenlijk de regie voert over zowel het kabinet als uw eigen partij. En dat heeft u afgelopen vrijdag op het wekelijkse 'gesprek-met-de-minister-president' wel weer bewezen.” Zalm: “U begrijpt werkelijk niets van hoe het hier werkt. Dat was gewoon een verplichting. Als de MP op reis is dan dien ik de zaken waar te nemen.” pp: “Juist, ja. De zaken waarnemen. En tevens de gelegenheid waarnemen, hè?” Zalm: “Hoe bedoelt u?” pp: “U heeft dat gesprek aangegrepen om een fraai stukje partijpolitiek op te voeren.” Zalm: “Meneer! U twijfelt aan mijn integriteit? Dat is al te dol! Ik eis uw excuses hierover.” pp: “Maar meneer Zalm! U heeft in dat gesprek toch uw mening gegeven over de zogenaamde 'aanvallen' op mevrouw Verdonk?” Zalm: “Zeker wel. Maar dat is geen partijpolitiek. Dat is handelen in het landsbelang en daar zit ik hier voor.” pp: “Nou, het NRC ziet dat anders als een poging mevrouw Verdonk te betrekken in de verkiezingscampagne. Zo'n kwaliteitskrant schrijft dat toch niet voor niets?” Zalm: “Mwah…, kwaliteit is een erg subjectief begrip. Ik heb alleen duidelijk gemaakt dat ook collega Verdonk in het landbelang handelt. Ze houdt zich daarbij volledig aan de afspraken die ik, eh… ik bedoel, die wij met haar hebben gemaakt. Ze heeft zich geheel integer aan die afspraken gehouden. Dat is allemaal kabinetsbeleid en heeft in het geheel niets met partijpolitiek te maken. Voor de partijpolitieke strategieën heb ik zo mijn mensen die zich daar mee bezig houden.” pp: “Oh, zo zit dat! Wat u zegt in het 'gesprek-met-de-minister-president' is landsbelang en voor uw partijpolitiek stuurt u Mark Rutte op pad. U heeft de regie echt stevig in handen.” Zalm: “Dank u voor het compliment.” pp: “U begrijpt mij niet, geloof ik.” Zalm: “Daar heeft u wel vaker last van, nietwaar?” pp: “O, nou dan kunt me misschien helpen mijn begrip helder te krijgen. Want waarom eist u wel excuses van PvdA-er Aboutaleb, die in normale bewoordingen kritiek uitte op Verdonk, terwijl u geen excuses verlangt van mevrouw Huizinga van de ChristenUnie die het beleid van Verdonk met nazi-praktijken vergeleek? U bent het toch niet eens met die mevrouw Huizinga?” Zalm: “Wel, u bent hopelijk op de hoogte van het begrip 'vrijheid van meningsuiting'?” pp: “Jazeker wel, iedereen mag zeggen wat hij wil.” Zalm: “Oooww… u bewijst hiermee overduidelijk waarom het een goed idee is de geschiedenislessen te reorganiseren! Vrijheid van meningsuiting is slechts voorbehouden aan hen die het voor het zeggen hebben. In een westerse democratie zijn dat de liberalen en de christenen.” pp: “U meent het! Daar denken heel wat mensen toch echt anders over.” Zalm: “Dat mag! Zolang het bij denken blijft en men het maar niet uitspreekt.” pp: “Meneer Zalm, ik heb hier genoeg van. Kunt u mij zeggen wanneer ik de leider van het land nu wel te spreken kan krijgen?” Zalm: “(grote zucht…) Ik ga u niet nog eens uitleggen wie hier de leiding heeft.”