Buitenhuisje en wintertijd

OccupyHet is wat vreemd een paar dagen te ontspannen in een buitenhuisje, waar door een technisch mankement de verwarming niet uit kan, en dan over de vele buitenhuisjes te lezen van de Occupy-beweging, waarvan de autoriteiten hopen dat het snel afgelopen is, nu de wintertijd officieel is ingesteld.

Wat een verschil tussen de houding van de Nederlandse autoriteiten en de Amerikaanse. In Amerika worden buitenhuisjes ontruimd, worden hulpmiddelen voor water en warmte verwijderd en zijn de arrestaties niet van de lucht. In Nederland zijn de autoriteiten er natuurlijk niet echt blij, maar zelfs een buitenhuisje bij paleis Soestdijk mag voorlopig blijven staan.

De houding der Nederlands autoriteiten valt goed te verklaren. Men verwacht gewoon dat het weer zijn werk doet. Tot nu toe was het oktoberweer de autoriteiten niet gunstig gezind, maar november nadert en sommige meteogoeroes menen dat er dan al een strenge winter komt. De autoriteiten vergissen zich natuurlijk behoorlijk, als ze menen dat Occupy alleen op straten, pleinen en in koude tentjes plaats hoort te vinden. Het spreekt wel tot de verbeelding, maar geen zinnig mens laat zijn tenen er afvriezen, omdat een paar banken ons in de kou hebben gezet.

Nee, als het te koud wordt dan is er binnen nog genoeg ruimte. Te denken valt aan de grote hoeveelheid leegstaande kantoorruimten. En wat dacht u van een nader beroep op de nu zo tolerante medewerking van het gezag?
Nog even en het centrale gezag gaat alweer op Kerstreces. Ik zou zeggen: stel de kantoren, de Kamers en het Torentje tijdens dat reces ter beschikking aan de Occupy’ers.
Zomaar een gedachte vanuit een buitenhuisje, waar de verwarming waarschijnlijk van slag is, omdat de thermostaat niet is berekend op de wisseling van zomer- naar wintertijd.

Noot: op eerdere vakanties kwam het thema ‘Buitenhuisjehier aan de orde in relatie tot schuld, herindeling,filosofie en politiek.

Werkonderbreking

PauzeDe voltallige redactie trekt er even een paar dagen tussenuit. Hard toe aan een pauze en om een burn-out te voorkomen, betrek ik een klein buitenhuisje in het Brabantse. Niet zonder het laatste nieuws achter te laten en je op andere interessant leesvoer te wijzen. Lezers moeten tenslotte wel aan het werk gehouden worden.

Opkomend nieuws:
Vanaf vandaag tot en met maandag mag er weinig van mij worden verwacht. Wel staat voor aanstaande zondag een nieuwe aflevering van KOZ (Kunst Op Zondag) in de steigers op Sargasso. Voor wie het nog niet weet: aldaar schrijf ik onder het pseudoniem P.J. Cokema ook wel eens wat. Zondag dus een artikel met de vraag of kunstenaars van de wind kunnen leven.

Nagekomen nieuws:
Eerder deze week schreef ik over de stakende schoonmakers in Den Haag. Welnu, de stakers gaan een revolutionair stapje verder. Ze hebben een eigen kabinet en president van schoonmakers gekozen. Vooralsnog om zelf de inzet van de komende cao-onderhandelingen te bepalen, aldus het FNV. Maar hou ze inde gaten. Nog even en schoonmakers regeren het hele land.

In de herhaling:
Tijdens pauzes en vakanties heb ik af en toe over het buitenhuisje geschreven. Misschien dat er de komende dagen weer een buitenhuis-artikeltje komt, maar de overweging van vorig jaar geef ik nog even mee. De leiders van de Europese landen mogen er dan uit zijn, wat betreft de euro-crisis, maar het ging wel moeizaam. Het resultaat dat vanochtend in de heel vroege uurtjes is behaald, zal ongetwijfeld ook op ons huishoudbudget gaan drukken.
Geen geweldige oplossing en dat kan best eens voorkomen uit een keuze voor de verkeerde crisisberaadlocaties.  die Mijn advies aan de met de crisis stuntelende wereldleiders was: de boom in met je crisis. Dat mag misschien vandaag nog steeds een goed advies zijn?

Prettig leesvoer gewenst en tot volgende week dinsdag.

Burn baby, burn

BurnbabyInspirerend zijn de bevlogen managers, die elke dag enthousiast de werkvloer op rennen om het personeel aan te moedigen.  “Jongens (waarmee de manager niet alleen de ouderen maar ook de meisjes bedoelt), we gaan vandaag weer vlammen!.” Het liedje “Burn baby, burn” schiet niet alleen de manager door het hoofd.

Is human resource management nog steeds het leidende managementprincipe? Dan moet dat nodig eens geëvalueerd worden. Ik ben bang dat het van evaluaties erg weinig komt en van het evalueren van de managersstijlen en principes nog minder.
In mijn bedrijf betekent human resource letterlijk menselijk bron en die bron wordt niet duurzaam gebruikt, maar behoorlijk uitgeput. Ik ben nieuwsgierig of dat bij andere bedrijven en organisaties ook zo is en  zo ja, wat dan de oorzaken van een uitputtend beleid zijn.

Aanleiding voor die vraag zijn twee berichten waar burn-outklachten worden genoemd. Twee berichten met verschillende cijfers qua aantallen, maar met overeenkomsten qua oorzaken. De oorzaak die ik vermoed staat er echter niet bij.
Het CBS meldt dat in 2010 twee procent meer werknemers een burn-out hadden dan in 2007. Het staat in een rapport van TNO, die jaarlijks de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NAE)  publiceert.

Ook het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB) houdt zo’n onderzoek en constateert 79 procent burn-outs tegenover 82 procent in 2007. Een daling dus. Zie hier de verschillen tussen de twee onderzoeken. Raak niet gestresst van het hoge getal bij de NCvB. Dat getal vertegenwoordigt het aantal burn-outgevallen op alle psychische klachten.

Burnouts

Het TNO/NAE-onderzoek (pdf)  is gebaseerd op ruim 23 duizend ontvangen vragenlijsten. Het NCvB-onderzoek (ook pdf) is gebaseerd op 6367 meldingen van beroepsziekten, afkomstig van bedrijfsartsen en arbodiensten.

Het ligt voor de hand dat een burn-out te maken heeft met het niet bestand zijn tegen grote druk. Er zal altijd discussie zijn over de oorzaak van een lage stressbestendigheid. Niet iedereen krijgt, onder dezelfde omstandigheden, een burn-out.
Waar ik nu benieuwd naar ben, is of de crisis een rol speelt een de toename die TNO constateert. Het NCvB meende vorig jaar wel een verband te zien. Sinds het begin van de crisis zou het aantal burn-outs met de helft zijn toegenomen.

Op mijn werk is er (nog?) geen sprake van burn-outs. Ook al doen we ondertussen meer werk met minder mensen, tengevolge van de bezuinigingsmaatregelen, die weer op de crisis zijn terug te voeren. Ik kan me voorstellen dat bij andere organisaties en bedrijven de crisis ook tot hogere werkdruk leidt.

Het TNO/NAE-onderzoek laat zien dat 35,9 procent van de respondenten in 2010 te maken heeft gehad met reorganisaties, fusies, of andere veranderingen in het werk. Overwerk kwam bij 26,6% structureel voor en bij 46,6% incidenteel. Slechts 26,8% had niet met overwerk te maken.
Ook andere werkdrukfactoren zijn opmerkelijk. Door 38,7% wordt regelmatig in hoog tempo gewerkt, tegenover 48,7% soms en 12,6% nooit. Onder hoge tijdsdruk werken komt bij 31,7% regelmatig voor, bij 47,9% soms en bij 20,5% niet.

In beide onderzoeken wordt verder niet ingegaan op de directe oorzaken voor burn-outs en werkdrukfactoren. We weten dus niet of we zoveel zwakke werknemers hebben, of dat de aard van het werk de reden is, of dat de crisis hier een rol speelt.
Het wordt tijd dat eens te onderzoeken. Want ik wil best vlammen, maar niet gedwongen door een crisis waar ik  geen schuld aan heb.

De lezersvraag: is de werkdruk op jouw werk toegenomen door de crisis? En zijn gevallen van burn-out ook toegenomen en aan de ‘crisiswerkdruk’ gerelateerd?

Schoonmaakconflict voor codecommissie

DweilenRuim twee weken zijn werknemers van schoonmaakbedrijf Basita in staking, met als gevolg dat ambtenaren van de ministeries van Buitenlandse en Sociale Zaken zelf hun rommel op moeten ruimen. De stakers hebben het vooral gericht op de overheid, in de persoon van minister Kamp. Ze vinden dat de overheid voorbeeldig opdrachtgeverschap moet tonen. De bezuinigingen op de schoonmaakkosten vallen daar niet onder, stellen de stakers, want dat leidt tot banenverlies en hogere werkdruk.

In mei heeft minister Kamp de Code Verantwoordelijk Marktgedrag in ontvangst genomen. Een gedragscode die, onder andere, regelt dat bij aanbestedingen niet alleen naar de laagste prijs gekeken mag worden. Vorige week werd voor het eerst een zaak voorgelegd aan de codecommissie. Vandaag maakt minister Kamp bekend ook zijn aanbesteding door de codecommissie te laten beoordelen (brief aan de Tweede Kamer, pdf). Kamp schrijft: “Bij de aanbesteding van de schoonmaak is gehandeld volgens de uitgangspunten van de Code Verantwoordelijk Marktgedrag, die toen in ontwikkeling was. De overheid heeft zitting genomen in de codecommissie en de hoofdlijnen zijn meegenomen in het aanbestedingstraject”.

We gaan er natuurlijk vanuit dat de overheid niet in de codecommissie zal zitten als de zaak in behandeling komt. Verder kunnen we de codecommissie nu al vast sterkte toewensen, want de Code Verantwoordelijk Marktgedrag (pdf) is helaas zo geschreven dat velerlei interpretaties mogelijk zijn. Neem bijvoorbeeld de richtlijnen voor goed opdrachtgeverschap (artikel 1). En opdrachtgever moet “sturen op het gunningcriterium”de economisch meest voordelige inschrijving” en  niet op “de laagste prijs”.

Je ziet Kamp al reageren voor de codecommissie: Maar voorzitter, dit is de economisch meest voordelige inschrijving! U weet ook wel dat we in economisch zwaar weer zitten. Daarom bezuinigt de overheid ook op zichzelf. Het zou onrechtvaardig zijn een paar honderd ambtenaren te ontslaan en de externe schoonmakers te sparen. Of zoiets. Eerder liet hij iets dergelijks al weten en stelde dat er minder schoonmaakpersoneel nodig is, als er ook minder ambtenaren zijn.

Knappe commissie die daar geen begrip voor op kan brengen. Maar we mogen er ook vanuit gaan dat de commissie haar werk serieus opvat en scherpe vragen zal stellen. Minister Kamp schrijft in zijn brief dat “sinds 1 september 2011 is het schoonmaakwerk bij onder andere deze ministeries aan een nieuw bedrijf gegund”.
In de  Code Verantwoordelijk Marktgedrag staat dat opdrachtgevers bij reguliere contractswisseling “rekening houden met de positie en het welzijn van de betrokken werknemers, waarbij de CAO leidend is, een overgangstijd geldt van minimaal twee maanden na definitieve gunning en tijdige en volledige informatie naar het personeel wordt gegeven”.

In de CAO voor de schoonmaakbranche staat dat de werkgever die bij een contractwisseling de opdracht binnen weet te slepen, verplicht is de werknemers over te nemen, die al op het object werken. Nou zal Basita in september wel alle werknemers overgenomen hebben van het vorige schoonmaakbedrijf, maar er dreigt nu wel baanverlies, stellen de stakers. Naar de letter van de CAO mag er misschien correct zijn gehandeld, naar het idee van goed werkgever- en opdrachtgeverschap is het toch wat bedenkelijk om bij een contractwisseling de kosten met twintig procent te verlagen. Dat kan niet zonder gevolgen blijven voor het personeel.

Het punt van “tijdige en volledige informatie naar het personeel” is ook interessant, want zo geformuleerd, is het erg rekbaar. Maar de informatie zal in ieder gevaltijdig zijn gegeven, want dat is naar alle waarschijnlijkheid precies de reden waarom de schoonmakers al vanaf augustus te keer gaan tegen minister Kamp.
Als ook maar op één van deze zaken niet correct is gehandeld, mogen we aannemen dat Basita en minister Kamp terecht worden gewezen door de codecommissie. Andere opdrachtgevers namen de zorgen van actievoerend schoonmaakpersoneel weg, door bezuinigingen op de kosten terug te draaien of volledige baangarantie te beloven,
Ondertussen lijkt Kamp zeker van zijn zaak of hij heeft handiger ambtenaren in dienst, die voor een goed verweer kunnen zorgen bij de codecommissie.

Rutte en de Maastrichtnorm

Wat is nou de oorzaak van de euro-crisis? Toen we met de euro begonnen, hebben we afgesproken dat ieders staatsboekhouding geen groter EMU-saldo dan -3.0 procent zou mogen hebben en geen hogere staatschuld dan 60 procent van het BNP (bruto nationaal product). Sommige landen hebben zich daar niet aan gehouden en de Grieken nog wel het minst. Woorden van gelijke strekking uitte Rutte in zijn toespraak op Staatsuniversiteit van Sint Petersburg, tijdens zijn bezoek aan Rusland.

Die boodschap vind Rutte belangrijk. Het is mede de reden waarom hij er zo op los wil bezuinigen. De 3 en 60-procentnormen, bekend als de Maastrichtnorm, zouden in alle tijden geldig moeten zijn. Het doel waar elk kabinet naar dient te streven. Het zijn de normen waarop elk kabinet het financiële beleid zou moeten bepalen.De Grieken hebben er inderdaad een rommeltje van gemaakt. Hoe deed en doet Nederland het? En zijn CDA/VVD-kabinetten betere schatkistbewakers dan andere kabinetten?

Rutte zit voorlopig op een gemiddeld EMU-saldo van – 4,6. Er zit wel verbetering in. Bij zijn aantreden keek hij aan tegen een EMU-saldo van -5,4 en inmiddels staat het saldo op -3,7. Nog steeds te laag, maar de meeste kabinetten wisten tijdens hun zittingsperiode het saldo verbeteren, dus waarom zou Rutte dat niet lukken? Hij is tenslotte ook nog de meesterleerling van Gerrit Zalm. Deze wist, als minister van Financiën onder Kok II en Balkenende III, in de positieve cijfers te eindigen. Met een gemiddeld EMU-saldo van respectievelijk 0,5 en 0,3 horen deze kabinetten tot de beste bewakers van de Maastrichtnorm.

Die twee kabinetten hadden wel een voordeel, die Rutte node mist. Onder Kok II werd de introductie van de euro voorbereid. Niet gehinderd door een slechte economie, wilde en kon dit kabinet dus positief afsluiten. Ook Balkenende III had het economisch tij mee, alleen betrof het hier een voorzichtig herstel van een stagnerende groei in de voorgaande jaren.
Hoe anders verliep het met het EMU-saldo en de staatsschuld onder de kabinetten Lubbers. Ondanks economische groei, kreeg Lubbers de werklozen niet aan het werk. De collectieve lasten bleven stijgen. Een verschijnsel waar Rutte op dit moment ook tegenaan kijkt.

Economische malaise hoeft trouwens geen reden te zijn het EMU-saldo te laten ontsporen. Het kabinet Den Uyl kreeg de oliecrisis over zich heen en wist desondanks de staatsschuld en het EMU-saldo binnen de perken te houden. De navolgende kabinetten Van Agt hadden het economisch niet veel beter. De staatsschuld en het EMU-tekort liepen gestaag omhoog. Pas onder Kok II en de daarop volgende drie Balkenende-kabinetten, daalde de staatschuld en bleef het EMU-saldo aardig binnen de perken.

Het ene VVD-CDA kabinet is het andere niet. Natuurlijk gaan exacte vergelijkingen mank, omdat de er andere oorzaken zouden zijn van economische tegenslag. Maar het meest is Rutte wellicht te vergelijken met Lubbers I en II. Zwaar economisch weer, draconische bezuinigingen en toch lopen staatsschuld en EMU-saldo uit de hand.

Rutte herinnerde zijn publiek in Sint Petersburg aan de Maastricht-afspraken en gaf de Grieken en passant op hun donder. Bij de Maastrichtnorm hoorde ook de afspraak dat landen die hun EMU-saldi lieten ontsporen, op boetes konden rekenen. De boete die de Grieken nu krijgen bestaat uit leningen waardoor ze nog jaren in de tang zitten van andere Europese landen.

Ruttes hulpvaardigheid voor de Grieken valt misschien te verklaren, omdat hij al op zijn klompen aanvoelt dat hij in een Lubberiaans echec beland. Neemt hij met zijn grote mond in Sint Petersburg een voorschot op een leningaanvraag, om boetes te vermijden? Zou hij dat bedoeld hebben met “Ik ben zeer beperkt in mijn beantwoordingen. Het zou ook schadelijk kunnen zijn voor onze Nederlandse inzet en ik loop het risico om de Kamer verkeerd te informeren”,

Hieronder overzichten van gemiddelde EMU-saldi en staatschulden van de kabinetten sinds 1967. Details in dit exceldocument.

EMUsaldo

 

 

 

Staatsschuld

Rommelmarkt

RommelmarktHet is herfstvakantie. Tijd om er op uit te trekken en, bijvoorbeeld, rommelmarkten te bezoeken. Hier een selectie uit het aanbod,

Rommelmarkt I: de economie. Zelden zo’n zootje gezien? Een gerommel met koersen en beurssentimenten. Met nog groter gerommel aan reacties van regeringen. De gemiddelde najaarskermis steekt er bleek bij af. Echt gezellig is het er ook niet.

Rommelmarkt II: Over reacties gesproken. De Occupy-rommelmarkt. Een bont scala aan bezoekers en ideeën. Juist op rommelmarkten waar ‘de gewone man’ zijn koopwaar aanbiedt, worden nog wel eens zeer interessante vondsten gedaan. Ga er eens heen, zou ik zeggen, en kijk of je er een aardig koopje kunt vinden.

Rommelmarkt III: de zorgmarkt. Hou je hand op de knip, want het schijnt er erg duur te zijn. Maar wie weet, vind je er de goedkoopste tandarts. Dat zou een bezoekje waard zijn, want de kans bestaat dat tandarts in januari een stuk duurder gaat worden.

Rommelmarkt IV: De vacaturebank van de Raad van State. De zittende leden krijgen nachtmerries bij het idee dat Piet-Hein Donner aan tafel schuift. Dus schuiven ze zelf. Een andere kandidaat naar voren: Rinnooy Kan. Kan dat allemaal zomaar? Ach, dat is nou het aardige van een rommelmarkt.

Rommelmarkt V: Waar het echt een rommel is? Op de ministeries van Buitenlandse en Economische Zaken. De nog net niet wegbezuinigde ambtenaren hebben er een taak bij gekregen: wc’s schoonmaken. Voorspelling: na de schoonmakers wordt dit dus de volgende beroepsgroep die gaat staken wegens toenemende werkdruk.

Rommelmarkt VI: ga ook eens naar de markt der markten: de vlooienmarkt. De crisis biedt ook kansen, wordt wel beweerd. Op de vlooienmarkt vind je wellicht een veel goedkoper en toch fraai bankstel dan je op de meubelboulevard kan vinden. En de mooiste kansen bestaan natuurlijk uit die vondsten die duizenden euro’s waard blijken te zijn.

Heb jij nog een vermeldenswaardige rommelmarkt gespot?

Het vuil, de schoonmakers en hun brood

SchoonmaakactieAl acht dagen staken de schoonmakers van de ministeries Buitenlandse Zaken en Sociale Zaken Hun werkgever heeft een deal gesloten met de ministeries en wil de schoonmaakuren met 25% verminderen. De stakende schoonmakers stellen dat het dan erg lastig wordt de ministeries zuiver te houden.

Schoonmakers hebben vorig jaar, na de langste staking sinds 1933, succes behaald. Het ging de schoonmakers om een betere cao en om meer respect voor het werk en verlaging van de stijgende  werkdruk. Er kwam een loonsverhoging kwam en het respect en de werkdruk zou aangepakt worden door een gedragscode voor de branche op te stellen.
In september werd de Code verantwoordelijk Marktgedrag in de schoonmaak- en glazenwassersbranche (pdf) ondertekend door de schoonmaakbedrijven en hun klanten, waaronder de NS, Schiphol en de Rijksoverheid. Eén van de leidende afspraken in de code is dat de gunningsprijs niet het enige criterium mag zijn bij een aanbesteding. Anders gezegd: de laagste prijs mag alleen bedongen worden als andere zaken in orde zijn. Dat blijkt niet altijd het geval en schoonmakers zien zich nog steeds genoodzaakt in actie te komen.

In december 2010, kwamen schoonmakers in Groningen in actie omdat de Rijksoverheid bij de verhuizing van de Belastingdienst en DUO (voorheen IB-groep) een goedkoper schoonmaakbedrijf in wilde huren. De schoonmakers vreesden kans op ontslag of werken voor de veel minder uitbetalende concurrent. Na weken van acties zwichtte de overheid en mochten de schoonmakers aan het werk blijven.

In maart voerden schoonmakers van het Universitair Medisch Centrum Utrecht actie. De schoonmakers wilden er drie collega’s bij om de werkdryk ye verlichten.
In april legden schoonmakers bij Asito Transport het werk neer. Men was de vele dreigbrieven en berispingen van de werkgever zat. Deze actie had succes. De werkgever verbeterde het waarschuwingsbeleid op belangrijke punten.

In augustus kwamen schoonmakers in actie tegen minister Kamp. Men vond de bezuinigingen op de schoonmaakoosten in strijd met de gedragscode.
In september werden de bezems door Philips gehaald. Dit bedrijf heeft de gedragscode niet ondertekend. Wel wordt er gekort op de schoonmaakkosten en de schoonmakers vrezen een onverantwoorde werkdruk en ontslagen. Men bood een petitie aan die door Philips werd geweigerd. Afgelopen woensdag probeerden de actievoerders het opnieuw.
Schoonmakers van het Onze Lieve Vrouwen Gasthuis in Amsterdam haalden, na zeven maanden actievoeren, wel een succes binnen. Hun bezwaren tegen een bezuiniging op de schoonmaakkosten van 10 procent werden gehonoreerd, De bezuiniging is van de baan.

Momenteel voeren schoonmakers niet alleen acties in Den Haag en Eindhoven. Ook in Groningen is het hommeles en eisen de actievoerders intrekking van een bezuiniging op het schoonmaakbudget van 25 procent. Tegelijkertijd wordt de eerste overtreding van de gedragscode voorgelegd aan de commissie die hierover een uitspraak moet doen. De gemeente Comstrijen zou in strijd met de gedragscode hebben gehandeld door de gunningsprijs als enig criterium te hanteren bij de aanbesteding van schoonmaakwerk.

De schoonmakers zijn veelal laag geschoold en betaald, ze zijn niet achterlijk. Met hun acties geven ze een duidelijk signaal af aan werk- en opdrachtgevers: Ook u paait ons niet met een gedragscode, waar u zich niet aan houdt. Die houding en de successen die hier en daar zijn geboekt, mogen een voorbeeld zijn voor alle mensen die gesjoemel met afspraken en beloften zat zijn.

Donner moet invloed Maxima beperken.

DonnerNiet alleen Tjeenk Willink zal de Raad van State verlaten, ook Hare Majesteit vind het tijd om op te stappen.  Iets anders kunnen we niet concluderen, gezien de merkwaardige gang van zaken rond Piet Hein Donner, de zeer waarschijnlijke opvolger van Tjeenk Willink. Zeer waarschijnlijk, want er kan natuurlijk altijd nog een betere kandidaat opduiken. “Indien u zich gekwalificeerd acht voor deze functie en belangstelling heeft om deze te vervullen, wordt u verzocht dit in een brief met daarbij gevoegd een cv kenbaar te maken. Uw brief dient uiterlijk op donderdag 10 november 2011 te zijn ontvangen. Uw brief richt u aan Hare Majesteit de Koningin”, meldt de Staatscourant.

Ik heb sterke vermoedens dat uw sollicitatie een schijnvertoning wordt, want Donner gaat het worden. De gang naar zijn kandidaatstelling is vertoont zulke vreemde wendingen, dat de verdenking van manipulatie voor de hand ligt. Eerst ontkennen Rutte en Donner zelf in alle toonaarden dat Piet Hein  als kandidaat is aangewezen door het kabinet. Vervolgens houdt Rutte de deur open door in een Kamerdebat te zeggen dat een zittende minister best wel mag solliciteren op zo’n belangrijke functie. Tenslotte wordt Donner gedeeltelijk uit zijn functie van minister van Binnenlandse zaken ontheven en mag collega Opstelten de sollicitatieprocedure opstarten. Dat mag gezien worden als het bewijs dat het kabinet Donner naar voren gaat schuiven.

De grote vraag is: waarom Donner? De vice-voorzitter van de Raad van State moet een onberispelijke cv hebben en daar is bij Donner geen sprake van. In 2005 liep hij als minister van Justitie tweemaal tegen een motie van wantrouwend aan. Eenmaal wegens wanbeleid rond het proefverlof van TBS’ers en eenmaal wegens het achterhouden van bewijs in de Schiedammer parkmoord. Dat overleefde hij, maar in 2006 moest hij zijn ontslag indienen naar aanleiding van een onderzoek naar de Schipholbrand.
In 2008 werd hij minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en moest excuses aanbieden aan wegens plichtsverzuim jegens de Eerste Kamer. Nu is hij als minister van Binnenlandse Zaken niet te beroerd gemeenten te schofferen. In het voorjaar moesten de gemeenten het omtreden Bestuursakkoord slikken, anders konden ze stikken. En dat geldt wat Donner betreft ook voor de gemeente Goedereede, die het absoluut oneens is met de gemeentelijke herindeling op Goeree-Overflakkee.

Er kan maar één reden zijn waarom Rutte zo graag een trouwe compaan in de Raad van State wil. De voorzitter van de Raad gaat ook met pensioen en Rutte vreest de invloed van de nieuwe koningin. Natuurlijk wordt Willem-Alexander de nieuwe voorzitter, maar dat betekent dat Maxima het voor het zeggen krijgt. Zij heeft al meerdere keren laten blijken qua slimheid en intelligentie wat meer in haar mars te hebben dan haar man. Met haar van huis uit katholieke joie-de-vivre is zij een stuk populairder dn haar man. De koningin van het microkrediet voor arme mensen, de godmoeder van alle inburgeraars kan een lastige tante worden voor Rutte en zijn gedoogpartner.

Dus moet er een mannetje naast de voorzitter worden gezet, die haar invloed weet in te perken. Dat gaat dus de taak worden van de protestantse Piet Hein Donner. Als minister niet altijd even onberispelijk gebleken, maar verder een nette en hoffelijke heer, die verstand heeft van het dwarsbomen van oppositie.
Wie weet gaat dit de analen in als de werkelijke staatsgreep van Rutte.

Update OnrustMonitor

OccupyHet aardige van de Occupybeweging is, dat men de mentaliteit die ten grondslag ligt aan de kredietcrisis aan de kaak wil stellen. En die mentaliteit niet alleen de economie raakt, maar ook het milieu, de gezondheidszorg, het onderwijs en het welzijn van alle mensen. Veel Nederlanders lijken sympathie met de Occupybeweging te hebben. Dat is niet zo vreemd, want veel Nederlanders zijn al ruim een jaar in beweging tegen de bezuinigingen.

Een van de meest recente acties: schoonmakers van de ministeries van Buitenlandse zaken en Sociale Zaken zijn sinds vrijdag in staking. Ze staken omdat ze twintig collega’s dreigen te verliezen wegens de bezuinigingen. Voor de schoonmakers heet het ministerie van Sociale Zaken voortaan het ministerie van Mooie Praatjes en Vieze :Luchtjes.
Hopelijk hebben ze evenveel succes als hun collega’s van het Onze L:ieve Vrouwen gasthuis in Amsterdam. Ze protesteerden tegen bezuinigingen op hun werk en het bestuur van het ziekenhuis heeft die plannen nu ingeslikt.

Er moet nog veel meer worden schoongemaakt, want dat het vies aan toegaat in deze wereld, beginnen steeds meer mensen te begrijpen. De crisis los je niet op met wat bezuinigingen. De crisis vraagt om een structurele herziening van het financiële stelsel. Niet over de ruggen van mensen die geen schuld aan de crisis hebben en al helemaal niet over de ruggen van de meer kwetsbare mensen.

Misschienbetekent de Occupybeweging een omslag in de protesten die in Nederland, al vanaf de installatie van Rutte I, aan de gang zijn. Die protesten waren zeer lokaal, versnipperd en op eigen doelen gericht. Misschien dat nu meer mensen beginnen te beseffen dat het tijd wordt te protesteren tegen de algemene noemer achter de verschillende bezuinigingen. Die algemene noemer: rechts zal de vingers aflikken, aldus Rutte bij de presentatie van het regeer akkoord.
Hij moest dat corrigeren, maar de uitspraak mag tekenend zijn voor de door Occupy aangeklaagde mentaliteit. Er is trouwens niks op tegen als rechts (wat dat ook moge zijn) de vingers aflikt, maar waarom alleen rechts? Waarom mogen we allemaal niet de vingers aflikken?

Dat vragen zich nog steeds veel Nederlanders af, getuige de vele acties die we in de OnrustMonitor verzamelen. Hieronder de laatste updates en hier een nadere uitleg waarom al die acties met het ongelijkheidsbeleid van Rutte I te maken hebben.

Totaalacties (klik op het plaatje voor verder details):
Update OnrustMonitor

Rutte brengt VVD-burgemeester in gewetensnood

GoedereedeHoe leg ik uit dat ik mee ga werken aan iets waar ik tegen ben en hoe wordt dat uitgelegd door de ontvanger, de inwoner.” Burgemeester G.J. van de Velde-de Wilde (VVD) van de gemeente Goedereede schreef in augustus een brief aan minister Donner, waarin ze uitlegde het absoluut onnodig is haar gemeente te laten fuseren met Dirksland, Middelharnis en Oostflakkee. Donner had al laten weten dat ze de boom in kon en nu heeft de ministerraad besloten het wetsvoorstel voor de herindeling naar de Raad van State te sturen. De volgende fase in het fusieproces.

Terzijde: U begrijpt waarom Donner zo nodig vicevoorzitter van de Raad van State wil worden. Hij ontkent dat nog steeds en ook Rutte beweerd dat er nog geen kandidaten bekend zijn. Rutte was in 2008 nog uitermate kritisch over bewindslieden die tijdens de kabinetsperiode opstappen om een andere functie te vervullen. Hij vond dat als er geen sprake is van direct landsbelang, het tot de goede gebruiken hoort dat bewindslieden de rit uitzitten.
Drie jaar later ontdekt Rutte ineens het landsbelang. “Ik zie niet waarom we voor belangrijke functies niet kunnen putten uit zittende ministers,” zei hij tijdens het debat over de begroting van Algemene Zaken.

Maar goed, als Donner niet op de kandidatenlijst staat kan hij de op hande zijnde benoeming toch zelf regelen? Dat hoort nu eenmaal bij zijn functie als minister van Binnenlandse Zaken. De procedure is echter overgedragen aan zijn collega Opstelten, die eigenlijk over Veiligheid en Justitie gaat.
En dan begrijp ik weer eens stuk beter waarom vandaag mensen hun boosheid uiten op het Beursplein, op het Malieveld en op het Domplein. Boosheid over het gekonkel en gedraai, over de arrogantie van de macht.

Ik zie burgemeester Van de Velde-de Wilde daar wel tussen staan, want ze moet laaiend zijn. In haar brief legt ze haarfijn uit dat er geen urgente redenen zijn om de Goedereeders de fusie door de strot te duwen. Ze legt ook uit dat gaar gemeente er financieel goed voor staat, er hard is en wordt gewerkt aan beheersing van het ambtelijke apparaat. De gemeente blijkt uit onderzoeken over een uittekende bestuurskracht te bezitten. De burgemeester vindt het prima dat de andere drie gemeenten wel willen fuseren en belooft ook een hartelijke samenwerking.
Nu de herindeling op oneigenlijke argumenten wordt gedwongen,vraagt de burgemeester zich af hoe ze naar alle eer en geweten dat kan verdedigen en uitvoeren. Dat vragen zo langzamerhand wel meer bestuurders zich af bij Ruttes sanering van dit prachtige land, dat we nog van hem tegoed hebben.

Donner heeft er lak aan en negeert de complete gemeenteraad en een groot deel van de bevolking van Goedereede. De Goedereeders zijn ook boos en willen dinsdag de minister trakteren op een pak slaag met de mattenklopper.
Kijk, dat krijg je van inconsequent en onnodig handelen. Inconsequent omdat deze gemeentelijke herindeling tegen de principes van het regeerakkoord, het Beleidskader Gemeentelijke Herindelingen (pdf) en de standpunten van CDA en de SGP zijn. Herindelingen alleen van onderop, met voldoende draagvlak en alleen gedwongen als er echt grote noodzaak voor is. Ik noem het CDA en de SGP hierbij omdat zij acht van de vijftien zetels in de gemeenteraad bezetten. Minister Donner pleegt broedermoord.

Zie je het in het perspectief van de toch merkwaardige manoeuvres rond het vicevoorzitterschap van de Raad van State, dan rijst er toch minstens de verdenking dat dit kabinet er alles voor over heeft om  wetten, principes en afspraken te manipuleren ten behoeve van haar eigen agenda. Het riekt naar achterkamertjespolitiek, het heeft dictatoriale trekjes. Maar nu overdrijf ik natuurlijk, want het is allemaal landsbelang. Goedereede wordt daar aan opgeofferd.