De Oploop van het Volk

protestmarsWat is het beste antwoord op het loopje dat dit kabinet neemt met verworvenheden waar dit land zo trots op is? Teruglopen! Militairen marcheerden de mars voor waardering. Professoren hielden een cortège. Zelfs traditionele wandelevenementen als de avondvierdaagsen stonden in het teken van protesten tegen bezuinigingen. Aanstaande zondag gaan kunstenaars de mars der beschaving lopen.

Wat staat ons nog te wachten? Een rolstoelparade van mensen die op hun pgb worden gekort? Een Nijmeegse Vierdaagse waar mensen bezwijken onder de spandoeken met protestleuzen? Het Pieterpad wordt bezet door wandelaars die protesteren tegen de bezuinigingen op sport, recreatie en natuur? De VVV organiseert stadwandelingen langs de laatste restjes cultuur?

U ziet het: wandelen is niet alleen goed voor hart en bloedvaten. Het is ook een gezonde remedie tegen de vaatvernauwing, waarmee Rutte dit prachtige land mee opzadelt.

Geef een reactie

Werktitel

doctor“De afronding van een proefschrift zou het einde moeten zijn van het begin van een wetenschappelijke loopbaan, voor velen is het echter het begin van het einde daarvan”.
Zo luidde een van de stellingen(1) bij het proefschrift van Gerben Mol (3), die in 2002 promoveerde op een onderzoek naar het meten van de milieukwaliteit van de Nederlandse bodem. Lees de stelling nog eens goed door. Hij is wat omslachtig geformuleerd, maar de toenmalige promovendus was er blijkbaar niet zeker van dat het halen van de doctorstitel een garantie voor baanzekerheid was.

Hij was niet de enige, getuige de stellingen (2) die promovendi de jaren daarna opvoerden:
Aldert Zomer, Rijksuniversiteit Groningen (2007): Jonge wetenschappers zijn van nature optimistische mensen: Ondanks het feit dat slechts 2 procent van de promovendi een vaste academische positie weet te bemachtigen, denkt 65 procent kans te maken op een dergelijke positie. (Bionieuws 7, 2006);
Annemarieke Vermeer-Künzli, Universiteit Leiden (2007): Het behalen van de graad van doctor zou geen reden tot ontslag moeten zijn;
Cas Eikenaar, Rijksuniversiteit Groningen (2008): De promotie tot Doctor is de enige promotie waarna je arbeidscontract met zekerheid wordt beëindigd;
Karin Moret, Universiteit Maastricht (2011): De promotie tot Doctor is de enige promotie waarna er getwijfeld wordt over een geschikte functie.
Je ziet het: baanonzekerheid alom. En blijkbaar moet men na de promotie zich vooral richten op nieuwe onderzoek, namelijk het zoeken naar werk.

Vooral de stelling van Aldert Zomer is interessant, want is er is kennelijk iets veranderd. Het CBS meldt vandaag dat meer dan 80 procent van de werkende gepromoveerden een beroep op wetenschappelijk niveau heeft. Gepromoveerden zijn bijvoorbeeld relatief vaak arts, (universitair) docent of onderzoeker, aldus het CBS (5).
Vervolgens somt het CBS wat bevindingen op, die aansluiten bij een eerder onderzoek van de Universiteit Utrecht en de Erasmus Universiteit Rotterdam (4), die geen enkele aanleiding tot ongerustheid over de arbeidszekerheid van promovendi zagen. Sterker nog: 86 procent van de promovendi aan Nederlandse universiteiten heeft bij het verdedigen van de dissertatie al een baan.
De onderzoekers vonden dat de “vrij sterke arbeidsmarktpositie van recent gepromoveerden in Nederland is grotendeels te danken aan de inspanningen van de promovendi zelf”. Om promovendi beter bij te staan bij een vervolg van hun (academische) loopbaan, is er volgens de onderzoekers nog veel te winnen voor de universiteiten en onderzoeksscholen.

Een titel alleen zegt dus toch niet alles. Net als elke andere gediplomeerde, moet ook een doctor zelf zijn best doen de baan van zijn of haar leven te vinden. Misschien het in de toekomst wat makkelijker wordt, omdat er een tekort aan hoogopgeleiden wordt verwacht (6). Dat stelt hoogleraar arbeidseconomie Jules Theeuwes, die vindt dat er daarom nu stevig in onderwijs moet worden geïnvesteerd en niet andersom, zoals nu het geval is.

Tot slot sluit onderschrijf ik de stelling van Sabine Fuss uit 2008: Het belangrijkste resultaat van een promotie is de persoon die aan het eind van het proces wordt 'opgeleverd'; het proefschrift is daarbij van secundair belang.

Literatuur:
1. De stellingen kun je vinden op de website ‘Hora Est’. Hier worden alleen stellingen verzameld die niet op het wetenschappelijke gedeelte van het proefschrift slaan, maar als schertsende toevoeging zijn bedoeld en/of een verband houden met maatschappelijke kwesties.
2. Wikipedia: het is overigens niet verplicht stellingen toe te voegen aan een proefschrift.
3. Gerben Mol had met de nodige tegenslag te maken bij de tot standkoming van zijn proefschrift, getuige een artikel in de Volkskrant in 2002.
4.  Promovendi zijn gewild op arbeidsmarkt, artikel van de Universiteit Utrecht, 2010.
5.  Doctorstitel maakt verschil op de arbeidsmarkt, artikel van het CBS. 2011.
6. Over een mogelijk tekort aan hoogopgeleiden en verandering op de arbeidsmarkt in verband met de vergrijzing: artikel op Nu.nl, april 2011.

Geef een reactie

Dresscode voor militairen?

uniformCadetten voelen zich zo bijzonder niet meer.  Dat zal Jos van Schilt, docent geschiedenis en promovendus op de Universiteit Tilburg, woensdag verdedigen bij zijn promotie. Zijn proefschrift, 'Herfsttij van het militaire elitegevoel', is het resultaat van een onderzoek naar het elitair zelfbeeld van aspirant-officieren op de Koninklijke Militaire Academie in de periode 1948 tot 2008.

Het democratiseringsproces, individualisering en informalisering, hebben bijgedragen aan een afnemend elitegevoel onder de aspirant-officieren van de Nederlandse Defensie Academie.Volgens de onderzoeker vindt men op de Academie een elitair zelfbeeld “niet wenselijk”. Individuele en collectieve deugden vindt men belangrijker. De cadetten worden dus getraind in loyaliteit, discipline, eer, integriteit en eerlijkheid.
Aan het zelfbeeld van de cadetten als groep wordt gewerkt door de ontgroening en onderlinge sociale controle. Daarnaast heeft de Nederlandse Defensie Academie het belang aan etiquette en het ervaren van trots op de cadettenidentiteit hoog in het vaandel staan.
Van Schilt stelt dat “beleidsmakers en politiek maar uit moeten maken welke balans in de meerduidige effecten van dit socialisatieproces acceptabel en gewenst zijn”.

Nou, dat werd vandaag duidelijk in een debat tussen minister van Defensie, Hillen, en de Tweede Kamer. De PVV vindt de militairen geweldig, maar ze gedragen zich als mietjes. Ze zouden juist trots op hun vak moeten zijn en die trots uitdragen door in uniform van huis naar werk te gaan. Het dragen van het uniform zou weer verplicht gesteld moeten worden, vindt de PVV.
De minister vindt ook dat een uniform een prachtige vertoning van trots kan zijn, maar een verplichting gaat hem iets te ver. Dat is raar. Dit kabinet deinst er niet voor terug hele groepen die van onze belastingcenten gebruik maken, middels bezuinigingen allerlei verplichtingen af te dwingen. Ik dacht dat het leger ook op onze kosten in stand werd gehouden, dus een ceremoniële verplichting is wel het minste dat je van soldaten mag vragen.

Het lijkt er toch erg sterk op dat dit kabinet en de gedoogpartner er veel voor voelen de normen en waarden-ideologie van Balkenende nu via verplichtingen in te voeren. In ‘Helpers weg, volgende ronde’, beschreef ik al de mogelijkheid dat Rutte de ‘gouden tijden’ van de werkverschaffing en ouderwetse burenhulp nastreeft.
De PVV is, die net als de VVD het woordje vrijheid in de initialen draagt, is ook niet te beroerd dwangmaatregelen te eisen. Het verplichte uniform, een maatregel uit vroeger tijden, is er weer een voorbeeld van. Typisch dat die twee de CDA-minister niet kunnen dwingen de militaire dresscode te verplichten. Zou Hillen op zijn strepen zijn gaan staan?

Ik vermoed dat de meeste militairen het op dit punt eens zijn met Hillen en zelf de vrijheid willen behouden om te bepalen of ze al dan niet in werkplunje naar het werk en weer naar huis gaan. Verder zal hun trots behoorlijk zijn geknakt door Rutte, Hillen en de PVV, die ze een oor hebben aangenaaid door het ontslag van zeker 2000 van hun collega’s geregeld te hebben.
De cadetten waar de Tilburgse onderzoeker over schrijft, zullen ook wel piekeren of ze werk zullen hebben, na het behalen van de diploma van eer.

Geef een reactie

De demotivering van een heel volk?

protestRutte I lijkt met de laatste golf afgekondigde bezuinigingsmaatregelen een heel volk te demotiveren. Afgelopen woensdag verzuchtte een columniste in De Pers: “Ik vind de sfeer vooral gelaten. Ook uit de kritieken en analyses komt een gevoel van moedeloosheid naar voren. We lijken de energie niet te hebben om de straat op te gaan”. Een dag later vroeg  EenVandaag “antwoord op de vraag: waar blijft het massaprotest”?

Ik vroeg me eerder ook al af waarom de protesten tegen de bezuinigingen zo wijd verspreid en meer lokaal werden geuit, in plaats van de handen ineen te slaan en net zo lang het Binnenhof te omsingelen, tot het kabinet de plannen drastisch herziet. Welnu, de invloed van dit weblog is in het buitenland groter, dan in dit land 😉 Zowel in Griekenland als in Spanje blokkeerden demonstranten het parlementsgebouw. Dat werd niet zo gewaardeerd door de overheid en in plaats van de dialoog aan te gaan, liet men de politie er op los timmeren.
Maar waarom zouden we tegen het beleid van Rutte I moeten zijn? Drie redenen: het is teveel in één keer, het is op de verkeerde groepen gericht en het is in deze omvang ook niet nodig.

In dagblad Trouw betogen de economen Harm Schelhaas (CDA) en Teunis Zuurmond (VVD) dat de regering een crisissfeer creëert, terwijl het nog steeds heel goed gaat in Nederland. Citaat uit Trouw: “In Nederland is geen sprake van een economische noodtoestand. Het is (na Luxemburg) het rijkste land van de Europese Unie (…) en vergeleken met vele andere landen is de overheidsschuld met circa 66 procent van het nationaal inkomen niet groot”.
De economen zijn het erover eens dat er bezuinigd kan worden, maar niet op de manier zoals Rutte het zich voorstelt. Ze opperen het idee om de Zalm-doctrine (meevallers niet gebruiken om bezuinigingen te verlichten) voor een periode van vier jaar bij enkele inkomstenposten niet toe te passen. Ze noemen als voorbeeld btw-meevallers, winsten op de hulp aan banken en hogere gasbaten, waardoor de staatsschuld zal dalen van 66 naar 64 procent. De meevallers kunnen ook worden gebruikt “om de bezuinigingsplannen voor de zwakste groepen bij te sturen en om te investeren in projecten die voor de toekomst waardevol zijn”, aldus deze CDA- en VVD-economen.

Het is goed dat eens te lezen van ‘regeringsgetrouwen’ in een christelijk dagblad, want de opinies in meer links-georiënteerde media worden soms iets te makkelijk weggewuifd. Niet omdat er onzin wordt verkondigd, maar omdat ‘links’ niet zo trendy is.
Op Joop.nl wijst ook historicus Maarten van Rossem op de te betwijfelen noodzaak van de bezuinigingen en het a-sociale karakter van de plannen. Hij wijst op een rapport van het Internationaal Monetair Fonds, waarin de omvang van de bezuinigingen schadelijk genoemd worden, voor het herstel van de economie. De aard van de bezuinigingen vindt Van Rossem niet verstandig: “De kosten van de kredietcrisis worden niet verhaald op de sterkste, maar op de allerzwakste schouders”.
In de Volkskrant stelt ook Marcel van Dam vragen bij de hele operatie. Hij wijst op een eigenaargige draai van Rutte, die tijdens de verkiezingscampagne riep hij dat we iedere dag 100 miljoen meer schuld kregen, maar nu roept  dat ‘de staatsschuld met 60 miljoen euro per dag toeneemt’. Van Dam rekent met behulp van cijfers van het CPB voor dat zonder bezuinigingen, “alleen als gevolg van herstel van de wereldeconomie, zal het begrotingstekort in 2015 zijn verdwenen. Ook als de groei terugvalt naar 1,75 procent”.

Het kan dus anders. Het moet ook anders vinden de vele burgers die al vanaf oktober vorig jaar te hoop lopen tegen de bezuinigingen. Zo gedemotiveerd is het volk nu ook weer niet, getuige de nu al 117 verschillende acties. En voor de rest van de komende maand staan er in ieder geval nog acht op stapel. Hieronder de Onrust Monitor, die in dit artikel nader wordt toegelicht. Met een klik op het plaatje kun je de details verder bekijken (exceldocument). OnrustMonitor

Geef een reactie

Helpers weg, volgende ronde!

helperWie had gedacht dat in zo’n snel tempo vroeger alles beter zou worden? Normaal gesproken gaat daar minstens een generatie overheen, maar Rutte I krijgt het in een paar maanden voor elkaar. Nu al kijken we met weemoed naar wat we vandaag nog hebben, in de wetenschap dat we het morgen kwijt zullen zijn.

Zijn we zo verwend dat we niet eens meer weten hoeveel beter het lang geleden was? De gouden tijden waarin we oma tot haar dood toe thuis verzorgden. De tijden waarin ongelukkige Japie, getroffen door polio, opgevangen werd door de enige hulpverlener in de wijde omgeving, oom agent, als hij weer eens met die malle beentjes van hem ergens in was blijven hangen.
De tijd waarin de dokter bij een hoestaanval van opa, een veel beproefd recept voorschreef: we kijken het nog even aan. Een maand later, op de begrafenis, was de dokter een hele steun, toen hij troostend sprak: dat is weer een hele zorg minder.

We waren niet rijk.. We hadden niet eens televisie. Maar de zorg was goed geregeld. De bijstand bestond uit burenhulp. Psychiatrische hulp kreeg je van een wijze oom: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. In tijden van nood had je persoonsgebonden budgetten in de vorm van voedselbonnen.
Veel meer kon de overheid ook niet voor ons doen. De overheid had het al druk genoeg met de werkverschaffing. Hele bossen legden we aan, complete kanalen groeven we uit. Dat was een goed idee van de overheid, anders zou de verstrekking van voedselbonnen veel te duur zijn geworden. Het versterkte ook de saamhorigheid in de samenleving. Je zag werkloze ingenieurs naast even werkloze fabrieksarbeiders de spades hanteren en elkaar voorzien van begeleidende ondersteuning. De ingenieur wist hoe je onder welke hoek je de spade het beste in de grond kon steken, de arbeider wist hoe je de greep moest vasthouden om blaren te voorkomen.

Het moeten die gouden tijden zijn, die Rutte I voor ogen heeft om dit prachtige land weer terug te geven aan de hardwerkende burgers. Maar dan ook alleen aan dat ijverige deel van het volk. Op één uitzondering na: de hardwerkende hulpverleners. Ze doen natuurlijk puik werk, waarvoor dank, maar het heeft helaas de verkeerde effecten. Dat werkt zo (beknopte weergave van een liberale economie): op de markt van vraag en aanbod, is het pompen of verzuipen. Daartussen zit de aanzuigende werking. Geen probleem als dat leidt tot een groeiende verkoop van iPhones (hoeveel heeft u er al?), wel een probleem als de AWBZ en de pgb’s even succesvol zijn.

Als dat marktmechanisme onbedoelde effecten sorteert, dan schakelen we over van liberalisme naar communisme. Ofwel: hard staatsingrijpen. Vroeger, nog niet zo heel lang geleden, heette dat de vermaledijde bemoeienis van de linkse kerk. U ziet: vroeger was niet alles beter. Nu wordt staatsingrijpen  verkocht als ‘het land er weer bovenop helpen’.
De maatregelen zijn zo simpel, dat we ons wel voor de kop kunnen slaan, dat we er zelf niet op gekomen zijn. Minder mensen in de bijstand? Gewoon minder bijstand verstrekken. Minder dure hulpverlening? Gewoon minder geld in de AWBZ-ruif stoppen. Want dat prikkelt. Het prikkelt mensen die niet kunnen werken en daarom niet weten wat werken is. Het prikkelt ze uit de negatieve spiraal te treden. Mensen die al lang de handdoek in de ring hebben gegooid, omdat ze niet kunnen werken en waar geen werk voor is, denken ineens: ‘Hé, laat ik eens gaan werken’.

En Rutte I zei dat het goed was: helpers weg, volgende ronde!

Geef een reactie

De ondraaglijke zwaarte van zwangerschap

zwangerHet kan behoorlijk zwaar zijn zwanger te zijn. Mannen hebben daar wel het meeste last van. Pardon? Het meeste last? Jawel, omdat ze niet weten wat het is om zwanger te zijn. En dat zit veel mensen flink dwars.

Zo werd er in de hoogtijdagen van het feminisme gepleit voor meer medelevendheid van aanstaande vaders. Het resulteerde in cursussen waar mannen meededen aan de zwangerschapsgymnastiek en leerden meepuffen. Sommige mannen sloten zich aan bij praatgroepen waar ze elkanders ervaringen aangaande de zwangerschap van hun vrouwen uitwisselden.
Maar dat was voor de man niet genoeg. De meelevendheid kende geen grenzen. Van verbale interesse (en voel je ‘m al schoppen?), gingen mannen over tot handtastelijkheden (ach, laat me nog een keer voelen of-ie schopt) en dat kan zeker in de allerlaatste weken net iets teveel zijn voor de zwangere vrouw.

En dan zijn er ook nog de mannen die stinkend jaloers zijn op de ongelijke verdeling der natuur. Ze zouden wat graag zelf eens zwanger willen zijn. De enige man waarvan bekend is dat-ie zelfs twee kinderen heeft gebaard, blijkt een ex-vrouw te zijn. Alle andere zwangere mannen waren vergissingen van urinetesten of andere medische missers.
Japanse wetenschappers waren echter zo zwanger van de gedachte, dat ze met een kunstmatige oplossing zijn gekomen: de zwangerschapsbuidel. Zo kun je het pak wel noemen dat ze ontworpen hebben. Een omhulsel dat het verloop van een zwangerschap simuleert. Van de groei van het embryo, tot aan het trappelen van de foetus toe. Zo zouden mannen meer begrip kunnen krijgen voor de lichamelijke ongemakken, waar hun vrouw zo onder zucht.

Wat je niet hebt, kun je (na)maken. Een deel der Japanse wetenschap lijkt wel geobsedeerd door de mogelijkheden van robotica. Misschien is het verstandig dat al die energie eens wordt gestoken in pakken die stroom opwekken? Er zijn al schoenen en rugzakken die een beetje energie kunnen leveren. Te weinig om er een huis mee te verlichten, maar als ook de kleding stroom levert en men wet het rendement te vergroten en handig op te slaan, scheelt dat misschien ooit een kerncentrale.
Maar goed, gezien de vervelende ervaringen kan ik me voorstellen dat de Japanners het leuker vinden een zwangerschapspak te ontwikkelen.

Geef een reactie

Misdaad bestrijden met OCPS?

dataKan een obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis leiden tot het terugdringen van de misdaad? Een vraag die zich opdringt als je bedenkt wat de overheid allemaal aan gegevens wil bewaren, in de verwachting daar de criminaliteit mee aan te kunnen pakken. Van bergen DNA-materiaal tot tienduizenden telecom- en internetdata, om nog maar te zwijgen over ieders vingerafdrukken.

De Tweede Kamer debatteerde vandaag met staatsecretaris van Justitie, Fred Teeven. Het kabinet wil dat telecom- en internetdata 6 tot 12 maanden bewaard blijven, ten dienste van opsporingsonderzoeken. Zijn eigen partij, de VVD en CDA en PVV zijn daar wel voor. Oppositiepartijen als GroenLinks en de SP zien daar niet veel heil in en zien de bewaarplicht het liefst afgeschaft.
Teeven deelde mee dat in de tweede helft van vorig jaar 24 duizend keer gegevens over telefoon- en internetverkeer zijn opgevraagd. Vorig jaar december beantwoordde de minister van Veiligheid, Opstelten, vragen van Marianne Thiemen (PvdD) en bevestigde dat in 2009 maar liefst bijna 3 miljoen keer de telecom- en internetbedrijven zijn benaderd door de opsporingsdiensten.
Hoeveel zaken ermee zijn opgelost kon Teeven niet zeggen, want “dat is heel moeilijk, zo niet onmogelijk te achterhalen”, zei hij.

Dat is raar. Er zal op zijn minst toch een aanleiding moeten zijn om gegevens op te vragen. Een geconstateerd misdrijf en een verdenking dus. De opsporingsdiensten zullen toch niet dit kabinet een paar stappen voor zijn geweest met het verminderen van de regeldruk?
Of hoort dat tot de onvolkomenheden die het CBP (College Bescherming Persoonsgegevens) constateerde? De opsporingsdiensten nemen de wet niet zo nauw, bij het opvragen van telecom- en internetgegevens en daardoor de privacy van burgers wordt geschonden.

Ik kan me voorstellen dat het kabinet de misdaad spuugzat is. Wie niet, behalve het misdaadgilde zelf? Maar de je moet daar niet in doorschieten en wetten bedenken, waardoor elke burger bij voorbaat verdacht lijkt.
Als Teeven niet kan verklaren hoeveel zaken er mee zijn opgelost, maar toch een nog onvolmaakt middel wil inzetten, begint de verzamelwoede meer te lijken op OCPS (Obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis). De middelen schieten het doel ver voorbij en worden een doel op zich.

 

Die duizenden, miljoenen data maken het opsporingswerk niet echt veel makkelijker. Er zullen, behalve wat telefoongesprekken of e-mailtjes, ook harde bewijzen aan de rechter voorgelegd moeten worden, om tot een juiste veroordeling te komen.
Zolang het kabinet niet kan bewijzen dat speurwerk in telecom- en internetdata correct en veilig kan worden uitgevoerd èn het ook tot veel meer resultaat leidt, moet die achtervolgingswaanzin achterwege blijven.

Geef een reactie

Ongelofelijke domme codes

codeWij mensen zijn dom. iPhone-gebruikers zijn ongelofelijk dom. Hoe vaak zijn we gewaarschuwd slimme inlogcodes en wachtwoorden te gebruiken? En wat doen we? We kopen een iPhone, downloaden de applicatie Big Brother Camera Security en jawel, nu staan we te kijk in diverse computer- en veiligheidsbladen.

Die applicatie heeft de pincodes bijgehouden waarmee het programmaatje kan worden gestart. We hadden het kunnen weten, want de applicatie heeft niet voor niets Big Brother in de naamgeving. Het gekoekeloer leverde de wetenschap op dat 1234 de meest gebruikte pincode is. De maker van de applicatie ontdekte ook dat er veel pincodes met 19 begonnen en zeer waarschijnlijk de geboortejaren van de gebruikers zijn.
Daniel Amitay legt het keurig uit op zijn weblog (Engelstalig). Zijn stiekeme onderzoekje was geïnspireerd op een artikel in de New York Times, van januari vorig jaar, die de meest gebruikte internetwachtwoorden publiceerde. Nummer één is 123456.

Nu zijn er al lang methodes om dat soort dommigheden tegen te gaan. Op Twitter kun je een reeds in gebruik zijnde wachtwoord niet overnemen. Je moet dus wel iets anders verzinnen dan die ene Twitteraar die 12345678 gebruikt. Ook bekend is de methode dat je als klant wordt gedwongen een bepaald aantal tekens te gebruiken, die altijd uit een combinatie van letters en cijfers moeten bestaan.
Als je voor elk medium, dat een inlogcode en wachtwoord vereist, telkens iets nieuws moet verzinnen, krijg je hooguit last van het mahsro-verschijnsel. Want hoe onthoud je al die verschillende codes voor je Facebook, Linkedin, Twitter, iPhone, het intranet op je werk, je bankpas?

Je hoeft het niet te onthouden als je bij elke inlog een nieuw, eenmalig te gebruiken code moet intikken. Zo kun je bij internetbankieren een calculator gebruiken die een code levert, of je gebruikt een van de vel wachtwoordgeneratoren die op internet worden aangeboden. Doe je dat niet, dan is het verstandig regelmatig je wachtwoord te vernieuwen. Sommige systemen zijn zo geprogrammeerd dat ze je daar regelmatig toe dwingen.

Blijkbaar was de applicatie voor de iPhone niet uitgerust met dat soort voorzieningen. Het is dom dat de iPhone dat soort applicaties toelaat. Maar ja, alle verantwoordelijkheid ligt tegenwoordig bij onszelf en nergens anders, nietwaar? Dus geen gezeur, de iPhone uit de deur.

Geef een reactie

Rutte's handreiking.

RutteNeem me niet kwalijk dat ik zo doordram over Rutte I en de bezuinigingen. Dat komt waarschijnlijk omdat ik in een hoek zit waar de klappen hard aankomen. Je kunt me dan ook van een fikse dosis subjectiviteit beschuldigen.
Toch ben ik niet de enige die last heeft van de wijze waarop het kabinet denkt te moeten bezuinigen. Lees het laatste artikel over de Onrustmonitor nog eens, waarin wordt uitgelegd wat de vele acties tegen de bezuinigingen met dit kabinet te maken hebben.

Rutte heeft twee dingen beloofd bij zijn aantreden. Ten eerste: we zouden er allemaal iets van voelen. Dat beginnen steeds meer mensen door te krijgen, blijkt uit de Onrustmonitor (laatste update in dit exceldocument).
Ten tweede: in oktober 2010 zei Rutte in het debat over de regeringsverklaring het volgende: “Wij hebben een regeerakkoord. Hierin worden tien onderwerpen behandeld waarop CDA en VVD tot afspraken zijn gekomen. Op vier ervan, namelijk de invulling van de bezuinigingen en de afspraken op het terrein van de ouderenzorg, immigratie en asiel, integratie en veiligheid zijn afspraken gemaakt die deel uitmaken van het gedoogakkoord. Als u op deze voorstellen wijzigingen wilt aanbrengen, staat de handreiking 100% en er is overleg tussen ons drieën. Als u aanpassingen wilt doen met betrekking tot voorstellen in het regeerakkoord, staat de handreiking 100% en is er afstemming tussen CDA en VVD”.

Dat zei hij, omdat de wel erg krappe meerderheid die de coalitie in de Kamer achter zich heeft staan, bij meerdere onderwerpen zou kunnen slinken. Rutte’s handreiking bestond hierin dat hij beloofde goed te luisteren naar signalen en voorstellen uit de Kamer en deze mee zou nemen in zijn beleid. Vrij snel daarna bewees hij een man van zijn woord te zijn en kwam GroenLinks tegemoet om een meerderheid achter de politiemissie naar Afghanistan te krijgen. Het is vooralsnog zijn laatste handreiking.

In het debat op 9 juni, over de bezuinigingen op de pgb’s, leek hij ook een handreiking te doen. Kamerlid Arie Slob (CU) zag het iets anders: “Ik meende net rond het pgb een uitgestoken pink van het kabinet te zien. De minister-president gaf namelijk toe dat hij graag de opvattingen van een organisatie als Per Saldo wil betrekken bij het definitief vaststellen van de voorstellen”. Slob wilde Rutte zover krijgen dat hij eerst in overleg met maatschappelijke organisaties gaat, voor hij met voorstellen in de Kamer komt. Rutte weigerde dat.
Vervolgens werd hij er op gewezen dat veel maatschappeljjke organisaties klagen, dat ze vaak voor een dichte deur komen te staan als ze een minister willen benaderen. Rutte ontkende dat, wat Jolande Sap (GroenLinks) er toe dreef Rutte uit te nodigen zijn deur open te zetten. “Het zou de premier sieren als hij ze serieus zou nemen. Ik zal de organisaties in ieder geval adviseren om zich tot de premier te wenden als de deuren gesloten zijn. Hij is toch die premier van de uitgestoken hand?”, zei Sap.

Je ziet Rutte denken: “Ja zeg, als je ze een hand geeft, nemen ze je hele arm”. Dus valt er over alles te praten, maar niet over het totale bedrag aan bezuinigingen. Dat lijkt nog redelijk, maar het is nogal halsstarrig, zo niet op het arrogante af. Iedereen mag wel zeggen waar dan wel willen snijden, maar niet dat er minder of anders gesneden kan worden.

Er zijn mensen die Rutte’s standvastigheid bewonderen. Maar die groep slinkt met de dag. Want het zijn niet alleen de oppositiepartijen en hun kiezers die protesteren. In de discussie over het Bestuursakkoord zagen we al lokale VVD- en CDA-gemeenteraadsleden en wethouders protesteren. Nu lijkt ook een groot deel van de PVV-aanhang de bezuinigingen te ver gaan.
En niet alleen de werknemers en “cliënten” in de diverse sectoren roeren zich, nu gaan ook de besturen en managers de kont tegen de krib gooien. Zo verklaarde de GGZ het innen van de verhoogde eigen bijdrage te zullen boycotten.

Rutte kan beter snel met wat handreikingen komen, anders overspeelt hij zijn hand.

Geef een reactie

Kabinet werkt aan emotionele onveiligheid

OpsteltenVolgens de AD Misdaadmeter is het aantal straatroven en autokraken in tien jaar tijd met 60 procent gedaald. Woninginbraken en zakkenrollen namen met 40 procent af. Lijdt de misdaad ook onder de crisis?

Het AD besprak de resultaten met minister van ‘Law and order’, Ivo Opstelten. Allemaal leuk en aardig, zei Ivo, maar het is nog niet zover dat de minister-president het volk kan toespreken met: ’Ik verzoek den luisteraars dan ook om wanneer ze straks hunne legersteden opzoeken, even rustig te gaan slapen als ze dat ook andere nachten doen. Er is voorshands nog geen enkele reden om werkelijk ongerust te zijn’.
Opstelten zegt: ‘Er is geen enkele reden voor zelfgenoegzaamheid over de bereikte resultaten’. Het gevoel van onveiligheid daalt namelijk niet, zegt hij.

Juist. De vraag is echter door wat dat gevoel van onveiligheid wordt aangewakkerd. Door een kabinet dat 3000 extra politieagenten beloofd en er evenveel wegbezuinigd? Of door een kabinet dat banen beloofd, maar duizenden op de tocht zet? Of door en kabinet dat burgers verdenkt van moedwillige fraude met bijstandsuitkeringen, ziektewet en pgb’s?

Balkenende vond de burgers maar een klagend volkje zonder normen en waarden. Rutte straft dat volk nu af. Iedereen zal er wel iets van voelen.
Rutte werkt samen met dat deel van het CDA dat de opvoeding in normen en waarden nog lang niet voltooid vindt en een partner die het volk continu angst aanjaagt voor ‘vreemde smetten’.
Opstelen stelt nu dat het in de praktijk veiliger mag zijn geworden, maar dat doet er niet toe. Zolang mensen ongerust blijven, is er nog werk voor hem. Dat werk bestaat voornamelijk uit het in stand houden van een onveilig gevoel.

Ik verzoek de lezers dan ook om wanneer ze straks hun bed opzoeken, goed uit te slapen, opdat ze uitgerust en fit weer opstaan. Er is alle reden om werkelijk waakzaam te zijn, want het beleid van dit kabinet kan een aanslag op uw portemonnee en uw werk zijn.

Geef een reactie