Degenen die denken dat de keuze in het stemhokje geen enkele invloed heeft, zit er naast. De opkomst in Europa van partijen als de PVV heeft een signaalwerking. Op de voorheen zo gastvrije deurmat van Nederland staat een duidelijk ‘niet welkom’. Dat is niet alleen in Nederland zo. BBC News brengt de top-7 in beeld van Europese landen, met een ongastvrije uitstraling.
Bij de verkiezingen in Finland kregen de “Ware Finnen’ vorige week 19 procent van de stemmen. Daarmee is Finland tweede op de lijst van landen met die een politiek partij in huis heeft die ‘nationaal-liberaal-met-een-socialistisch-tintje’ te noemen is. Zwitserland steekt met kop en schouders boven de andere zes landen uit, want de Zwitserse PVV kon bij de laatste verkiezingen op 28,9 procent van de stemmen rekenen.
Nederland is derde (15,5%), op de voet gevolgd door Frankrijk (15%). Denemarken, Italië en Zweden volgen met respectievelijk 13.9, 8.3 en 5.7 procent (meer in dit BBC News-artikel).
De invloed van dit soort partijen gaat zover, dat door heel Europa het vreemdelingenbeleid verworden is tot een anti-humanitair kettingslot op de deur. Dat merken Tunesische vluchtelingen nu. Italië heeft ze niet teruggestuurd, maar vroeg de medewerking van haar Europese collega’s. België en Frankrijk reageerden met verscherpte grenscontroles. Het argument is dat er onder de vluchtelingen vast ook economische gelukszoekers zullen zitten en die wil men eruit vissen.
Gastvrijheid voor vluchtelingen is al lang geen dagelijkse praktijk meer, ondanks de vele brandhaarden in de wereld. Belgen, die het geweld van de Eerste Wereldoorlog ontvluchtten, waren hier in 1914 welkom, ook al was Nederland daar niet goed op voorbereid. Vlak na de Tweede Wereldoorlog werden Baltische vluchtelingen ontvangen, die verspreidt door Europa leefden. Tijdens de woelige Koude Oorlog mochten Hongaren op onze gastvrijheid rekenen.
Sinds 1997 kennen we de ‘uitgenodigde vluchtelingen’. Een selecte groep vluchtelingen die, al dan niet tijdelijk, worden ontvangen in zogenaamde hervestigingslanden. Nederland zou jaarlijks rond 500 van deze genodigden opnemen. Aan die prestatieafspraken hield Nederland zich alleen van 2005 tot en met 2008. Daarna was het weer gedaan met de gastvrijheid.
Bron: IOM-Nederland.
Er valt nog enig begrip op te brengen dat ‘economische gelukszoekers’ niet met open armen worden ontvangen. Ook al hebben velen er geen enkel probleem mee dat Nederlanders wel elders hun geluk zoeken als pensionados in Spanje, Australië en de Antillen. Of zoals boeren, die naar Zuid-Amerika of Scandinavië trekken.
Maar het is van de zotte dat er een rem zit op het uitnodigen van vluchtelingen, om een gedoogpartner ter wille te zijn.