Tag archieven: Marijnissen

De democratie is dood, leve de democratie

De democratie is dood, leve de democratie Dames en heren,
Wij zijn vandaag bijeen om de te jong gestorven democratie te gedenken. In de knop gebroken, in de bloei van haar leven geknakt. Er hangt een sluier over de ontluikende lente. De eerste zonnestralen van het prille voorjaar, doen ons opleven. De democratie is echter dood verklaard, door hen die smachtend uitzien naar een zinderende zomerdag op 9 juni aanstaande.

Job Cohen wil het huis van Thorbecke renoveren en wil een Nationaal Akkoord voor de democratie. Jan Marijnissen sprak in zijn Thorbecke-lezing over een problematische democratie. Tjeenk Willink presenteerde het jaarverslag van de Raad van State en mijmerde ook wat over ons politieke stelsel. In elk verkiezingsprogramma staan wel een paar regels over bestuurlijke vernieuwing.

Terecht merkt heer Willink op dat de verkiezingsprogramma’s bestuurlijke vernieuwing vooral in het kader van bezuinigingen plaatsen. Minder overheid, dus minder ambtenaren en bestuurders.
Maar, evenals de heer Cohen, wordt de rol van de burgers niet vergeten. Betrokken moeten ze zijn. Verantwoordelijkheid nemen. De democratie is dood, maar met een vernieuwd burgerschap zouden we er niet om hoeven treuren.

Dames en heren, wat zojuist ten grave is gedragen, is het resultaat van een democratie dat een leven is gaan leiden, die niet naar ieders idealistische zin is. Met name zij die het over bestuurlijke vernieuwing hebben, mogen we verdenken van een aanslag op onze jonge democratie.
Je kunt het hebben over een groot of een klein bestuur, over de wijze waarop een bestuur kan worden gekozen of benoemd, over wie dat bestuur mag kiezen of benoemen, over wat en bestuur mag kosten en wie afgevaardigd mag worden om het bestuur te controleren. Maar dan heb je het nog altijd over het bestuur en niet over de democratie.

Was democratie bij haar geboorte niet bedoeld als een staat geregeerd door velen? Een volksheerschappij? Wel, dat betekent dat de democratie de laatste eeuwen alleen nog in naam levend was. De ‘velen’ zijn vervangen door selecte groepjes bestuurders. Daar waar ‘het volk’ een poging deed haar heerschappij terug te vorderen, werd het afgestraft met bloedige repressie of met de meer humane repressieve tolerantie. Het ontmoedigde en terneergeslagen 'volk' kreeg tenslotte de laatste slagen toegediend. Het kreeg normen en waarden en verantwoordelijk burgerschap gedicteerd. De democratische ruimte is er niet groter op geworden.

Wat als volksheerschappij geboren was, is van regentendom tot bestuurderschap verworden. Als men die democratie dood wenst te verklaren, dan kan men toch alleen nog roepen: de democratie is dood, leve de democratie?
Wat is er zo verschrikkelijk aan 'het volk', dat haar zeggenschap wordt verbannen naar dialoogtafels en de vierjaarlijkse stembusgang? Waarom is 'het volk' nu 'de burger' en niet de verzameling stratenmakers, verplegenden, rijwielhandelaren, boeren, wetenschappers, ouders, studenten, schoonmakers, boekhouders en al wat een individu kan zijn?

Waarom hebben al die individuen niet meer zeggenschap en heerschappij, dan nu het geval is? Moet dat niet de vraag zijn, als we de democratie willen reanimeren?

Geef een reactie

Beste politicus aller Balkenende tijden

Beste politicus aller Balkenende tijden Als twee honden vechten om een been, loopt de derde er mee heen. Een oud spreekwoord, dat wil zeggen dat bij competities de grootste kemphanen de grootste verliezers kunnen zijn. Nu is het niet helemaal van toepassing op de verkiezing van de beste politicus van het jaar, maar het scheelt niet veel.

Het programma EenVandaag maakte bekend dat in de categorie Beste Politicus van het Jaar, Alexander Pechtold als eerste is geëindigd. De tweede plaats is voor Geert Wilders en Wouter Bos mocht op de 3 van het erepodium plaatsnemen.

Maar er was nog een categorie. Die van Slechtste Politicus van het Jaar. En verrek, daar staat Geert Wilders op één. Hier is Jan-Peter Balkenende de tweede en op drrrrie…. Alweer Wouter Bos!
Nou, daar mag-ie blij mee zijn. Het was tenslotte een zwaar jaar voor de staatsboekhouder, maar blijkbaar vindt het EenVandaag-publiek dat hij de crisis best wel aardig heeft aangepakt. Ik zou er niet zo blij mee zijn. Want een 3e plaats als beste politicus wil toch zeggen dat de complimenten matig zijn. Die kan hij dan in ontvangst nemen met de spreekwoordelijke grijns die een boer met een fikse kaakontsteking trekt.

Nu het kabinet Balkenende op de helft van haar bestaan zit en het tijdperk van, is het misschien aardig om eens te kijken wie de beste en slechtste politici aller-balkenende tijden waren. (Helaas geen cijfers uit 2002 en 2003).
Ik heb de politici die bij de beste drie eindigden 3 punten voor de 1e plaats geven, 2 voor de 2e, 1 voor de 3e en 0 punten als men er niet bij zit. Hetzelfde toegepast bij de top-drie slechtste politici. Van de score voor beste politicus wordt de score voor slechtste afgetrokken, even de uitkomst van hoog naar laag sorteren en dan krijgen we……

De beste politicus aller-balkenende tijden!
Op1: Jan Marijnissen. Wordt het tijd dat de man terugkeert op het Binnenhof?
Op 2: Alexander Pechtold. De belofte voor de eerstvolgende Kamerverkiezingen.
Op de 3e plaats is het dringen: Bos, Rouvoet en Verdonk. Ik vrees dat het Bos niet zal lukken zich ooit uit dat peloton te wringen en op kop te komen.
Op 4: Wilders. Lijkt eeuwige tweede in de beste categorie te worden, gekoppeld aan een eeuwig eerste in de slechtste categorie. Hij deelt de 4e plaats met Vogelaar. Ironie of niet?
Op 5: Donner.
Tenslotte op 6, ofwel de aller-slechtste van de aller-balkenende tijden: de 1e minister hemzelve!!!
(Voor het overzicht zie deze excelsheet).

Gruwelijk, hartverscheurend. Na 7 jaren de belangrijkste man, op Beatrix na, en dan nog zo verguisd worden door je onderdanen. Waar heeft-ie dat aan verdiend?

Geef een reactie

Tomaat roept Zalm op

Zoals sommigen puur voor de lol willekeurige woorden in hun zoekvenster tikken om te zien wat dat oplevert, zo zit ik wel eens met mijn mobieltje te spelen. Je kan niet alleen nummers intoetsen maar ook letters. Bij één van die spelletjes kreeg ik tot grote verrassing een oude bekende aan de lijn.
Zalm: “Met Zalm hier…”

pp: “Heee, meneer Zalm, da's ook toevallig!”

Zalm: “U weer!! Hoe komt u in hemelsnaam aan het nummer van mijn mobiele telefoon??”
pp: “Wel, ik tikte de letters l-a-n-d-s-b-e-l-a-n-g in en nu heb ik u dus aan de lijn,”
Zalm: “Hm, da's wel heel toevallig.”
pp: “Nou, nu ik erover nadenk is dat niet zo heel toevallig.”
Zalm: “U denkt maar. Dit zal u een volgende keer niet lukken. Ik zal onmiddelijk maatregelen nemen om de privacy van mijn nummer beter te beschermen.”
pp: “U heeft groot gelijk. Er zijn wel meer mensen die hun nummers en codes beter beschermd willen zien.”
Zalm: “Oh ja? Komt het vaker voor dan? “
pp: “Dat zou u toch moeten weten. Bent u nog niet op de hoogte van de oproep van het SP-kamerlid meneer Irrgang?”
Zalm: “Ah, bedoelt u dat! Jazeker wel.”
pp: “En, wat denkt u te gaan doen?”
Zalm: “Oh, ik heb allang wat gedaan. Dit soort zaken handel ik af zoals ik dat al jaren heb gedaan. Ik flikker dat meteen in de papierversnipperaar.” (zie opmerking van Zalm in Volkskrant-interview over zgn. claimbrieven).
pp: “Dat kan toch helemaal niet? U kunt een oproep uit het parlement toch niet naast u neerleggen?”
Zalm: “Dat doe ik ook niet. Als ik het naast me neerleg dan schept dat de verwachting dat ik er ooit nog iets mee zal doen. Dat leidt dan weer tot verwarrende debatten , zoals laatst bij een collega uit mijn partij het geval was. Nee, meteen weggooien, dat is veel duidelijker.”
pp: “Maar vindt u het dan niet een slechte zaak dat banken discrimineren op postcode?”
Zalm: “Ja, dat is niet zo netjes.”
pp: “Nou dan! Kom dan uw beloftes na, zoals nu van u wordt gevraagd.”
Zalm: “(grote zucht) Luister, dat is niet zo gemakkelijk als u denkt. Dit is een complexe materie. Als de banken niet op postcode controleren, zouden wel eens veel meer mensen een hypotheek kunnen krijgen. Dan gaan die rooie socialisten meteen uitrekenen wat dat de schatkist op zou leveren als de hypotheekrente-aftrek wordt afgeschaft en er is dan een kans dat ze hun positie nog meer versterken.”
pp: “Wat maakt u dat uit? U bent straks weg en de VVD doet helemaal niet mee aan een nieuw kabinet.”
Zalm: “U bewijst opnieuw helemaal nergens verstand van te hebben.”
pp: “Wat zegt u?”
Zalm: “U begrijpt een aantal zaken niet. Waarom denkt u dat wij nu niet meedoen aan de informatierondes?”
pp: “Nou, eh…, Mark Rutte heeft gezegd dat het verlies van de VVD zo groot was dat regeringsdeelname er deze keer niet inzit.”
Zalm: “Juist! Mark heeft precies gezegd wat ik hem heb opgedragen. En wat denkt u dat daar de bedoeling van is?”
pp: “Oh, wacht eens even…., u hebt de regie nog steeds stevig in handen geloof ik.”
Zalm: “Ah! U begint het te leren. Kijk, wij doen nu even niet mee. We kunnen in alle rust wat interne zaakjes op orde krijgen, zonder afgeleid te worden door dat altijd weer erg irritante schimmenspel van de informatie-rondes. Die rondes leveren helemaal niks op. Men komt er met de voorgestelde combinaties absoluut niet uit.”
pp: “En wat gaat er dan gebeuren?”
Zalm: “Men komt dan vanzelf weer bij ons uit. Daar hoeven we helemaal niets voor te doen. Uiteindelijk heft men ons weer nodig om een stabiel kabinet van CDA, VVD en PvdA te formeren.”
pp: “Maar dat wil Wouter Bos toch helemaal niet?!”
Zalm: “Ach, die weet ook wel dat dit zijn enige kans is op regeringsdeelname. En zodra wij worden opgeroepen om onze verantwoordelijkheden weer op te pakken, zullen we dat ook met alle kracht doen. Mocht het nodig zijn dan zetten we desnoods de heer Bos een beetje onder druk.”
pp: “Hoe bedoelt u?”
Zalm: “Wel, als hij dwars gaat liggen dan hebben we een alternatief. Een combinatie met ons en CDA, de CU en de Partij voor de Vrijheid heeft ook een meerderheid.”
pp:“Ik kan me herinneren dat Mark Rutte klip en klaar heeft gezegd dat hij onder geen enkele voorwaarde met de partij van Wilders in zee wil.”
Zalm: “Ja, ja, dat moest hij ook zeggen. We willen wel zo fatsoenlijk mogelijk overkomen. Ik zei ook: mocht het nodig zijn. Eén van onze collega's heeft aardige contacten met Wilders, dus dat kunnen we wellicht strategisch inzetten.”
pp: “Maar ja, als Bos zich dan wel terugtrekt, zit u met een probleem. Als Rutte woord houdt gaat hij met die chantage-combinatie niet in zee.”
Zalm: “Dan is er nog niks aan de hand.”
pp: “Hoezo?”
Zalm: “Wel, die eerder genoemde collega heeft haar sporen dik verdiend op gebied van de zeevaart, dus dan zetten we haar koers in.”
pp: “En dan bent u Mark Rutte kwijt.”
Zalm: “Da's verrekte sneu. Maar wij blijven fatsoenlijk. We zullen hem bedanken voor de bewezen diensten en we krijgen hem nog wel op een leuke burgemeesterspost weggezet.”
pp: “Tjonge, meneer Zalm, u krijgt er ook nooit genoeg van, hè? En hoe moet het ondertussen met die postcode-discriminatie?”
Zalm: “We leven in een vrij land, meneer! Ik adviseer de mensen die denken daar last van te hebben hetzelfde te doen wat ik straks met mijn mobiele nummer doe.”
pp: “En dat is?”
Zalm: “Gewoon van code veranderen.”
pp: “Maar dat gaat met een postcode toch niet?”
Zalm: “Oh nee? Wat dacht u van verhuizen?”
Geef een reactie