Wie gehoord wil worden, moet gezien worden. Wie zijn kop boven het maaiveld wil uitsteken, valt alleen nog maar op als dat breedbeeld gebeurt. Zoals ik gisteren al schreef: to tube or not to tube, that's your question. En nederland gaat op cinematografisch gebied meetellen. De nationale filmindustrie zal het amerikaanse Hollywood zodanig naar de kroon steken, dat ze daar nog een crisis erbij krijgen.
Holland cinema 2008 zal vooral het jaar van de geëngageerde film worden. De polder zal worden overspoeld met meesterwerken die een grote maatschappelijke betrokkenheid projecteren.
De door heer W. aangekondigde film mag volgens 64 procent van het filmpubliek zeker niet verboden worden. Het wordt afwachten of diezelfde 64 procent ook de film van Tofik Dibi zal bezoeken. Twee films over de islam in de polder is wellicht wat veel, maar wil men zich over dit actuele onderwerp een breed beeld vormen, dan mag men beide voorstellingen zeker niet missen.
Wat mogen we het komend jaar nog meer verwachten?
De Shell komt met een alarmerende documentaire over de EU-maatregelen om de CO2-uitstoot te beperken. Er ontvouwt zich een scenario van asielzoekende bedrijven die, geterroriseerd door de EU, hun heil elders zoeken, nederland in armoede achterlatend.
Greenpeace komt met een milieu-crimi, waarin Shell een laffe misdaad pleegt op het welzijn van alles wat groeit en bloeit. Een aangrijpend plot, waar de liefhebbers van complexe intriges van zullen smullen.
Mark Rutte maakt een film waarmee hij wil waarschuwen voor het financiële beleid van het kabinet. Met indrukwekkende sfeerbeelden van de peilloze diepten der economische afgronden, zal Rutte zeker genomineerd worden voor de Gouden Kalf.
Wouter Bos lanceert de tegenhanger. Een typsiche polderfilm met als titel: Het valt allemaal wel mee.
Maxime Verhagen komt straks terug uit het Midden-oosten, alwaar hij opnames heeft gemaakt voor 'Mijn missie', een meeslepend docudrama, waarvan nu al vaststaat dat we het daar nog jaren over zullen hebben. In ieder geval spelen 'onze jongens' een centrale rol in Verhagen's visionaire film.
Er gaan geruchten dat hare majesteit hard werkt aan een gefilmde troonrede. Waarschijnlijk geïnspireerd door haar oudste zoon, die de laatste hand legt aan de film 'Waterhoofd, een druppel op een gloeiende plaat', dat laatste vertolkt door zijn vrouw, die daarmee menig filmliefhebber een traantje zal doen wegpinken.
Nu iedereen door heeft dat het gesproken woord lang niet zoveel invloed heeft als het betoverende beeld, mogen we een mooi filmjaar verwachten. Het is prijzenswaardig dat het aanstormend cinematografisch talent het engagement niet uit de weg gaat, al zal dat hier en daar tot het nodige vuurwerk leiden.
En al die kamerleden, ministers en bedrijfsleiders die wegens gebrek aan inspiratie nog over de drempel van Hollandhout geholpen moeten worden, kunnen vast een beroep doen op uw ideetjes voor een paar prachtige secenario's. Roept u maar!
(Update: of ga in op de uitnodiging je eigen film- van-het-jaar te maken).
Vandaag, 1 november, is de geboortedag van de Duitse kunstenares Hannah Höch. Inmiddels alweer 120 jaar geleden. Dadaïste en in haar latere jaren meer historisch realistisch. Een beroemd geworden werk uit die periode is de collage “Schnitt mit dem Küchenmesser Dada die letzte weimarer Bierbauchkulturepoche Deutschlands” (zie afbeelding linksboven, hier in grotere versie). Een turbulente tijd in de geschiedenis van Duitsland.
