Lieve Majesteit,
Hoed af voor uw voorbeeldige declamatie. Met de vaste toon, de geprononceerde dictie, de uitgelezen timing en de heldere verstaanbaarheid was Uw troonrede, ondanks één enkele hapering, een magnifieke voordracht. Waar hoor je zulk Nederlands nog?
Ik durf zelfs te stellen dat deze uitvoering, die van het voorgaande jaar diep in de schaduw stelt. Vooral omdat U, zonder zich te haasten, het beduidend korter wist te houden.
En, hoewel het nauwelijks waarneembaar was: wat zat uw haar weer fantastisch. Ik heb U al eerder gevraagd welke coiffeur Uw kapsel doet. Wellicht heeft U dit jaar tijd daar alsnog een antwoord op te geven? Ook een burger heeft er immers recht op vakkundig getrimd te worden?
Maar dat terzijde. Ik buig met diep respect. U heeft al het nodige meegemaakt en ondanks de stijgende leeftijd, weet U met vaste stem op excellente wijze de dode letters tot leven te wekken. Een vertolking waar Frits Westers nog een voorbeeld aan kan nemen.
De prestatie is des te bijzonder, omdat het stuk zelf aan alle kanten rammelt. Het is dat U het zo ferm stelde, maar anders was ik, na miljarden uitgeven hier en miljarden bezuinigen daar, de rode draad al kwijt geweest lang voor U ons wijsheid toewenste en beloofde voor God's zegen te bidden.
Gelukkig hield U iedereen net op tijd bij de les met de niet mis te verstane aanmaning: “Indien dit niet gebeurt, zal de regering haar eigen verantwoordelijkheid nemen“.
Oei, oei, oei! Wij zijn gewaarschuwd! U sprak weliswaar van de loonontwikkeling, maar uit de context hadden wij al begrepen dat er van enige ontwikkeling voorlopig geen sprake meer is. Mochten wij, hebzuchtige graaiers, de boodschap niet ter harte nemen dan zal de regering dus haar eigen verantwoordelijkheid uitoefenen.
Het verbaast mij dat in deze uitvoering, die zinsnede niet na elke paragraaf tot het welluidende refrein is verheven. Ik verwachtte het ook na het “De regering heeft gebreken in de financiële sector binnen en buiten Nederland benoemd en vertaald naar voorstellen voor striktere normering en beter toezicht. Bindende afspraken worden gemaakt over begrenzing van te hoge beloningen en bonussen“.
Ook hier had het ferme “Indien dit niet gebeurt, zal de regering haar eigen verantwoordelijkheid nemen” goed gepast.
Nu ben ik niet zo belezen en zeker geen goed verstaander, maar begrijp ik het goed dat deze troonrede samengevat kan worden met: Het komend jaar doen wij nog niets, maar daarna gaan we “een uitzonderlijke, maar geenszins onmogelijke” ambitie waarmaken?
Mocht dat juist geïnterpreteerd zijn, dan kan ik vanavond weer met een kalm gemoed de nachtrust genieten. In de kern van de zaak is die boodschap immers niet wezenlijk anders, dan de regering verkondigt sinds haar eerste regeringsverklaring.
Majesteit, hulde voor Uw sublieme declamatie. Mag ik ook U, na deze enerverende prestatie, een goede nachtrust toewensen?