Terwijl in de polder vol nostalgie kouwe oorlogje wordt gespeeld en ze bij een zeker dagblad, in de jacht op rood gespuis, een flauwe imitatie ten beste geven van hun ooit zo fameuze columnist G.B.J. Hilterman, speelt zich op het wereldtoneel inmiddels het voorspel af van de Koude Oorlog II.
Rusland kon de machtwellustige klauwen niet van Georgië afhouden. Bush waarschuwt Moskou en de EU dreigen met sancties. China, dat tijdens de Olympische Spelen al liet blijken zich weinig aan te trekken van kritische noten uit het “vrije westen”, schiet zijn voormalige rode broeder te hulp en Rusland doet er een schepje bovenop. Als reactie op de mogelijke plaatsing van een rakettenschild in Polen, testen de Russen gauw een intercontinentale raket.
Geheel in de traditie van Koude Oorlog I beschuldigt Poetin de VS van het orchestreren van de oorlog in Georgië.
Ondertussen worden sommige Polen bang en vrezen de Russische reactie op de innige Amerikaans-Poolse samenwerking. In de polder vrezen sommigen ook de nodige kou, want Rusland zou best eens de gaskraan naar Europa dicht kunnen draaien.
Je begrijpt niet dat Barack Obama onder deze omstandigheden zo enthousiast het presidentschap nastreeft. Hij zit sowieso al met een oorlog opgescheept en nu krijgt-ie er op zijn minst een diplomatieke oorlog bij.
Dit keer zijn de grote ideologische verschillen tussen de VS en Rusland niet de aanleiding tot de oplopende ruzie. Er is nauwelijks sprake van ideologie. Wel van een pragmatisch beleid, die de aandacht moet afleiden van binnenlandse onvrede.
Zowel in de VS als in Rusland mort het volk. Kritiek op de gezondheidszorg, op het onderwijs en op de stijgende armoede. Een oude recept is dan een oorlogje waar heel de natie vol trots en in grote eendracht zich achter 's lands sterke man schaart, die de buitenlandse agressoren te lijf wil. Zoiets.
De VS kreeg een verschrikkelijk kadootje in de schoot geworpen: de aanslag op de WTC-torens. De ideoloog achter die ramp kregen ze niet te pakken, dus namen ze de eerste de beste die het dichtst in die buurt zat te grazen.
Zo'n kadootje heeft Poetin nog niet gehad. Maar, de aloude Russische propaganda nog in het achterhoofd, weet hij de boel wel te provoceren. En dat lukt aardig.
De EU steekt een vermanende vinger op. Daar moet je mee oppassen, want als Amerika besluit de Koude Oorlog wat op te warmen, wordt de EU natuurlijk uitgenodigd dat vermanende vingertje ook in de brandaard te steken.
Is dat gedoe van de amerikaanse havik en de Russische beer te stuiten? Ik vrees van niet. De burgers in die landen zullen zelf voor andere leiders moeten kiezen. Dat kan in een EU-landje als Nederland hooguit ondersteund worden door hier de mediamieke koude oorlog af te wijzen en eveneens voor leiders te kiezen die zowel het beleid van de VS als Rusland onvoorwaardelijk afkeuren.
Sancties, maatregelen? Zeker, er zijn nog kansen. Sluit alle voormalige Oostbloklanden in de europese armen. Steun die landen, zodat er geen behoefte is terug te keren in de schoot van de beer. En als het nodig is stapt gans Europa natuurlijk uit de Navo.
Van de huidige politieke leiders in dit voorspel valt niet veel goeds te verwachten. Zij wensen niets van de geschiedenis te leren, slechts er in te volharden. In al mijn naïviteit hoop ik dan dat alle “gewone mensen” hier en in de VS en Rusland hun lesje wel hebben geleerd en hun stem goed gebruiken.
De beste stuurlui staan aan wal. Ze zijn niet actief in het bestuur en bovendien uitermate cynisch. 
Dagblad Trouw: 
Waarom is de postcode kanjerprijs nog nooit in Pekela gevallen? Omdat men het geld niet heeft de loten te kopen. De statistieken van het CBS tonen genadeloos aan in welk een armoe men in noord-oost Groningen leeft en het wordt hoog tijd dat de Postcode Loterij het verpauperde gebied op de lijst van goede doelen zet.