Categoriearchief: Zalm aan de lijn

Zalm wordt premier

Zalm wordt premier De kans dat de VVD nog voor de verkiezingen instort, is ineens een stuk groter geworden. Mark Rutte blijkt een smakelijk onderhoud te hebben gehad met Gerrit Zalm. De heren hebben de aanstaande coalitieonderhandelingen besproken en dat liep niet zo best af voor Rutte.

Het financieel medium z24.nl heeft een kijkje kunnen nemen in het weblog dat Zalm bijhoudt ten kantore van ABN-Amro. Daarin herinnert Zalm aan zijn historische ervaringen als informateur en onderhandelaar.
De trouwe lezer van dit blog weet dat er in het verleden af en toe contact is geweest met heer Zalm. Een paar keer is zijn verborgen leiderschap onderwerp van gesprek geweest. Bijvoorbeeld over zijn rol, toen de VVD het moeilijk kreeg met Verdonk. Vlak voor hij de politiek verliet, zei hij hier nog: “Als ik straks nog hier en daar aan de touwtjes trek, dan zal dat ook betekenis hebben”.
Wat zou er besproken zijn tussen Zalm en Rutte? De telefoon gepakt en eens kijken of de vroegere hotline nog werkt.

Zalm: “Goedenavond, Zalm hier”.
pp: “Meneer Zalm, wat fijn dat ik u aan de lijn tref”.

Zalm: “Wacht een even, dat bent u toch niet?”
pp: “Even kijken, meneer Zalm. Ja hoor, ik ben het!”

Zalm: “Nou dat is lang geleden. U leeft dus nog. En dat weblogje van u ook?”
pp: “Jawel, en nou wilde ik….”

Zalm: “Goh. Dat u dat volhoudt. Complimenten, amice!”
pp: “Ha, ha ha, daarmee plaagde u me vroeger ook al”.

Zalm: “Huh? Plagen?”
pp: “Nou u weet nog best wel dat u mij geen amice moet noemen”.

Zalm: “Ah ja, da’s waar ook. Uw vrinden dachten dan dat u echt met mij bevriend was, niet waar?”
pp: “Wel waar. En dat heeft mijn imago nog aardig wat schade toegebracht”.

Zalm: “Moet u niet wakker van liggen. Als u dat doet, zult het nooit ver schoppen”.
pp: “Meneer Zalm, waar ik voor bel. U heeft met meneer Rutte gedineerd”.

Zalm: “Tsja, hoe dat weer in het nieuws is gekomen ga ik uitzoeken. Tenslotte ben ik dik uit de politiek en met wie ik een vorkje prik, gaat niemand wat aan”.
pp: “Nou, u schijnt wel de toekomst van dit land besproken te hebben. Het lijkt me toch belangrijk dat het volk dan weet welke plannen er zijn gesmeed”.

Zalm: “We hebben heerlijk gegeten en dat was het”.
pp: “Dat meent u niet!”

Zalm: “Tuurlijk niet, we hadden nog een uitstekend likeurtje na bij de koffie”.
pp: “Kom, meneer Zalm, volgens z24.nl heeft u het over eventuele coalitieonderhandelingen en een regeerakkoord gehad”.

Zalm: “Okee, dat klopt. We hebben het heel kort even doorgenomen”.
pp: “Wat doorgenomen?”

Zalm: “Zoals u weet vermoed heer Rutte dat het wel een een lastige formatie kan worden. En als er al een beetje kabinet uit wil rollen, dan zal dat ook geen makkelijk ploegje worden”.
pp: “Ah, juist. Ik las ergens dat Mark Rutte dan liever geen premier wil worden, maar mevrouw Kroes die positie gunt”.

Zalm: “Juist. En daarover heb ik hem even bijgepraat”.
pp: “Bijgepraat?”

Zalm: “Kijk, mevrouw Kroes is een prachtwijf. Eerlijk. Maar die wordt geen premier”.
pp: “Dus toch Rutte?”

Zalm: “Om de drommel niet!”
pp: “U gaat me toch niet vertellen dat u van plan bent de grote roerganger te worden?”

Zalm: “Nee, dat ga ik u niet vertellen. Wacht u maar rustig af”.
pp: “Ik begrijp het al. U heeft weer ambitie!”

Zalm: “Nou, daar heeft het mij nooit aan ontbroken”.
pp: “Mark Rutte blaakt anders ook van ambitie”.

Zalm: “Die heb ik dus even bijgesteld met de Zalmnorm”.
pp: “En die norm is?”

Zalm: “Voor goed leiderschap moet je het neusje van de zalm hebben”.
pp: “Aha. Zodat wij weer een paar jaar bij de neus genomen worden, hè?”

Zalm: “Amice, ik vergeef u uw armzalig gebrek aan politiek inzicht”.
pp: “Grrmblf, meneer Zalm! Daar doet u het weer!”

Geef een reactie

Zalm gefeliciteerd

Zalm gefeliciteerd Gerrit Zalm wordt de chef van De Nieuwe Sterke Nederlandse Bank (voorheen Fortis en ABN-Amro). De trouwe lezers weten dat de redaktie al op de eerste versie van dit weblog een hotline verbinding had met heer Zalm. Na de verbouwing tot dit huidige weblog bleef die lijn wonderwel intact. Dus maar eens geprobeerd of we de felicitaties rechtstreeks aan meneer Zalm kunnen overbrengen.

Hotline: “Tuut……..tuut…….tuut…..”
pp: “Zucht…….”

Hotline: “Tuu…klik, krak..Welkom op de Zalmlijn. Wilt u informatie over de geschiedenis van De Zalm, toets een 1. Wilt informatie over het heden van De Zalm, toets een 2. Wilt informatie over de toekomst van De Zalm, toets een 3. Maak nu uw keuze”.
pp: (toetst een 3).

Zalm: “Jahaa, zegt u het maar….”
pp: Meneer Zalm, u zelf aan de lijn, wat een verrassing!”

Zalm: “Ik dacht het al! Daar krijg ik u aan mijn lijn”.
pp: “Da's nieuw, dat keuzemenuutje. Wat als ik nou een 1 of een 2 had ingetoetst?”

Zalm: “Mocht ik thuis zijn dan had u mij daar ook aan de lijn gekregen”.
pp: “Maar dat is dan toch onnodig wachten voor niks?”

Zalm: “Voor niks? U moet niet beledigend worden!”
pp : “Ik bedoel dat niet persoonlijk. Maar het lijkt me overbodig als je in alle gevallen toch een en dezelfde persoon aan de lijn krijgt”.

Zalm: “Ik kom gewoon tegemoet aan de behoefte van mensen keuzes te willen hebben. Ik noem dat de democratisering van de Zalmlijn. Bovendien kan ik dan hier zien voor welke informatie men heeft gekozen, dus als iemand dan over iets anders begint verbreek ik gewoon de verbinding”.
pp: “Sjonge, dat noemt u democratisering?”

Zalm: “Dat is mijn keuze. Verder valt democratisering hier onder toets 1 dus komt u eens ter zake”.
pp: “Ja, ik dacht ik ga u persoonlijk feliciteren met uw nieuwe functie onder Wouter Bos”.

Zalm: “Dank u, dank u, maar u ziet het niet helemaal goed. Geeft niet, dat ben ik inmiddels wel van u gewend”.
pp: “Hoezo niet goed?”

Zalm: “U zei 'onder Wouter Bos'. Da's niet correct”.
pp: “Nou, Bos zei dat hij zeker tot 2011 de boel blijft controleren, dus zult u verantwoording aan hem moeten afleggen”.

Zalm: “Ik blijf verbaasd over het feit dat dit blogje van u nog bestaat, ondanks het leveren van halve waarheden”.
pp: “Halve waarheden?”

Zalm: “Jazeker. Het klopt dat Bos dat heeft gezegd, maar hij zei ook dat hij het dagelijks management overlaat aan de deskundige ter plaatse”.
pp: “En dat gaat u dus worden. Heeft u er zin in?”

Zalm: “Amice, anders had ik…..”
pp: “Heer Zalm! Kunnen we het nou nooit eens worden ?!”

Zalm: “Pardon?”
pp: “Hoe vaak heb ik u gevraagd mij niet uw amice te noemen?”

Zalm: “Oh, zo. Juist, ja. Hahaha, het was maar een grapje”.
pp: “Kan zijn, maar ik lees hier bij de NOS dat uw humor niet bij iedereen in goede aarde valt en dat doet dat 'amice' bij mij ook niet”.

Zalm: “Tja, wij hadden lang geleden ook al een verschil van humor, nietwaar?”
pp: “On topic weer, heer Zalm. Ik vroeg of u er zin in had. Het lijkt me niet zo'n gemakkelijke klus”.

Zalm: “Het is geen klus, het is een uitdaging”.
pp: “En wie zegt dat u daar de meest geschikte kandidaat voor bent?”

Zalm: “Wouter Bos!”
pp: “Ja , die was wel erg complimenteus over uw staat van dienst”.

Zalm: “Erg fideel van hem en zo uitmuntend gesteld!. Mijn aanvankelijke scepsis over een sociaal-democraat op Financiën heb ik moeten bijstellen. Wat kan die man rake dingen zeggen”.
pp: “Wouter en u lijken ineens opperbeste vrienden. Dat is wel eens anders geweest, toch?”

Zalm: “Ach, meneer, Wout en ik kennen elkaar al zo lang. Ik verwijt de kerel niets”.
pp: “U kent elkaar al lang. U doelt, neem ik aan, op de tijd dat u beiden nog lid was van de PvdA?”

Zalm: “Ook dat. Ik weet nog goed dat ik hem wekenlang probeerde over te halen samen met mij de overstap naar de VVD te maken. Jammer, dat hij dat nooit heeft gedaan”.
pp: “Sans rancune dus?”

Zalm: “Ach, meneer, iedereen zo zijn hobby's. Dat moeten we respecteren van elkander”.
pp: “Hobby's? Regeren of een grote bank leiden, dat noemt u toch geen hobby's?”

Zalm: “Kijk, nu draaft u alweer door. Dat heb ik niet gezegd. Ik had het over de keuze voor een politieke partij”.
pp: “Dat is hobbyisme?”

Zalm: “Tot op zekere hoogte wel, ja”.
pp: “Ik begrijp er niets van”.

Zalm: “Dat komt door uw grenzeloze naïviteit”.
pp: “Huh?”

Zalm: “Luister, regeren of een bank van naam leiden, dat is het echte werk. Aanpakken, handen uit de mouwen en zo”.
pp: “En macht hebben natuurlijk”.

Zalm: “Wie wat wil bereiken moet daar gaan zitten waar-ie ook daadwerkelijk invloed heeft”.
pp: “Dat is de dieperliggende reden om deze baan aan te nemen?”

Zalm: “Nee, nee, als men een beroep op mij doet het landsbelang te dienen, dan ga ik die verantwoordelijkheid niet uit de weg. Ik weet wat goed burgerschap dient in te houden”.
pp: “Heeft u nog voorwaarden gesteld?”

Zalm: “Dat gaat u niks an!”
pp: “Kom, meneer Zalm, banken zullen meer transparantie aan de dag moeten leggen dan tot op heden het geval was. Wen er vast maar aan en vertel: wat zit er voor u in?”

Zalm: “Niet meer dan mijn huidige salaris”.
pp: “Niks meer? Ik kan het nauwelijks geloven”.

Zalm: “Nou goed dan, als ik het goed doe, dan zit er misschien wel een bonusje in het verschiet”.
pp: “Misschien wel…?”

Zalm: “Okee, okee. Het staat nu al vast dat ik het goed al doen”.
pp: “Wie zegt dat?”

Zalm: “Zit u wel te luisteren?”
pp: “(zucht…) En als het nou allemaal niet lukt?”

Zalm: “Uw kennis van zaken is bedroevend slecht. Mijn hele carrière kenmerkt zich door louter successen”.
pp: “Daar wordt verschillend over gedacht”.

Zalm: “Dat is nu eenmaal een bijverschijnsel van democratie. Dat noemen we vrijheid van meningsuiting. Het heeft mij echter nooit belemmerd of schade toegebracht. De huidige benoeming mag daar wel een uitstekend voorbeeld van zijn”.
pp: “Verder nog iets in de kleine lettertjes vast laten leggen?”

Zalm: “Ik verheug me er nu al op mijn oude flipperkast op mijn nieuwe kantoor te zullen zien”.
pp: “En dan maar hopen dat die nieuwe bank geen flipperkast zal worden”.

Zalm: “Zo is het wel genoeg, amice!”

Geef een reactie

Oude bekende onderzoekt boekhouding Beatrix

Oude bekende onderzoekt boekhouding Beatrix

Geheel onverwacht gaat de telefoon in het redactielokaal.

pp: “Met redaktie van Codes, keuzes en….”

Zalm: “Amice! Heb je het al gelezen?”

pp: “Heer Zalm! Da's lang geleden”.

Zalm: “Ja, ja, druk geweest, hè”.

pp: “En waar dank ik dit genoegen aan?”

Zalm: “Wel, ik ben weer helemaal in beeld. Dat wilde ik u even laten weten”.

pp: “Ah, juist. Maar wat is er aan de hand dan. Gaat Mark Rutte weg?”

Zalm: “Nee, nee, amice, het is…

pp: “Heer Zalm, het mag dan lang geleden zijn, maar mag ik u er aan herinneren mij absoluut geen amice te noemen?”

Zalm: “Ach, nou u het zegt. Anders ligt u eruit bij uw vrindjes, hè?”

pp: “Precies. Maar waarom belt u dan?”

Zalm: “Wel, ik ga een groot onderzoek leiden”.

pp: “Zoho, da's spannend. En wat gaat u dan onderzoeken?”

Zalm: “De boekhouding van ons koningshuis!”

pp: “Oh? Da's mooi, daar zou ik zou zelf ook wel eens een kijkje in willen nemen”.

Zalm: “Ja, maar u bent daar niet voor gevraagd, mijn beste”.

pp: “Heer Zalm, ik ben uw beste niet! Maar het klopt, mij wordt nooit wat gevraagd”.

Zalm: “En toch maar doorbloggen, is het niet? Het lijkt mij voor de hand liggen dat voor dit onderzoek een deskundige wordt gevraagd”.

pp: “Ah! En dat bent u dus”.

Zalm: “Zeker, van boekhouden weet ik bijna alles”.

pp: “Da's waar. En ook van boekhoudingen waar een luchtje aan zit”.

Zalm: “U bedoelt?”

pp: “Nou ik herinner me dat u in 2004 het ministerie van Onderwijs onder de loep moest nemen omdat er maar lukraak gedeclareerd werd, volgens de Rekenkamer. Er zou zelfs sprake zijn van zelfverrijking”.

Zalm: “Ach, de Rekenkamer houdt er zo heur eigen methodes op na. Ik had wel vaker verschil van mening met die jongens. Die konden maar op één manier naar de zaken kijken”.

pp: “Ja, ze kijken alleen naar de vorm, heeft u gezegd in een radio-interview. U zei dat als ze daar een diner declareerden, maar de bon vergaten in te leveren, de Rekenkamer dat fout vond”.

Zalm: “Nou, nou, u hebt een geheugen als een google-server. Chapeau!”

pp: “Even on-topic blijven, heer Zalm. Het ging toen niet om een enkel vergeten bonnetje, maar om creatieve boekhouding”.

Zalm: “Daar is op zich niks mis mee”.

pp: “Nee, daar heeft u wel de nodige ervaring mee”.

Zalm: “Ik krijg het gevoel dat u mij nu niet helemaal au serieux neemt”.

pp: “Uw creativiteit neem ik hoogst serieus! De manier waarop u ook in 2004 de pc-privé regeling wist af te schaffen mag wel een staaltje ijzersterke begrotingstechniek genoemd worden”.

Zalm: “Oh, dat. Wel, dank u voor het complement”.

pp: “Ja, en dat uw ministerie toen geen gesjoemel met bonnetjes tolereerde is nu wellicht een van de redenen waarom u dit onderzoek mag leiden?”

Zalm: “Ik volg u even niet…..”

pp: “Nou, als u net zo streng de bonnetjes van Beatrix behandelt, dan is de kans groot dat de schatkist nog wat tegoed heeft, toch?”

Zalm: ” Dat weiger ik voorlopig nog even te aanvaarden”.

pp: “Hé, nu citeert u uzelf!”

Zalm: “Huh?”

pp: “Dat zei u precies zo in dat eerder genoemde interview, toen er gevraagd werd wat er ging gebeuren als de anonieme aantijgingen over gesjoemel op OCW waar zouden blijken”.

Zalm: “Ons koningshuis is het OCW niet en bovendien is het niet de bedoeling dat ik bonnetjes ga navlooien. Ik moet slechts de kosten in kaart brengen. Ik ga onderzoeken hoe dat het beste kan geschieden”.

pp: “Ik kan me voorstellen dat men alle vertrouwen in u heeft”.

Zalm: “Beluister ik nu weer een enigszins geringschattende toon?”

pp: “Heer Zalm, ik zou niet durven! Ik doel op uw ervaring met het in kaart brengen van kosten”.

Zalm: “Zoals?”

pp: “Nou, u dacht in 2005 de bijdrage aan de EU omlaag te brengen door de invoerrechten door te berekenen. Dat vond de EU-rekenkamer niet zo netjes van u”.

Zalm: “Ja zeg, onze contributie was al duur genoeg! Je moet toch wat? Ik meende op te komen voor de belangen van de Nederlandse burgers”.

pp: “En dat deed u in 2006 nog eens dunnetjes over door de burger op te roepen de OZB (onroerende zaak belasting) niet te betalen omdat de gemeenten, naar uw smaak, te hoge tarieven vorderden”.

Zalm: “Luister, beste kerel, dat was mijn goed recht. Het aan de kaak stellen van onrechtvaardigheden is niet alleen het prerogatief van blaaskaken die in de 80-er jaren hier er zo'n zootje van maakten!”

pp: “Maar het was wel een tikkeltje burgerlijk ongehoorzaam”.

Zalm: “Mwah, het zou wat. Als iets te duur is, dan is dat onrecht en dat dient ten alle tijde bestreden te worden”.

pp: “De kosten van het koningshuis worden door sommigen ook te duur gevonden”.

Zalm: “Ja, en? We hebben hier toch altijd nog vrijheid van meningsuiting?”

pp: “Jazeker, maar gaat u dat onrecht ook aanpakken?”

Zalm: “U laat opnieuw uw ondeskundigheid blijken. Om te beginnen moet het onderzoek nog plaatsvinden. En duur of niet duur, ik ga enkel onderzoeken hoe die kosten zo transparant mogelijk in kaart te brengen zijn”.

pp: “De hoogte van die kosten, daar heeft u geen mening over?”

Zalm: “Amice, een onderzoeksleider dient objectief te zijn”.

pp: “Heer Zalm, nou doet u het weer!”

Noot: Tijdens zijn ambtsperiode waren hier regelmatig gesprekken met heer Zalm te lezen. Klik op Archief en ga naar Opmerkelijke Gesprekken en scroll naar Zalm aan de lijn.

Geef een reactie

Wie heeft er nu de regie?

zalmzaterdagHeel Nederland mag meekijken hoe het vandaag met de VVD zal vergaan. We kunnen dus zelf ons oordeel vormen, maar de redaktie hier heeft toch ook graag wat inside-informatie. De verbinding tussen de wandelgangen van de VVD en dit weblog zijn verbroken sinds het vertrek van heer Zalm (zie linkerkolom en klik eens op Opmerkelijke gesprekken en Zalm aan de lijn). We moeten het dus met externe bronnen doen. Zonder er erg veel van te verwachten maar eens in het kaartenbakje gedoken en er een oud 06-nummer uit gevist. Je weet maar nooit. Daar gaat-ie: 06 – 1….

Zalm: “Ja, zegt u het eens?”

pp: “Meneer Zalm! U bent nog steeds bereikbaar op dit nummer!”
Zalm: “Amice! Dat is verdraaid lang geleden!”

pp: “Alstublieft, noemt u mij uw amice niet. Dat deed u vroeger ook en daardoor ben ik een groot deel van mijn vriendenkring verloren.”
Zalm: “Zo ziet u maar, van je vrienden moet je het niet hebben”.

pp:”Ja, zo gaat dat ook onder liberale vrienden, nietwaar?”
Zalm: “Ach, elk huis heeft zo zijn kruis.”

pp: “Ik zit nu voor de televisie naar het VVD-congres te kijken. Ik heb u nog niet in beeld gezien. Bent u niet op het congres?”
Zalm: “Jazeker wel.”

pp: “Maar ik zie u helemaal niet.”
Zalm: “Hahaha, maar ik ben er wel, hoor! Helemaal van de partij!”

pp: “Oh, wacht. Ik denk dat ik het al weet. U heeft uw strategische positie achter de schermen zeker weer ingenomen?”
Zalm: “Zoho, u bent er ondertussen aardig op vooruit gegaan in uw waarnemingen. Maar zometeen ga ik nog wat zeggen op het podium hoor en dan ga ik lekker in de zaal zitten.”

pp: “Dank u. En, wat gaat het worden vandaag?”
Zalm: “Daar doe ik geen uitspraken over.”

pp: “Ach kom, toen u aan het stuurwiel stond was u ook niet te beroerd om uw mening te geven.”
Zalm: “Zeker en u zult ook nog van mij horen maar nu even niet.”

pp: “Ik begrijp dat u eigenlijk wel blij bent met het vertrek van Verdonk?”
Zalm: “Dat valt me nu weer van u tegen. U bent slecht in lezen en luisteren, hè? Ik heb gezegd slechts opgelucht te zijn dat het gerommel straks voorbij zal zijn. Ik vind haar vertrek jammer maar onvermijdelijk.”

pp: “Nou, ik kan me herinneren dat u vaker niet zo erg gecharmeerd was van haar aktiviteiten. Ze was volgens u soms wat al te snel met maatregelen.”
Zalm: “Jawel, een daadkrachtige dame, dat was niet altijd even makkelijk.”

pp: “Een dame? Sinds wanneer is een takkewijf een dame?”
Zalm: “Ho, ho, ho! Dat heb ik teruggenomen! Dat was niet netjes van mij. Ik ben heer genoeg om dat toe te geven.”

pp: “Nou, dat was onder druk van de partijdiscipline, toch?”
Zalm: “Meneer, onze partijdiscipline schrijft vrijheid van meningsuiting voor. En daar hoort vrijheid van excuses maken ook bij.”

pp: “Omdat u Verdonk dus hebt beledigd.”
Zalm: “Het was geen belediging. Ik beledig nooit iemand dus daar hoef ik mij dan ook nooit en te nimmer voor te excuseren.”

pp: “Waar sloegen die excuses dan op?”
Zalm: “Ik had het verkeerd. Mevrouw Verdonk was niet van hout en kon dus onmogelijk een takkewijf zijn.”

pp: “Huh?'
Zalm: “Nee, ze was en is een ijzeren ijskonijn, een stalen sodemieter, met een plaat van beton voor haar hoofd.”

pp: “Heer Zalm! Dat wordt weer excuses maken!”
Zalm: “Dacht het niet. Voor de waarheid hoeft men geen excuses te maken.”

pp: “Zo gaat dat niet, meneer Zalm. Heer Wie…”
Zalm: “Wat? Wie?”

pp: “Het erelid Hans Wiegel. Hij heeft erg moeite met het vertrek van Verdonk.”
Zalm: “Oh? En? Wat doet dat ertoe?”

pp: “Blijkbaar is hij het niet eens met de tacktiek van Rutte.”
Zalm: “Die meneer gaat nergens meer over. Dat u hem nog serieus neemt!”

pp: “Dat doe ik niet! Heb ik nooit gedaan ook. Maar hij heeft toch nog wel enig gewicht binnen uw partij?”
Zalm: “(Zucht…) Ja, daar zou hij wat meer op kunnen letten. Er kunnen wel wat grammetjes af bij hem.”

pp: “Hoe moet het nu verder met de VVD? Heeft uw partij nog wel een toekomst?”
Zalm: “Maakt u zich niet ongerust. Zodra het volk aan den lijve zal ondervinden dat christelijk-sociaal-zogenaamd-democratisch beleid hen zal beroven van individuele vrijheid en dat ook nog eens duur moet betalen, zal het volk weer snakken naar de liberale verworvenheden.”

pp: “Dat wordt toch nooit wat als uw partij straks gehalveerd zal zijn als Verdonk voor zichzelf begint?”
Zalm: “Ach meneer, uw analytisch vermogen is werkelijk bedroevend. Onderzoek heeft uitgewezen dat driekwart van de mensen die een eigen zaak beginnen het niet redt. U zou dat moeten weten, want dat is in uw wereldje van zefstandige webloggers al jaren het geval. De meesten houden het nog geen drie maanden vol!”

pp: “Zo zal het ook Verdonk vergaan?”
Zalm: “Kijk, nu doet u het al weer wat beter. Vergaan, dat is het juiste woord. Ze is te vaak te ver gegaan en dat ijzeren fenomeen zal dus vergaan.”

pp: “En heeft u nog een rol in de toekomst van uw partij?”
Zalm: “Meneer, ik sta hier goed. Wacht u maar tot het stemmen begint.”

pp: “Nog steeds de grote regisseur?”
Zalm: “Dat zijn uw woorden. Maar amice, leuk dat u even heeft gebeld, ik moet nu afbreken want ik heb belangrijkere dingen te doen. Even nog wat oefenen met de stemcomputer, want die moet…..”

pp: “Ah! Dus toch? Wilt u zeggen dat…..”

tuut-tuut-tuut-tuut….. Verbinding verbroken.

Geef een reactie

Zalmnorm

Op de drempel van de uitgang doet hij nog een laatste poging zijn zuurverdiende centjes veilig te stellen. Het ziet er naar uit dat het nieuwe kabinet bereid is wat meer uit te geven dan de laatste jaren het geval was. Dat moet heer Zalm een doorn in het oog zijn. De redaktie ging even peilen hoe het er nu met de gemoedstoestand van ''s land penningmeester voorstaat.
pp: “Goedemorgen, mag ik even w….” Zalm: “Ah! Daar bent u weer. Ik was al even bang dat u me vergeten zou zijn. nog voor ik goed en wel vertrokken ben.” pp: “Nou nee, zelfs al zou u echt weg zijn, dan zal ik u nog lang herinneren.” Zalm: “Wel, dat doet me deugd.” pp: “Hm, mij niet, maar daar gaat het niet om. Ik wilde even weten of u werkelijk denkt dat uw oproep om de zalmnorm te handhaven serieus gehoor zal krijgen bij de drie formerende heren.” Zalm: “Tja, daar heeft u een punt. Het baart me wel enigzins zorgen. Van de huidige en toekomstige premier is bekend dat hij met zijn zoetzure glimlach behoorlijk slappe knieën heeft. Het valt te vrezen dat hij daar doorheen zakt als hij door die andere twee onder druk wordt gezet.” pp: “Want die andere twee hebben maling aan uw norm?” Zalm: “Daar begint het wel op te lijken, ja. Die nieuwkomer wil natuurlijk god's water over god''s akker laten lopen. Maar dat zet geen zoden aan de dijk. En die zal hij hard nodig hebben als hij zijn talenten verkwist.” pp: “En Bos dan? U heeft toch al een gesprek met hem gehad?” Zalm: “Ja, ik moet toegeven dat dit de enige cruciale fout wordt van mijn ganse carrière. Bij hoge uitzondering mocht hij even een blik werpen in de boeken en die gunst gebruikt hij nu voor zijn eigen belang, zoals je dat eigenlijk ook wel kan verwachten van salonsocialisten.” pp: ” Hoe bedoelt u?” Zalm: “De man maakt zich meer zorgen over de electorale consequenties die zijn deelname aan het kabinet zal hebben dan over het landsbelang. Ik vrees dat hij zijn positie veilig wil stellen door een beetje de sinterklaas uit te gaan hangen.” pp: “Maar meneer Zalm, er is toch best wel wat geld om uit te geven?” Zalm: “Dat u niet zo goed kunt rekenen en weinig verstand van de economie heeft is dankzij uw blog ondertussen in brede kringen bekend.” pp: “Maar u heeft zelf gezegd dat een overschot gebruikt moet worden als het tegenzit. Nou, er zit genoeg tegen. Het Sociaal Cultureel Planburo liet bijvoorbeeld weten dat er zo''n € 750 miljoen nodig is om het onderwijs uit het slop te halen.” Zalm: “Ho, ho, ho! Het onderwijs is er zo erbarmelijk aan toe omdat men jarenlang de leerplicht heeft verzaakt!” pp: “Pardon…?'' Zalm: “Ja, dat u dat niet begrijpt bewijst wel hoezeer ook u daar slachtoffer van bent geworden. Leerplicht wil zeggen dat het verplicht is wat te leren. Dat doe je niet met voorleesontbijtjes en het ''nieuwe'' leren. Ik ben dan ook zeer verheugd over de nieuwe generatie studenten die weer echt wil leren. Het door de 2e Kamer aangevraagde onderzoek zal aantonen dat de plicht om daadwerkelijk te leren ernstig is verkwanseld. Gewoon weer de feitenkennis er in stampen, daar ben ik ook groot mee geworden en dat hoeft geen cent extra te kosten.” pp: “Zo, zo, u houdt er wel meer normen op na dan alleen die zalmnorm, hè?” Zalm: “Meneer, ik handel naar eer en geweten, da's alles.” pp: “Dan moet u toch flink teleurgesteld zijn over de financiële plannetjes van het aanstaande triumviraat?” Zalm: “Meneer, het is niet briljant wat ze daar bedenken, maar het kan ook zo zijn voordelen hebben.” pp: “Ja, dat er nu eindelijk eens geld uitgegeven wordt daar waar het ook nodig is!” Zalm: “(grote zucht) Och wat ben ik toch blij dat ons huidige democratische stelsel het onmogelijk maakt dat mensen als u het voor het zeggen krijgen. Wat ik bedoelde te zeggen was, dat als men werkelijk het begrotingsoverschot over de balk gaat smijten, de kiezer binnen de korste keren terugverlangt naar de tijden dat de VVD in het kabinet zat. Ik reken op een dikke winst voor onze partij.” pp: “Winst, winst, winst… Uiteindelijk is dat de kern van de zalmnorm, nietwaar?” Zalm: “Gezien de vele lofuitingen die mij bij mijn vertrek ten deel vallen is daar in het geheel niks mis mee.”
pp: “Meneer Zalm, geniet u rustig verder…..”
Geef een reactie

Neusje van de Zalm

Hoewel hij het waarschijnlijk diep in zijn hart betreurt dat de VVD geen enkele rol speelt in de formatie, loopt minister Zalm met een brede lach door de gangen van het Binnenhof. Vlak voor zijn politieke pensioen benoemt de JOVD (jongerenafdeling van de VVD) hem tot Liberaal van het Jaar en haalt hij op de valreep de zoveelste meevaller binnen. Reden genoeg om de op dit weblog zo geplaagde man te bellen en hem te feliciteren.
Zalm: ''Zalm de man hier….''
pp: ''Ja, daar bel ik u juist voor…''''
Zalm: ''Ach nee hè, u weer!''
pp: ''Wel, ik belde u om u van harte te feliciteren met de door u behaalde kwalificatie van de JOVD.''
Zalm: ''Ja, ik ben reusachtig blij dat de jongeren inzien welk een serieus en belangrijk werk ik heb verricht.''
pp: ''Nou komen die jongeren wel uit uw eigen gelederen.''
Zalm: ''Ja, en…???''
pp: ''Is dat niet een beetje ons-prijst-ons?''
Zalm: ''Daar zijn u en uw medebloggers anders ook niet vies van. Zoals dat er aan toegaat met al die awards die de ene blogger aan de andere toespeelt is werkelijk van een hoog incestueus gehalte, moet ik zeggen.''
pp: ''Tja, daar heeft u een punt. Ik neem die opmerking terug. Tenslotte is de JOVD ook niet te beroerd om politici van geheel andere politieke richtingen tot het neusje vanm de zalm te benoemen.''
Zalm: ''Oh ja?''
pp: ''Ja, vorig jaar was de eer aan Femke Halsema.''
Zalm: ''Echt?? Dat meent u niet!''
pp: ''Nou ja, dat las ik anders wel in het persbericht over de Liberaal van het Jaar.''
Zalm: ''Die jonkies toch! Ha, ha, eigenlijk wel een goede grap!''
pp: ''U gaat nu ineens deze eervolle vermelding niet serieus nemen?''
Zalm: ''Ach, amice….''
pp: ''(Grote kreun…) Meneer Zalm, niet doen!''
Zalm: ''Huh? U bedoelt?''
pp: ''Ik dacht dat we afgesproken hadden dat u mij geen amice zou noemen. Straks lig ik er echt helemaal uit bij mijn vriendenkring.''
Zalm: ''Dan niet. Even goede vrinden…''
pp: ''Ohwww….''
Zalm: ''Zeg, gaat het wel goed met u?''
pp: ''Ik moet even bijkomen, meneer Zalm. Maar goed, behalve die pluim op uw hoed van de JOVD had u nog een meevallertje, hè?''
Zalm: ''Meneer, ik heb een afschuwelijke hekel aan het woord meevaller.''
pp: ''Hoezo?''
Zalm: ''Dat woord suggereert toch iets van toevalligheid. Terwijl het juist tot in detail gepland en berekend is. Ik zou het eerder de beloning van al mijn noeste werk willen noemen.''
pp: ''Maar u kon toch vooraf niet weten hoeveel burgers hun oude guldens zouden inleveren?''
Zalm: ''Meneer, dat wist ik tot op de cent nauwkeurig! Ik heb hier op het ministerie het aantal opgepotte guldens èn de kenmerken van spaarzame en speculerende burgers door een computermodel laten halen en de uitkomst daarvan klopt precies met het nu behaalde resultaat! U dacht toch niet dat we zomaar een kostbare reclame- campagne voor het inleveren van die oude guldens hebben opgezet?''
pp: ''Nou u het zegt, daar bent u de man helemaal niet naar.''
Zalm: ''Bespeur ik daar een kritisch toontje?''
pp: ''Nee, nee, ik bedoel: u doet toch alles uit berekening?''
Zalm: ''Dat klinkt ook weer zo badinerend. Nee meneer, het is allemaal weloverwogen en goed doordacht.''
pp: ''Een groot regisseur waardig.''
Zalm: ''Begint u daar weer over? Luistert u eens goed, meneer de would-be blogger! Ik heb mijn werk naar behoren gedaan. Het land kan daar nog lang de vruchten van plukken. Wat u meevallers noemt zij de parels op de kroon van dit majestueuze werk.''
pp: ''U heeft de JOVD helemaal niet nodig om u te prijzen, is het niet?''
Zalm: ''Precies! Het is geweldig aardig van de jongelui, maar het voelt ook een beetje als de bekende mosterd na de maaltijd. Men had veel eerder kunnen inzien welk een heidens karwei ik heb moeten leveren.''
pp: ''Ah! Nu u over de heidenen begint: hoe kijkt u als Liberaal van het Jaar aan tegen het aanstaande kabinet?''
Zalm: ''Ja, dat is dan weer wel een domper op de feestvreugde. U heeft op uw blogje nogal een uitgehaald naar ons liberalen, maar ik ben zeer benieuwd wat u te bloggen heeft onder een christelijk-socialistisch bewind!''
pp: ''Nou, ik denk niet dat het me tot uw soort liberalisme zal bekeren.''
Zalm: ''Dan moet u het allemaal zelf maar weten. Ik zal het niet meer actief meemaken dus op verdere meevallers hoeft u dan ook niet te rekenen. Dat gaan zware jaren voor u worden!''
pp: ''Denkt u echt dat het nieuwe kabinet het zo lang uithoudt?''
Zalm: ''Meneer, ik weet exact hoelang men het uit gaat houden, maar dat ga ik hier en nu niet aan de grote klok hangen.''
pp: ''Dat horen we dan later van u?''
Zalm: ''Ha, ha, ha, u probeert mij de rest van mijn meesterplan te ontfutselen! Heb geduld, amice, u komt er vanzelf wel achter.''
pp: ''Daar doet u het alweer!!!''
Zalm: ''Wat? Oh ja, excuses beste vrind…''
pp: ''Dat doet u express, hè?!''
Zalm: ''Ziet u wel: alles goed gepland en berekend!''
Geef een reactie

Tomaat roept Zalm op

Zoals sommigen puur voor de lol willekeurige woorden in hun zoekvenster tikken om te zien wat dat oplevert, zo zit ik wel eens met mijn mobieltje te spelen. Je kan niet alleen nummers intoetsen maar ook letters. Bij één van die spelletjes kreeg ik tot grote verrassing een oude bekende aan de lijn.
Zalm: “Met Zalm hier…”

pp: “Heee, meneer Zalm, da's ook toevallig!”

Zalm: “U weer!! Hoe komt u in hemelsnaam aan het nummer van mijn mobiele telefoon??”
pp: “Wel, ik tikte de letters l-a-n-d-s-b-e-l-a-n-g in en nu heb ik u dus aan de lijn,”
Zalm: “Hm, da's wel heel toevallig.”
pp: “Nou, nu ik erover nadenk is dat niet zo heel toevallig.”
Zalm: “U denkt maar. Dit zal u een volgende keer niet lukken. Ik zal onmiddelijk maatregelen nemen om de privacy van mijn nummer beter te beschermen.”
pp: “U heeft groot gelijk. Er zijn wel meer mensen die hun nummers en codes beter beschermd willen zien.”
Zalm: “Oh ja? Komt het vaker voor dan? “
pp: “Dat zou u toch moeten weten. Bent u nog niet op de hoogte van de oproep van het SP-kamerlid meneer Irrgang?”
Zalm: “Ah, bedoelt u dat! Jazeker wel.”
pp: “En, wat denkt u te gaan doen?”
Zalm: “Oh, ik heb allang wat gedaan. Dit soort zaken handel ik af zoals ik dat al jaren heb gedaan. Ik flikker dat meteen in de papierversnipperaar.” (zie opmerking van Zalm in Volkskrant-interview over zgn. claimbrieven).
pp: “Dat kan toch helemaal niet? U kunt een oproep uit het parlement toch niet naast u neerleggen?”
Zalm: “Dat doe ik ook niet. Als ik het naast me neerleg dan schept dat de verwachting dat ik er ooit nog iets mee zal doen. Dat leidt dan weer tot verwarrende debatten , zoals laatst bij een collega uit mijn partij het geval was. Nee, meteen weggooien, dat is veel duidelijker.”
pp: “Maar vindt u het dan niet een slechte zaak dat banken discrimineren op postcode?”
Zalm: “Ja, dat is niet zo netjes.”
pp: “Nou dan! Kom dan uw beloftes na, zoals nu van u wordt gevraagd.”
Zalm: “(grote zucht) Luister, dat is niet zo gemakkelijk als u denkt. Dit is een complexe materie. Als de banken niet op postcode controleren, zouden wel eens veel meer mensen een hypotheek kunnen krijgen. Dan gaan die rooie socialisten meteen uitrekenen wat dat de schatkist op zou leveren als de hypotheekrente-aftrek wordt afgeschaft en er is dan een kans dat ze hun positie nog meer versterken.”
pp: “Wat maakt u dat uit? U bent straks weg en de VVD doet helemaal niet mee aan een nieuw kabinet.”
Zalm: “U bewijst opnieuw helemaal nergens verstand van te hebben.”
pp: “Wat zegt u?”
Zalm: “U begrijpt een aantal zaken niet. Waarom denkt u dat wij nu niet meedoen aan de informatierondes?”
pp: “Nou, eh…, Mark Rutte heeft gezegd dat het verlies van de VVD zo groot was dat regeringsdeelname er deze keer niet inzit.”
Zalm: “Juist! Mark heeft precies gezegd wat ik hem heb opgedragen. En wat denkt u dat daar de bedoeling van is?”
pp: “Oh, wacht eens even…., u hebt de regie nog steeds stevig in handen geloof ik.”
Zalm: “Ah! U begint het te leren. Kijk, wij doen nu even niet mee. We kunnen in alle rust wat interne zaakjes op orde krijgen, zonder afgeleid te worden door dat altijd weer erg irritante schimmenspel van de informatie-rondes. Die rondes leveren helemaal niks op. Men komt er met de voorgestelde combinaties absoluut niet uit.”
pp: “En wat gaat er dan gebeuren?”
Zalm: “Men komt dan vanzelf weer bij ons uit. Daar hoeven we helemaal niets voor te doen. Uiteindelijk heft men ons weer nodig om een stabiel kabinet van CDA, VVD en PvdA te formeren.”
pp: “Maar dat wil Wouter Bos toch helemaal niet?!”
Zalm: “Ach, die weet ook wel dat dit zijn enige kans is op regeringsdeelname. En zodra wij worden opgeroepen om onze verantwoordelijkheden weer op te pakken, zullen we dat ook met alle kracht doen. Mocht het nodig zijn dan zetten we desnoods de heer Bos een beetje onder druk.”
pp: “Hoe bedoelt u?”
Zalm: “Wel, als hij dwars gaat liggen dan hebben we een alternatief. Een combinatie met ons en CDA, de CU en de Partij voor de Vrijheid heeft ook een meerderheid.”
pp:“Ik kan me herinneren dat Mark Rutte klip en klaar heeft gezegd dat hij onder geen enkele voorwaarde met de partij van Wilders in zee wil.”
Zalm: “Ja, ja, dat moest hij ook zeggen. We willen wel zo fatsoenlijk mogelijk overkomen. Ik zei ook: mocht het nodig zijn. Eén van onze collega's heeft aardige contacten met Wilders, dus dat kunnen we wellicht strategisch inzetten.”
pp: “Maar ja, als Bos zich dan wel terugtrekt, zit u met een probleem. Als Rutte woord houdt gaat hij met die chantage-combinatie niet in zee.”
Zalm: “Dan is er nog niks aan de hand.”
pp: “Hoezo?”
Zalm: “Wel, die eerder genoemde collega heeft haar sporen dik verdiend op gebied van de zeevaart, dus dan zetten we haar koers in.”
pp: “En dan bent u Mark Rutte kwijt.”
Zalm: “Da's verrekte sneu. Maar wij blijven fatsoenlijk. We zullen hem bedanken voor de bewezen diensten en we krijgen hem nog wel op een leuke burgemeesterspost weggezet.”
pp: “Tjonge, meneer Zalm, u krijgt er ook nooit genoeg van, hè? En hoe moet het ondertussen met die postcode-discriminatie?”
Zalm: “We leven in een vrij land, meneer! Ik adviseer de mensen die denken daar last van te hebben hetzelfde te doen wat ik straks met mijn mobiele nummer doe.”
pp: “En dat is?”
Zalm: “Gewoon van code veranderen.”
pp: “Maar dat gaat met een postcode toch niet?”
Zalm: “Oh nee? Wat dacht u van verhuizen?”
Geef een reactie

Verkeerd verbonden?

(g.l.t. 5 min. links: 20 min.) De redaktie wilde graag weten welke normen en waarden uit het VOC-tijdperk goed zouden zijn voor een betere samenleving. Dus de telefoon gepakt en naar het buro van de minister-president gebeld. En zo kon het gebeuren dat ik ineens in het rumoer rond de excuus-kwestie van Verdonk terecht kwam. Daar had ik op dit weblog helemaal niet mee bezig willen zijn, maar dankzij wie, werd ik daar toch mee geconfronteerd? Zalm: “Goedmiddag, met Zalm hier.” pp: “Minister Zalm? Ook goedemiddag. Eh… ik wilde eigenlijk de leider van ons land even spreken.” Zalm: “Daar spreekt u mee.” pp: “Dit is toch het telefoonnummer van de heer Balkenende?” Zalm: “Ja, en….?” pp: “Hij is toch de leider van ons land?” Zalm: “Dat ziet u niet helemaal goed. Zegt u het nu maar, waar kan ik u mee helpen?” pp: “Mij helpen? Ik denk het niet, u heeft me al genoeg geholpen. Ik zit nu in de schuldsanering.” Zalm: “Ah! U heeft ook schuld!” pp: “Ja en daar hoeft u noet zo enthousiast over te doen.” Zalm: “Meneer, ik ben blij dat u uw schuld eindelijk erkent!” pp: “Huh? Wat?” Zalm: “Wat mij betreft kunnen meer mensen uw voorbeeld volgen en hun schuld ruiterlijk toegeven.” pp: “Meneer Zalm, ik kan u echt niet volgen.” Zalm: “Dat is ook jammer. U doet er beter aan mij wel te volgen.” pp: “Wacht eens even, er gaat mij geloof ik een lichtje op…” Zalm: “Kijk eens aan, ziet u wel? Als u maar uw best doet, hè?” pp: “Mag ik eens vragen waarom ik u nu aan de telefoon van uw chef aantref?” Zalm: “Oh, hier zit ik wel vaker hoor.” pp: “Ja, ja, en u bent eigenlijk degenen die de touwtjes in handen heeft, hè?” Zalm: “Daar kan ik mij niet over uitlaten.” pp: “Nou, ik herinner me een eerder gesprek met u waaruit bleek dat u eigenlijk de regie voert over zowel het kabinet als uw eigen partij. En dat heeft u afgelopen vrijdag op het wekelijkse 'gesprek-met-de-minister-president' wel weer bewezen.” Zalm: “U begrijpt werkelijk niets van hoe het hier werkt. Dat was gewoon een verplichting. Als de MP op reis is dan dien ik de zaken waar te nemen.” pp: “Juist, ja. De zaken waarnemen. En tevens de gelegenheid waarnemen, hè?” Zalm: “Hoe bedoelt u?” pp: “U heeft dat gesprek aangegrepen om een fraai stukje partijpolitiek op te voeren.” Zalm: “Meneer! U twijfelt aan mijn integriteit? Dat is al te dol! Ik eis uw excuses hierover.” pp: “Maar meneer Zalm! U heeft in dat gesprek toch uw mening gegeven over de zogenaamde 'aanvallen' op mevrouw Verdonk?” Zalm: “Zeker wel. Maar dat is geen partijpolitiek. Dat is handelen in het landsbelang en daar zit ik hier voor.” pp: “Nou, het NRC ziet dat anders als een poging mevrouw Verdonk te betrekken in de verkiezingscampagne. Zo'n kwaliteitskrant schrijft dat toch niet voor niets?” Zalm: “Mwah…, kwaliteit is een erg subjectief begrip. Ik heb alleen duidelijk gemaakt dat ook collega Verdonk in het landbelang handelt. Ze houdt zich daarbij volledig aan de afspraken die ik, eh… ik bedoel, die wij met haar hebben gemaakt. Ze heeft zich geheel integer aan die afspraken gehouden. Dat is allemaal kabinetsbeleid en heeft in het geheel niets met partijpolitiek te maken. Voor de partijpolitieke strategieën heb ik zo mijn mensen die zich daar mee bezig houden.” pp: “Oh, zo zit dat! Wat u zegt in het 'gesprek-met-de-minister-president' is landsbelang en voor uw partijpolitiek stuurt u Mark Rutte op pad. U heeft de regie echt stevig in handen.” Zalm: “Dank u voor het compliment.” pp: “U begrijpt mij niet, geloof ik.” Zalm: “Daar heeft u wel vaker last van, nietwaar?” pp: “O, nou dan kunt me misschien helpen mijn begrip helder te krijgen. Want waarom eist u wel excuses van PvdA-er Aboutaleb, die in normale bewoordingen kritiek uitte op Verdonk, terwijl u geen excuses verlangt van mevrouw Huizinga van de ChristenUnie die het beleid van Verdonk met nazi-praktijken vergeleek? U bent het toch niet eens met die mevrouw Huizinga?” Zalm: “Wel, u bent hopelijk op de hoogte van het begrip 'vrijheid van meningsuiting'?” pp: “Jazeker wel, iedereen mag zeggen wat hij wil.” Zalm: “Oooww… u bewijst hiermee overduidelijk waarom het een goed idee is de geschiedenislessen te reorganiseren! Vrijheid van meningsuiting is slechts voorbehouden aan hen die het voor het zeggen hebben. In een westerse democratie zijn dat de liberalen en de christenen.” pp: “U meent het! Daar denken heel wat mensen toch echt anders over.” Zalm: “Dat mag! Zolang het bij denken blijft en men het maar niet uitspreekt.” pp: “Meneer Zalm, ik heb hier genoeg van. Kunt u mij zeggen wanneer ik de leider van het land nu wel te spreken kan krijgen?” Zalm: “(grote zucht…) Ik ga u niet nog eens uitleggen wie hier de leiding heeft.”

Geef een reactie

De grote roerganger


Niet alleen in de pers en cabaretprogramma's werd Balkenende als een stijve hark gezien, ook binnen het kabinet werd de brave jongen niet helemaal serieus genomen. Dat blijkt uit een artikel in Intermediair waar de redactie graag een nadere toelichting op wenst. En aan wie kunnen we die beter vragen dan onze vaste correspondent in het kabinet? Juist ja, dus de telefoon maar weer gepakt.

pp: “Goedemorgen met ……”

Zalm: “Ja, ja, ja! Ik hoor het al. U weer. Wat had u deze keer willen weten?”


pp: “Nou, in een artikeltje in Intermediair bent u eindelijk ontmaskerd, hè?”

Zalm: “Een artikeltje waarin??? En wat, hoezo, ontmaskerd?”


pp: “In Intermediair. Daarin staat dat u eigenlijk de man bent die het voor het zeggen heeft in het kabinet.”

Zalm: “Oh, dat. Ja, haha. Valt me nog mee dat het nu pas bekend wordt. Dat heb ik dan wel aardig stil weten te houden, vind u niet?”


pp: “Nou, we hadden zo onze vermoedens…”

Zalm: “Ja, vermoedens, maar zeker wist u het niet, toch amice?”


pp: “Meneer Zalm!!!!!”

Zalm: “Jaha??”


pp: “Ik ben uw amice niet!!”

Zalm: “Oh. Da's jammer. Nou, toch even goede vrienden, hoor.”


pp: “Owwww, wat bent u bot!”

Zalm: “U is wat in de war geloof ik; Bot is mijn collega.”


pp: “Laat maar. Hoe is die regisseursrol u eigenlijk bevallen?”

Zalm: “Ik heb er van genoten. Het is werkelijk een machtig gevoel de handen stevig aan het roer van het schip van staat te hebben. U zou dat ook eens moeten proberen”


pp: “Mwah, nee, dank u. Ik heb wat watervrees.”

Zalm: “Ah! Wel, een oud chinees gezegde luidt: Wie het water vreest, moet gaan polderen “


pp: “Nou, dat is u wel gelukt. Met uw soort poldermaakbaarheid heeft u menig maatschappelijke sector drooggelegd.”

Zalm: “Nu slaat u een beetje aan het malen, geloof ik.”


pp: “Nee hoor. Omdat u zo vreselijk op de penning was. dwong u uw collega's flink te bezuinigen, waardoor er nu te weinig geld is voor een goede gezondheidszorg, om maar wat te noemen.”

Zalm: “Van dat soort commentaar kan ik nu vreselijk ziek worden! Een goed gevulde staatskas is het fundament van een gezonde samenleving. Wanneer dringt dat nu eens tot u door!”


pp: “Ja, ja, die mantra kennen we nu wel. Maar om nog even terug te komen op uw rol als grote roerganger: Wat vonden uw collega's daar nu van?”

Zalm: “U heeft echt weinig notie van het grote theater, hè? Kijk eens hier, je mag als acteur best een persoonlijke invulling geven aan je rol, maar uiteindelijk ben je de uitvoerder van de ideeën van de regisseur. En aangezien ik ook over het budget ging, keken mijn collega's er wel voor uit een mening te geven over mijn leidersschap.”


pp: “En u trekt zich niets aan van de recensies?”

Zalm: “Ach, dat hoort er allemaal bij. Volgende week presenteer ik de grote finale van mijn Magnus Opus. Over de reacties maak ik mij geen enkele illusie. Ik weet ook wel dat niet iedereen de capaciteiten heeft om de meesterlijkheid ervan in te zien.”


pp: “U gaat straks het grote schouwtoneel der vaderlandse politiek verlaten. Gaat u het regisseursschap missen, denkt u?”

Zalm: “Meneer, ik kan nog jaren nagenieten van de afgelopen jaren. Dat lijkt me heerlijk. En verder zijn er nog genoeg schermen waar van achter mooie dingen te regelen zijn.”


pp: “Oeps, straks wordt u nog een soort Wiegel!”

Zalm: “Ha, ha, ha, ha…. dat zou u wel willen, niet? Nee meneer, als ik straks nog hier en daar aan de touwtjes trek, dan zal dat ook betekenis hebben!”


pp: “En dan kunnen wij u daarover weer bellen?”

Zalm: “U doet maar wat u niet laten kunt.”


pp: “Dat hebben we dan weer wel gemeenschappelijk.”

Zalm: “???????”


(zie ook: De regisseur en Zalmsnippers).

Geef een reactie