Op naar Rutte II?

KabinetOpenheid is één ding, teamgeest een ander en in het gebied daartussen valt het kabinet.

Het zijn rare tijden. Het kabinet moet dit land door de crisis loodsen. Het is dan een heikele klus elk jaar met een goed doortimmerde begroting te komen. In de aanloop naar de voorjaarsnota lijkt het wel of sommige leden van het kabinet aan hun spreektijd binnen de wekelijkse ministerraad niet genoeg te hebben. Dat kan, maar waarom zagen ze aan de poten onder dit toch al zo breekbare kabinet?

In de Volkskrant wordt zelfs over de tussenformatie gerept. Alsof het kabinet opnieuw wordt samengesteld en er een nieuw regeerakkoord moet komen. Leuke vondst en misschien doet Rutte er verstandig aan een externe tussenformateur aan te wijzen. Eentje die de misëre enigszins objectief kan bekijken en het kabinet door deze zware tijd heen kan helpen.

Nu kan, zoals bij elke gewone formatie, ook een tussenformatie mislukken. Verschillende betrokkenen doen erg hun best daarop aan te sturen. Dat geldt met name voor het CDA en de PVV.
Het CDA zoekt een weg uit haar eigen crisis en heeft behoefte aan nieuwe leider. “Ikke!”, roept Bleker, om dat vervolgens te ontkennen. Een traditie binnen het CDA, waarvan we bij Piet-Hein Donner hebben kunnen zien waar dat toe leidt. Hoe groter de ontkenning, hoe zekerder het aanvankelijke statement.

Zowel CDA als PVV doen hun best de eenheid binnen de gedoogconstructie te ondermijnen. CDA stelt een soort vlaktaks voor, met gevolgen voor de hypotheekrenteaftrek. Wilder eist echter een garantie dat er nooit aan dat belastingvoordeel getornd zal worden. Die zal hij van de VVD wel krijgen, maar als dan ook nog meer geld van ontwikkelingshulp afgaat, zit het CDA in een lastige positie.

De zogenaamde tussenformatie kan dus stranden omdat het CDA zich genoodzaakt ziet op te stappen. Echt opstappen zal de partij niet, maar ze heeft ruime ervaring in het opblazen van kabinetten. Zodanig, dat een andere partij de schuld ervan krijgt. Geen ongevaarlijke strategie, want de laatste keer dat het CDA zoiets flikte, moest de partij een behoorlijk stemmenverlies incasseren.

Waar nog niemand aan heeft gedacht, is dat Rutte zelf het ineens niet meer ziet zitten. Hoe onvermoeibaar de jonge vader des vaderlands ook lijkt, ergens moet ook hij een breekpunt hebben en het wankele CDA en de provocerende PVV spuugzat zijn.
Het hoeft niet het definitieve einde van een kabinet Rutte te zijn. Rutte heeft al een aanbod gekregen van de SP.  Natuurlijk ontkent Rutte de mogelijkheid met de SP te regeren, maar die ontkenning ontkent hij nog in hetzelfde interview.  “Je moet nooit iemand uitsluiten”, zo hield hij de deur op een kiertje open.

Op naar Rutte II, een minderheidskabinet met een blauwrood randje?

Geef een reactie

Valse euro's verdampt?

Valse euroIn 2010 werden er 39.600 valse eurobiljetten onderschept en in 2011 29.700. Vijfentwintig procent minder. De Nederlandse Bank kan de daling niet verklaren. De bank laat weten dat politie en justitie het wel meer gemunt hebben op vals geld en vermoed dat ook winkeliers beter opletten.

Dit jaar wordt ook het tienjarig bestaan van de valse euro gevierd. De eerste vijf jaar kende een gemiddelde van 24.525 valse biljetten. De laatste vijf jaar kent een gemiddelde van 41.996 valse biljetten.Even een stukje valse geschiedenis.

Een eerste bericht over valse euro biljetten dateert uit 2003. Er waren 26.151 valse biljetten geregistreerd en dat was 8% meer dan valse guldenbiljetten in 2001, het jaar voor de invoering van de euro.
Daarna was er sprake van een golfbeweging, met wat rimpels, maar ook een paar grote golven. In 2004 en 2005 steeg elk jaar het aantal valse biljetten met 2%. In 2006 daalde het aantal met 2% en in 2007 zelf met 17%.

Dat leek goed te gaan tot er in 2007 ineens een stijging van 76% was. Politie, justitie en winkeliers moeten toen wel heel erg goed hebben opgelet  De andere burgers misschien ook. Vijf jaar na de invoering van de euro was iedereen wel duidelijk dat je maar beter aangifte kon doen als je een valse euro kreeg aangeboden. Zo niet, dan was jezelf de pineut. Trof je ineens een vals biljet in je portemonnee en bracht je die naar de bank, dan werd je vriendelijk bedankt, maar je kreeg er geen cent voor terug.

Wat opvalt is dat van 2002 tot en met 2006 het redelijk rustig is qua valsemunterij. Gemiddeld werden er jaarlijks rond de 25.500 valse biljetten ingenomen. Van 2007 tot en met 2009 was dat ineens heel anders. Ruim 5,7 keer zoveel valsheid werd in beslag genomen. Een jaargemiddelde van 140.682 biljetten.

In 2008 steeg het aantal geregistreerde valse biljetten nog steeds, maar met 35% niet zo spectaculair als in 2007. In 2009 zagen we voor het laatste een stijging (11%) en daarna was het afgelopen. In 2010 daalde het aantal met 28% en in 2011 dus met 25%.

Zo’n 9.900 valse biljetten minder dus. Let wel: het gaat om vals geld dat is ontdekt, aangegeven en geregistreerd. Dus als politie, justitie met medewerking van winkeliers scherper opletten, dan moet dit betekenen dat er minder valse biljetten worden aangeboden. Als dat niet zo is, dan zouden er nog steeds 9.900 biljetten in omloop zijn.

Wordt er minder vals geld aangegeven, omdat men de valse flappen wel beter kan gebruiken? Is er wellicht sprake van een valse economie?
Het valt wel op dat in het jaar dat de kredietcrisis losbarst, er ook een reuze golf vals geld over het land spoelt. De laatste twee jaar, sinds de eurocrisis rondwaart, daalt het weer, maar zit het niveau nog lang niet op dat van voor de crisis.

Het zou dus ook kunnen zijn dat mensen minder scrupules hebben om vals geld te gebruiken. Dat er minder tegen de lamp lopen kan met diezelfde scrupuleusheid te maken hebben. Zou de crisis de ethiek van de oplettende burger ondermijnen?

Hier het historisch overzicht van valse flappen in Nederland. Vals geld

Geef een reactie

Nederland permanente bouwput?

AsfaltHoe ziet Nederland er uit als we dit prachtige land eindelijk terugkrijgen van Mark Rutte? Het cadeau zal ingepakt zijn in asfalt, beton en staal.

Maar dan heb je ook wat. Verbrede snelwegen, waar ook echt snel kan worden gereden. Bedrijfsparken, waar op kleurrijke borden staat vermeld hoeveel vierkante meter bedrijfsruimte te koop en te huur staat. Nieuwe woonwijken met huizen waar je een boot bij kunt aanleggen. Eveneens voorzien van reclameborden, waaruit je kan opmaken dat de hele wijk nog leeg staat. En niet te vergeten veel prachtige natuur, waar je mag wandelen, fietsen, sporten, kamperen of barbecuen, mits het niet te warm en droog is. De natuur die er voorheen groeide en bloeide kun je aanschouwen in de bezoekerscentra.

Is dat een azijnpisserig toekomstbeeld? Nee, het is de realiteit, mede mogelijk gemaakt dankzij de opvatting van Mark Rutte c.s dat het altijd crisis zal zijn. De crisis- en herstelwet is permanent verklaard en het kabinet heeft de handen vrij om een hele rits projecten aan te wijzen waar de schop de grond in kan, het asfalt uitgerold kan worden en de natuur aangepast kan worden aan de menselijk maat.

Bezwaren van omwonenden hebben geen zin. Geluidsoverlast? Volkstuintjes kwijt? Asfalt tot vlak voor de deur? Sorry, maar de echte crisis is permanent en met de wet in de hand worden je bezwaren weggeschoffeld.
Milieu- en natuurfanaten die kunnen protesteren wat ze willen, we leven tenslotte in een democratie, maar ook dat is een heilloze weg. De laatste kikker, die ligt op sterven, de rest die is al dood. Maar zie: er verrijst een prachtig bedrijfscomplex, inclusief een schitterende waterpartij, waar alleen nog muggen over het water dansen. Niemand die er last van heeft, want de boel staat leeg.

Afgelopen vrijdag maakt het kabinet een aantal projecten bekend, die door de crisis- en herstelwet beschermd worden. We pikken er eentje uit: het Waterfront Harderwijk.
Aan Harderwijk en omgeving valt heel wat op te knappen. Of anders gezegd: er valt niet veel aan te verpesten. Geen gekke gedachte dus om er een mini-Blauwestad van te maken. In april ging de eerste schop in de grond en in de inmiddels zo bekende Hollandse traditie had de gemeente Harderwijk er toen al ruim 57 miljoen euro op verloren.

Dat had twee oorzaken, volgens de verantwoordelijke wethouder: de aanpassing van de N302 en de kredietcrisis. De grond is minder waard geworden dan in 2006.
De waardevermindering van de grond schuift de wethouder op de crisis. Dat is een deel van de waarheid. De handel in grond is een moeilijk te doorzien spel van marktwerking, regelgeving en handjeklap tussen belanghebbenden. Gemeenten en provincies weten daar niet altijd goed in te laveren en regelmatig eisen raadsleden om nader onderzoek, zoals vorig jaar in Enschede, Groningen (Meerstad) en Dodewaard.

De grondhandel is ook fraudegevoelig en ook dat kost aardig wat geld aan onderzoeken, zoals in de Haarlemmermeer (Schiphol) en in 2010 bij een woningcorporatie in Amsterdam. Kortom: als er al geen verlies word geleden aan de grondhandel zelf, dan gaat er ook gemeenschapsgeld verloren aan onderzoeken.

De aanpassing van de N302 heeft grond gekost ten nadele van het Waterfront. Schade 12 miljoen euro. De langste N-weg van Nederland werd over 5,5 kilometer verbreed, kreeg een verhoogde middenbaan voor doorgaand verkeer en parallelbanen voor lokaal verkeer. In 2010 was de klus geklaard.

Het was, bij een kleinschalig project als deze, niet verplicht onderzoek te doen naar de effecten voor het milieu. De provincie Gelderland liet, heel netjes, de plannen toch doormeten. Slechts één onderdeel bleek te voldoen aan de doelstelling beperking geluidshinder. Vijf onderdelen vond men voldoende rekening houden met beperking van luchtverontreiniging.

Ook als er  milieuvriendelijke alternatieven zouden worden toegepast, veranderde dat aan de score in de milieu effecten rapportage (pdf) niets. Ondanks die conclusie zijn de plannen uitgevoerd. Doorstroming van verkeer en grotere bereikbaarheid hadden hogere prioriteit dan milieufactoren.

Met andere woorden: er is gekozen voor het verkeer en het ging ten koste van het Waterfrontproject en het milieu. Maar het project is aangewezen om onder bescherming van de crisis- en herstelwet vlot van de grond te komen, zal Harderwijk over enige jaren bloeien als nooit te voren. Of zal de gemeente bloeden als nooit te voren?

Want dankzij de crisis- en herstelwet mogen projectontwikkelaars en bouwbedrijven misschien eindelijk eens uit de crisismalaise komen, er is nog nooit een project geweest dat  binnen de gemaakte kosten bleef. Waardoor het crisis blijft en weer andere projecten bedacht moeten worden om er boven op te komen.

Nederland een permanente bouwput. Goed voor de economie, slecht voor de lokale begrotingen?

Geef een reactie

Voorgaan in sociale media

GodTweetJe kunt op vrijdag de 13e alles geloven, maar er is meer dan de aardse waan van de dag. Vandaag zag de ‘Handreiking Beroepscode Sociale Media’ voor predikanten het licht.

Na een jaartje ‘wisdom of the pastors’ vergaard te hebben, presenteerde de PKN (Protestantse Kerk Nederland) vandaag de gedragscode voor voorgangers. Op de website Social Missie is deze handreiking ook in pdf te vinden.

Een document met de bekende opsomming van risico’s bij gebruik van sociale media. De allerlaatste zin, een citaat van ene dominee Douma, is wel zo mooi om door te geven. Je moet even door de prediktantenstijl heen lezen, maar ik kan me wel vinden in: “Sociale media zijn niet allereerst de ruimte waar je jezelf presenteert maar waar je de ander iets geeft, vanuit een genereuze, gunnende grondhouding”.

Maar goed, er ging dus een hele discussie aan vooraf. We verplaatsen ons even terug in de tijd en zijn getuige van een twitterconversatie tussen de voorgangers Dremgaat en zijn collega Van Kansel.

Dremgaat: Sorry krijg andere tweet binnen.
Van Kansel: OK, kwacht.

Dremgaat: Vervelend Iemand tweet als God.
Van Kansel: Waarom vervelend?

Dremgaat: .Vast iemand die god’s identiteit heeft gestolen.
Van Kansel: Weet je zeker dat het god zelf niet is?

Dremgaat: Dat kan niet.
Van Kansel: Wat? Ontken je bestaan van God?

Dremgaat: Nee! Maar geloof niet dat God tweet.
Van Kansel: Als Hij bestaat, dan kan Hij ook tweeten.

Dremgaat: Nee. God schiep hemel, aarde en mens en dat was het.
Van Kansel: Bedoel je?

Dremgaat: De mens schiep de sociale media.
Van Kansel: OK. Maar God kan toch via die media tot ons komen?

Dremgaat: Denk je?
Van Kansel: Nee. Ik geloof.

Dremgaat: Stel dat God wel twittert.
Van Kansel: Kan alleen maar mooi zijn.

Dremgaat:  Hoezo?
Van Kansel: Kerken lopen leeg, maar op twitter zijn veel volgers te halen.

Dremgaat: Verrek, dan was het toch God die me tweette.
Van Kansel: Bedoel je?

Dremgaat: Hij tweette: Follow me.
Van Kansel: Ah, ja dat moet God zijn geweest!

Dremgaat: wel of niet op die knop drukken?
Van Kansel: Geen idee. De Handreiking is nog niet klaar.

Dremgaat: Jammer.
Van Kansel: Ja zonder handreiking weten we niet ons te gedragen.

Dremgaat: Amen.
Van Kansel: Amen en sluiten.

Geef een reactie

Shariabankieren beter voor de wereld?

Shariabank“Bankieren volgens 'islamitische' codes maakt de mondiale welvaart stabieler en eerlijker”, zo citeert dagblad Trouw Mahmoud Mohieldin, een van de Wereldbankmanagers.

De  'islamitische' codes, die tot een stabielere en welvarender wereld leiden zijn, onder andere, een verbod op investeringen in alcohol, tabak en gokken. Een hele interessante is het verbod op rente en het nemen van financiële risico’s. Excessieve korte termijnrisico’s worden vermeden, aldus Trouw.

Grappig om zoiets te lezen in een christelijk dagblad. De redactie had er aan toe kunnen voegen dat christelijk bankieren ook goed is voor een mooie wereld. Was het niet Jezus die de woekeraars de tempel uit smeet? Geldt  voor christenen niet het ‘Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’? Twee voorbeelden op grond waarvan christelijk bankieren nooit tot enige ellende kan leiden. Toch?

Wie nu gaat roepen dat menig bankier van christelijke huize aardig hypocriete hypotheken heeft verstrekt, zal in een aantal gevallen gelijk hebben. Een verdediging tegen die aantijging is dat elk principe zijn hypocrisie kent. De basisgedachten mogen heel fraai zijn, het gaat al snel fout als je die in regels gaat vatten. Principes moet je dan ook vooral als filosofische uitgangspunten zien en niet als huishoudelijk reglement.

Dat mag overigens geen vrijbrief zijn om dan maar wat aan te rommelen. Laten we optimistisch blijven en er van uitgaan dat als we streven naar het goede, er veel mis gaat maar er ook wel iets van terecht zal komen.

Als ‘islamitisch’ bankieren echt zo goed voor de wereld is als de Wereldbankmanager beweert, dan moeten dat zeker nader bestuderen, nu de noodzaak voor een ander financieel stelsel toch wel dik is aangetoond.

Ga er maar rustig vanuit dat ook aan shariabankieren nadelen kleven. Maar als het beter is voor ons geld en voor een betere wereld, dan moeten we het vandaag nog invoeren. Helaas eindigt het artikel in Trouw met een opmerking van de Franse hoogleraar Guy Sorman: “Islamitisch bankieren verschilt nog weinig van de westerse manier”.

Ja zeg, de westerse manier ligt toch op zijn gat? Als shariabankieren er zoveel op lijkt, wat hebben we daar dan aan?
Awel, zegt de heer Mohieldin, ook voor shariabankieren moet een sterke regulering gelden. En hij noemt het screenen van potentiële klanten. Verrek, dat doen christelijke en ongelovige bankiers ook al. Ze zijn er wel strenger in geworden. Zo makkelijk krijg je vandaag een hypotheek niet meer.

En nog wat, stelt Mohieldin: “Belastingvoordelen voor schulden moeten op de schop”. Toch de hypotheekrenteaftrek aanpakken? U begrijpt nu waarom de PVV daar zo tegen is. Veel te sharia voor de islamofobe angsthazen.

Het idee van shariabankieren zou voor degenen die geld het belangrijkste principe vinden een interessante optie kunnen zijn. De  ‘islamitische’ banken lijken weinig last  te hebben van de crisis. Of dat ook zo zal blijven als die sector net zo groot wordt als het christelijk financieel complex? Daar komen we alleen achter als we het eens wereldwijd uitproberen.
Of moeten we juist streven naar de scheiding van geld en geloof.

Geef een reactie

Euro voor een appel en een ei?

BoodschapenNa de invoering van de euro, is meermalen betoogd dat het leven duurder is geworden. Nou, zegt de Telegraaf, dat valt reuze mee. De doorsnee boodschappen zijn tussen 2002 en nu slechts 2 procent duurder geworden.

Eens terugblikken.
15 november 2011: Boodschappen ruim 15 procent duurder, kopt diezelfde Telegraaf. Drie jaar eerder, 18 augustus 2008, zijn volgens de Telegraaf, de boodschappen 10 procent duurder dan het jaar ervoor.
Tussendoor, in augustus 2010, vond de Telegraaf de dagelijkse boodschappen nog steeds aan de dure kant, dit keer zonder cijfers te publiceren.

Als die percentages over de langere periode uiteindelijk op de twee procent komen, dan moet het in de overige jaren wel erg goedkoop zijn geweest.
We kijken even bij het CBS en inderdaad: ten opzichte van 2002 waren de gemiddelde prijzen voor voedingsmiddelen 1,9 procent gestegen. In de boodschappenkar van het CBS zit wel een heel ander pakket dan de Telegraaf heeft ingeladen. Het CBS keek naar 13 gangbare voedingsartikelen, waaronder aardappelen, eieren, melk, maar ook koffie, thee en suiker. De Telegraaf deed er ook toiletpaper en ander zaken bij.

Het CBS heeft ook cijfers over voedingmiddelen alleen. In 2011 waren die ruim 8 procent duurder dan in 2002. Volgnes De Telegraaf moet je toch echt een lading frisdrank en wasmiddelen in je boodschappenkar storten om op die 2 procent te komen.
Gooien we de boodschappentas van het CBS vol met groente, fruit, brood en wasmiddelen, dan zie je dat die wasmiddelen in 2011 zo’n 18 procent goedkoper zijn dan in 2002. Het hele pakket is echter ruim 4 procent duurder geworden.

Nog steeds zijn de cijfers hierboven gerelateerd aan 2002, het jaar waarin de euro een feit werd. Maar om te zien of die euro een rol speelt, lijkt een vergelijking met de jaren ervoor, de gulden jaren, meer relevant.
Ten opzichte van 2001 is het CBS-pakket 7,76 procent duurder. Ten opzichte van 2000 zijn de prijzen 17,24% duurder.
Dat is toch wat anders dan het Telegraafpakket dat volgens de krant in 2002 78,90 euro kostte en in 2011 80,56 euro. Dat is inderdaad een verschil van 2,1 procent.

Als je al die jaren geen last van prijsstijgingen hebt gehad, dan heb je dus waarschijnlijk meer wasmiddelen dan groenten en fruit geconsumeerd. In hoeverre dat ook nog met de euro te maken had en niet met wereldwijd stijgende voedselprijzen (graan, rijst) dat laat de Telegraaf buiten beschouwing. Die spullen komen waarschijnlijk amper voor in het boodschappenkarretje van de krant.

In een iets andere versie, met toevoeing van het laatste nieuws, is dit artikel ook op Sargasso te lezen, alwaar uw redacteur onder het pseudoniem P.J. Cokema schrijft.

Geef een reactie

Beste Mark, spaar mijn vader.

Oude manBeste Mark,
Ik hoop dat ik het tegen de juiste Mark heb. Je zit op twitter, lees ik, maar ik heb iets meer dan 140 tekens nodig voor mijn nederige verzoek.

Je zei dat je dit land terug zou geven aan de Nederlanders, je zei ook dat iedereen er wat van zal voelen en later zei je dat je goed in de gaten zult houden dat niemand onnodig hard geraakt zal worden.
Nu je al weer een poosje aan het werk bent, wordt steeds duidelijker wat er van die beloften terecht komt. Zo te zien nog maar eentje, dus je hebt nog heel wat werk voor de voeg. Ik wens je alle sterkte daarbij, want ik besef heel goed dat het geen makkelijke klus is.

Toch verzoek ik je dringend haast te maken met de laatste belofte. Uit eigen belang natuurlijk, dat geef ik grif toe. Het gaat om mijn vader. Hij is 85 en zijn leven lang een schoolvoorbeeld van een zuinig en hardwerkende Nederlander. Ook heeft hij zijn leven lang op de VVD gestemd en heeft tijdens zijn werkzame jaren het land gediend als militair.

Wat heb ik in de clinch gelegen met hem. Heftige  ruzies gingen over zijn argeloze gedrag. Hij slikt zijn hele leven de praatjes van jouw partij, geloofde oprecht in dreigingen van communisten (*Koude Oorlog) tot moslims (War in terror). Hij was er heilig van overtuigd dat een hardwerkende en een  gezagstrouwe burger niets te vrezen heeft. Hij vond al die burgerlijke ongehoorzaamheid van mijn maar niets.

Hij had de oorlog meegemaakt, de wederopbouw, een enorme watersnoodramp, de oliecrisis, de economische crisis ten tijde van Lubber I tot en met III en alles wat er toen en daarna aan rampspoed over dit land heentrok. Maar hij deed braaf wat hij dacht dat van hem werd verwacht: werken, sparen voor een volgend huis, de studie van zijn kinderen en de zorg voor zijn ouders. Na zijn pensioen werd hij vrijwilliger bij een paar clubs en dit jaar werd hij zelfs tot een van de vrijwilligers en mantelzorgers van het jaar gebombardeerd.

Je kunt hem hooguit verwijten de economie niet genoeg gediend te hebben. De enige lening die hij heeft is de hypotheek. Voor al het andere is gespaard. In beleggingsleningen zag hij nooit wat. Dat vond-ie toch teveel op gokken lijken. Daar heeft hij dus gelijk in gekregen.
En elk jaar kocht hij de Elseviers Belastingalmanak, die hij helemaal doornam om te kijken hoe hij de belastingen kon tillen. Sorry, dat is verkeerd geformuleerd. Elsevier is zijn liberale lijfblad en hij is niet de enige liberaal die niets met belastingen had. Jijzelf, beste Mark, vind ook dat de belastingdruk eigenlijk omlaag moet.

Dus goed beschouwd valt ook dat hem niet te verwijten. Nu zijn pensioen een paar jaar is bevroren, dreigt die dit jaar gekort te worden. Net nu zijn zorgpremie en diverse eigen bijdrages  omhoog gaan. Dit jaar moet hij stoppen met zelf autorijden, wegens een mankement aan zijn ogen. Hij kan een taxipasje krijgen. Vorig jaar kon je daar nog zo’n 750 kilometer mee rijden en kostte het slechts 18 cent per kilometer. Dit jaar kan hij er maar 440 kilometer mee krijgen, voor 20 cent per kilometer. Zijn, door een handicap aan huis gekluisterde vriendin, woont 110 kilometer verder.

En ook nu is hij er van overtuigd dat het niet anders kan. Dat jij Mark, doet wat je moet doen en dat ook mijn vader er dus wat van zal voelen. Hij ziet dat als zijn burgerverantwoordelijkheid. Hij kan ook wel iets missen, maar dat heeft hij niet verdiend.
Beste Mark, mijn vader is 85 en zo gek lang heeft-ie niet meer te gaan. Ik hoop dat jouw moeder nog jong en gezond genoeg is en dat ze nog mooie jaren voor de boeg heeft. Dat hoop ik voor mijn vader ook.

Hij zal het waarschijnlijk niet meer meemaken dat je het land eindelijk aan ons teruggeeft. En hij is niet te beroerd iets te willen voelen van jouw crisis. Maar ik heb sterk het idee dat je hem niet in de gaten hebt en niet weet dat hij onnodig hard wordt geraakt. Onnodig, omdat het allemaal zijn schuld niet is.
Aljeblieft Mark, maak je laatste belofte waar. Spaar mijn vader.

Geef een reactie

De jongste vertegenwoordigers.

JeugddebatDe jongste vertegenwoordigers zitten in de Tweede Kamer. De collega’s van Sargasso kwamen er achter dat de gemiddelde leeftijd van de Tweede Kamer steeds lager wordt. We worden door broekies van 44 vertegenwoordigd. De groeiende groep 65plussers in Nederland heeft steeds minder representatie in de Tweede Kamer, constateert Sargasso.

Hoe de historische ontwikkeling is, weet ik niet, maar leg deze uitkomst naast de huidige gemiddelde leeftijd van andere vertegenwoordigers en bestuurders en dan valt des te meer op dat de Tweede Kamer wel erg jong is.
Gemeenteraadsleden zijn gemiddeld 52. Zes jaar ouder dus. Het kabinet komt daar net bovenuit. Rutte I is gemiddeld 53 jaar. Wethouders: 54. Eerste Kamer: 56. Burgemeesters: 57.

In juni verzuchtte Annemarie Jorritsma op het VNG-congres dat de leeftijd van raadsleden wel iets omhoog kan. Ze riep de verenigde gemeenten op meer gebruik te maken van het groeiend aantal 65plussers. Zelf is ze met haar 61 jaar wat ouder dan de gemiddelde leeftijd van burgemeesters en bevestigt het vooroordeel dat met de ouderdom het geheugenverlies komt. Ze was 23 toen ze voor het eerst gemeenteraadslid werd.

Mark Rutte is met zijn 44 jaren de op één na jongste premier. De gemiddelde leeftijd van alle premiers na 1945 is 49,7. We worden niet alleen vertegenwoordigd door broekies, we worden er ook door geregeerd.

Je mag aan leeftijd geen waardeoordeel hangen. Er zijn tenslotte geniale peuters die subliem piano spelen. Het is aan een starre wetgeving te wijten dat je zulke jongelui niet in parlement of een kabinet ziet. Tot je 18e mag je hooguit meedoen aan het Nationale Jeugddebat en een middagje stoeien in de Tweede Kamer.

Het gezegde ‘hoe ouder, hoe wijzer’, is amper op feiten gebaseerd. Ik verwijt de 60plusser Donner dan ook niets. De groep 65plussers groeit en daarmee ook het aantal mensen dat aan dementie zal lijden. Dat moet niet gelezen worden als grap, want het is een verschrikkelijke kwaal. Het betekent wel dat het niet zo’n heel gek verschijnsel is dat ouderdom door jong volk wordt vertegenwoordigd.

Daarmee komt een steeds zwaarder wordende verantwoordelijkheid op de schouders van een paar broekies te rusten. Hoewel er soms weinig van te merken is, kunnen de jonkies wel putten uit een grote mensengeschiedenis en voortschrijdende wetenschap. Of ze daar ook voldoende lering uit trekken om even voldoende wijsheid in pacht te hebben?

Op dit moment ziet het daar niet naar uit. Het zijn broekies die mijn vaders pensioen afpakken, omdat hun leeftijdgenoten er een financieel zootje van hebben gemaakt. Het zijn jonkies die de 50 nog niet eens zijn gepasseerd, die er van overtuigd zijn dat ze wel tot hun 67e kunnen doorwerken. Het zijn kleuters die bedenken dat ouderen geen recht hebben op een dure ziekenhuisbehandeling, omdat het de moeite niet meer zou lonen.

Denk niet dat ik nu iedereen van 44 of jonger over één kam scheer. Ik zie genoeg jongeren, die veel genuanceerder over dat soort zaken denken. Mij valt op dat die jongeren een gemiddelde leeftijd van dik onder de 44 hebben en niet in de politiek zitten.
De jeugd heeft dus wel een toekomst te bieden. De echte jeugd dan. Niet dat stel oudere jongeren van 44.

Geef een reactie

Norminvestering tegen werkloosheid.

StraatvegerZouden 155 mensen ruim 2000 mensen uit de werkloosheid kunnen houden en daarmee dik 29 miljoen euro aan WW-uitkeringen besparen?

Dat kan, maar dat gaat die 155 mensen wel geld kosten. Met het deel van hun salaris dat boven de Balkenendenorm zit, kunnen ze die 2000 mensen aan het werk houden. En werkende mensen zijn veel beter voor de groei van de economie, dan mensen die de groei van vensterbankplanten zitten te bekijken.

Een klein onderzoek om na te gaan of de Balkenendennorm van enige betekenis kan zijn bij de bestrijding van de werkloosheid.
Na wat gesnuffel in diverse rapporten en jaarverslagen komen we tot een lijst van 155 leden van Raden van Bestuur, die allen een vast salaris boven de Balkenendenorm incasseren. Natuurlijk gunnen we die mensen dat salaris, want ze dragen de verantwoordelijkheid voor beursgenoteerde bedrijven, banken en non-profit organisaties in de zorg, ggz, pensioenfondsen en omroepen.

Een zeer gedifferentieerde lijst dus. In totaal verdienen de 155 bestuursleden ruim 38,7 miljoen euro boven de Balkendenorm. Let wel: we hebben het alleen over het vaste salaris. Variabele beloningen, pensioenafdracht en extra vergoedingen zijn niet meegerekend.

De inkomensverschillen onder de 155 gevonden CEO’s en bestuursleden zijn groot. De CEO van Rivierduinen, de ggz-instelling die door de Alphense schutter werd gemeden, verdient niet meer dan 4 euro per dag boven de Balkendendenorm. De CEO van de ING-bank, bekend van het met staatssteun ontslaan van duizenden werknemers, zit 3.192 euro per dag boven die norm. Maar die is dan ook van veel meer betekenis voor ons geestelijk welzijn, toch?

Omdat in dit onderzoek de salarisgegevens van 2009 en 2010 zijn gevonden, wordt de Balkenendenorm van 2010 gehanteerd (188.000 euro) Een volgende stap in het onderzoek is het totaal aan boven Balkenendenorm-bedragen vergelijken met drie soorten jaarinkomens. Het minimumloon (17.359 euro), het modale loon (33.000 euro) en een willekeurig bovenmodaal loon (50.000 euro).
Zo valt te berekenen dat het totaal boven de Balkenendenorm gelijk staat aan 2.232 minimumloners, 1.174 mensen met een modaal salaris en 775 mensen met een bovenmodaal loon van 50,000 euro.

Dan is het nog een kwestie van vergelijken met wat het aan uitkeringen kost, als een van die groepen werkloos wordt. Per groep zou het rond de 29 miljoen euro aan WW-uitkeringen kosten (75% over laatste salaris, over de eerste twee maanden werkloosheid).
Stel dat we alleen kijken naar salarissen waarvan het deel dat boven Balkenendenorm gelijk is aan 10 x modaal, dan zou er iets meer dan 20 miljoen euro aan WW-uitkeringen mee voorkomen kunnen worden.

Een bijstanduitkering kost een stuk minder. Maar als de 70 mensen, die met hun boven Balkenendenormdeel op 10x het minimumloon zitten dat geld investeren in werknemers, dan kunnen ze ruim 1800 mensen aan het werk houden en dik 16 miljoen aan bijstanduitkeringen besparen.
Alle gegevens en berekeningen vind je in dit exceldocument, met daarin ook bronvermeldingen van onderzoeken naar de salarissen in diverse sectoren.

De Balkenendenorm is ook maar een norm en zeker niet de zaligmakende sleutel tot probleemoplossingen.  Het lijkt me echter geen beroerd idee om boven‘normale’ beloningen te gebruiken om te investeren in behoud van een stukje werkgelegenheid.

Tot slot hier nog een voorbeeld: Balkenendenorm

Geef een reactie

2012, het jaar van de grote schoonmaak?

ProtestIn 2011 kregen we al te maken met de brokstukken van Rutte I,  2012 wordt misschien het jaar waarin de puinhopen van bruin worden voorkomen. Er dient dan wel het een en ander opgeruimd te worden en de schoonmakers geven vandaag een eerste voorzet. In Nijmegen start een estafetteactie en wat de vakbonden betreft is dat het begin van de grootste actie ooit, in de schoonmaaksector.

De acties van 2010 staan te boek als de langste staking sinds 1933. Negen weken staakten schoonmakers voor loonsverhoging en meer respect. Het succes was blijkbaar weinig duurzaam, want ook nu is, naast een betere cao, meer respect een van de eisen.

Wat hebben cao-acties met Rutte I te maken? Alles. Nu organisaties moeten bezuinigen, zijn ook de schoonmakers de klos. Ik durf hier te stellen dat niet alleen op mijn werk beknibbeld is op het aantal schoonmaaktaken. Het afgelopen jaar kregen de schoonmakers minder te doen en zag ik het aantal medewerkers halveren. En dat voor een prijs, waar een gemiddeld ict-bureau zich niet laat inhuren.

Er is al eens gesproken over de stapelingseffecten van Ruttes bezuinigingen. Van een domino-effect is zeker sprake. Een maand eerder dan in 2010 nemen schoonmakers het voortouw en trekken een grens. Geen verkeerd signaal nu extra bezuinigingen boven ons hoofd hangen.

Signalen waren er genoeg in 2011. In de Onrustmonitor hielden we dat bij en op 31 december sloot Rutte I het maatschappelijk onrustige jaar af met een gemiddelde van 27,7 acties per maand.
Acties tegen allerlei bezuinigingen vormden de hoofdmoot: 74,1 procent. Arbeidsonrust, in de vorm van stakingen, werkonderbrekingen en andere acties was goed voor 14,5 procent. Overige acties, zoals tegen een nieuwe kerncentrale of tegen het asielbeleid maakten voor 11,4 procent deel uit van alle maatschappelijke onrust.

In de Onrustmonitor 2011 hielden we alle acties bij, die een gevolg waren van het aantreden van Rutte I en het bezuinigingsbeleid. We waren benieuwd hoe het zit met de actiebereidheid van burgers, omdat er menigmaal in de media werd geschreven dat het in Nederland relatief rustig blijft, in vergelijking met andere Europese landen.

Nu lijken veel media vooral geïnteresseerd in acties waar de vlam in de pan slaat. Acties waarbij molotovcocktails door de lucht vlogen en winkels werden geplunderd, zijn in Nederland niet voorgekomen. De vraag is of je dan Nederland mag vergelijken met ander landen. Waarom is het pas nieuwswaardig als er duizenden mensen tegelijk de straat opgaan en daarbij vormen van geweld worden toegepast?

Dat is een ongelijk vergelijk. Het doet onrecht aan de duizenden mensen die op uiteenlopende manieren hun stem hebben laten horen, zonder over te gaan tot gewelddadigheden. Het mag gerust een manco van landelijke media heten, dat alleen de meest spectaculaire acties breed uit worden gemeten.

In 2011 zijn er wel degelijk duizenden mensen tot actie overgegaan. Je kon ze vooral vinden in lokale media, als er weer handtekeningen werden verzameld voor behoud van een bibliotheek of een petitie werd overhandigd om de sluiting van een buurtcentrum of muziekschool te voorkomen. Ook dat heeft met Rutte I te maken, want waarom denkt u dat gemeenten bezuinigen op die voorzieningen?

De petitie of handtekeningenactie heeft tot nu toe de grootste voorkeur als actievorm (31% van alle acties). Ludieke vormen van acties en acties als het samenstellen van boeken, tentoonstellingen, kettingbrieven of protesteren bij raadsvergaderingen, komen met 24% op de tweede plaats. Direct gevolgd door demonstraties en manifestaties ( 23%).
Aan actiebereidheid mankeert niets in Nederland en het valt zonder meer te prijzen dat het bijna allemaal vormen van geweldloos verzet zijn.

Het is 2012. Hebben de schoonmakers de aftrap gegeven voor een even onrustig jaar als 2011? Of kunnen we meer verwachten? We houden de vinger aan de pols en zullen ook dit jaar doorgaan met de Onrustmonitor.

Hier de eindstand van de Onrustmonitor 2011. Details in dit exceldocument.

OnrustMonitor

 

1 reactie