Tag archieven: god

Voorgaan in sociale media

GodTweetJe kunt op vrijdag de 13e alles geloven, maar er is meer dan de aardse waan van de dag. Vandaag zag de ‘Handreiking Beroepscode Sociale Media’ voor predikanten het licht.

Na een jaartje ‘wisdom of the pastors’ vergaard te hebben, presenteerde de PKN (Protestantse Kerk Nederland) vandaag de gedragscode voor voorgangers. Op de website Social Missie is deze handreiking ook in pdf te vinden.

Een document met de bekende opsomming van risico’s bij gebruik van sociale media. De allerlaatste zin, een citaat van ene dominee Douma, is wel zo mooi om door te geven. Je moet even door de prediktantenstijl heen lezen, maar ik kan me wel vinden in: “Sociale media zijn niet allereerst de ruimte waar je jezelf presenteert maar waar je de ander iets geeft, vanuit een genereuze, gunnende grondhouding”.

Maar goed, er ging dus een hele discussie aan vooraf. We verplaatsen ons even terug in de tijd en zijn getuige van een twitterconversatie tussen de voorgangers Dremgaat en zijn collega Van Kansel.

Dremgaat: Sorry krijg andere tweet binnen.
Van Kansel: OK, kwacht.

Dremgaat: Vervelend Iemand tweet als God.
Van Kansel: Waarom vervelend?

Dremgaat: .Vast iemand die god’s identiteit heeft gestolen.
Van Kansel: Weet je zeker dat het god zelf niet is?

Dremgaat: Dat kan niet.
Van Kansel: Wat? Ontken je bestaan van God?

Dremgaat: Nee! Maar geloof niet dat God tweet.
Van Kansel: Als Hij bestaat, dan kan Hij ook tweeten.

Dremgaat: Nee. God schiep hemel, aarde en mens en dat was het.
Van Kansel: Bedoel je?

Dremgaat: De mens schiep de sociale media.
Van Kansel: OK. Maar God kan toch via die media tot ons komen?

Dremgaat: Denk je?
Van Kansel: Nee. Ik geloof.

Dremgaat: Stel dat God wel twittert.
Van Kansel: Kan alleen maar mooi zijn.

Dremgaat:  Hoezo?
Van Kansel: Kerken lopen leeg, maar op twitter zijn veel volgers te halen.

Dremgaat: Verrek, dan was het toch God die me tweette.
Van Kansel: Bedoel je?

Dremgaat: Hij tweette: Follow me.
Van Kansel: Ah, ja dat moet God zijn geweest!

Dremgaat: wel of niet op die knop drukken?
Van Kansel: Geen idee. De Handreiking is nog niet klaar.

Dremgaat: Jammer.
Van Kansel: Ja zonder handreiking weten we niet ons te gedragen.

Dremgaat: Amen.
Van Kansel: Amen en sluiten.

God weg gerelativeerd

God weg gerelativeerd Niet God maar spontaniteit leidde tot de schepping. Dat stelt natuurkundige en kosmoloog Stephen Hawking in The Grand Design, zijn nieuwste boek, dat 9 september uitkomt.

Daarmee lijkt Hawking zich aan te sluiten bij god-ontkenners als de evolutiebioloog Richard Dawkins en filosoof Daniel Dennet. Stephen Hawking redeneert vanuit zijn vakgebied en zegt dat puur natuurkundige wetten spontane reacties mogelijk maken. Er is geen god nodig deze reacties op gang te brengen.
Zwaartekracht, elektromagnetische kracht en kernkracht zijn natuurkundige elementen die verantwoordelijk lijken voor processen die ons soms volstrekt chaotisch voorkomen. Dat die krachten bestaan en hun eigen gangetje gaan en wel tot een creatie als onze aarde leiden, daar zien veel mensen nog de hand van god in.

Nu we van die krachten steeds meer begrijpen en de wetenschappelijke bewijzen voor, onder andere,
de M-theorie, niet lang meer op zich zullen laten wachten, moeten we concluderen dat het niet de kracht van een god is, maar dat pure natuurkundige krachten onze existentie verklaren.
Stephen Hawking is er uit. Eerder achtte hij het bestaan van een god nog houdbaar. In 1988 schreef hij het boek A brief history of time, waarin hij stelde dat de natuurkunde geen rekening hoefde te houden met de aanwezigheid van god. Als de wetenschap een allesomvattend bewijs voor het bestaan zou vinden, zouden we ook het bestaan van god kunnen begrijpen.

Hou je niet bezig met god, zo leek hij de wetenschap voor te houden, die komt wellicht te voorschijn als alle natuurkundige wetten begrepen zouden worden.
Daar komt hij nu dus op terug. Vergeet god maar helemaal. We kunnen god wel schrappen als trigger voor het ontstaan van planeten en sterren. We begrijpen steeds meer van spontane reacties in en tussen natuurkundige krachten en zien dat die lang niet zo toevallig zijn, om er een god bij te halen.

Kunnen we hiermee een punt zetten achter de eeuwige discussie over het bestaan van god? Op
BBC News en op de Telegraph.co.uk stellen een bisschop en een journalist van niet. De bisschop stelt dat de wetenschap nooit het bestaan of niet-bestaan van god kan bewijzen. God is een andere grootheid dan natuurkunde.
De journalist komt met de ‘wie maakte de timmerman’-vraag op de,proppen. Ofwel: wat de mens ook aantoont, er blijft altijd nog de vraag wat er meer achter zit. In dit geval: leuk dat Hawking de natuurkundige krachten als scheppers van het bestaan zie, maar waar komen die krachten vandaan?

God is natuurlijk alleen relevant voor hen die er in geloven. De discussie over god zou zich daar op moeten spitsen. Niet op het bewijzen van het al dan niet bestaan van god. Ook al is het een heel lastige discussie, het gesprek moet meer gaan in hoeverre mensen elkaar hun geloof over welke werkelijkheid dan ook, aan elkaar mogen opdringen.

We gaan er aan!

We gaan er aan!Of het Nederlands elftal nu wint of niet, we gaan er toch aan. God houdt wel van voetbal, maar niet van Nederland. Gaf de chagrijn gisteren al blijk van zijn toorn, vandaag slaat hij definitief toe.

Het
noodweer van gisteren is de opmaat voor de vernietiging van het lage landje. En, zo liet de evangelische beweginging NPD (Nederland Pro Deo) eerder al weten, we hadden het kunnen weten. In 2006 sprak voorman Heijmen Westerveld al namens zijn opdrachtgever en waarschuwde ons dat we ons snel moesten bekeren. Hij zag in de watersnoodramp van 1995 al een priemende waarschuwing en voorspelde dat het alleen maar erger zou worden als we ons zondige leven niet de rug zouden toekeren. Hij wilde wel een lijstverbinding aangaan met de SGP om ons te redden.

En hij kreeg natuurlijk gelijk. God gaf nog een keer een waarschuwing en dreef de IJslandse aswolk over de zondige polder. Het zou
de rode kaart voor Nederland zijn.
Op 1 juni deed de NPD een persbericht uit en liet weten dat God’s toorn vandaag het ultieme hoogtepunt zal bereiken. We gaan eraan! Dat het uitgerekend vandaag zal gebeuren, is geen toeval. God heeft een voorkeur voor de 11e. Daar weten ze in Chili, New York en Seberenica alles van.

Wesley Sneijder neemt het allemaal heel serieus. Voor de WK heeft hij zich laten dopen en is vroom katholiek geworden. De verkeerde kerk natuurlijk, maar wellicht zal God hem vandaag sparen en hem een goddelijk goaltje gunnen.
En wij? Laten we hopen, nee, laten we bidden dat Oranje wint. Kunnen we nog een keer, brallen, lallen, zuipen, feesten voor we vernietigd worden.

Normen, waarden en walging

Normen, waarden en walging Canadese onderzoekers menen een verband gevonden te hebben tussen moraliteit en walging. Ze ontdekten dat we niet alleen een vies gezicht trekken bij eten dat we niet lusten, maar ook als we ergens verontwaardigd over zijn. In beide gevallen is het een en dezelfde gezichtspier die een expressie van walging op ons gelaat veroorzaakt. Het zou dus best eens kunnen, lezen we op VPRO's Noorderlicht, dat “onze normen en waarden niet alleen worden gestuurd door complexe gedachten, maar ook door primitieve instincten die te maken hebben met het vermijden van mogelijk schadelijke stoffen”.

Wat de boer niet kent, lust hij niet. Is dat de reden waarom de boer een muur van normen en waarden optrekt, om zich tegen het onbekende, tegen zijn angst te beschermen? Is dat de reden waarom mensen walgen van zaken die hen vreemd zijn?
Of worden we misselijk van het idee dat ons bestaan in de kern zinloos is en bouwen we daarom stelsels van normen en waarden om betekenis te geven aan het leven?

De filosoof Jan-Paul Sartre schreef in 1938 zijn eerste boekje, getiteld “De Walging”. Daarin mijmert de hoofdpersoon over de zin van zijn bestaan en komt er gaandeweg achter dat die zin er eigenlijk niet is, maar dat we die zelf construeren. In de woorden van Sartre: “Wanneer je leeft gebeurt er niets. Maar als je je leven vertelt, verandert alles”.

Sartre meende wel hoe je de walging, veroorzaakt de ontdekking van de zinloosheid, te boven kan komen. Kiezen voor je eigen manier van bestaan, waarin je jezelf vormt. Niet door je existentie te ontlenen aan door god en gezag opgelegde normen en waarden. Sartre leefde er lustig op los en werd een van de symbolen van de roerige 60-er en 70-er jaren.

Mocht de man nu leven, dan zou hij ongetwijfeld zijn walging hebben uitgesproken over de nieuwe burgerlijkheid die restrictieve normen en waarden herformuleert. Hij zou zeker een heel vies gezocht getrokken hebben, als hij zag hoe er bewegingen groeien die het bestaan tot een paar zelfverzonnen fundamenten beperken. Of die nou van een god of gebod komen.

Ach, arme God…..

Godslastering … die in de hemel zijt. Of waar dan ook, want een rechter heeft in al zijn wijsheid gesproken dat U nergens te vinden bent. Dus ook in de hemel niet, denk ik dan.

En nu wordt hier,
de corpus juris criminalis aangepast. U, of uw gelovige adepten, kunnen zich straks niet langer verweren tegen scheldkannonades en beledigingen, al dan niet humoristisch van aard.

Ach, arme god, zou dan nu wettelijk worden vastgesteld dat Uw bestaanrecht geen legale gronden heeft?

Kijk God, ik besta. Dat wist U natuurlijk al. Mocht iemand mij krenken of mijn naam en faam door de modder sleuren, dan is één gang naar de rechter voldoende om daar een eind aan te maken en de lasteraar een boete op te leggen. Dat kan, mits ik mijn bestaan aantoon door een identiteitsbewijs te overleggen, hetgeen alleen kan als ik ook daadwerkelijk op een of ander adres sta ingeschreven.
U mag straks vrijelijk belasterd worden en omdat U geen adres heeft kunt U zich niet verweren.

Nou hoeft U zich geen zorgen te maken over de rechtvaardiging van Uw bestaan. Stel dat ik verhuis en mij uitschrijf bij de burgerlijke stand van de woonplaats die ik verlaat, onderweg naar elders mijn identiteitskaart verlies en en passant dakloos wordt ten gevolge van de kredietcrisis, dan besta ik nog wel. In ieder geval naar mijn overtuiging en in de hoofden van mijn familie.

U heeft een wel heel grote familie. Uw bestaan is gegarandeerd tot in den eeuwigheid. Maar leuk is het allemaal niet. Dat, uitgerekend op Hervormingsdag, zelfs een deel van Uw volgelingen akkoord gaat met het verwijderen van artikel 147 uit ons wetboek van strafrecht, moet toch een doorn in Uw oog zijn.

Ach God, U kunt natuurlijk altijd nog Uw toorn over hen heen storten. Da's tenslotte Uw specialiteit.
Is het niet zo dat U eigenlijk al vanaf de schepping Uw gramschap op de mensheid loslaat? U lijkt mijn vader wel. Elke keer als zijn scheppende hand een foutje maakte, bij het in elkaar zetten van een pling-plong deurbel bijvoorbeeld, en het apparaat werkte niet zoals hij dat had bedacht, dan sloeg-ie een taal uit waarvoor hij wel twintig keer veroordeeld had kunnen worden op grond van dat artikel 147.

Uw schepping is ook niet helemaal foutloos. Is dat de reden dat U de een na de andere vloek op de mensheid loslaat? Bijvoorbeeld al die plagen die in de bijbel zijn vermeld en die tot op vandaag de dag hele volkeren teisteren? Hongersnoden, overstromingen, verdeeldheid onder de volkeren en nu dan weer die files en de kredietcrisis.

Het is echt verdomd (sorry) jammer dat U niet bestaat, want wat had ik U daarvoor graag voor de rechter willen slepen.
Iedereen is wel eens boos op zichzelf, maar om dat nou zo eindeloos te botvieren op onschuldige mensen, dat gaat echt te ver.

Luister, beste God, ik kan nu wel godlasterlijk gaan terugschelden, zeker nu dat in alle vrijheid wordt toegestaan, maar daarmee zou ik Uw toorn slechts verder opwekken. Daar worden we geen van beiden wijzer van.

Weet U wat? Als U nou eens ophoudt nog langer boos te zijn over Uw eigen schepping? Een foutje maken we allemaal wel eens. Laat Uw gramschap varen en probeer de komende jaren Uw veelbesproken goedentierendheid eens uit.
Dan beloof ik dat, ondanks de weggevallen bescherming van artikel 147, U van mij geen kwaad woord meer zal horen.

P.S.
Ach God, het kabinet is er uit. Artikel 147 verdwijnt, maar artikel 137 wordt aangepast.
Uw naam hoeve niet langer te worden geheiligd, maar Uw volgelingen wel. Dat kan nog leuk worden, want ook U weet wel, dat Uw kudde een oneindige hoeveelheid interpretaties van Uw woord er op nahoudt. Eén komma verkeerd kan als belediging van Uw gelovigen worden opgevat.
Ja U kunt nou wel zitten lachen daar op Uw wolkje, maar doet U er nou eens iets aan!

Zondagsrust bestaat niet

Don CamilloDe tijd dat de zondag een dag van contemplatie was en mensen hun band met god wat aanhaalden is al lang verleden tijd. Maar pas nu is een onderzoeker er achter gekomen hoe dat nou zo gekomen is. Christenen hebben het te druk om meer tijd in hun relatie met god te steken, zo lezen we op rknieuws.net. Die conclusie staat in een onderzoeksrapport dat, godbetert het, ook nog eens “The Obstacles to Growth” heet.
Zo'n 40% van de gelovigen zeiden te druk bezig te zijn om nog wat tijd voor de Heer over te hebben. In Japan, de Fillipijnen en Groot-Brittanië hebben ze het net iets drukker dan in Uganda en Maleisië. Vrouwen zijn ook iets drukker bezig dan mannen. Advocaten hebben het minst tijd voor contact met de heer en ook managers, verplegend personeel en huisvrouwen komen weinig toe aan het onderhouden van de band met boven.
Maar het meest opmerkelijke is dat met name zij die hun dagelijks brood aan het geloof verdienen het veel te druk hebben om hun relatie met hun werkgever goed te houden. Ruim de helft van de geestelijke herders zeggen van klusje naar klusje te moeten rennen. Een momentje rust voor een goed gesprek met god zit er nauwelijks in.
De onderzoekers hebben verzuimd uit te vlooien waarom christenen het zo vreselijk druk hebben. Nu ben ik een volslagen leek op religieus gebied, maar één pregnant voorbeeld ken ik wel. De heer G. dubbeljoe B., topmanager van de Verenigde Staten, heeft het zo druk met zichzelf dat hij ondertussen de weg goed kwijt is en het drukker heeft met zaken die toch echt van god los zijn (Noot: Deze steekproef is niet representatief!). Hetgeen een doorn in het oog is van orhtodoxen in Amerika, die er alles voor over hebben om
Jezus in het Witte Huis te krijgen.
Voor de zondagsoverweging van vandaag in verband met bovenstaande dan nu de stelling “zet je relatie met god op de helling”.
Mocht het waar zijn (dat weet je met geloofszaken tenslotte nooit) dat als mensen het druk hebben, hun relatie met het hogere begint te wankelen, dan zou het voor de wereld een goede zaak zijn iedereen een overvolle agenda te bezorgen.