Ook de kleine broertjes stalken u.

DataDat de overheid in het geniep haar burgers volgt, daar hebben velen zich bij neergelegd omdat men er op vertrouwt dat in ons soort democratie altijd verantwoording moet worden afgelegd en het in belang van ons aller veiligheid zou zijn. Big Brother is de vijand niet, Big Brother moet de vijand juist buiten de deur houden.

Vroeger liep Big Brother nog wel eens tegen de lamp. Inflitraties in clubjes als de Rode Jeugd mislukten soms omdat men de dienstdoende Broer wist te ontmaskeren. Of Broer verzamelde informatie zonder dat de bevoegde minister er iets van wist. Bijvoorbeeld  bij Edwin de Roy van Zuydewijn, wiens staatsgevaarlijkheid niet verder ging dan dat hij in 2000 het liefje van Prinses Margarita  was.

Hoe soepeltjes gaat Grote Broer tegenwoordig te werk. De eerste de beste puber die twittert dat hij de school zal opblazen, wordt binnen 24 uur na zijn mededeling in de kraag gevat. Waar Broer vroeger weken werk en ontelbare reis- en verblijfdeclaraties meer voor nodig had,  is nu in een paar uur gepiept vanachter een paar computerschermen.

Hoe geheim het ook is, we leven in de wetenschap dat het gebeurt en dat er enige controlemechanismen op staan zoals de vaste Kamercommissie voor de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Maar Grote Broer is al lang niet meer alleen. Vele kleine broeders willen alles van ons weten. Grote Broer moet nog speciaal toestemming moet vragen aan officieren van justitie, de rechter of de minister om een telefoontap of inzage in computerdata te verkrijgen. De kleine broertjes hebben het veel handiger opgelost. We kopen hun mobiele apparatuur.

En dan weten ze wanneer we bellen, wie we bellen en waar we bellen. Op de meest moderne mobieltjes kun je ook internetten. De kleine broertjes houden ook dat in de gaten. Met elke toetsaanslag weten ze wat het op het web te zoeken hebt. Er gaan geruchten dat de AIVD aan minister Teeven heeft voorgesteld van staatswege gratis i-phones aan alle burgers te verstrekken. Natuurlijk voorzien van de geheime apps, waarmee de kleine broertjes te werk gaan.

Niet alleen kunnen we met  al dan niet geheime applicaties gevolgd worden, RIFD-chips in schoenen of kleding kunnen informatie doorgeven aan Twitter of Facebook.  Leuk als speeltje, maar het betekent dat het ook naar andere bestemmingen kan worden verzonden. Naar reclamebureaus die het hebben bedacht, bijvoorbeeld.

Zijn dit soort ontwikkelingen te tegen te houden? Waarschijnlijk niet. Bescherming tegen ongewenst gebruik van ons dataverkeer vraagt om een uiterst omvangrijke en complexe regelgeving en toezicht. Zadel daar de AIVD mee op en de dienst zal moeten worden uitgebreid (weg kleinere overheid) en de dienst heeft geen tijd meer voor echte staatsgevaarlijke elementen.

Toch zijn een paar maatregelen voldoende om dit uitgebreide gespioneer aan banden te leggen. Het moet bedrijven simpelweg verboden worden geheime apps in te bouwen. En dataverkeer mag niet langer dan een paar uur bewaard blijven en moet automatisch vernietigd worden. Als bij controle blijkt dat een bedrijf zich daar niet aan houdt, dan riskeert het torenhoge boetes of zelfs intrekking van vergunningen voor gebruik van datatcentra en satellietverkeer.

Dat zal er niet van komen, want voor Grote Broer is het veel goedkoper even bij kleine broer langs te gaan. De AIVD heeft al voorgesteld vrijelijk te willen neuzen in alle telefoon- en dataverkeer. Daar heeft de dienst alleen wat aan als bedrijven verplicht worden de data langere tijd te bewaren. Zijn wij dan allemaal bij voorbaat staatsgevaarlijk verdacht?

Geef een reactie

30 minuten presidentenpraat

DafjeObama gunt Rutte een half uur om de toestand in de polder te bespreken. Eén van de grootste pijnpunten van het Nederlandse volk bleek onderwerp van gesprek, maar niet zoals het zou moeten.

President O: “Welcome, please sit down….”
Ministerpresident R: “One moment, do you have change?”

O: “What? You start offending me? You know very well that a president has to make compromizes. It’s not up to you to judge me by the amount of change I realized”.
R:”No, no, sorry, I mean, do you have change?”

O: “I warn you, stop, or this shall be the shortest meeting a Dutch president ever had here”.
R: “Sorry sir, but I need change for the parkingmeter, otherwise I will be the only Dutch president who will be fined here”.

O: “Huh? You’re not here with a car of your ambassee? Then you can park on our site, next to the building”.
R: “No, we are working on a smaller administration. We’ve sold all the expensive automobiles and fired the chauffeurs. Even I have to travel with my own car”.

O: “What car do you ride?”
R: “An old, typical Dutch vehicle ofcourse. I came with a Daf”

O: “A Daf? Ha, ha, ha, ha, I know the Daf. In my younger hippiedays we travelled around with this Dutch shopping car. I still remember the smell of burning rubber when we did that trick of riding backwards as fast as we could”.
R: “You’ve been a hippie?”

O: “Ofcourse! I presume you once was a hippie too?”
R: “No, no, much to strange fo me”.

O: “But didn’t I once saw a picture of the Dutch president, looking like a hippie? That picture with an article about him traveling around the world and working in a kibbutz in Israel?”
R: “That was not me and certainly not the Dutch president!”

O: “Sorry man, then who whas this youngster?”
R: “Mr. Geert Wilders, we made  a deal with him”.

O: “Ah, mr. Wilders! The CIA told me….”
R: “Let’s not talk about that. Now please, do you have some change?”

O: “You need change very badly, isn’t it?”
R: “Yes. Please, please, please, give me some change!”

O: “Well, I don’t have any too. I had to hand in all my change to the Republicans. Otherwise they wouldn’t “gedogen” me. ‘Gedogen”, that’s how you call that in Dutch, isn’t it?”
R: “You are remarkably well informed, mr. President”.

O: “Yes, I dind't cut on my informationservices”,
R: “Ah, good idea, never cut on your intelligence”.

O: “So, here we are. Neither of us has any change, because we’ve had to hand it over to the ones who really rule our countries. What’ll we do now, Markie?”
R: “You want a ride in my Daf?”

Geef een reactie

Vijf kleine kleutertjes

KleutertjesDe publieksprijs van de Blogparel 2010 bestaat uit het eenmaal per maand plaatsen van een blog, geschreven door de winnaar. In dit geval een winnares. Tot en met december plaatsen we hier elke maand een blogje dat eerder verscheen op Trudy Schrijft. Deze keer: “ach kinderen(?), maak je niet druk, het is maar een spelletje”.

Vijf kleine voetballertjes zaten op een hek.
Een mistige ochtend ergens in het land…
Vijf kleine voetballertjes zitten op een hek: Steven, Edgar, Louis, Marjan en Paultje.

“Johan vind het vast niet leuk als je met ons komt spelen ” gniffelt Steven tegen Louis.
“Straks komt Johan, en dan loopt hij vast heel boos weg!” voegt Paultje er nog aan toe.
Marjan begint te proesten van het lachen.

Niet veel later verschijnt Johan met een veelvuldig gebruikt vijfje onder zijn arm op het grasveld. Hij loopt naar het hek waar de vijf kleine kleutertjes op Johan én de voetbal wachten.
“Wat doe jij hier Louis?” vraagt Johan verbaasd.
“Ik mag meespelen van ‘hunnie’!” Ondertussen wijst Louis naar de andere vier voetballertjes op het hek.

“Jij had wel mogen meebeslissen, maar jij was er weer eens niet” blaast Paultje richting Johan om hem een stap voor te zijn.
“Maar ik moest mijn boterham met pindakaas nog opeten van mijn moeder. Eerder mocht ik niet weg,” antwoord Johan, – en likt ondertussen een restje pindakaas uit zijn mondhoeken vandaan.

“Nu  Louis met ons gaat spelen, vind je het vast niet zo leuk meer om met ons te spelen toch Johan?” grinnikt Steven op sarcastische wijze. Edgar en Marjan stoten elkaar even aan. Marjan knijpt met duim en wijsvinger haar lippen bij elkaar. Toch ontspringt er een kleine proest uit haar lippen.

Steven springt van het hek, en wrijft over zijn billen. “Als je het nu niet meer zo leuk vind mag je heus wel weggaan hoor! Toch jongens? Toch?”
De resterende vier kleine voetballertjes knikken volmondig ja, waarvan  Edgar op meest overtuigende wijze.

“Ik wil heus wel meespelen, maar ik vind het jammer dat jullie mij niet mee lieten beslissen. Als Louis het goed vindt dat ik het technische plan mag bepalen, wil ik graag meedoen! Maar ik krijg de indruk dat jullie liever niet meer willen dat ik met jullie meespeel.”
“Jij mag heus wel het technische plan  bepalen Johan.” is Louitjes tweede antwoord.

Dit is een opmerking waar de vier kleine voetballertjes niet op zitten te wachten, daarom probeert Edgar nog wat roet in het eten te gooien.
“Jij discrimineert mij Johan. Ik krijg van jou altijd de zwarte Piet toebedeeld. En dat is echt heel vervelend als je daadwerkelijk zwart bent.”

“Steven, Edgar, Marjan en Paultje, het is mij allemaal heel duidelijk. Eerst proberen jullie mij weg te pesten met Louis, en nu dat niet lijkt te lukken deel ik plots zwarte Pieten uit. En het is nog geeneens December!”
Johan sluit de voetbal weer onder zijn arm, en keert de vijf kleutertjes de rug toe.

“Ga je mee naar het veld hiernaast Louis? Gaan we nieuwe vrienden zoeken. Want als wij de bal hebben, kunnen zij niet scoren!”

Geef een reactie

Ik zeg U eerlijk.

Rutte“En ik zeg het u eerlijk: ook als er geen financiële problemen zouden zijn, dan zouden wij deze maatregelen moeten nemen“.
Als enige krant lichtte het NRC deze belangrijke bekentenis uit Ruttes congresspeech. Ontging het overige aanwezige journaille dat Rutte hiermee uit de kast kwam en de eigenlijke drijfveren achter de 18 miljard hak- en snoeiwerk opbiechtte?

Met deze bekentenis antwoord Rutte op al die hardwerkende Nederlanders, die zich afvragen waarom ze moeten opdraaien voor falende banken en Griekse toestanden. Rutte geeft in zijn speech blijk van een goed luiserend oor. Hij somt die vragen nog eens op. Hij begrijpt dat de hardwerkende slager om de hoek, die zijn winkel wel voor elkaar heeft, het moeilijk te bevatten vindt er ook wat te moeten voelen als anderen hun toko niet op orde hebben.

Na de opsomming antwoord Rutte dan met bovengenoemd citaat (in dit youtube-filmpje te horen op 7 minuut 18). Geen crisis, toch bezuinigen? Waarom dan wel? Rutte vervolgde: “Simpelweg omdat wij Nederland fundamenteel sterker willen maken“. Waarna een opsomming volgt van waar Nederland nu al sterk in is.  Dat had hij beter achterwege kunnen laten, want als je die opsomming hoort, komt toch de vraag weer naar boven: waarom zo meedogenloos bezuinigen?

Je vindt ons amper op de wereldkaart, toch zijn we de 17e economie van de wereld, juicht Rutte trots. Bezuinigen om sterker te worden? Hij denkt toch niet dat we ooit de 10e, misschien zelfs de eerste economie ter wereld kunnen worden?
De Zweden vonden dat wij de beste zorg van Europa hebben, meldt Rutte met voldoening. Bezuinigen om sterker te worden? Moet je daarvoor eerst een deel van de zorg afbreken?

Het Concertgebouworkest hoort tot de besten van de wereld, roemt Rutte. Bezuinigen om sterker te worden? Waarom deed het orkest dan mee aan protestacties tegen die bezuinigingen? Waarom halen het orkest en thuisbasis (het Concertgebouw) nu toeren uit om de toekomst veilig te stellen?
De Unicef stelt dat kinderen in Nederland tot de gelukkigsten ter wereld behoren, spint Rutte. Bezuinigen om sterker te worden? Komt het kindergeluk dan niet in gevaar door bezuinigingen op onderwijs, jeugdzorg en voorzieningen als schoolzwemmen, jeugdbibliotheken en speelplaatsen?

Het gaat uiteindelijk om twee doelstellingen, die tot het fundamentalistisch gedachtegoed behoren van de liberalen. Volgens Rutte: solide overheidsfinanciën, een krachtige, maar kleine overheid en duidelijke grenzen, die duidelijk worden gehandhaafd.
Op zich zaken waar niemand iets op tegen zou hebben, als dat goed en rechtvaardig wordt ingevuld. De vragen die hardwerkende Nederlanders tellen blijven echter knagen als er wel veel geld verloren gaat aan naar falende ict-projecten bij de overheid. Is dat een voorbeeld van solide overheidsfinanciën?

Die hardwerkende Nederlander vraagt zich af waarom hij ineens voor gesloten overheidsloketten staat en alleen zijn paspoort kan verlengen op tijden, waarvoor hij bij zijn werkgever vrij moet aanvragen. En waarom gelden duidelijke grenzen niet voor bankiers die nog steeds met riante bonussen met pensioen gaan, terwijl hun bedrijf een paar duizend banen gaat schrappen? Of voor VVD’ers met teveel bijbaantjes of belangen in bouwondernemingen?

Ik hoor Rutte het antwoord op die vragen al geven: ook zonder dat soort zaken, zouden wij deze maatregelen moeten nemen. Het moge duidelijk zijn: Rutte is niet de premier van alle Nederlanders.

Geef een reactie

Overbodige overhead

HoofdNa vijftig dagen staken gaan de schoonmakers vandaag de ministeries van Binnenlandse Zaken en Sociale Zaken weer proper maken. De stakers kregen hun zin: werkgarantie en een onafhankelijk onderzoek naar de werkdruk.

Door heel het land steken nog steeds acties van schoonmakers de kop op. In bijna alle gevallen gaat het om hetzelfde onderwerp: bezuinigen op schoonmaakkosten leidt tot ontslagen en verhoging van de werkdruk.
Dat er ontslagen zullen vallen, lijkt mij logisch. Bezuinigen op schoonmaakkosten kan niet anders betekenen dan minder schoonmaken en dus heb je minder schoonmakers nodig.  Dat de werkdruk oploopt ligt minder voor de hand.  Tenzij de werkgever er op staat dat hetzelfde werk door minder mensen in minder tijd wordt gedaan.

Maar wie bezuinigt kan toch niet verwachten dat voor minder geld hetzelfde als voorheen wordt geleverd? Mijn werkgever doet dat wel. De werkdruk komt bij het eigen personeel te liggen. In onze dagopvang voor dak- en thuislozen komen elke dag ruim honderd individuen over de vloer. Voor wat koffie, soep en brood. Elke dag maken minstens twintig mensen gebruik van de douches.
Twee jaar geleden kwamen er niet meer dan negentig mensen over de vloer. Je kunt je dus voorstellen dat een intensieve gebruik tot meer vervuiling van buffet, keuken en sanitair leidt. De schoonmaak hiervan werd voor het grootste deel door een extern schoonmaakbedrijf gedaan.

Sinds begin dit jaar is daar flink in gesneden. Wij kregen de opdracht het buffet, keuken en sanitair zelf schoon te maken. De werkdruk werd in dit geval dus niet bij de schoonmakers gelegd, maar bij het vaste personeel. Of er schoonmakers hun baan door zijn kwijtgeraakt weet ik niet. Wel zie ik dat het werk dat de externe schoonmakers nu nog doen, door een veel kleinere ploeg wordt uitgevoerd.

Al het werk dat niet direct onder het cliëntencontact hoort, wordt overhead genoemd.  Ook daar wordt in gesnoeid, volgens de logica dat indirect werk niet direct tot het bedrijfsresultaat leidt. Een logica die mijn ontgaat. Schoonmaken, het rooster opstellen, de kas tellen, de rapportages maken, goederen bestellen, de telefoon beantwoorden, de vuilcontainers buiten zetten en wat coördinatie van de werkvloer zijn allemaal zaken die de tent draaiende houden. Ik bespaar u de rest van de lijst, zoals (onder andere) de contacten met ketenpartners, wijkagent, buurt en burgers, maar naar mijn opvatting hoort het allemaal tot de directe inzet om er hier een vijf-sterren opvang van te maken. We hebben niets eens één ster.

Eén collega doet alle bestellingen, één collega maakt de roosters en ikzelf coördineer de hele toko. Daarvoor is iets meer dan 10 procent van de werktijd gereserveerd. Nu mogen we de komende maand gaan tijdschrijven, om duidelijk te krijgen of die 10 procent echt wel nodig is.
Dat vind ik een uitstekend plan. De tijdschrijvende werknemer verantwoord zijn arbeid, de manager krijgt inzicht. Het zal uiteindelijk niet leiden tot het doel waar onze organisatie nu naar streeft: snoeien in de personeelskosten.

Die kosten kunnen zeker omlaag. Betaal minder salaris en ontsla een aantal werknemers, Maar ga er niet vanuit dat minder tor meer leidt. Minder personeel betekent dat er minder werk uitgevoerd kan worden en niet dat de overgebleven werknemers meer taken krijgen.
Aan werkdruk zitten grenzen. En wie nu al eerste denkt: meer efficiency, tandje erbij moet kunnen, vraag ik eens ook tijd te gaan schrijven. Hoe lang doet u er over om een wc  schoon te maken? Of laat u thuis uw gasten gebruik maken van een wc waar de remsporen van een paar dagen op zitten?

Als alle overhead wordt gezien als indirecte kosten waar wel op bezuinigd kan worden, waarom dan niet alle overhead wegsnijden? Merkwaardigerwijs zijn mijn managers daar op tegen.

Geef een reactie

Doorgeefluik

SmogEven geen eigen stukkie, maar fungeren als doorgeefluik. In hedendaagse blogtermen heet dat linkdump: het plaatsen van links naar andere websites. Doorgeefluik vind ik aardiger.
Een paar tips, afkomstig uit de linklijst in de rechterkolom. U klikt toch wel eens door die linklijst heen?.

Om te beginnen op Nurks een artikel over de  lichaamsdysmorfofobie van heer Wilders. Het is een zeer aannemelijke verklaring voor hoe het fenomeen Geert Wilders heeft kunnen ontstaan.

Op Publiekrecht en Politiek een artikel waaruit blijkt dat Maxime Verhagen wel meer geheim houdt, dan goed is voor een open samenleving.

Op Sargasso het bewijs dat we nu te maken hebben met de meest onervaren Tweede Kamer sinds 1860.

Tot slot: op datzelfde Sargasso een bewerkte versie van het artikel ook op dit weblog staat: Uw levensverwachting na Rutte.

Veel plezier ermee. En wie weet staat er vanavond weer een moppie van eigen hand.

Geef een reactie

Uw levensverwachting na Rutte I

SmogOnze levensverwachting stijgt maar door, meldt het CBS. Voor pasgeborenen nam de verwachting sterk toe, voor 65-plussers wat minder. Maar ook onder de ouderen is een stijgende trend waar te nemen. De kans dat een 65-plusser 100 wordt is de afgelopen tien jaar verdubbeld.
Goed om te lezen, want zo weten we ook of er een kans is dat het nog wat wordt met de vergrijzing.

Die kans op vergrijzing is één van de redenen waarom kabinet Rutte zo dapper bezuinigt. Het kabinet is er van overtuigd zo aan een solide toekomst te bouwen.  Die overtuiging had elk kabinet wel. Laten we eens de statistieken van het CBS naast de tijdlijn van de na-oorlogse kabinetten leggen..We zien dan dat er een continu stijgende lijn is, die echter wel wat dipjes en stagnatie vertoont. Voor de details: ga naar dit exceldocument.

Zo steeg de levensverwachting na kabinetten Beel I en  Drees !. De eerste jaren van wederopbouw leek een positieve invloed te hebben op de levensverwachting. Maar in de navolgende kabinetten, Drees II en III, stagneert de stijging. Bij mannen wat langer, dan bij vrouwen.
Voor vrouwen steeg de levensverwachting sterk onder de kabinetten De Quay en Marijnen. Maar voor mannen zag het er een stuk beroerder uit. Zulke dipjes zagen we ook onder de kabinetten De Jong en Biesheuvel. Pas onder Den Uyl steeg de levensverwachting voor mannen en vrouwen gestaag, een verschijnsel dat daarna alleen nog voorkwam onder Van Agt I, Kok I en Balkenende II en IV.

Onder de meeste kabinetten waren stagnatie in de groei of lichte terugval te zien. Zo ook bij de levensverwachting voor 65-plussers (CBS), met een iets ander beeld. Een sterk stijgende lijn over de hele na-oorlogse periode, op twee uitzonderingen na. Tussen 1967 en 1972, in de tijd van De Jong en Biesheuvel, was er amper stijging te zien. Daarna ging het weer sterk opwaarts, tot in 1994, onder Kok !, het ineens erg matig omhoog liep. Pas in 2003 (Balkenende II) vloog de levensverwachting voor vrouwen weer omhoog.
Voor mannelijke 65-plussers was het lang tobben. De levensverwachting begin pas echt te stijgen in 1994, onder Kok I en navolgende kabinetten.

Kijken we naar de politieke samenstelling van de kabinetten, dan kunnen we deze balans opmaken.
Levensverwachting

Er zijn bekende oorzaken voor de stijgende levensverwachting. Meer welvaart, betere gezondheidszorg, voldoende eten. In 2008 legde het CBS een relatie tussen de levensverwachting en inkomen: “Mensen uit een huishouden met een inkomen onder de armoedegrens leven gemiddeld ongeveer 5 jaar korter dan mensen met een hoger inkomen. Het verschil in gezonde levensjaren bedraagt zelfs 14 jaar”.

Of een kabinet ook echt invloed heeft op de levensverwachting, is natuurlijk niet echt één op één te bewijzen. Maar gezien de traditie dat CDA en VVD-coalities er het vaakst in slagen de levensverwachting te temperen en de wetenschap dat er bezuinigd zal worden op bijna alles wat een mens gelukkig en gezond houdt, kunnen we concluderen dat Rutte I inderdaad een ijzersterk beleid voert om de vergrijzing de kop in te drukken. De kans dat u als 65-plusser de 130 haalt, is omgekeerd evenredig klein aan de kans dat er meer wegen komen waar u met 130 km. per uur uw einde tegemoet kunt snellen.

Geef een reactie

Verzin wat anders

SchultzVerzin wat anders, adviseerde minister Schultz de stakende werknemers van het grootstedelijke openbaar vervoer. Het kabinet zei bij haar aantreden een beroep te zullen doen op de creativiteit van de burgers. Het advies van Schultz is dus geheel conform het kabinetsbeleid.

De minister kwam op voor de mensen die door de OV-stakingen getroffen worden: “Je hebt de mensen er mee, want die willen sinterklaasinkopen doen”. Dat was natuurlijk een sterke hint van Schultz. We verzinnen wat anders.

1. Gratis openbaar vervoer tijdens de feestelijke koopdagen- en avonden. Kadootje voor het publiek en inkomstenverlies voor de OV-bedrijven, maar vraag de mensen een steunbetuiging te tekenen en lever de opbrengst in bij de minister.
2. Surprise: het kantoor van de minister inpakken, lintje er om heen en gedichtje erbij waarin het kantoor ter privatisering te koop wordt aangeboden.
3. Sinterklaasliedjes: elke dag Schultz toezingen. Uiteraard wordt de minister met een “o, kom er eens kijken”uitgenodigd de aubade in ontvangst te nemen. Waarop een legertje Pieten het “wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe” aanheft.
4. Sint op bezoek: de oude baas verrast Schultz met een bezoek en vraagt respect voor “oud en wijs”. Sinterklaas maant de minster het parlementair onderzoek van de Eerste Kamer naar 20 jaar privatisering af te wachten. Zo’n haast hoeft de minister niet te hebben. Haar baas zei in mei immers ook dat de regering niet de intentie heeft om versneld staatsbedrijven te privatiseren om de overheidsfinanciën te verbeteren.

Nog zeventien dagen en dan is het 5 december. Elke dag een andere surprise en is Schultz dan nog niet om, kan er altijd nog in december worden gestaakt.

Verzin wat anders lijkt een terugkerend motto van het kabinet te worden. Meest recente verzin-wat-anders lezen we vandaag in het NRC: het uit de nesten redden van de hogesnelheidslijn kost 1 miljard en geen 390 miljoen euro, zoals minister Schultz van Infrastructuur zei.
In oktober bleek ze de Tweede Kamer ook al verkeerd geïnformeerd te hebben, toen over ProRail.  Schultz zelf was het daar niet mee eens, maar vind wel dat de informatie duidelijker kon. U ziet het: ze verzon meteen wat anders.

De boodschap dat we ook als burgers creatief moeten zijn is nu wel overgekomen. Daar hoeft het kabinet echt niet misrekeningen te presenteren of nieuwe crisissen op te voeren. Ik zou zeggen: verzin wat anders.

Geef een reactie

Beneden alle peil

PeilPeilingen zijn leuk aan de borreltafel. Het gekrakeel er om heen, is eveneens vermakelijk. Met name heer Wilders weet de lachers op zijn hand te krijgen. Het CDA zou nog verder zakken, als de coalitiepartij niet akkoord gaat met de stelling dat bij nieuwe bezuinigingen eerst ontwikkelingshulp zwaar de klos moet zijn. Zo niet, dan wordt het erg moeilijk om het met elkaar eens te blijven, dreigde heer Wilders.

CDA-fractievoorzitter Sybrand van Haersma Buma reageerde met dezelfde opmerking, die Rutte vrijdag al op zijn wekelijkse persconferentie gaf: er is (nog) geen sprake van nieuwe bezuinigingen. Het dreigement van Wilders is dus niet meer dan een plagerig geintje jegens zijn gedogende partner. Extra lollig, omdat we inmiddels weten dat de PVV hooguit dwars gaat liggen, als het om een tiental weigerambtenaren gaat, maar braaf meewerkt aan miljarden bezuinigingen. Waarvan ettelijke miljoenen de zorg betreffen, één van de speerpunten van de PVV.

Kortom: de PVV gooit principes net zo makkelijk in de prullenbak als het CDA, zolang er maar (mee)geregeerd kan worden. Niet zeuren, zeggen sommigen, regeren is nu eenmaal compromissen sluiten. Prima, maar roeptoeter dan geen zaken die je niet waar wil maken. Regeren is niet hetzelfde als een verkiezingscampagne voeren. Of staan er toch verkiezingen voor de deur?

Volgens de laatste peilingen zou de gedoogcoalitie nu op slechts 67 zetels kunnen rekenen. Een behoorlijke minderheid in het parlement. Gelukkig zijn peilingen zijn nooit een reden de regering te ontbinden. Toch geeft het te denken dat de gedoogcoalitie sinds 20 maart niet meer op 75 of meer zetels is gepeild. De dalende cijfers voor het CDA zijn de boosdoeners.

Laten we niet vergeten dat de huidige regering vorig jaar oktober geformeerd werd op basis van het historisch dieptepunt van  52 zetels. De gedoogconstructie was nodig om aan een nipte meerderheid van 76 zetels te komen. Een wanvertoning en beschamend voor de democratie. Het blijft nog altijd uiterst merkwaardig dat iedereen, inclusief koninklijke goedkeuring, zich daarbij heeft neergelegd.
Zelfs het aantal van 76 zetels is een historische zeldzaamheid. Rekenen we alle rompkabinetten niet mee, dan is het de eerste keer sinds 1945 dat een kabinet niet meer dan 50,7 procent van de zetels in de Kamer achter zich weet.

Het is beneden alle peil. De enige kabinetten die daar een beetje in de buurt kwamen waren Van Agt I (51,3%), Balkenende II (52%), Balkenende IV (53,3%) en Lubbers I en II (beide keren 54%). Rutte I heeft niet meer dan 34,7 procent partijgetrouwen in de Kamer. De steun van de PVV blijft keihard nodig. In de peilingen van Maurice de Hond maakt dat niet uit. Al negen maanden lang wordt de samenwerking tussen VVD, CDA en PVV op minder dan 50 procent van de zetels gepeild.
Heer Wilders kan wel een grote mond opzetten tegen het CDA, maar zonder het CDA redden VVD en PVV het ook niet. Heer Wilders gaat dus nooit de stekker eruit trekken, want de VVD en het CDA zijn de enige partijen die met hem willen regeren.

In de grondwet zou een bepaling moeten komen dat regeringscoalities op een minimum aantal zetels in de Kamer geabseerd moeten zijn. Ik stel voor een regeringsdrempel in te voeren van 60 zetels.

Geef een reactie

Staatsbezoek Oman leidt tot ontslag ministers?

OmanbeaDe ophef rond het besluit Hare Majesteit alsnog vergunning te verlenen voor een staatsbezoek aan Oman, roept herinneringen op aan maart dit jaar. Toen werd het staatsbezoek gereorganiseerd tot een privébezoek. Ook werd geraakt door de ‘Arabische Lente’.Parlement en uiteindelijk ook het kabinet, vonden een staatsbezoek niet gepast. Eerst maar wat meer democratie en burgerrechten in Oman, dan zien we wel verder.

Afijn, Hare Majesteit vertrok op eigen kosten. Dat mogen we tenminste aannemen nu het een privézaak was geworden. Zonder een aanbieding oorlogsfregatten in haar koffer. Ook dat mogen we aannemen omdat zaken en privé natuurlijk gescheiden dienen te blijven.  Hare Majesteit heeft van haar vader kunnen leren, dat ze daar voorzichtig mee op moet springen.

In de afgelopen maanden heeft de sultan van Oman veelbelovende tekenen van democratisering en ontwikkeling van burgerrechten laten zien, volgens minister Rosenthal. Er zijn geen redenen meer het staatsbezoek nog langer uit te stellen. En zaken doen met Oman kan best wel, zegt Rutte. Als we geen handel zouden drijven met elk land dat niet dezelfde democratie heeft als Nederland, dan zouden we verrekte weinig handel overhouden.

Het jaarlijkse rapport van Amnesty International meldt weinig over Oman. Met de vrijheid van meningsuiting is het slecht gesteld, bloggers hebben het moeilijk in Oman, de lente-demonstraties in februari en maart kostte het leven van twee demonstranten door hard politie-optreden, in september werden nog journalisten vastgezet die kritiek op een minister hadden, maar verder is het een mild rapport. De sultan heeft beloofd werk te maken van de werkgelgenheid en corruptie, de belangrijkste grieven van de demonstranten.
Om zijn beloftes te onderstrepen werd het minimumloon wat verhoogd, werden verkiezingen in het vooruitzicht gesteld en ontsloeg hij acht ministers. Het resultaat? Sinds mei weinig oproer meer vernomen uit Oman. Kijk, zo doe je dat als het volk mort.

Waarmee we op de werkelijke drijfveren komen van Hare Majesteits interesse voor Oman. Ze gaat geen fregatten aan de man brengen. Het enige wapen dat onze geloefde vorstin meeneemt is het familiewapen van Oranje Een wapen, van alle smetten vrij, schreef ik in maart. Want de Oranjes hebben zich nog nooit voor het karretje van Neerlands bedrijfsleven laten spannen, als het ergens in de wereld niet pluis is. Toch?

Nee, Hare Majesteit was uitermate geïnteresseerd in het ontslag van de ministers. Ook in maart meldde ik uit betrouwbare bron, dat ons staatshoofd het moeilijk had met alle protesten tegen Ruttes bezuinigingen. Het privébezoek zou in werkelijkheid een consult zijn. Ministers ontslaan, hoe flik je ‘m dat, sultan?
Majesteit had al wat opties. De minister van Buitenlandse Zaken er uit, omdat hij wat al te traag reageerde op de behoefte aan democratie en vrijheid, die de Arabische burgers zo nadrukkelijk manifesteerden. Of de minister van Economische Zaken en Landbouw eruit, omdat hij verantwoordelijk is voor het electorale verlies dat zijn partij heeft geleden en daarmee de stabiliteit van de huidige coalitie in gevaar heeft gebracht.

Zelfs de premier stond op het lijstje, want hij had het in zijn hoofd gehaald Hare Majesteits land terug te geven aan de Nederlanders. Ze overwoog ook het voltallige kabinet te ontslaan. Een strategische zet, omdat er dan niets meer te gedogen valt. Zo zet Hare Majesteit iemand buiten spel, die zich wel als regent gedraagt, maar die geen regeringsverantwoordelijkheid wenst te dragen.
Aldus een bron die niet zo betrouwbaar bleek, of het medeleven van de vorstin met haar volk zwaar onderschatte. Er is nog geen minster ontslagen. Sterker nog: het kabinet stuurt een minister op haar af. Donner mag de rechterhand van ons staatshoofd worden.

In januari gaat ons staatshoofd dus nog een keertje langs bij de sultan. De sultan legt nog een keertje uit, welk een meesterlijke zet het was de ministers te ontslaan. In februari opent het staatshoofd de vergadering van de Raad van State met een diepe zucht en spreekt de historische woorden: O man, lazer toch op.

Geef een reactie