De publieksprijs van de Blogparel 2010 bestaat uit het eenmaal per maand plaatsen van een blog, geschreven door de winnaar. In dit geval een winnares. Tot en met december plaatsen we hier elke maand een blogje dat eerder verscheen op Trudy Schrijft. Deze keer: “ach kinderen(?), maak je niet druk, het is maar een spelletje”.
Vijf kleine voetballertjes zaten op een hek.
Een mistige ochtend ergens in het land…
Vijf kleine voetballertjes zitten op een hek: Steven, Edgar, Louis, Marjan en Paultje.
“Johan vind het vast niet leuk als je met ons komt spelen ” gniffelt Steven tegen Louis.
“Straks komt Johan, en dan loopt hij vast heel boos weg!” voegt Paultje er nog aan toe.
Marjan begint te proesten van het lachen.
Niet veel later verschijnt Johan met een veelvuldig gebruikt vijfje onder zijn arm op het grasveld. Hij loopt naar het hek waar de vijf kleine kleutertjes op Johan én de voetbal wachten.
“Wat doe jij hier Louis?” vraagt Johan verbaasd.
“Ik mag meespelen van ‘hunnie’!” Ondertussen wijst Louis naar de andere vier voetballertjes op het hek.
“Jij had wel mogen meebeslissen, maar jij was er weer eens niet” blaast Paultje richting Johan om hem een stap voor te zijn.
“Maar ik moest mijn boterham met pindakaas nog opeten van mijn moeder. Eerder mocht ik niet weg,” antwoord Johan, – en likt ondertussen een restje pindakaas uit zijn mondhoeken vandaan.
“Nu Louis met ons gaat spelen, vind je het vast niet zo leuk meer om met ons te spelen toch Johan?” grinnikt Steven op sarcastische wijze. Edgar en Marjan stoten elkaar even aan. Marjan knijpt met duim en wijsvinger haar lippen bij elkaar. Toch ontspringt er een kleine proest uit haar lippen.
Steven springt van het hek, en wrijft over zijn billen. “Als je het nu niet meer zo leuk vind mag je heus wel weggaan hoor! Toch jongens? Toch?”
De resterende vier kleine voetballertjes knikken volmondig ja, waarvan Edgar op meest overtuigende wijze.
“Ik wil heus wel meespelen, maar ik vind het jammer dat jullie mij niet mee lieten beslissen. Als Louis het goed vindt dat ik het technische plan mag bepalen, wil ik graag meedoen! Maar ik krijg de indruk dat jullie liever niet meer willen dat ik met jullie meespeel.”
“Jij mag heus wel het technische plan bepalen Johan.” is Louitjes tweede antwoord.
Dit is een opmerking waar de vier kleine voetballertjes niet op zitten te wachten, daarom probeert Edgar nog wat roet in het eten te gooien.
“Jij discrimineert mij Johan. Ik krijg van jou altijd de zwarte Piet toebedeeld. En dat is echt heel vervelend als je daadwerkelijk zwart bent.”
“Steven, Edgar, Marjan en Paultje, het is mij allemaal heel duidelijk. Eerst proberen jullie mij weg te pesten met Louis, en nu dat niet lijkt te lukken deel ik plots zwarte Pieten uit. En het is nog geeneens December!”
Johan sluit de voetbal weer onder zijn arm, en keert de vijf kleutertjes de rug toe.
“Ga je mee naar het veld hiernaast Louis? Gaan we nieuwe vrienden zoeken. Want als wij de bal hebben, kunnen zij niet scoren!”