Tag archieven: controle

Ook de kleine broertjes stalken u.

DataDat de overheid in het geniep haar burgers volgt, daar hebben velen zich bij neergelegd omdat men er op vertrouwt dat in ons soort democratie altijd verantwoording moet worden afgelegd en het in belang van ons aller veiligheid zou zijn. Big Brother is de vijand niet, Big Brother moet de vijand juist buiten de deur houden.

Vroeger liep Big Brother nog wel eens tegen de lamp. Inflitraties in clubjes als de Rode Jeugd mislukten soms omdat men de dienstdoende Broer wist te ontmaskeren. Of Broer verzamelde informatie zonder dat de bevoegde minister er iets van wist. Bijvoorbeeld  bij Edwin de Roy van Zuydewijn, wiens staatsgevaarlijkheid niet verder ging dan dat hij in 2000 het liefje van Prinses Margarita  was.

Hoe soepeltjes gaat Grote Broer tegenwoordig te werk. De eerste de beste puber die twittert dat hij de school zal opblazen, wordt binnen 24 uur na zijn mededeling in de kraag gevat. Waar Broer vroeger weken werk en ontelbare reis- en verblijfdeclaraties meer voor nodig had,  is nu in een paar uur gepiept vanachter een paar computerschermen.

Hoe geheim het ook is, we leven in de wetenschap dat het gebeurt en dat er enige controlemechanismen op staan zoals de vaste Kamercommissie voor de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Maar Grote Broer is al lang niet meer alleen. Vele kleine broeders willen alles van ons weten. Grote Broer moet nog speciaal toestemming moet vragen aan officieren van justitie, de rechter of de minister om een telefoontap of inzage in computerdata te verkrijgen. De kleine broertjes hebben het veel handiger opgelost. We kopen hun mobiele apparatuur.

En dan weten ze wanneer we bellen, wie we bellen en waar we bellen. Op de meest moderne mobieltjes kun je ook internetten. De kleine broertjes houden ook dat in de gaten. Met elke toetsaanslag weten ze wat het op het web te zoeken hebt. Er gaan geruchten dat de AIVD aan minister Teeven heeft voorgesteld van staatswege gratis i-phones aan alle burgers te verstrekken. Natuurlijk voorzien van de geheime apps, waarmee de kleine broertjes te werk gaan.

Niet alleen kunnen we met  al dan niet geheime applicaties gevolgd worden, RIFD-chips in schoenen of kleding kunnen informatie doorgeven aan Twitter of Facebook.  Leuk als speeltje, maar het betekent dat het ook naar andere bestemmingen kan worden verzonden. Naar reclamebureaus die het hebben bedacht, bijvoorbeeld.

Zijn dit soort ontwikkelingen te tegen te houden? Waarschijnlijk niet. Bescherming tegen ongewenst gebruik van ons dataverkeer vraagt om een uiterst omvangrijke en complexe regelgeving en toezicht. Zadel daar de AIVD mee op en de dienst zal moeten worden uitgebreid (weg kleinere overheid) en de dienst heeft geen tijd meer voor echte staatsgevaarlijke elementen.

Toch zijn een paar maatregelen voldoende om dit uitgebreide gespioneer aan banden te leggen. Het moet bedrijven simpelweg verboden worden geheime apps in te bouwen. En dataverkeer mag niet langer dan een paar uur bewaard blijven en moet automatisch vernietigd worden. Als bij controle blijkt dat een bedrijf zich daar niet aan houdt, dan riskeert het torenhoge boetes of zelfs intrekking van vergunningen voor gebruik van datatcentra en satellietverkeer.

Dat zal er niet van komen, want voor Grote Broer is het veel goedkoper even bij kleine broer langs te gaan. De AIVD heeft al voorgesteld vrijelijk te willen neuzen in alle telefoon- en dataverkeer. Daar heeft de dienst alleen wat aan als bedrijven verplicht worden de data langere tijd te bewaren. Zijn wij dan allemaal bij voorbaat staatsgevaarlijk verdacht?

Die, deze of mevrouw Jansen.

Probleemjeugd Van Rotterdam tot Slochteren heeft, men moeite met crowd control, omdat het principe wordt gehuldigd dat een massa uit te onderscheiden individuen bestaat. Lastig voor een overheid die van de maatschappij een samenleving wil maken. In de benadering van die maatschappij worden soms merkwaardige keuzes gemaakt tussen “de samenleving’ enerzijds, en “die, deze of mevrouw Jansen’ anderzijds. Naamgeving heeft soms de kenmerken van etikettering. Dat kan per maatschappelijk onderwerp aardig verschillen.

Als je de naam niet kent, zeg je maar meneer. Met dat zinnetje, ben ik opgevoed. Mijn ouders vonden het niet gepast, anderen te benoemen als “die schele”, “die kale” of “die troela”. Meneer kon natuurlijk ook een mevrouw zijn en het stamt waarschijnlijk nog uit die tijd, dat je ook nu nog soms brieven ontvangt met de aanhef: “Geachte mijnheer/mevrouw”. De cynicus in onze familie, de grappige oom Gerard zaliger, placht daar altijd van te zeggen: “Als ze niet kunnen kiezen, moeten ze niet verwachten dat ik daar op reageer”.

De tijden zijn veranderd. Van overheden en bedrijven krijg je steeds vaker correspondentie, met in de aanhef jouw naam. Van de belastingdienst kan ik dat begrijpen. Ik ben al jaren bekend bij deze dienst. Van de Sponsor Bingo Loterij snap ik dat niet. Ik heb daar nooit aan meegedaan, wil daar ook niet aan meedoen en toch krijg ik soms een brief, die begint met “Geachte meneer Peter, u heeft 20.000 euro gewonnen”. Dat blijkt niet eens waar te zijn, blijkt bij nalezing van het episteltje.

De overheid moet toch eens voorzichtiger worden met het verstrekken van gegevens uit de gemeentelijke basisdadministratie. Niet alleen omdat ongewenste reclame vervelend is. Ook omdat bij een grote hoeveelheid opgeslagen gegevens, iets fout kan gaan als de overheid werk moet uit besteden aan een of ander bedrijf. Op zich is het al vreemd dat een overheid moet afslanken, maar het gevolg is dat het particulier bedrijfsleven kan worden uitgebreid. Ik heb me laten vertellen dat zulks goed is voor de economie.

De relatie tussen overheid en bedrijfsleven leidde tot een
gedenkwaardig moment in Slochteren. De gemeente wil dat de inwoners meedoen aan het Burgernet. Elke inwoner ontving een brief, met een persoonlijke aanhef. Het bedrijf dat de brieven mocht drukken, moet wel uit China komen. Chinezen maken, denk ik, hetzelfde onderscheid tussen Nederlanders, als Nederlanders tussen Chinezen maken. Elke Slochtenaar heette ineens ‘mevrouw Jansen’.
Volgens het telefoonboek zijn er zeker drie Jansens in Slochteren. Ik durf te wedden dat er onder de overige 15.566 inwoners, minstens één cynische oom zit, die zijn medewerking aan het Burgernet gaat weigeren.

De Rotterdamse deelgemeente
Charlois werd voor een ander foutje op de vingers getikt. Het schijnt zo te zijn dat heel Nederland soms akelig last heeft van “die jongeren”. In Charlois dacht men het probleem voortvarend aan te pakken, door er “deze jongeren” uit pakken. Dus registreerde men de jeugd onder etiketten als “die Antillianen” of “die Marokkanen”. De gemeente zegt dat dit heel goed werkt. Voor zover bekend heeft nog nooit een jongere een brief gekregen met de mededeling: ‘Geachte mevrouw Jansen, wilt u zich maandag melden bij het jongerenloket”.

Het CBP (College Bescherming Persoonsgegevens) denkt daar anders over. De gemeente heeft niet kunnen bewijzen dat deze aanpak werkt en moet deze registratie stoppen. De gemeente overweegt in beroep te gaan. Ook al hebben we het niet kunnen bewijzen,
het werkt wel, zegt de gemeente. Het is immers goed om een Antilliaanse coach af te sturen op een Antilliaanse probleemjongere. En op een lastig Marokkaantje moet je natuurlijk een Marokkaanse buurtvader afsturen.
Als je al in dat soort opvoedkundige termen denkt, zou het dan soms niet beter zijn een Marokkaanse buurtvader juist op een Antilliaans jongetje af te sturen? Beter is natuurlijk gewoon per problematisch kind de beste opvoeder te zoeken.

Maar het zou voor de overheid een stuk makkelijker worden jongeren in de maakbare samenleving op te laten klimmen, als we allemaal mevrouw Jansen zijn.

Fraude in Wymbritseradiel

Fraude in Wymbritseradiel De grote steden en met name het gebied tussen Amsterdam en Rotterdam, staat bekend als het wilde westen. Verloederde wijken, treiterjeugd, coffeeshops, onoplosbare files en je fiets is er geen moment veilig. Als ergens de normen en waarden wankelen dan is het wel in het grootse randstedelijke Sodom en Gomorra. Het zuigt aandacht. Zo sterk zelfs dat we niet in de gaten hebben hoe de traditionele nederlandse cultuur van rust en orde teloor gaat in streken waar stil leven ooit gemeengoed was. Wandaden tieren welig in Wymbritseradiel.

Deze Friese gemeente doet haar best mee te gaan in de vaart der volkeren. En de gemeente is dan ook niet van smetten vrij.
Dat moet de reden zijn geweest om een troepenmacht aan controlerende diensten op de been te zetten en een
massale controle uit te voeren. Politie Fryslan, het Korps landelijke politiediensten, de Belastingdienst, de Koninklijke Marechaussee en Inspectie Verkeer en Waterstaat werkten dinsdag eendrachtig samen om het tij te keren. Naar aanleiding van klachten en om te demonstreren dat men serieus werk maakt van klachten en aangiften.

Het resultaat was overdonderend. Loslopende jongeren werden gecontroleerd op spijbelgedrag. Na een telefoontje naar de scholen, bleek geen enkele jongere te spijbelen. Coffeeshops, escortbedrijven en bordelen werden bezocht. Geen enkele overtreding werd geconstateerd. Loos alarm dus?Helaas, het is erger dan je je voor kan stellen.

In Sneek werd een lokfiets geparkeerd die al binnen 4 minuten werd gestolen. De 15-jarige dader werd ingerekend en kon het loeder door zijn moeder worden afgehaald van het poitieburo. Bij een verkeerscontrole werden boetes uitgedeeld wegens losse autogordels en te donkere autoruiten. Een milieucontrole resulteerde in vijf waarschuwingen twee boetes. Verder werd er nog 310 euro aan openstaande boetes geïncasseerd.

Het is slechts een greep uit de resultaten. Maar maakt u zich niet ongerust. Men zit er in Wymbritseradiel bovenop.
Een boer die zondag dacht
het eerste kievitsei op zijn land gevonden te hebben, werd door de burgemeester gewezen op de regels die ter plaatse gelden. De boer had verzuimd een sms'je te sturen. Er kan niet worden gesjoemeld met kievitseieren.
Dinsdag vond de boer weer zo'n ei en nu hield de boer zich aan de meldregels. Deze tweede vondst staat nu te boek als het eerste officiële kievitsei in Wymbritseradiel.

Rust en orde zijn maakbaar, mits de regels worden gecontroleerd.
Waarmee Wymbritseradiel weer over kon gaan tot de orde van normen en waarden.

De interim manager

Interim-managerDe democratie is een bedrijf dat wordt gerund door interim-managers. De een zit er wat langer dan de ander, maar de periode dat een minister-president functioneel leiding geeft, is gemiddeld toch een stuk korter dan die van de directeur van een bedrijf of het hoofd ener school.
De regels van het democratisch bedrijf zijn nu eenmaal zo dat er weinig kans is dat een premier een 25-jarig jubileum zal meemaken.

Toen de democratie zich, na een droevig dieptepunt, in 1945 heroprichtte, hebben 15 premiers leiding gegeven aan de democratie. Ruud Lubbers heeft dat, met bijna 12 jaar, het langst volghouden. Willem Drees scoorde zo'n 10, 5 jaren. De rest zat er beduidend korter. Balkenende, nu bijna 6 jaar aan het managen, doet vreselijk zijn best, maar heeft de 8 jaar van Wim Kok nog niet in zicht. Zeven premiers hebben niet langer dan 2 jaar gefunctioneerd.

In de laatste 62,5 jaar hebben christelijke premiers 62 procent van de tijd de toko gerund. De socialistische managers mochten slechts 12,5 procent van die tijd het bedrijf leiden en de liberalen tellen eigenlijk niet mee (1 procent van de tijd).
Ziet iemand het verband tussen deze cijfers en het huidige bedrijfsresultaat?

Interim-managers dus. Meer zijn de mp's niet. Presteren ze evengoed als de interim-managers in het bedrijfsleven?
Kijkend naar een onderzoekje van het Nyenrode Instituut, zie je
opvallende overeenkomsten. De meeste (87 procent) interims menen geslaagde presaties geleverd te hebben, Hun opdrachtgevers denken daar iets anders over: 57 procent vindt dat de interim-manager het werk goed heeft gedaan.
Dat lijkt een beetje op het democratisch bedrijf. Balkenende vindt dat-ie het best goed doet. Zijn opdrachtgever, wij dus, hebben daar op dit moment een
stuk minder vertrouwen in.

Lees je het bericht van Nyenrode er verder op na, dan wordt duidelijk waar dat aan kan liggen: “Het beeld dat interim-managers van hun werk hebben, verschilt van dat van de opdrachtgevers”.
Die indruk had ik ook al. Mooi voorbeeldje is natuurlijk onze privacy. Die willen wij, de opdrachtgevers, graag in alle vrijheid beleven. De interim-manager en zijn team bedreigen echter met een scala aan maatregelen echter onze privacy.
Ander voorbeeldje: de kinderopvang is een succes. Toch gaat nu het mes er in.

Een hoogleraar van Nyenrode denkt dat het succes van interim-managers ook wordt beperkt, omdat de opdrachtgevers teveel denken in termen van stabiliteit, controle en maakbaarheid.
Nou, dat heeft de huidige interim goed begrepen. Zijn beleid is op niets anders gericht. Waarom de opdrachtgevers dan toch weinig vertrouwen hebben is een raadsel. Wil de burger dan geen stabiliteit, conrole en maakbaarheid?
Of zit er een verschil in wat de interim-manager zegt na te streven en de behaalde resultaten?
U mag het zeggen.

Controle in de polder.

De Controle: Goedemiddag, de Rookpolitie. Mogen wij eens even weten wat die asbakken op de tafels doen?
De horeca-baas: Ah, nou, ze passen mooi bij de wierookpotjes op de bar daar.
De Controle: Wat zegt u? Wie rookt daar dan?
De horeca-baas: Huh???
De Controle: U heeft nog tot 1 juli 2008 om ze weg te halen.

Leefstijl

De Controle: Goeiemogge, de Leefstijlpolitie! Mogen we even binnenkomen?
De argeloze burger: Tuurlijk, kom erin. Ga zitten. Wat kan ik u aanbieden? Koffie met een tompouce? Of liever een biertje met wat chips? En neem gerust een sigaar uit die doos daar.
De Controle: Gezellig! En neemt u dan zelf ook wat?De argeloze burger: Zeker wel! Ik heb altijd wat in huis. Je weet nooit wie er zomaar langs kan komen. De Controle: Dat is dan het bezit van vet, alcohol en rookwaren. Uw ziektekostenpremie zal omhoog gaan.

Voedsel aan gieren

De Controle: Hallo, hallo! Hier spreekt de Gierpolitie.
De vogelliefhebbers: Ja, haha. Grijpstra en De Gier zullen ze bedoelen!
De Controle: Verlaat u onmiddelijk het terrein met medeneming van het slachtafval!
De vogelliefhebbbers: En als we dat niet doen?
De Controle: Dan wordt u met de gierwagen afgevoerd naar de schandpaal!

Namaakartikelen

De Controle: Halt! Wij zijn van de Neppolitie. Maakt u uw koffer eens open?
De vakantieganger: Ja zeg, ik laat me niet neppen door mensen die zich voordoen als politie. De kranten hebben daar nog zo voor gewaarschuwd.
De Controle: Wij zijn het enige door de overheid gelegitimeerde nep!