Kabinet verzuimt plicht alweer?

Kabinet verzuimt plicht alweer? Herinnert u zich deze nog? Vorig jaar maart boden de ministers Klink en Donner de kabinetiële excuses aan, nadat ze door de 1e Kamer waren betrapt op plichtsverzuim.
De regering had een verdrag betreffende sociale zekerheid opgezegd, zonder dat de 1e Kamer gelegenheid had gekregen de zaak te behandelen en goed te keuren.

Afijn, Donner en Klink mochten verantwoording afleggen en bogen diep. Ze beloofden dat zulks nooit meer zou voorkomen. Sterker nog: ze garandeerden dat niet alleen zij die fout nog eens zouden begaan, nee, alle leden van het kabinet zouden zich voortaan netjes aan de geldende procedures houden.

En toen werd het september 2009. De 1e Kamer stuurt een brief op hoge poten naar Hirsch Ballin. De strekking: hoe is het toch mogelijk dat “een koninkrijk bindende ontwerpverordening waarop instemmingsrecht rustte van de Eerste Kamer”, door de regering is goedgekeurd in de Europese Raad voor Economische en Financiële Zaken?
Het ging hier om een besluit waarin de onderhandelingsprocedures werden vastgesteld met betrekking tot huwelijkszaken en onderhoudsverplichtingen (hier te lezen in een Kamerverslag).

Minister Hirsch Ballin antwoordde een week later: “Ik betreur dat door miscommunicatie binnen mijn departement, (…) afbreuk is gedaan aan de staatsrechtelijke rol van uw Kamer bij de totstandkoming van Europese regelgeving. Hiervoor bied ik u mijn excuses aan. Ik zal voorzieningen treffen om te voorkomen dat een dergelijk voorval nogmaals zal plaatsvinden”.

Maar dat was toch al een jaar eerder gegarandeerd door Klink en Donner? Ach, waar gewerkt wordt, en de regering werkt keihard, daar kan wel eens wat fout gaan.
En jawel, driemaal is scheepsrecht, dat is met glans gelukt. Nu is er weer een brief van de 1e Kamer en weer mag Hirsch Ballin uitleggen waarom “zonder de wettelijk vereiste instemming van de Eerste Kamer akkoord is gegaan met een tweetal ontwerpbesluiten tijdens een vergadering van de Raad van Ministers van de EU”.

Deze keer vraagt de 1e Kamer wel wat meer dan excuses en loze beloften. Mij lijkt die vraag overbodig. Het omzeilen of negeren van het parlement is een traditie geworden. Het kabinet heeft er een gewoonterecht van gemaakt en is er tot nu toe mee weggekomen. Alleen al in voornoemde gevallen heeft de regering onomstotelijk bewezen niet van haar fouten te kunnen leren, laat staan herhaling te voorkomen.

Drie maal plichtsverzuim? Ik weet niet wat uw ervaring daarmee is, maar in de dagelijkse praktijk van burgers betekent het een fikse boete of ontslag uit welke functie dan ook.
Een boete is niet toepasselijk. Aan wie moet het kabinet die betalen? Het lijkt logisch dat het kabinet deze keer geen excuses als antwoord geeft, maar haar ontslag aanbiedt. Of ziet u dat anders?

Geef een reactie

Drijfzand van het Jaar.

Drijfzand van het Jaar Ha! We kunnen de donkere dagen voor Kerst een stuk zonniger tegemoet zien. Het dreigingsniveau voor Nederland is verlaagd van substantieel naar beperkt, melden ministers Hirsch Ballin en Ter Horst.
De Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding (NCTb) heeft een rapportje afgeleverd, waarin staat dat het met de terreurdreiging nu wel meevalt.

Mocht u onder de kerstboom een onbekend pakje aantreffen, dan niet meteen 112 bellen. De enige dreiging waar nu nog aan wordt gewerkt is de jaarwisseling. Dat gaat een massaal feest worden en daar hebben we slechte ervaringen mee. Dus krijgt de plaatselijke politie dit keer wel hulptroepen aangeboden.

Daarmee hebben we alle dreiging wel gehad? Een rondgang in het Nederlandse poldernieuws leert anders. Alleen vandaag al wordt de ene dreiging na de andere gemeld.
Staatssecretaris van justitie dreigt met actie tegen de Orde van Advocaten als hun broeders blijven zitten op het moment dat de rechter de zaal instapt.
De Europese campagne schoolfruit dreigt in Nederland te mislukken.
In Noord Holland meldt de Milieufederatie dat het platteland dreigt te verrommelen. Sterker nog: verstening van het platteland dreigt.
En uit Den Haag komt het alarmerende bericht dat leegloop dreigt bij ADO.

Dat is dan alleen nog maar de dreiging van vandaag. Het hele jaar rinkelden de alarmbellen. Vier dagen geleden: een geloofsbelijdenis van protestantse kerken dreigt een last voor orthodoxen te worden. Net toen een dag ervoor gemeld werd dat een botsing dreigt tussen gemeenten en staatssecretaris Albayrak, over de noodopvang voor uitgeprocedeerde asielzoekers.
Op 7 december trok minister Cramer aan de noodklok omdat een tekort aan koelmiddel dreigt, waardoor bedrijfsprocessen op rampen kunnen uitdraaien.
November: Diezelfde minister dreigt provincies en gemeenten aan te pakken over de onveilige opslag van brandgevaarlijke stoffen.

September: Hirsch Ballin stelt ferm dat door de economische crisis de criminaliteit dreigt toe te nemen. Zijn collega Rouvoet dreigt Amsterdam en Rotterdam onder curatele te zetten, als ze hun jeugdzorg niet een beetje op orde maken.Verder werd de polder bedreigd uit het buitenland. De Vlaamse premier dreigde met acties als het slootje bij Terneuzen niet fiks wordt uitgebaggerd.

In juni meer buitenlandse dreiging. China dreigde met beschadiging van de relaties met ons, als de Daila Lama werd toegelaten.
In mei uitte staatsboekhouder Bos een van zijn vele bedreigingen richting de financiële sector.

Het bedreigingsniveau is dus nog steeds erg hoog. En dan moeten over tot Code Beperkt, omdat alleen een vermoedelijk religieus clubje zich beperkt heeft tot een schertsvertoning bij de Ikea in Amsterdam?
Hoewel, daar hebben we nog dagen plezier van gehad in het nieuws en in de discussie op weblogs.

Misschien kunnen we de zogenaamde aanslag op de Ikea bombarderen tot De Dreiging van 2009? Of heeft u ander kandidaten? Nomineer hier de grootste, of de leukste, of de flauwste dreiging van dit jaar. Over een paar dagen volgt de stemronde en kun je mee bepalen welke dreiging de Drijfzand van het Jaar-award mag krijgen. Want er kwamen nogal wat dreigingen voorbij die op drijfzand lijken gebaseerd.

Geef een reactie

Minder draaideurcriminelen

Minder draaideurcriminelen Trots kondigt minister Hirsch Ballin aan dat ex-gevangenen na hun straf minder in herhaling vallen. Het aantal recidivisten is tussen 2004 en 2006 met 5 procent gedaald.
Daarmee zijn we er nog niet, meent de minister, maar duidelijk is dat de persoonsgerichte aanpak werkt. Een aanpak waarbij straf wordt gecombineerd met andere maatregelen, gericht op voorkomen van herhaling.

Nu is er niet zo gek veel bekend over de loopbaanontwikkeling van het boevenpad. De onderzoeken die er zijn leggen tal van relaties tussen de criminele carrière en factoren als opvoeding, scholing, soorten straf, herkomst en leeftijd. Elke afzonderlijke factor lijkt altijd wel enige invloed te hebben op hoe lang iemand werkzaam blijft in de illegale sector en hoe succesvol hij of zij daarmee is.

Een persoonsgerichte aanpak kan herhaling voorkomen als met “straf op maat” rekening wordt gehouden met de diverse factoren. De 5 procent die Hirsch Ballin noemt, lijkt me echter iets te weinig om met zekerheid te kunnen stellen dat dit de doorbraak is bij het terugdringen van recidive. Ik hoop van harte dat Hirsch Ballin gelijk heeft, want alleen een strafgerichte aanpak is naar mijn mening niet de manier om boeven op andere carrièrekansen te wijzen.

Twee factoren zouden wel eens kunnen bijdragen aan die 5 procent daling. Om te beginnen is de totale criminaliteit de laatste jaren gedaald. Dat verschilt overigens per soort misdrijf. Het aantal vermogensdelicten (bijv. diefstal), verkeersdelicten (bijv. doorrijden na ongeval) is de laatste vijf jaar gedaald Geweldsdelicten en vernielingen zijn echter toegenomen. Alle overige delicten zijn tussen 2004 en 2006 verminderd, hoewel ze relatief vaker voorkomen dan in 2002.

Een andere factor is de leeftijd. Werken jonge boeven door tot ver na hun 67e? In het algemeen geldt dat de meeste delinquenten en na hun 45e wel voor gezien houden. De meeste misdrijven worden gepleegd door 12 tot 45-jarigen. Het aantal recidivisten is echter in de categorie meerplegers de laatste jaren gestegen. Alleen bij echte diehards, de veelplegers, zie je dat het percentage afneemt. Behalve bij 45-plussers. Daar is een lichte stijging te zien (zie deze CBS-statistieken).

Het is dus nog te vroeg gejuicht. De lichte stijging onder 45-plussers kan misschien worden verklaard door de vergrijzing. Het Openbaar Ministerie wees eerder al op een toename van bejaarde boeven. Hun aandeel in de criminaliteit blijft nog beperkt, maar toch maakt men zich wat zorgen. Ook al blijkt dat de toename wordt beïnvloed door leeftijdgerelateerde delicten. Er wordt vaker doorgereden na een ongeval door 80-plussers.

Nu zullen die niet zo vaak in herhaling vallen, omdat het rijbewijs wordt ingetrokken. Dat is natuurlijk ook een persoonsgerichte aanpak.
Verkeersdelicten zijn nou net de enige categorie waar 45-plussers al jaren hoger scoren dan de jongeren. Bij alle andere delicten blijven de ouderen achter. Mogen we daaruit concluderen dat die 5 procent minder recidivisten ook wel eens gerelateerd zou kunnen zijn aan de vergrijzing?

Geef een reactie

Een sterke overheid.

Een sterke overheid De afslanking van de overheid is een stapje verder. Het ministerie van Economische Zaken heeft een nieuwe Taskforce ingesteld. Voor zover ik het kon vinden, is dat de 23e taskforce die de overheid versterkt.

De overheid wordt soms slapheid verweten. Maar zou u met slechts 13 ministeries en 120 duizend rijksambtenaren de berg aan problemen kunnen wegwerken? Natuurlijk hebt u daar als betrokken burger wel ideetjes over, maar wees gerust. De overheid laat zich bijstaan door zeker 47 adviserende clubjes. Adviesraden, commissies en overleg organen.

Nu bent u niet alleen een betrokken burger, u bent ook een ongeduldige burger. De problemen moeten liefst gisteren zijn opgelost. Dat gaat natuurlijk niet van vandaag op morgen. Geen nood, want daar zijn de taskforces. Die moeten een plannetje bedenken hoe oplossingen snel in de samenleving gezet kunnen worden.

En de afslanking van de overheid dan, zult u mopperen. Ja zeg, wat wilt u nou? Vele handen maken licht werk, moet u maar denken.
Want u bent niet alleen een betrokken en ongeduldige burger, maar vooral een lastige burger. U ziet het allemaal veel te donker in. Daar is een gemiddelde overheid niet tegen opgewassen. Dus stelt ze een Taskforce Verlichting in.

Dat is natuurlijk lang niet genoeg om uw inzichten te verbreden, dus maakt de overheid zich nog een stukje sterker met de zojuist geïnstalleerde Taskforce Breedband. Zodat u vlot de hele wereld af kan struinen en uw kennis van zaken kan uitbreiden.

Werkt u nou eens een beetje mee, ja? De overheid kan niet altijd en overal een taskforce op af sturen, want dan gaat u klagen over wat dat allemaal al zo kost. Dan ziet Balkenende zich gedwongen weer te klagen over de zeurende burger. Waarop jan en alleman gaat roepen dat de kloof tussen overheid en “de mensen” weer groter wordt.

De burger en de overheid moeten misschien eens in huwelijkstherapie. Hoe dat in zijn werk moet gaan? Geen idee. Kan de overheid daarvoor een Taskforce Peper en Zout instellen? Het peper en zoutstelletje is immers een traditioneel kadootje dat een gelukkig huwelijk symboliseert?

Geef een reactie

Het jaar is vroeg ten einde.

Het jaar is vroeg ten einde Dat december een soort komkommertijd kent, kon u hier al lezen. Tenzij er nog voor de jaarwisseling een Elfstedentocht zal plaatsvinden, valt er weinig opzienbarend nieuws te verwachten. Dat denken ook de vele bestuurders, voorzitters, directeuren, chefs en een ieder die aan elke soort van leiding zit.
Loodgieters natuurlijk uitgesloten.

De eindejaarstoespraken beginnen los te barsten. Vandaag deed de scheidende voorzitter van de verenigde supermarkten zijn best 2009 af te ronden.
“Dames en heren, wij hebben in tegenstelling tot veel andere branches onze omzetten in het afgelopen jaar toch nog zien stijgen. Bij de aanpak van overgewicht nemen we als branche onze verantwoordelijkheid. We zijn gewend aan een consument die zich in de supermarkt laat verleiden door lekkere, bijzondere producten voor de Kerst. Dat is ons belang, wij en onze leden hebben ook kinderen en kleinkinderen. Ik dank u voor uw aandacht”.

Zo iets. Op 18 december gooit de Wageningse gemeenteraad 2009 op slot met een eindejaarstoespraak door de nestor van de raad. Wordt een lange avond daar, want de toespraak staat pas als punt 19 op de agenda.
Ach, waarom ook niet? Tijdsbegrippen als uren, dagen, maanden, enzovoorts hebben we zelf bedacht. Vreemd genoeg laten velen zich er vervolgens door leiden, in plaats van de tijd zelf te sturen.
Hulde dus aan de sprekers die de komende dagen al een eind maken aan 2009.

Om te voorkomen dat dit weblog nu alweer achterloopt, vandaag de eindejaarstoespraak. Niet dat morgen dan 2010 hier al begint. Nee, we hebben het dan alvast gehad en kunnen over tot de orde van de laatste decemberdagen.

Sprekerd:
“Beste mensen, dames ook, het was een veel bewogen jaar. Helaas zijn we er niet achter gekomen, wie er met zijn poten aan het jaar heeft gezeten om het kreng in beweging te krijgen. U had natuurlijk, met mij, heel andere verwachtingen. Een mooi, rustig jaartje waarin u op alle gemak uw eigen leuke, fijne dingetjes wilde doen.

Welnu, die verwachting is ruw verstoord door iemand, of wellicht door hele volkstammen, die daar anders over dachten. Zo waren er nogal wat lieden die allerlei zaken naar het volgende jaar doorschoven, en na de jaren daarna. Heb je alles lekker op een rij, gaan ze schuiven! De hele inrichting naar de ratsmodee. En wij maar onze plaats daarin zien te vinden.

Dat was een hele opgave. Zelf je positie bepalen, was er dit jaar absoluut niet bij. Er ging geen maand voorbij of u werd voorgehouden wat u moest zijn. In januari werd u geacht blauw van somberheid te zijn.
In februari moest u nog somberder zijn. Over iets waarover u geen ene moer hebt te zeggen! De economie. U mag dan de belangrijkste factor zijn, want zijn er geen klanten, dan valt er niks te verkopen, maar u wordt wel geacht in alle treurnis het radertje in de mallemolen te zijn.

Dat heeft de sfeer van de rest van het jaar bepaald. U laat zich een fikse depressie aansmeren en daar zitten we nu. Het gaat de komende dagen kouder worden en ik durf te voorspellen dat u uw gevoelstemperatuur uit de kranten moet halen. Wedden dat die lager ligt, dan de thermometer aanwijst?

En als dan Hare Majesteit met kerst, namens de minister-president, nog even in één zin de troonrede samenvat, zult u horen dat de economie weer warm begint te draaien, maar dat u toch even de tanden op mekaar moet houden, want het kabinet gaat het een en ander bevriezen.
Alsof het niet mooi genoeg is geweest dit jaar, krijgt u nu al te horen hoe somber u volgend jaar zal moeten zijn. Met epidemische gevolgen, waar twee prikken niet genoeg voor zijn.

Dames en heren. Ik zie onder de aanwezigen hier en daar verbaasde blikken. Daarom rond ik af met een vraag, die onder sommigen van u nu prangt: hebben en we dit jaar dan niet gelachen?
Ongetwijfeld. En een goede remedie tegen de somberheid die u wordt opgedrongen. Ik verlaat het spreekgestoelte om u de ruimte te geven op te biechten waarover u dit jaar het hardst hebt gelachen.
Dank u voor uw aandacht, het woord is aan u”.

Geef een reactie

Beste politicus aller Balkenende tijden

Beste politicus aller Balkenende tijden Als twee honden vechten om een been, loopt de derde er mee heen. Een oud spreekwoord, dat wil zeggen dat bij competities de grootste kemphanen de grootste verliezers kunnen zijn. Nu is het niet helemaal van toepassing op de verkiezing van de beste politicus van het jaar, maar het scheelt niet veel.

Het programma EenVandaag maakte bekend dat in de categorie Beste Politicus van het Jaar, Alexander Pechtold als eerste is geëindigd. De tweede plaats is voor Geert Wilders en Wouter Bos mocht op de 3 van het erepodium plaatsnemen.

Maar er was nog een categorie. Die van Slechtste Politicus van het Jaar. En verrek, daar staat Geert Wilders op één. Hier is Jan-Peter Balkenende de tweede en op drrrrie…. Alweer Wouter Bos!
Nou, daar mag-ie blij mee zijn. Het was tenslotte een zwaar jaar voor de staatsboekhouder, maar blijkbaar vindt het EenVandaag-publiek dat hij de crisis best wel aardig heeft aangepakt. Ik zou er niet zo blij mee zijn. Want een 3e plaats als beste politicus wil toch zeggen dat de complimenten matig zijn. Die kan hij dan in ontvangst nemen met de spreekwoordelijke grijns die een boer met een fikse kaakontsteking trekt.

Nu het kabinet Balkenende op de helft van haar bestaan zit en het tijdperk van, is het misschien aardig om eens te kijken wie de beste en slechtste politici aller-balkenende tijden waren. (Helaas geen cijfers uit 2002 en 2003).
Ik heb de politici die bij de beste drie eindigden 3 punten voor de 1e plaats geven, 2 voor de 2e, 1 voor de 3e en 0 punten als men er niet bij zit. Hetzelfde toegepast bij de top-drie slechtste politici. Van de score voor beste politicus wordt de score voor slechtste afgetrokken, even de uitkomst van hoog naar laag sorteren en dan krijgen we……

De beste politicus aller-balkenende tijden!
Op1: Jan Marijnissen. Wordt het tijd dat de man terugkeert op het Binnenhof?
Op 2: Alexander Pechtold. De belofte voor de eerstvolgende Kamerverkiezingen.
Op de 3e plaats is het dringen: Bos, Rouvoet en Verdonk. Ik vrees dat het Bos niet zal lukken zich ooit uit dat peloton te wringen en op kop te komen.
Op 4: Wilders. Lijkt eeuwige tweede in de beste categorie te worden, gekoppeld aan een eeuwig eerste in de slechtste categorie. Hij deelt de 4e plaats met Vogelaar. Ironie of niet?
Op 5: Donner.
Tenslotte op 6, ofwel de aller-slechtste van de aller-balkenende tijden: de 1e minister hemzelve!!!
(Voor het overzicht zie deze excelsheet).

Gruwelijk, hartverscheurend. Na 7 jaren de belangrijkste man, op Beatrix na, en dan nog zo verguisd worden door je onderdanen. Waar heeft-ie dat aan verdiend?

Geef een reactie

Driftige eilanden.

Magritte Le Chateau des Pyrenees Zoals het hartje zomer komkommertijd is, zo breekt in december, als de sint goed en wel is vertrokken, de tijd van de Iles flottantes aan. Drijvende eilanden dus. Het gaat nergens anders meer over. Wereldwijd slaan eilanden op drift.

Daar is de drijvende ijslomp, die op weg is naar Australië. Nu nog een reuze berg, straks waarschijnlijk een van de vele drijvende ijsbergjes die op het zuidelijk halfrond ronddobberen. Niets bijzonders dus. Maar er moet toch iets in het nieuws staan. Dat Rottumerplaat al jaren op zijn dooie gemak oostwaarts wandelt, schrijft toch ook niemand over?

De ijzige eilanden bij Australië en onze eigen waddenogen (Rottumer en Schiermonnik) doen hun dagelijkse gymnastiek. Dat is blijkbaar teveel gevraagd van die verwende krengen in Dubai. Superrijk maakt superlui? De Palmeilanden dreigen te zinken. Ze geven er de brui aan.

Drijvende, wandelende en zinkende eilanden. Gaan we nog echt nieuws krijgen? Het zou leuk zijn als er eens een eiland voorbij kwam vliegen. Maar tot nu toe is dat fictie. Het vliegende eiland Laputa, uit Gulliver’s Travels. Of het is kunst, Van M.C. Escher bijvoorbeeld, of van de tekenaar Robert McCall, die het futuristische vliegend eiland tekende uit de film 2001: A Space Odyssey.
Allemaal geïnspireerd op de Toren van Babel (lees meer hierover in het weblog van Le Monde, wel je franse woordenboek erbij).

Overigens hadden de sjeiks in Dubai wel interesse voor een eiland dat nog niet bestaat. We zouden toch een tulp voor de kust krijgen? Gauw dat ding maken en liefst zo mobiel mogelijk. Drijven over zee, wandelen over land en als die sjeiks haast krijgen, omdat ze hun palm kwijtraken, moet de tulp razendsnel naar Dubai kunnen vliegen.

Dat zullen we dit jaar niet meer in het nieuws krijgen. Nee, eerst nog rap wat moties over de BES-eilanden er doorjagen. Een Waddenprobleempje doorschuiven naar volgend jaar. Want het is de hoogste tijd voor de Iles Flottantes. Wat nieuws betreft kunnen we de rest van de maand wel, overslaan.
Of heb ik belangrijk eilandennieuws over het hoofd gezien?

Geef een reactie

12.000 belhamels in databank.

12.000 belhamels in databank Met behulp van een WOB-verzoek (Wet Openbaarheid Bestuur) heeft Defence for Children antwoord gekregen op de vraag hoeveel boefjes in de DNA-databank van het Forensisch Instituut voorkomen. Maar liefst 12 duizend, kopten diverse kranten.

Het zijn er 11.693 om precies te zijn. Twee keer zoveel als in 2008. Op het totaal aantal DNA-profielen dat het Forensisch Instituut per november dit jaar in beheer heeft (90 duizend) is dat zo’n 13 procent.
Nu mogen er alleen DNA-profielen opgeslagen worden van kinderen die 12 jaar of ouder zijn. Op de totale bevolking is het aandeel 12 tot 20-jarigen 11 procent.

De 90 duizend DNA-profielen die nu zijn opgeslagen is gerelateerd aan 0,5% van de totale bevolking. De profielen van de jeugdige boefjes betreffen 0,7% van alle 12 tot 20-jarigen, of 0,1% van de totale bevolking.

Waar maakt Defence for Children zich druk over, vraag je je af, na dit gegoochel met cijfers. Het is natuurlijk vreselijk stout wat de jeugd van tegenwoordig uitvreet, maar het gaat om een relatief te verwaarlozen groep.
Nu kan verwaarlozing tot criminaliteit leiden. Dus een beetje extra aandacht kan geen kwaad. Zeker als je in aanmerking neemt dat die DNA-profielen voor vergrijpen waar een straf van minder dan 6 jaar voor staat, tot 20 jaar bewaard mogen blijven. voor zwaardere delicten geldt een bewaartermijn van 30 jaar.

Dat betekent: eens een boefje, een kans op 20 jaar een boefje. Stel een jongere heeft van een eerste veroordeling de les wel geleerd en heeft zich tot het brave burgerschap bekeerd, dan bestaat er 20 jaar lang een risico opnieuw met de politie in aanraking te komen, alleen al omdat hij een ijsje heeft genuttigd in de zaak van een overvallen ijscoboer. Een onwerkelijk risico? Ja, alleen als er geen ijscomannen worden overvallen.

Diverse deskundigen hebben er al op gewezen dat de kans op fouten bij de opsporing groter wordt, naar mate de berg opgeslagen DNA-profielen en DNA-sporen groeit. Voor de jonge crimineeltjes is het risico toch beperkt.
Het Forensisch Instituut doet ook melding van het verzoek van Defence for Children en stelt dat jeugdig DNA wordt vernietigd als de delinquenten meerderjarig worden. Van de 11.693 profielen zijn er om die reden nu nog maar 4808 over.

De conclusie dat er dus 6885 profielen zijn vernietigd, is voor rekening van uw redacteur hier. Want dat staat niet letterlijk in het bericht van het Forensisch Instituut. Maar laat ik het instituut het voordeel van de twijfel geven. Hetgeen je met belhameltjes nooooit moet doen, natuurlijk.
Nu eerst maar eens uitzoeken of de groeiende berg jeugdig DNA te maken heeft met het gegeven dat bij steeds lichtere vergrijpen, ook DNA wordt afgenomen. Dat is de stelling van Defence for Children: “Het gaat bij deze registraties ook om relatief kleine vergrijpen zoals het beschadigen van een lantaarnpaal of het stelen van een telefoon. Veelal is door de rechter een taakstraf opgelegd die ten tijde van de DNA-afname al succesvol is afgerond”.

De PvdA heeft er vandaag wat kamervragen over gesteld (op dit moment nog niet op internet beschikbaar). Eens kijken of die de waarheid kunnen opsporen.
Ondertussen een afsluitende vraag: Moet er geen DNA worden afgenomen bij lichte vergrijpen? En als dat wel zou moeten, hoort het DNA vernietigd te worden na het voldaan van de opgelegde straf?

Geef een reactie

Hoge cijfers, beste resultaten?

Hoge cijfers, beste resultaten? Geen idee of het CBS de meeste cijfers produceert, de statistiekenboer levert wel opmerkelijke prestaties. Wat denkt u bij deze mededeling? “Hoe hoger het cijfer op het eindexamen van het voortgezet onderwijs, hoe sneller studenten afstuderen in het hoger onderwijs“.

Het CBS heeft weten uit te vlooien dat wie het voortgezet onderwijs verlaat met een gemiddelde 6 of lager, langer over hbo- of universitaire studie doet, dan de jongelui die met een 7 of hoger verder studeren. Van de scholieren die met een dikke voldoende het HBO binnentraden, studeerde 70% binnen 5 jaar af. Van diegenen die met een 6 of lager de stap aandurfden, haalde 50% binnen 5 jaar de eindstreep van het HBO. Hier een samenvatting van de CBS-cijfers.

Gemiddeld Studie afgerond binnen 5 jaar
vo-cijfer HBO Wo
6 of lager 50% 40%
6 – 7 60% 50%
7 of hoger 70% 60%

Het lijkt mij geen vermeldingwaardige conclusie. Wie met betere cijfers van de middelbare school komt, heeft met doorzettingsvermogen of talent, of beide, een mooi rapport voor elkaar gekregen. Voor wie met een gemiddelde 6 of lager de school verlaat, geldt natuurlijk het tegenovergestelde. Of heeft gewoon pech gehad? Dat zou kunnen gezien het gegeven dat 50% het op het HBO dus wel haalt binnen 5 jaar. En toch ook nog een fraaie 40% die het op de universiteit weet te redden.

Zo zijn er nog wel wat vragen. Hoe kan het dan scholieren met een 6 of lager, worden toegelaten tot het hoger onderwijs. Het “of lager” kan niet anders dan een onvoldoende betekenen en bij mijn weten ben je dan gezakt. Nemen HBO en WO tegenwoordig ook gesjeesde middelbare scholieren aan? Dan is het zelfs briljant, dat daarvan 50 en 40 procent binnen 5 jaar weet af te studeren.

Nog een vraagje: hoe is het verschil in de resultaten tussen HBO en WO te verklaren? Zijn HBO-studies zoveel makkelijker dat er, ongeacht het middelbare schoolcijfer, zo’n 10% meer afstudeert dan in het wetenschappelijk onderwijs? Of zijn hangen HBO’ers minder in de kroeg, dan de studenten op universiteiten, bekend van het rijke corpsleven?

Ach, misschien begrijp ik te weinig van de opzienbarende rekenkunde van het CBS. Had ik in mijn jonge jaren maar meer rekenles gehad op de Pabo. Die ik overigens, met een gemiddeld Havo-cijfer van 6,5 toch mooi in precies 3 jaar heb gehaald.

Geef een reactie

Zorg betreden op eigen risico

Zorg betreden op eigen risico Wat de regering ook doet, de zorgt is duur, blijft duur en wordt nog duurder. Het kabinet wilde graag weten of de bestaande regelgeving al besparende vruchten afwerpt, maar daar is het nog te vroeg voor. De evaluaties over de Zorgverzekeringswet (Zbw), Wet op de zorgtoeslag (Wzt) en de Wet marktordening gezondheidszorg (Wmg) zijn binnen en worden naar de 2e Kamer gestuurd.

Mooi op tijd, want het kabinet moet zware knopen doorhakken over bezuinigingen in de zorg. En “als je als gevolg van de economische crisis zoveel moet bezuinigen, kun je niet langer om taboes heen”, zegt Dik Hermans, bestuursvoorzitter van het College voor zorgverzekeringen (CVZ) in een interview met het dagblad Trouw.
De bekende “taboes” passeren de revue: ongezond levende mensen niet verzekeren, de oudste burgers niet te lang doorbehandelen bij dure ziektes, kostbare merkmedicijnen vervangen door goedkopere en onderscheid maken tussen kwaaltjes en ongemakken.

Maar de CVZ-voorzitter constateert ook overbodige onderzoeken. Bijvoorbeeld: iemand denkt kanker te hebben. Moet je een geruststellend onderzoek nog langer financieren, vraagt heer Hermans zich af. Hij haalt een oncoloog aan, die beweert dat 70% van het onderzoek overbodig zou zijn.
De bange burger gelooft de specialist niet op zijn mooie ogen en wil bewijs zien? Ik waag dat te betwijfelen. Eerder zal een arts alle risico’s willen uitsluiten en daarom bij kanker en hart- en vaatziektes voor alle zekerheid toch wat onderzoekjes laten doen.

Het komt er op neer de Zorgverzekeringswet uit te kleden en de toepassing ervan te beperken. De wet beoogt een voor iedereen toegankelijke, kwalitatief goede zorg. Hoewel in de evaluatie wordt gesteld dat de 2 tot 3 jaar dat de wet in werking is, tekort is voor een goede beoordeling, zijn er wel al wat zaken aan te wijzen, die niet tot kostenverlaging hebben geleid.
Zo leidde de invoering van een basispakket voor iedereen tot toename van het solidariteitsprincipe, maar de verplichtende werking leidde ook tot wanbetalers. De onderzoekers adviseren de nominale premie te verlagen, om dat solidariteitsprincipe overeind te houden. Een voor iedereen betaalbare verzekering.

Het kabinet volgt dat advies niet op, want “er is juist voor deze nominale premie gekozen, zodat iedereen zich realiseert dat zorg niet gratis is”. Bovendien is er de zorgtoeslag om de lagere inkomens tegemoet te komen. En het afgelopen jaar heeft het kabinet wat maatregelen bedacht om de wanbetalers aan te pakken.
Die zorgtoeslag en maatregelen tegen wanbetalers kosten natuurlijk geld. Helaas is nergens een goede berekening te vinden waaruit te halen valt wat nou goedkoper is: een lagere premie of aanrommelen met de zorgtoeslag en ad hoc maatregelen tegen wanbetalers.

Het eigen risico levert ook nauwelijks wat op, stellen de onderzoekers, die vervolgens adviseren het eigen risico afhankelijk te maken van een x-bedrag aan zorgkosten, gerelateerd aan leeftijd.
Gaat het kabinet ook niet doen. Terecht stelt het kabinet dat leeftijd niet altijd een graadmeter is voor hoge zorgkosten. En het bespaart wel, zegt het kabinet. Ruim 1,45 miljard euro wil de regering niet zomaar aan de neus voorbij laten gaan.

En dan de verzekeraars. Ze zijn verplicht iedereen te accepteren, ook de mensen met een hoog risico. Daarvoor krijgen de verzekeraars een risicoverevening. Dat systeem kan nog wat beter, vinden de onderzoekers. Het kabinet belooft dat wel te doen. Ook dat kost geld. Een voorbeeld van regelgeving die goed voor de betrokkenen heet te zijn, tegelijkertijd geld moet besparen, maar tekortkomingen kent, die weer met geld gecompenseerd moeten worden.

Het beleid in een notendop. Om de haverklap wijzigende wetten en regelgeving. De oplopende kosten verwijten aan burgers, medisch personeel en zorginstellingen. Dus premies, tarieven en salarissen aanpakken. En toch wordt de zorg gestaag duurder.
Een consistenter beleid, in plaats van een pleister hier en een prikje daar, zou wellicht wat geld schelen. Maar bovenal is het een kwestie van kiezen. Willen we onze, toch redelijke goed zorg overeind houden, dan vraagt dat om lef.

Taboes aanpakken? Zeker. Maar liggen die taboes nu op ongezond etende burgers, of op het verbieden van de productie van ongezond voer?
De taboes hoeven niet binnen de zorg te liggen. Ze liggen ook binnen andere sectoren. Misschien kunnen die taboes doorbroken worden om risico’s op allerlei kwaaltjes te beperken? Risico’s waar je niet om hebt gevraagd, als je hier wordt geboren. Maar wel voor moet opdraaien?

Geef een reactie