Tag archieven: bezuinigingen

Rutte, gefeliciteerd!

protestOnze welgemeende felicitaties gaan naar de zo geplaagde heer Rutte. Hij heeft de honderdste actie tegen de bezuinigingen binnen. Een niet geringe prestatie in de acht maanden dat zijn kabinet het land regeert.

Toen Rutte I in oktober vorig jaar van start ging, viel het al snel op dat er heel wat maatschappelijke onrust over straat ging. Dat houden we hier bij met de Onrustmonitor en wel omdat we graag weten of Rutte een uitstekende crisismanager zal blijken te zijn.
Vooralsnog neemt de onrust alleen maar toe, Rutte’s innemende lach ten spijt. Het moet zuur zijn tegen zo’n 144 tekenen van maatschappelijke onrust aan te kijken, terwijl het in 2010 zo rustig leek (16 acties onder Rutte’s bewind). Hier samengevat:
onrust

 

Wie het gedetailleerde overzicht ziet (in dit exceldocument) heeft ongetwijfeld een aantal vragen. We zetten ze op een rij, met de antwoorden erbij.

1. Ik zie vooral lokale acties tegen gemeentelijke bezuinigingen. Wat heeft dat met Rutte te maken?
In de Onrustmonitor zijn alleen de acties op gebied van cultuur, natuurbeheer, passend en hoger onderwijs, en de sociale werkvoorziening rechtsreeks aan Rutte geadresseerd. Het klopt dat de meeste overige acties tegen het lokale bestuur zijn gericht, als protest tegen bezuinigingen op de brandweer, bibliotheken, buurthuizen, sport- en kunstverenigingen, etcetera.
Dat heeft wel alles met Rutte I te maken. Na de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2010 begonnen de kersverse colleges van B&W hun begrotingsplannen te formuleren. Nog amper klaar of volop bezig daarmee, werd 3 maanden daarna duidelijk met welk kabinet het land het moest gaan doen. Los van de bezuinigingen die de gemeenten al invoerden, tengevolge van de crisismaatregelen onder Balkenende, deed men er nu een schepje bovenop. Men besefte dat onder Rutte I nog meer ingeleverd meot worden. De bezuinigingen van Rutte werden door talloze gemeentebesturen als argument genoemd, om hun stevige bezuinigingsbeleid in de gemeenteraden te verdedigen.

2. Okee, maar die groei van arbeidsconflicten hebben toch niets met de arme man van doen?
Helaas wel. Op een enkel conflict na dat echt alleen berust op een meningsverschil tussen de werknemers en de werkgever (het ontslag van een enkele collega bijvoorbeeld), hebben alle andere acties te maken met vastgelopen cao-onderhandelingen en afslankingsoperaties. Een rechtstreeks gevolg van de crisis èn de oproepen van minister Donner de lonen te matigen en zeker de pensioenregelingen te versoberen.
De crisismaatregelen, onder Balkenende opgezet en voortvarend overgenomen door Rutte, helpen (nog?) niet. Ondanks een licht aantrekkende economie, werkt het kabinet harder aan de fikse bezuinigingen, dan aan de Crisis- en herstelwet. Reden voor werknemers en hun vakbonden niet zomaar akkoord te gaan met elk mager cao-bod of rammelend sociaal plan.
Bovendien: Rutte beloofde dit prachtige land aan de burgers terug te geven. Logisch dat mensen iets moois verwachten, in plaats van aanvallen op hun portemonnee en banen. Daar worden de mensen onrustig van.

3. En die overige maatschappelijke acties dan? Je kunt Rutte toch niet alles in de schoenen schuiven?
Was het maar waar. Zoveel rumoer gun je zo’n sympathieke man niet. Toch hebben acties tegen een nieuwe kerncentrale, tegen de uitlevering van Ron Gongrijp (Wikileaks-affaire), tegen oneigenlijk gebruik van het bsn-nummer (privacy), tegen slechte ouderenzorg en tegen bombardementen in Libië alles met de opstelling van Rutte I te maken.

4. Alles goed en wel, maar wat heeft het voor zin acties te voeren. Ze helpen toch niet?
Dat is maar gedeeltelijk waar. In diverse gemeenten zijn besluiten teruggedraaid of worden heroverwogen Waarmee een aantal bibliotheken, buurtcentra, kinderboerderijen en een gemeentelijk loket gered zijn. Ook zijn hier en daar toezeggingen gedaan minder te bezuinigen op muziekverenigingen of sport- en recreatievoorzieningen.
Op landelijk niveau heeft Rutte besloten de bezuinigingen op hoger en passend onderwijs uit te stellen. Evenals de btw-verhoging op concert- en theaterkaartjes. Nadat militairen talrijke acties bij de kazernes voerden en een mars naar het Malieveld hielden, willen de coalitiepartijen VVD, CDA en PVV nu dat de bezuinigingen op Defensie opnieuw besproken worden.

Dat Rutte I desondanks denkt door te kunnen gaan op de ingeslagen weg, heeft alles te maken met wat Bas Heijne in een NRC-column schrijft: “We zijn te genuanceerd voor radicale opstandigheid. Met ons valt te praten”.
Over al die los van elkaar gevoerde acties: “Er is nog iets: het ontbreken van een besef van gezamenlijkheid. Dat de defensiecultuur wordt afgebroken kan de kunstenaars niet schelen; dat de kunsten aan hun eigen broekriem worden opgehangen, zal de militairen worst wezen. Daar wordt handig gebruik van gemaakt”.
De verdeel en heerstactiek werkt prima. Zeker als de uitvoering van de bezuinigingen vooral op de gemeentelijke bordjes wordt gelegd. Maar als al die acties samenkomen en van het Binnenhof het Nederlandse Tahrirplein maken, zou het kabinet wellicht op andere gedachten gebracht kunnen worden.

Geef een reactie

Pgb weg ermee?

pgbHet lijkt op zich een gezonde redenering: als iets alsmaar duurder wordt, dan ga je er in snijden. Kosten kunnen een irritant gezwel zijn, dus is het verstandig het mes erin te zetten. Het PGB (persoonsgebonden budget) is zo’’n gezwel, vindt kabinet Rutte.

Twee berichten. Eerst een uit de Volkskrant van maart 1998.
“Het pgb moet juist op veel grotere schaal worden ingevoerd en beschikbaar zijn voor alle cliënten die daarvoor kiezen, is hun  advies. De ingewikkelde, op controle gerichte administratieve regelingen, die een drempel vormen voor hulpvragers en hulpverleners, moeten worden vereenvoudigd. 'Het is aardig om te zien dat de cliënten met hun pgb meer en vaak ook hoger gekwalificeerde hulp weten te realiseren dan ze in natura zouden hebben gekregen',constateert Miltenburg. 'Het is goedkoper voor de verzekeringskas. Met een PGB ben je beter af”.

Zo luidde een advies van het Instituut voor Toegepaste Sociale Wetenschappen (ITS) aan de Ziekenfondsraad.
En nu kan de Volkskrant melden waarom het kabinet het mes zet in de pgb’s: “De regeling was ooit bedoeld om patiënten beter te kunnen bedienen die ontevreden waren over de kwaliteit van zorg die ze kregen van logge zorginstellingen. Nu blijkt dat de pgb's vaak worden aangevraagd door mensen die nooit eerder zorg hebben ontvangen van een instelling en daar verder ook geen belangstelling voor hebben. Anders gezegd: Zorg die voorheen gratis werd geleverd door bijvoorbeeld familie, vrienden of buren, wordt nu vergoed via het pgb”.

Zorg die voorheen gratis werd geleverd? Krijgen mensen met een beetje kiespijn dan een pgb? Krijgen ouders met een bedplassertje een pgb? Dat zal toch niet?
Alleen mensen die recht hebben op verblijf in een zorginstelling, komen in aanmerking voor een pgb, zei staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten. Daarmee suggereert ze dat er nu mensen een pgb krijgen die niet zwaar genoeg getroffen zijn door een of andere ziekte of letsel.
Het kan zijn dat de criteria wat zijn verruimd onder de kabinetten Balkenende. Dat was dan omdat men er heilig van overtuigd was dat het zou bijdragen aan vermindering van de zorgkosten.

Nu gaat het kabinet Rutte duizenden mensen uitsluiten van de pgb’s. Dan worden de kosten van de AWBZ wat kleiner. En hoe komen die mensen dan aan de zorg die ze nodig hebben? Van de thuiszorg?
De maatregel moet in 2014 van kracht worden. Slim van Rutte. Gezien het groeiende verzet tegen zijn bezuinigingen, is de kans klein dat hij een tweede termijn krijgt. Het dan volgende kabinet ziet de kosten van de thuiszorg explosief groeien en die bedenkt dan dat een deel van die zorg, onder beperkende voorwaarden, overgeheveld moet worden naar de AWBZ.

Wie de geschiedenis van de AWBZ kent (hier op dit weblog en hier in wetten), weet dat er allerlei zorg in- en weer uitgeheveld is, maar dat de kosten altijd bleven stijgen. Niet alleen van de AWBZ, maar ook van de totale gezondheidszorg.
Dan is het goed om eens te kijken naar de oorzaken en eens na te denken over welke keuzes we kunnen maken. Zo zou een keuze kunnen zijn te accepteren dat een redelijk goede gezondheidszorg peperduur is. De financiering zal dan tot stand moeten komen door op andere terreinen te beknibbelen.

Rutte moet niet denken dat hij met de pgb-maatregel het ei van Columbus heeft gevonden. Dit is het verschuiven van een probleem en zal geen cent bijdragen aan vermindering van de kosten. Het blijft overigens een raadsel waarom Rutte met een onwerkbare en bovendien impolulaire maatregel komt, die hij zelf waarschijnlijk niet hoeft uit te voeren.

Geef een reactie

Ironische kunst teruggebracht.

ArbeiderWat in een museum hangt is kunst. Een spotprent in een museum dus ironische kunst. En zoals dat ook  met andere kunstsoorten gaat: dat wordt niet altijd goed begrepen. Het Limburgs Museum te Venlo hing een spotprent op van de tekenaar Peter van Straaten. Een bezoeker was het niet eens met de boodschap van de prent en dacht: deze spotprent kunst? Mijn reet! En nam het werkje mee naar huis.

Nu heeft de kunstdief het werk teruggebracht, met de mededeling dat hij uit protest de prent had meegenomen. Het museum heeft de mededeling voor kennisgeving aangenomen en het werk ook. Dat hangt nu weer, voor iedereen zichtbaar, aan de muur.

Ironie is een stijlfiguur, die je niet alleen in kunst kan tegenkomen. Bij cabaretiers heeft men er niet zo’n moeite mee. Het publiek verwacht van hen ironie. In beeldende kunst kan het voor problemen zorgen. Sommige deskundigen denken dat dit komt omdat er maar weinig goede verstaanders van beeldende kunst zijn. In de taal is het verstaan van ironie nog ingewikkelder. Dat geldt zeker voor de geschreven taal, waar de ironische grijns van de auteur niet zichtbaar is.
Sinds in 1580 Henry Denham de eerste ironsiche icoon bedacht, het omgekeerde vraagteken, hebben vele anderen na hem geprobeerd een ironieteken aan de geschreven taal toe te voegen. Het teken is tot nu toe nog geen gemeengoed in de geschreven taal geworden.

Zou enige aanduiding dat een object in beeld, woord of gebaar, ironisch is bedoeld, tot meer begrip leiden?
Critici vinden een ironieteken niet nodig. Zij stellen dat wie de kunst der ironie bedrijft, dat zo goed moet doen, dat het onmiddellijk als zodanig is te herkennen. Daar valt veel voor te zeggen, maar alleen de kenners van ironie zullen het zonder een ironieteken kunnen stellen. Iedereen die nog nooit heeft gehoord van ironie, of daar geen enkele ervaring mee heeft, zou er misschien mee geholpen zijn bij zijn kunstzinnige ontwikkeling.

Een ironieteken voorkomt niet dat er mensen zijn die zich aan deze stijlfiguur ergeren. Er is tenslotte een volksdeel dat het leven zo serieus neemt, dat men principieel weigert ironie te aanvaarden. Uiteraard zullen deze mensen altijd wel een keer geconfronteerd worden met enige uiting van ironie. Zij kunnen zich dan beroepen op het fundamentele recht zich te ergeren. Of dat recht zich mag manifesteren in het (tijdelijk) ontvreemden van kunstwerken, is een ethische vraag waar weinigen zich druk over maken, zolang de kunstwerken maar weer boven water komen.

Er wordt immers wel vaker kunst weggehaald. Soms als studentikoze grap, soms als grap onder invloed, maar bijna altijd komt de kunst weer terug. Zowel de Limburgse museumbezoeker, als grappenmakers, ja zelfs een crimineel met spijt, waarderen kunst blijkbaar zo, dat ze het de gemeenschap niet voor de eeuwigheid willen onthouden.

Wie vreest dat door de bezuinigingen veel kunst zal verdwijnen, begrijpt de goedlachse ironie van Mark Rutte niet. Zeker, we zullen het een tijdje zonder kunst moeten stellen, maar Rutte heeft al beloofd dat hij “die prachtige kunst aan de Nederlanders zal teruggeven”.
Jammer van die tekstverklaring. Zie het maar als ironieteken.

Geef een reactie

Mecenas roept hulp van Rutte in.

Van den Ende Joop van den Ende wil 100 miljoen euro van Rutte om grote internationale tentoonstellingen te organiseren. Dat trekt zoveel publiek dat er ruim 650 miljoen naar de schatkist zal vloeien. Binnenkort zal Van den Ende met Rutte praten over dit plan.

Oh? Heeft Rutte ineens wel tijd en zin om met Van den Ende te babbelen? November vorig jaar wilde Joop ook al op bezoek bij Mark, maar die reageerde niet op de uitnodiging. In een reactie op de cultuurbezuinigingen, legde Van den Ende in een brandbrief uit hoe de overheid op een gezonde manier de handen van cultuur kon aftrekken. Dat Rutte niet reageerde, vond Van den Ende “heel onzorgvuldig en onnadenkend”.
Van den Ende was een onderzoek begonnen naar de haalbaarheid van een Amerikaans cultuurmodel in Nederland. Dat wilde hij graag aan Rutte uitleggen.

Misschien is Van den Ende goed opgeschoten met dat onderzoek, want nu gaat hij wel met Rutte praten, aldus Van den Ende zelf.
Hij zei dat bij het in ontvangst nemen van de Mandevillepenning, een muntje waarmee de Erasmus Universiteit grote maatschappelijke verdiensten beloont. Joop van den Ende is dit jaar de gelukkige en in zijn Mandevillelezing legde hij uit dat de 100 miljoen staatsinvestering grote tentoonstellingen mogelijk moet maken. Dat trekt zeker bijna 3,4 miljoen cultuurtoeristen van heel de wereld, waar heel de kunstensector van mee kan profiteren. Al die mensen geven bijna 400 euro per persoon uit en van de totale inkomsten gaat de helft, ruim 650 miljoen, naar de schatkist.

Logisch dat Rutte nu wel met Van den Ende wil praten. Dat is nog eens een vorm van staatssteun, die hij goed kan verdedigen en zijn fatsoen mee kan houden ook. Het is voor Van den Ende te hopen dat hij zijn onderzoek goed heeft gedaan, want hoe komt hij aan die 650 miljoen baten voor Rutte?
Toeristenbelasting? Parkeergelden? Nee, dat gaat naar de gemeentekassen. Dat kan weer wel een reden voor Rutte zijn de gemeenten nog verder af te knijpen.

Laten we eens een groffe berekening maken van posten die direkt voor de schatkist zijn bestemd. Op basis van één grote tentoonstelling per jaar. Het gaat dan vooral om staatsinkomsten als btw en inkomensbelastingen.
Als zo’n tentoonstelling meteen die 3,4 miljoen toeristen trekt en ze allemaal een toegangskaartje van 25 euro kopen en binnen wat consumpties gebruiken, dan kan dat de staat bijna 13 miljoen euro aan btw opleveren.
Als de helft van die bezoekers met openbaar vervoer reist en de andere helft met de auto, dan zou er nog eens 18 miljoen aan btw en accijns te genereren zijn. Misschien zorgt zo’n tentoonstelling wel voor 7500 directe en indirecte arbeidsplaatsen, waarbij iedereen rond de 30.000 euro bruto per jaar verdient. Dat kan de staatskas ruim 81 miljoen aan inkomstenbelasting opleveren.
Deze groffe berekening is in dit exceldocument nader te bekijken.

Alles bij elkaar is dat net boven de 100 miljoen en dus zou Rutte’s investering budgetneutraal zijn. Het is wel ruim 550 miljoen minder dan Van de Ende toezegt. De vraag is dus: wat klopt er niet aan de hierboven geschetste berekening en is Van den Ende’s toezegging wel haalbaar?

Een andere vraag is of Van den Ende gelijk heeft dat zulke tentoonstellingen de door bezuinigingen geplaagde cultuursector kunnen helpen. De musea organiseren de tentoonstellingen en ballet-, muziek- en operagezelschappen “profiteren mee doordat zij in hun programmering kunnen aanhaken bij de publiektrekkende tentoonstelling”. En natuurlijk is het goed voor de lokale economie, aldus Van den Ende.
Is Nederland klaar voor een commerciële kunstensector?

Geef een reactie

Rutte's Torentje omsingelen?

Protesten Een voormalig minister denkt dat de Eurocrisis Rutte de das om doet. Pechtold vindt de verantwoording van Rutte’s crisisbeleid maar broddelwerk. De rest van Nederland protesteert gestaag door tegen de bezuinigingen. Waar gaan we met dit prachtige land toch naar toe?

Woensdag mag Rutte zich verantwoorden in het parlement. Voor een deel gaat die verantwoording over de laatste maanden van Balkenende. Rutte ging immers pas in oktober 2010 aan de slag. Maar vanaf dat Rutte het roer overnam, werd hij geconfronteerd met een gestaag groeiende stroom protesten. Een groot deel waren gericht tegen lokaal bezuinigingsbeleid, dat echter door de gemeenten wordt verdedigd met het argument dat er rekening moet worden gehouden met Rutte’s bezuinigingen.

De maatschappelijke onrust is in drie categorieën te verdelen. Arbeidsonrust, bezuinigingen en overige maatschappelijke onrust.
Arbeidsonrust betreft stakingen en werkonderbrekingen naar aanleiding van conflicten over cao’s en reorganisaties. Overige maatschappelijke acties zijn bijvoorbeeld de demonstraties tegen een nieuwe kerncentrale, tegen militaire interventie in Libië of tegen oneigenlijk gebruik van het bsn-nummer.
Acties tegen de bezuinigingen vormen de hoofdmoot van alle onrust, maar sinds deze maand scoort arbeidsonrust ook hoger dan in 2010. Zie hier Rutte’s onrust samengevat en vergeleken met periode voor zijn aantreden.

Rutte's Onrust
2010 2010 2011
arbeidsconflicten 14 3 20
acties tegen bezuinigingen 4 12 76
overige maatschappelijke acties 0 2 17

Tot in april liep het aantal acties op. In mei zijn er nog slechts 17 acties gevoerd, maar we zijn nog maar halverwege de maand en er zijn in ieder geval wat acties gepland, waaronder een landelijke manifestatie tegen de bezuinigingen op Defensie.

okt nov dec jan feb mrt apr mei Tot.
Totaal acties 7 3 10 8 12 29 44 17 132


Alle acties zijn terug te vinden in de Onrustmonitor (exceldocument), die tot en met 15 mei is geactualiseerd.In 2005 omsingelden zo’n 3500 demonstranten de Hofvijver, uit onvrede met Balkenende’s beleid. Dit jaar liepen honderden hoogleraren een rondje rond het Binnenhof. Wanneer zullen al die verspreide acties zich samenballen in een omsingeling van het torentje van Rutte?

Geef een reactie

Overhevelen.

Overhevelen Als het water tot de lippen komt, ga je natuurlijk overhevelen. Het water in de kelder pomp je de straat op. En dan maar hopen dat het riool jouw overlast aan kan. Overhevelen is een techniek, die bij noodgevallen een oplossing kan zijn.

In het beleidsjargon van de het kabinet kom je de term steeds vaker tegen. Minister Rosenthal mocht afgelopen vrijdag uit de ministerraad klappen, omdat Rutte, Verhagen en Van Opstelten er vandoor waren. Met trots meldde hij dat het kabinet weer wat overlast had overgeheveld.
Revalidatie voor ouderen wordt overgeheveld van de AWBZ naar de Zorgverzekeringswet. Het waarom is niet helemaal duidelijk. Althans, bij mij niet. Misschien kan iemand me helpen het te begrijpen.

In een bijgaand persbericht staat dat de overheveling vanaf 2015 een besparing van € 50 miljoen per jaar zal opleveren en dat het winst oplevert voor de patiënt.
Het kabinet meent dat de patiënt er beter van wordt omdat de aansluiting tussen de behandeling in het ziekenhuis en de revalidatie soepeler zal verlopen, er ruimte ontstaat ruimte voor een gevarieerder zorgaanbod en de patiënt eerder naar huis kan, omdat het verpleeghuis dan zorg aan huis kan bieden.
De 50 miljoen besparing wordt gerealiseerd omdat zorgverzekeraars de revalidatiezorg voor ouderen kosteneffectief kunnen inkopen. Dat is, volgens het kabinet, nu in de AWBZ niet mogelijk.

En daar volg ik het niet meer. Als dat in de AWBZ niet mogelijk is, dan verander je toch die wet? De AWBZ is toch al een potje dat vanaf de invoering continu aan overheveling lijdt. Vorig jaar liet het CBS nog weten dat ondanks ingrijpende wijzigingen in de AWBZ de kosten alsmaar bleven stijgen. En dat geldt niet alleen voor de AWBZ, maar ook voor de Zorgverzekeringswet. Dus wat heeft overheveling voor zin?

Dat heeft in de visie van het kabinet alleen zin als techniek om een bezuiniging door te voeren en de uitvoering daarvan op het bordje van een andere instantie of organisatie te leggen. Zo worden taken op gebied van de jeugdzorg en de sociale werkvoorziening overgeheveld naar de gemeenten en tegelijkertijd rond de 2 miljoen bezuinigd, volgens het omstreden Bestuursakkoord.

Overheveling is versluierend taalgebruik voor bezuinigen. Dat strookt niet met de opvatting ambtelijk taalgebruik voor de burger helder en begrijpelijk te maken. Het ziet ernaar uit dat het met dit kabinet pompen of verzuipen is.

Geef een reactie

Dag van de Nagtegaaltjes.

Verpleging Nog een paar uurtjes avonddienst en de dag van de Floortjes Nagtegalen is weer voorbij. De Internationale Dag van de Verpleging wordt altijd op 12 mei gehouden, de geboortedag van Florence Nightingale, symbool van de onbaatzuchtige verpleegster.
Een pittig beroep en toch populairder dan ooit, getuige het groeiend aantal studenten dat een diploma in een zorgopleiding haalt. Na de studie begint het echte werk.

“Verpleegkundigen en verzorgenden moeten hun werk op niveau uitvoeren, genoeg opleidingsmogelijkheden krijgen en samenwerken met voldoende en vakbekwame collega's. Zo kunnen zij excellente zorg aan patiënten bieden”, zei minister Schippers van Volksgezondheid, die de Dag van de Verpleging mocht aftrappen.
Ze vergat helaas een cadeautje mee te nemen op deze heuglijke dag. Het zou mooi zijn geweest een garantie af te geven dat er geen cent bezuinigd zal worden op de zorg.
Ziekenhuizen vrezen banen te moeten schrappen, verpleeghuizen sluiten afdelingen en werkgevers willen het onregelmatige werk niet langer met een toeslag belonen. Dat laatste gaat niet door, gelukkig. Het verplegend personeel mag onbaatzuchtig zijn, het moet niet te gek worden. Dankzij een stevige actie is de afschaffing van de onregelmatigheidstoeslag in academische ziekenhuizen van de baan.

Ondanks werkdruk, personeelstekorten, reorganisaties en een niet al te riante beloning, vinden de verplegenden en verzorgenden toch dat ze een prachtig beroep hebben. In een poll op Nursing.nl zegt een meerderheid met plezier naar het werk te gaan, maar de arbeidsvoorwaarden beter kunnen.
Het is “het mooiste rotberoep” dat er is, schrijft Marcellino Bogers, ook op Nursing.nl. “Zo was er de boze patiënt die wilde opstappen, maar per abuis de kast inliep, in de lach schoot en toch maar bleef. Was er die totaal ondervoede en vervuilde zwerver, die ik in een bad met olie zette en die later in een pak van een overleden medepatiënt zat te glimmen aan het kerstdiner”, zo beschrijft Bogers de tijd dat hij als jonge verpleegkundige in een verpleeghuis werkte.

Het is natuurlijk ook een mooi beroep. En nog mooier is het dat er weer meer jongeren voor dat vak willen kiezen. Het mooiste zou zijn dat het niet met een symbolische feestdag wordt beloond, maar met de waarde die dat vak verdient.

Geef een reactie

Alle macht aan het volk?

RutteLenin Alle macht aan het volk. Dat zou de titel kunnen zijn van het bestuursakkoord tussen Rijk, gemeenten en provincies. Het gaat immers om decentralisatie? Het overhevelen van bevoegdheden naar de kleinere overheden, zodat besluitvorming over belangrijke zaken dichter bij de burgers komt te liggen. Gemeenten krijgen wat geld en ze mogen helemaal zelf beslissen wat ze ermee doen. Aangezien gemeenten toch veel dichter bij de burgers staan, dan het Rijk, is het bijna een communistische opvatting te noemen, om taken naar de lokale overheden over te hevelen.

Waarom groeit het protest tegen het bestuursakkoord dan? Op 21 april tekenden het kabinet en de koepels van gemeenten en provincies (VNG en IPO) het akkoord. Het akkoord is nog niet definitief, want de achterban mag zich er nog over uitspreken. En daar klinkt gemor. Het is ook nooit goed. Geeft de regering wat macht uit handen, gaan er ineens gemeenten en provincies klagen.
Sterker nog: al 19 gemeenten verklaarden zich tegen het akkoord, dat op 8 juni ter stemming zal komen op een bijeenkomst van het VNG. Drie provincies zijn ook tegen. Diverse maatschappelijke organisaties, waaronder het FNV en de GGZ Nederland, vinden ook dat het akkoord niet definitief getekend dient te worden.

Niet dat het veel zal uitmaken. Minister Donner vindt de handtekening van VNG en IPO meer dan genoeg. Hij onderhandelt niet met afzonderlijke overheden en maakt duidelijk dat het Rijk uiteindelijk beslist. Rutte vindt het een prachtig akkoord, dat voor verdere onderhandeling niet in aanmerking komt.
Tot zover de werkelijke opvattingen over decentralisatie van bestuur. Zie je wel, het zijn toch geen communisten, zal iedereen opgelucht denken.

Rutte meent dat het bestuursakkoord de gemeenten zal helpen bij de kwaliteit van de uitvoering van de overgehevelde taken. Zoals de bezuinigingen op de bijstand en de sociale werkplaatsen.
En daar zit hem de meeste pijn. De meeste gemeenten zijn helemaal niet tegen de decentralisatie van de jeugdzorg, de extramurale begeleiding uit de AWBZ en de hervormingen van WWB/WIJ, WSW en Wajong, maar zijn het niet eens met de bezuinigingen die met de reorganisatie gepaard gaan.
Bovendien: gemeenten moeten afslanken. Het idee om met minder ambtenaren, meer taken uit te moeten voeren, vindt men ook niet zo aantrekkelijk.

De protesterende gemeenten zien de bui al hangen. Ze hebben al veel moeten bezuinigen. Op cultuur, welzijn,sport, recreatie en de eigen organisatie. Dat leverde al boze burgers op, die petities en demonstraties organiseerden in een poging bibliotheken, zwembaden, buurthuizen, muziekverenigingen en gemeentelijke voorzieningen te redden. Nog een bezuinigingsgolf er overheen, leidt misschien tot nog meer onrust.

Nog voor Rutte aan de macht kwam bezuinigden de kersverse gemeentebesturen, na de gemeenteraadsverkiezingen in 2010, er al flink op los. In totaal zo’n 600 miljoen euro dit jaar en nadat Rutte zijn plannen bekend maakte, zitten de gemeenten nu al te piekeren over bezuinigingen voor de komende jaren. Als het bestuursakkoord naar de kleine lettertjes wordt uitgevoerd, moeten gemeenten aan de slag om ook het mes te zetten in jeugdzorg, AWBZ-zorg en arbeidsparticipatie voor gehandicapten.

Nog krap een maand en dan zullen we weten hoe alle gemeenten over dit fraaie bestuursakkoord denken. Ondertussen houden we de reacties bij in dit overzicht (exceldocument).

Geef een reactie

Verbijsterveldt's toeval.

Bijsterveldt Toeval bestaat. Toevallig is het volgende week woensdag gehaktdag. De dag waarop de Algemene Rekenkamer het kabinetsbeleid in mootjes hakt. Dit jaar wordt voor het eerst de bezuinigingsmonitor gepresenteerd. Een stuk waarin de Rekenkamer duidelijk zal maken welke bezuinigingen al zijn volbracht en welke niet.

We weten nu al dat de bezuiniging op het passend onderwijs niet is gehaald en dit jaar zeker ook niet zal worden volbracht. Laat de verantwoordelijke minister nu toevallig met een herziening van de motieven komen, waarmee de bezuinigingen eerder werden verantwoord.
Het motief was: er zijn teveel zorgleerlingen, het wordt te duur, dus gaan we hakken. Daar is mevrouw Bijsterveldt nu op terug gekomen. Er zijn lang niet zoveel zorgleerlingen als ze aanvankelijk beweerde.
Bijsterveldt’s manoeuvre lijkt verdacht veel op een truc om het uitstel van de bezuinigingen zodanig te verantwoorden, dat er misschien wel afstel van komt. Of dat er op zijn minst een veel minder wordt bezuinigd, dan het kabinet eigenlijk van plan was.

Een tegenvaller, die nog niet op de agenda van mevrouw Bijsterveldt staat, is de zorgwekkende toestand van spelende kinderen. Kinderen spelen niet meer op het schoolplein of op straat. Ze zitten achter de pc en twaalfduizend tieners zijn zwaar verslaaf aan online gamen.
Die twaalfduizend vormen een aardig potentieel aan zorgleerlingen, dus misschien loopt het nog goed af met mevrouw Bijsterveldt en kan ze alsnog forse bezuinigingen doorvoeren. Dat lijkt echter niet haar bedoeling. Want toeval of niet, het valt ook reuze mee met andere zorgwekkende kindertjes. Scholieren bezitten steeds minder drugs, schrijft mevrouw Bijsterveldt aan de Tweede Kamer. Dat zijn dan weer wat zorgleerlingen minder.

Toeval of niet, de drugs die normaal gesproken in de rugzakjes van de scholieren zitten, zijn weer terecht. Ze zitten in het drinkwater. En daar gaat mevrouw Bijsterveldt niet over. Ze mag hopen dat de waterschappen niet te fors op waterzuivering bezuinigen. Want van eerst wel en dan niet bezuinigen, zou ze nog eens overspannen kunnen raken. Het zou mooi zijn als er dan toevallig een beetje kalmerend water uit de kraan beschikbaar is.

Geef een reactie

Rutte's 1 mei.

1 mei Op de zo rustige dag van de arbeid, even een update van de Onrustmonitor. Ofwel de reuring tegen Rutte.

De Dag van de Arbeid leeft hier alleen als rustdag om te bekomen van de katers die op Koninginnedag zijn opgelopen. Hier zie je een rode vlag alleen nog op een mooie dag, als het te gevaarlijk is te zwemmen in zee.
Oh ja, er is ook nog een feestje bij de PvdA. Vijfenzestig geworden. Tijd om met pensioen te gaan of toch nog maar wat jaartjes doorwerken? De partij kan toch niet alleen voortbestaan door elke 1e mei terug te blikken op een wat roemruchter verleden. Misschien ziet de partij vandaag het licht en vindt ze aansluiting bij de talloze Nederlanders die de laatste maanden handtekeningen hebben verzameld, demonstraties hebben gehouden of andere vormen van protest hielden tegen Rutte’s bezuinigingswoede.

De meeste acties zijn lokaal van aard. Men houdt de gemeentebesturen verantwoordelijk voor sluitingen van bibliotheken, buurthuizen of speeltuinen. Onder Balkenende werden al de plannen gesmeed om de gemeenten minder geld voor welzijn, cultuur, sport en recreatie te geven. Rutte voert dat uit en doet er nog een schepje bovenop. Deze werkwijze leidt er wel toe dat de protesten eerder gericht zijn tegen de burgemeester en niet tegen de minister-president.

De eerste successen zijn geboekt. De bezuinigingen in passend en hoger onderwijs worden uitgesteld. Lokale succesjes waren er ook. In Arnhem waren ruim 8000 handtekeningen genoeg om de sluiting van een gemeentelijke loket tegen te houden. In Dinkelland bleven muziekonderwijs en muziekverenigingen van bezuinigingen gespaard. Die successen zijn maar relatief, want de te bezuinigen bedragen worden nu ergens anders vandaan gehaald. Het betekent wel dat enig verzet de moeite waard is.

De stand van zaken op de Onrustmonitor (exceldocument met alle, in de media gesignaleerde acties, bijgehouden vanaf de installatie van het kabinet Rutte). Samengevat zien we dat in zeven maande tijd, op alle fronten het aantal acties is toegenomen.

Rutte's onrust 2010 2011
arbeidsconflicten 17 16
acties tegen bezuinigingen 16 64
overige maatschappelijke acties 1 15

Bij arbeidsconflicten zie je 1 actie minder staan, maar op 11 mei is er een staking gepland van thuiszorgwerkers in Noord-Holland. De staking van garnalenvissers is een week verlengd en er hangt nog steeds een dreiging van acties in de lucht in de welzijnssector en bij Holland Casino.

Bij de acties tegen de bezuinigingen op Defensie liggen protesterende militairen goed op stoom en verwacht wordt dat op 26 mei het zal uitmonden in een grote landelijke manifestatie.Het aantal overige acties loopt ook op, waarvan het leeuwendeel bestond uit acties tegen de privatisering van het openbaar vervoer en diverse acties tegen de plannen voor een nieuwe kerncentrale.
April is voorlopig de heetste maand gebleken. Petities en handtekeningenacties hebben de voorkeur van actievoerend Nederland, maar april kende ook het hoogste aantal demonstraties en stakingen of werkonderbrekingen.
Rutte's Onrust
Het kabinet denkt de zaakje op orde te hebben en een tegenvaller van ruim 2 miljard euro weg te kunnen werken. Rutte sust de boel door te zeggen dat het eigen risico in de zorg en de kosten voor de huisarts in ieder geval niet duurder worden voor de burgers. Verdere details wil het kabinet niet loslaten en pas bekend maken bij het versturen van de voorjaarsnota, eind juni.
Dat geeft het kabinet nog even de tijd de bezuinigingen te heroverwegen. Het voorjaar is immers al heet genoeg en ik denk niet dat Rutte zin heeft in een kokende zomer.

Geef een reactie