Tag archieven: geencommentaar

En in de bijlagen…

BijlageUw redacteur hing even ergens anders uit, Op Joop.nl verscheen een versie van “Collaboratie of ontslag?” De reacties daar buitelen vooral over het woordje ‘collaboreren’. Op GeenCommentaar een artikel over Twan Tak, die ontslag nam als raadsheer bij de Centrale Raad van Beroep, het hoogste rechtsorgaan waar een burger terecht kan, als hij zich door de overheid benadeeld acht. Ik geef het maar even door.

Over ontslag gesproken: de bezuinigingen zorgen nog steeds voor overlast op mijn werk (de dak-en thuislozenopvang). Dat wordt vanaf morgen weer een graadje erger en in januari volgt de volgende ronde. Ik treedt niet in details, maar het komt neer op meer werk met minder collega’s. Daar komt bij dat de plannen voor volgend jaar de zaak nog erger maken. Twee locaties van de opvang zijn door de gemeente genomineerd voor opheffing.
De interne discussies over hoe mijn organisatie hier mee om zou moeten gaan, leveren het ene na het nadere conflict op.

Ik lig er iets te vaak wakker van. Dat is niet gezond. In deze omstandigheden kies ik voor mijn gezondheid. Na 12 jaar met plezier er gewerkt te hebben, wil ik nu weg, En snel. Dus als u een baantje in de aanbieding heeft, hou ik me sterk aanbevolen. Het liefst eentje waarbij genoeg energie over blijft om te blijven bloggen.

De zondagbijlage.

BijlageTwee weken geleden introduceerde ik hier de zondagbijlage van dit weblog. Een schertsende verwijzing naar artikeltjes van uw redacteur op andere websites. Een deel daarvan verschijnt onder het pseudoniem P.J. Cokema. De zondagsvraag is: waar staat dat pseudoniem voor?
En dan nu in de zondagbijlage:

Vandaag op Sargasso: Kunst op zondag, over verdwenen kunst. Niet alleen gesubsidieerde kunst verdwijnt.
Op GeenCommentaar een waarschuwing: als je met je hobby wat geld wilt verdienen om je uit de crisis te redden, dan ligt het kabinet dwars.
Op Joop.nl werd eerder deze week het artikel over de gedragscode “Lifestyle neutraliteit politie” overgenomen, een onderwerp waarover ik voor GeenCommentaar op Kruisvuur van De Spits, in debat ging met de Dagelijkse Standaard.

Extra leesvoer voor tussen de buien door. Veel plezier ermee.

Bestuurlijke of democratische vernieuwing

In navolging van eerdere artikeltjes hier, verscheen gisteren ook een gastlogje van P.J. Cokema (pseudoniem van uw gastheer hier). Daarin een poging voorstellen los te weken, tot meer inloed van de burgers in de democratie.
Lees hier niet verder, maar op GeenCommentaar.

De eerdere artikeltjes hier: Democratie zonder advies, De democratie is dood, leve de democratie, Countdown en Bestuurlijke vernieling.

Extra leesvoer

Extra leesvoer Vandaag geen eigen stukkie. Wel wat extra leesvoer.

De reden voor het ontbreken van eigen werk is simpel. Het was, na een week vakantie, de eerste werkdag en het was weer goed druk. Dus wil ik nog even wat uitrusten en dat ga ik straks doen bij de uitreiking van de Dutch Bloggies. Dat zal veel minder enerverend zijn dan werken of bloggen. Het is meer ontspannen vermaak.

Voor ik erheen ga, heb ik gewoontegetrouw rondgeneusd op de weblogs die hier in de rechterkolom staan vermeld. Daarbij stuitte ik op een gastlog bij GeenCommentaar, die uitstekend past bij de centrale thematiek van dit weblog.

Het stuk is van de journalist Dimitri Tokmetzis, die een fraai betoog over maakbaarheid houdt. Dus: extra, extra! Lees alles over “
Maakbaarheid is dood, leve maakbaarheid”.
Ben benieuwd wat je ervan vindt.

Roeptoeters en rimpels.

Roeptoeters en rimpels Medialand zal nooit meer hetzelfde zijn? Een weblog die tot de publieke omroep toetreedt, een publieke omroep die een weblog begint. Wat heeft dat allemaal te betekenen?

Afgelopen dinsdag lanceerde de Vara het opinieblog
Joop.nl. Een website waar progressief Nederland zich kan vinden, hoewel naar politieke kleur niet wordt gekeken, aldus de redactie Het wil een veelzijdig, genuanceerd tegenwicht bieden tegen het aanzwellende rechtse geluid in diverse media.
Minister Plasterk, bang voor knettergekke vragen uit die rechtse hoek, beantwoordde het initiatief met het upgraden van weblog Geenstijl tot publieke omroep. Powned, het omroepinitiatief van Geenstijl krijgt zendtijd op radio en televisie.

Geenstijl is groot. Niet te vergelijken met welk weblog dan ook, qua bezoekersaantallen en de impact die het af en toe heeft. Dat kan ook als je een filiaal bent van een van de grootste kranten. Die trouwens ook een omroepafdeling mag beginnen van Plasterk.
De Vara, verzekerd van een plaats in de publieke omroep, pakt het omgekeerd aan en denkt haar reikwijdte uit te breiden met een groot weblog. Joop.nl verzamelt opiniemakers en heeft minstens twee weblogs bereid gevonden mee te werken.

Twee van mijn favoriete weblogs,
Sargasso en GeenCommentaar, mogen ammunitie leveren aan het tegengeluid van rechts. Nu zijn dat weblogs waarvan ik vind dat hun geluid zeker een groter publiek verdient, dus dat artikelen van deze blogs op Joop.nl zullen verschijnen is alleen maar goed.
Natuurlijk wil je als weblog een zo groot mogelijk bereik, maar omdat via deze gekozen weg te zoeken? Om volstrekt naïeve redenen heb ik daar gemengde gevoelens bij.

Voor dat u mij van jaloezie beticht: Ik ben zeer tevreden met de uiterst marginale positie in weblogland. Bij de start in 2006 had ik 1 bezoeker (mijzelf). Nu, drie jaar later, kan ik al op 3 vaste bezoekers rekenen. Een toename van 300% is een groei waar de huidige deplorabele economie watertandend naar staat te kijken.
Maar verder: wat hier wordt verkondigd, betekent niet meer dan een zuchtje wind, waar zichzelf respecterend water nog geen rimpel van vertrekt.

Sargasso en GeenCommentaar veroorzaken wel wat meer in de vijver. Terecht. En ze leveren wel degelijk tegenwicht tegen roeptoeters als Geenstijl. Het verschil tussen een rimpel en een storm in een glas water. Maar meewerken aan een roeptoeter van een wat andere signatuur?
Ik vind het doodzonde. Ik hou van onafhankelijke, tegen de stroom in roeiende pioniers. De steentjes in de rivier. De ploeteraars die de waan van de dag van geen commentaar voorzien. Die geen instituut willen zijn, noch tegen instituties aanschurken.
Tuurlijk, da’s een onrealistische, veel te romantische opvatting. Te treurig voor woorden, dus wat zit ik hier eigenlijk in te tikken?

Al die moeite, omdat ik meer heb met rimpels dan met roeptoeters?

Wegens drukte van de orde van de dag

Wegens drukte zal het vandaag niet tot een eigen artikeltje komen. Geen nood, want de artikelen van de vorige dagen heb je vast nog niet gelezen.

Wel een tweetal doorverwijzingen. Neem een kijkje op GeenCommentaar om de reacties te bekijken op Willem Drees beste crisismanager, het artikel dat hier eerder verscheen en nu als gastlog daar te zien is.

Verder is een bezoek aan motievan wantrouwen.nl de moeite waard. Zeer bijzondere motie van wantrouwen ingediend door David Rietveld. Het aantal ondersteuners groeit, wellicht kun je jouw goedkeuring daar aan toevoegen.

Tot slot nog een tip, die ik op Sargasso zag. Op de website Aan de voorzitter worden kamervragen beantwoord, zoals het ook had gekund. Zo zit je een kamerdebatje met een vete glimlach uit.

Wens ik ieder verder veel plezier met de orde van de dag.

Experimenteel commentaar

Experimenteel commentaar

Bij gebrek aan inspiratie voor een geheel eigen bijdrage, nu een experimentje.

Een blog vol schrijven is leuk. Ook leuk is het lezen van andere weblogs. En soms is het nog leuker om te reageren op wat er elders zo al wordt geschreven. Het scherpt de geest.
Het is een boeiend onderdeel van het webloggen. Reaguurders, zoals de ingezonden brievenschrijvers worden genoemd, heb je in soorten en maten. Natuurlijk reageren bloggers op elkaar, maar er zijn ook aardig wat mensen die zelf geen blog bijhouden, maar alleen als reaguurder hun bijdrage aan de verdieping leveren. Sommigen zo scherp of goed of aanvullend, dat het wel jammer is dat ze zelf geen weblog presenteren.

Maar goed, het experimentje.
Vandaag las ik een prikkelende vraag op GeenCommentaar. Redacteur Joost nodigt de lezers uit te onderzoeken of de gangbare opsporingsmethoden van de politie verbeterd kunnen worden door tactieken toe te passen die de laatste dagen in Amsterdam zijn uitgeprobeerd. De politie was het opgevallen dat een aantal overvallen werden gepleegd door scooterrijders. Nu hebben ze alle scooterrijders gecontroleerd. Alle, want zouden alleen op andere kenmerken als uiterlijk en huidskleur hebben gecontroleerd, zou dat discriminerend zijn.

Op GeenCommentaar nu de vraag of er een formule te bedenken is, waarbij groepskenmerken verantwoord en effectief te hanteren zijn als opsporingsmiddel. Het hele artikel kun je hier lezen.Als experiment publiceer ik hier mijn reactie op dat stuk en de reacties die dat weer opleverde (wil je alle reacties zien, dan door geklikt naar het bewuste artikel en naar beneden scrollen).

De bedoeling van dit experimentje is de lezers hier inzage te geven in mijn overige schrijfsels in blogland en wat daar de respons op is van bezoekers aldaar.
En dan ben ik vervolgens benieuwd wat u daar nou van vindt.

Mijn eerste reactie was:
Waarom gaat de politie in Amsterdam tot deze methode over en de politie in Flevoland en Limburg niet? Zijn daar de overvallen met andere transportmiddelen gepleegd? Of werken ze daar, zonder tam-tam op straat te maken, keihard met de gebruikelijke methodes om daders op te sporen?
Volgens mij moet deze vraag eerst gesteld worden, voor ook maar iets anders wordt overwogen.
Zeker omdat, zoals in het artikel staat, exacte cijfers over scootergerelateerde overvallen helemaal niet bekend zijn. Dus is ook niet bekend waarom de politie spreekt van “alarmerend hoge toename…”.
Ik zie hier niet meer in dan een reclamecampagne van de politie (burgers, let op, we zijn er wel, we zin er echt wel), die en passant even uittest of een razzia door de burgers wordt gedoogd.
Die wordt gedoogd omdat er genoeg burgers zijn die de pest hebben aan scootertjes.
De enige gelegenheid die een “groepsformule-methode” verdient, is als, bijvoorbeeld, 50 mensen in groepsverband een delict plegen.
Die 50 mensen, en alleen exact die 50, mogen op grond van voldoende wettelijk bewijs, en masse worden opgepakt.

Joost (de auteur van het artikel) reageerde daarop met:
Elk onderzoek discrimineert

Waarop ik terugkwam met:
Joost (#4) helemaal waar, maar niet elk onderzoek is een rechercheonderzoek.
Als en of ander burootje 500 mensen met een kunstgebit opsnort om te weten wat voor soort brood ze meememen in hun lunchtrommetje, heeft dat een heel andere waarde, dan een onderzoek onder de totale bevolking van Amtsterdam omdat ineens bij veel overvallen achtergebleven kunstgebitten rondslingerden.
De meeste onderzoeken discrimineren door bepaalde mensen en/of bepaalde factoren uit te sluiten.
De Amsterdamse politie sluit alleen de mensen uit die niet op een scootertje rondreden. En wat zegt dat? Dat tijdens de controle de echte daders met de metro gingen?

In een volgende reactie nog een toevoeging mijnerzijds:
Overigens ben ik van mening dat politieonderzoek geen aanvulling behoeft waarmee statistieken en uiterlijke kenmerken worden geformailisserd en wettelijk toegestaan.
Hijs eens een nachtje flink door, ga niet slapen, trek de vuilste klren aan die in je wasmand hebt en ga vervolgens wat doelloos rondlopen in het centrum van een willekeurige grote stad.
Tel dan het aantal contacten dat je met de politie hebt. Vergelijk dat met een dag waarop je als keurig geklede toerist rondwandelt en met een dag dat je vrij hebt van je werk en in de stad wat rondwinkelt.

Waarop reaguurder zmooc inbracht:
@Peter, #10: daarvoor hoef je heus niet zoveel moeite te doen. Gewoon lang haar nemen, een lange jas aandoen en een sprintje trekken over het damrak om je openbaar vervoer te halen. Superleuk.
Kutpolitie. Ik heb het maar afgeknipt, sindsdien mis ik de bus/trein wat minder vaak.

Reaguurder Bismarck zei nog:
@2: In Limburg discrimineert de politie officieel niet, al kun je je afvragen hoe dat informeel zit, als fuik-controle op fietsverlichting in Maastricht alleen maar plaats vindt op de uitvalswegen van de universiteit.

Beide reaguurders kregen mijn antwoord:
@11: ach zmooc het was maar 1 voorbeeldje. Nu is het helemaal niet mijn bedoeling “de politie” als een grote discriminerende bende weg te zetten. Want wat dat betreft past die pet ons allemaal (mijzelf incluis).
Bovendien is dat niet het onderwerp van Joost's artikel (toch?)
@12: Bismarck, daar geef je eigenlijk een voorbeeld van Joost's vraag. Dat wil zeggen: ik ga er van uit dat de meesten studenten niet met de auto naar de universiteit gaan. De pakkans van overtreders van de wet op de werkende fietsverlichting is dus in dat gebied erg groot.
Wel eigenaardig is dat de politie meent dat de groep studenten ook de grootste groep van dat soort overtreders zou zijn.

Mocht er meer volgen dan hou ik u op de hoogte. Ondertussen staat het u vrij hier te reageren op dit experiment.

Advertentievrijheid.

BlufEen advertentie van het roemruchte weblog GeenCommentaar is geweigerd door dagblad De Pers.
In eerste instantie was plaatsing toegezegd, later trok De Pers de toezegging weer in, omdat de advertentie te politiek zou zijn.

De advertentie van GC (GeenCommentaar), een heel aardige pistache op een oude, echte Bluf!-advertentie, zou geplaatst worden ter afronding van een serie artikelen op GC over het blaadje Bluf! Niemand wist meer wat dat voor stencil was, totdat Duyvendak geschiedenis schreef en het smakeloze deel van de pers over zich heen kreeg.

De advertentie roept op de onafhankelijke persvrijheid te beschermen en uit verbazing over de tegen “links” gevoerde hetze, die sinds “Duyvendak” nog wat nastoomt.
Ondertekend door o.a. flink wat webloggers, waaronder ondergetekende.

Waar gaat het precies over? Lees dan hier de advertentie en, vrij naar uw eigen wil, onderteken als u het met de strekking eens bent.
En lees op GC meer over
de weigering van De Pers, met daarin een link naar hun eerdere artikelen over het blad Bluf!

Over vrijheid gesproken: het staat de redaktie van GC natuurlijk vrij naar de rechter te stappen en De Pers aan te klagen wegens het niet nakomen van een overeenkomst. Mondelinge, schriftelijke en digitale overeenkomsten (e-mail) zijn rechtsgeldig.

De vraag is wel of de eerste toezegging als overeenkomst gezien kan worden. Zo ja, dan kan GC alsnog De Pers, via de rechter, dwingen de advertentie alsnog te plaatsen.
Maar dal zal, na alle ontstane commotie niet meer zo nodig zijn, omdat de weigering van De Pers, ook een prima advertentie voor het initiatief van GC is.

I love China

Terwijl de censuur van de Chinese overheid allerlei randgebeuren rond de Olympische Spelen uit het nieuws houdt, mag ik alweer het genot van onze persvrijheid proeven.
Voor de 6e keer inmiddels weer een gastlogje
op het roemruchte GeenCommentaar. Deze keer op zoek naar chinese zaken waar we misschien wel wat aan hebben? Lees mee op GC.

De coalitie-mixer

CoalitieLeuke jongens en een enkel meisje van het weblog GeenCommentaar. De laatste versie van hun democratisch speeltje is uit: de coalitiechecker.
Op basis van de meest recente opiniepeilingen van de Politieke Barometer, kun je checken hoe de coalitie van jouw voorkeur het op dit moment zou doen.

De standaardpagina van deze virtuele kabinetsformatie gaat uit van minimaal 76 zetels in de Kamer en maximaal 6 verschillende coalitiepartners. Dat levert al een overzicht van 341 mogelijke opties. Je moet er niet aan denken dat het stemmen op coalities wettelijk mogelijk wordt. Bij zo'n overdaad aan keuzes krijg je geen hond meer naar de stembus.

Maar je kan ook zelf je voorkeur samenstellen en kijken of dat een leuke coalitie oplevert.
Nu heb ik afgelopen zaterdag een gastlogje mogen schrijven op GeenCommentaar. Dat ging
over de JOVD, de jonge liberalen, die ooit de initiatiefnemers waren voor het zogenaamde 'des Indes beraad'.
Dat was een overleg tussen VVD, PvdA, D66 en GroenLinks, met als doel uit te zoeken of een regering zonder dat eeuwige CDA mogelijk was.

Die optie heb ik nu door de coalitiechecker gehaald en de SP aan die humanistisch-sociaal-democratische-liberale coalitie toegevoegd (in de tijd van het des Indes beraad was de SP geen serieuze regeringskandidaat).
Op dit moment zijn PvdA, VVD, SP, GL en D66 met 89 zetels in de 2e kamer vertegenwoordigt. Omdat de PvdA in 2002 besloten heeft samen te spannen met CDA en CU, krijgt de oppositie van SP, D66, GL en VVD weinig voet aan de grond in het kabinetsbeleid. De christelijke dominantie is nog steeds troef, dankzij het opportunisme van de PvdA, een iets te grote bek van Jan Marijnissen tijdens de kabinetsinformatie en een VVD die het met de oorspronkelijke liberale principes niet zo nauw neemt.
Zo gauw zien we het 'des Indes beraad' zich niet herhalen.

De coaltiecheker leert dat bovengenoemde combinatie er in zijn totaliteit flink op achteruit is gegaan in de peilingen. Danzkij winst voor D66 komt die coalitie toch nog op een meerderheidje van 76 zetels.
Het huidige kabinet zou het overigens ook niet redden. CDA, CU en PvdA zijn nu nog goed voor 80 zetels, maar in de peilingen hebben ze het dieptepunt van slechts 60 bereikt.

Nee, een democratie op grond van christelijke normen en waarden, daar komen we waarschijnlijk tot in de eeuwigheid niet meer van af. Zelfs in GroenLinks geloven ze er niet meer in. Daar gaan stemmen op om orthodoxen meer ruimte te geven binnen de partij.

Wel een leuk speeltje, die coalitiechecker. Die wordt pas echt interessant als er weer verkiezingen voor de deur staan. In eerdere artikelen heb ik al eens voorgesteld dat de kiezers, behalve hun traditionele stem, ook een voorkeur voor een coalitie in de stembus zouden mogen deponeren.
De kieswet moet een klein beetje veranderd worden. Het instrument is er dankzij GeenCommentaar al. Een beetje aanpassen en het initiatief van GeenCommentaar is ook bruikbaar voor mijn voorstel.
Of krijgen we dan een actie 'Wij vertrouwen de coalitiechecker niet'?

Wil je ook een kabinetje formeren? Ga dan naar de coalitiechecker.