Tag archieven: sociale media

Gedragscode vakantiegangers: blijf bereikbaar.

DroogteWat je ook doet, hoe je je ook gedraagt op vakantie, laat wat van je horen! Al ben je nog zo gesteld op de nodige rust, doe nou niet of je van de wereld bent verdwenen. Zo moeilijk moet dat tegenwoordig niet zijn. Met de sociale media, emails of je mobieltje kun het thuisfront de groeten doen. En zit je in een of ander godvergeten oord, waar geen fatsoenlijk internetcafé te vinden is of je buiten bereik van welke zendmast dan ook bent, stuur eerst een kaartje voor je de afzondering kiest.

Een van de hartenwensen van vakantiegangers is, dat ze zich eens heel anders kunnen gedragen om zo bij te komen van de vermoeiende dagelijkse sleur. Dus het is goed voorstelbaar dat er mensen zijn die ook enige dagen vrij willen zijn van hun sociale media of dat continue gebel. Niet doen, want het ministerie van Buitenlandse Zaken wordt dan lastig gevallen door de thuisblijvers, die het verdacht stil vinden op jouw Facebook, Twitter of geen mobiel contact meer hebben, aldus de Wereldomroep. Buitenlandse Zaken heeft momenteel wel wat anders te doen dan op zoek te gaan naar verloren gewaande familieleden.

Natuurlijk zijn er ook voor vakantiegangers gedragscodes. In 2006 begon China haar reislustige onderdanen een gedragscode me te geven, met richtlijnen hoe men zich in het buitenland diende te gedragen. De Chinese gewoonte te spugen op het trottoir werd dringend afgeraden. De Nederlandse overheid zal niet gauw met zo’n gedragscode komen, ook al weten we dat Nederlanders op vakantie graag loos willen gaan.
Verder geven reisorganisaties soms folders mee waarin je wordt geadviseerd je vakantiekleding aan te passen aan lokale zeden en gewoonten en niet zomaar alles te fotograferen. Dat zijn vrijblijvend gedragscodes en als je ze niet naleeft, krijg je hooguit afkeurende blikken van de plaatselijke bevolking. Veel meer onderneemt men niet, want er valt natuurlijk wel wat te verdienen aan toeristen. Ook aan onbeschofte tijdelijke immigranten.

Maar goed, als het dan toch moet, zet dan in zo'n gedragscode dat de toerist vooral in contact blijft met de het thuisfront. En geef het thuisfront de mogelijkheid de vakantiegangers te bereiken. Want hoe moeten die nou weten dat er een landelijke actie loopt, om geld in te zamelen voor de gortdroge Hoorn van Afrika? Nu heeft Buitenlandse Zaken, bij monde van staatssecretaris Knapen, de handen vol om het volk te tot meer donaties te bewegen. Ben Knapen is zeer teleurgesteld over de opbrengst tot nu toe. De thuisblijvers zitten ongetwijfeld te popelen hun vakantievierende familieleden te bereiken en ze te wijzen op hun charitatieve verplichting. Contact is dus van levensbelang, zou je kunnen zeggen.

Waarom geeft Knapen niet een positief reisadvies af? Buitenlandse Zaken geeft wel vaker reisadviezen, vooral als het ergens goed mis is. Sudan, een van de doellanden van de actie van giro 555, kwam in januari in het nieuws met de wens het toerisme een boost te geven.
Nu is toerisme zeker niet zaligmakend en is het wel verstandig eerst wat na te denken over de ethische aspecten van reizen naar rampgebieden. Op Mens en Samenleving vroeg men zich af of het “ethisch verantwoord is om als manager van een touroperator reizen te organiseren naar een rampgebied dat in de vroege wederopbouwfase verkeert”. De Sudanese overheid doet daar blijkbaar niet moeilijk over en lonkt naar de toeristendollars.

Of het toerisme op korte termijn zal groeien is nog maar de vraag. Het gebied is niet alleen bekend van giro 555, de regels voor toeristen zijn streng. Op grond van veiligheidsvoorschriften is het verboden bruggen te fotograferen en geen toerist wenst natuurlijk in een Sudanese politiecel te logeren.
En echt veilig is het ook nog niet. Dat geldt voor meer landen in de Hoorn van Afrika. Dus als je met je mobieltje het thuisfront niet kan bereiken, slaat daar de paniek toe, zoals in 2007 gebeurde toen een groepje toeristen in Ethiopië verdwenen leek te zijn.
Maar goed, zijn er nog genoeg sociale media in de lucht om de donaties aan giro 555 te helpen opkrikken?

De wereld is een toetsenbord

ambachtBij het woord ambacht denken velen aan attracties op de zomerse braderieën. Manden vlechten, klompen hakken, je hebt er niets meer aan, maar het is leuk om naar te kijken. Maar wie denkt er bij ambachtelijkheid aan een itc-specialist?

Een gedachte die bij me opkwam bij het lezen van een artikel van Marit Overbeek op ‘de Architect’. Ze doet verslag van de Premselalezing, waar Richard Sennett een pleidooi hield voor eerherstel van de ambachtelijkheid. Heel kort door de bocht stelt Sennett dat een architect die met pen en papier werkt, een beter ontwerp maakt dan een architect die het met de computer doet.
“Door internet en andere technologie zijn steeds meer fysieke activiteiten in ons alledaagse leven vervangen door virtuele vormen daarvan’, schrijft Marit Overbeek. Dat zou ten koste gaan van allerlei vaardigheden, die onmisbaar zijn voor goed vakmanschap. In zijn lezing verwijst Sennett naar het gebruik van sociale media.  Mensen raken minder bedreven in ‘real life’ communicatie, waardoor goed luisteren, spreken of schrijven degenereren. Of, zoals in het artikel staat: Mensen worstelen met wat ze echt willen zeggen omdat ze daar de vaardigheden niet voor bezitten.

Er valt iets te zeggen voor de stelling dat de computer op tal van manieren een ambachtelijk resultaat in de weg zit. Het brood van de ambachtelijke bakker, smaakt beter dan het fabrieksbrood dat computergestuurd uit de ovens komt. Of is dat slechts een kwestie van smaak?
Ik vraag me af of het echt aan het nieuwe gereedschap ligt, dat er ‘zoveel troep’ wordt gemaakt. De schakel tussen hoofd en handen is tenslotte niet meer dan een ander instrument, dat door oefening tot even grote ambachtelijkheid kan leiden, Oefening baart kunst. Maakt het wat uit waar je mee oefent?

Dat het toetsenbord steeds prominenter tussen mens en werkelijkheid komt te staan mag een feit genoemd worden. Het is interessant te bedenken welke gevolgen dat heeft voor zintuiglijke ervaringen en bijbehorende vaardigheden. Gaat ambachtelijkheid echt verloren omdat we alleen nog me onze neus bovenop de iPad zitten? Verdwijnt “het verlangen om werk goed te doen omwille van het werk zelf”, zoals Sennett in zijn boek ‘The Craftsmen’ betoogt?
Laat ik er in dit verband wat lukrake stellingen tegenaan gooien, waar je lustig op los mag schieten.

1. Al ben je nog zo goed bij je hoofd, als je handen het laten afweten ben je nergens.

2. Het toetsenbord wordt ten onrechte gehanteerd als de missing link tussen hoofd en werkelijkheid.

3. We staan niet meer in de stront, dus maken we stront.

4. De wereld gaat aan computervaardigheid ten onder.

5. De nieuwe ambachtelijkheid: de laptop gaat over van vader op zoon.

6. Kennis en kunde: de wereld is niet meer dan een toetsenbord.

Democratisch experiment.

Stemmen Zin in een experimentje met onze democratie? Kom dan in actie om de hoogste opkomst ooit te bewerkstellingen. Volg ook de updates onderaan dit artikel.

De opkomst bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten is de laatste 20 jaar altijd lager geweest dan bij de landelijke en gemeenteraadsverkiezingen. Tradities moet je in ere houden, dus laten we het vandaag niet te gek maken. Maar nu wordt voorspeld dat deze keer de laagste opkomst ooit zal worden gehaald.
Laten we eens een experimentje uitvoeren: we gaan de opkomst opkrikken.

Doelstelling: een opkomstpercentage van 51 procent.
Dat zou 4,7 procent meer zijn dan bij de vorige PS-verkiezingen. Zo’n stijging kwam slechts twee maal eerder voor. In 1974 was de opkomst 6,2% hoger en in 1978 4,5% hoger dan de PS-verkiezingen daarvoor.
Bij de PS-verkiezingen in 2007 was de opkomst 46,3%. Laten we eens proberen 4,7% hoger uit te komen. Honderd procent is een onrealistisch ideaal, maar zou een ongekend resultaat zijn. De hoogste opkomst ooit, is in 1977 gehaald, bij de Tweede Kamerverkiezingen: 88 procent. Het is realistischer op een opkomst te mikken van rond de 50 procent.

Waarom?
Ach, er zijn redenen genoeg. Die redenen verschillen, afhankelijk van waar je staat. Rutte denkt dat zijn leven er van afhangt, de oppositie denkt Rutte op zijn plaats te kunnen zetten. Als dat redenen zijn die je boeien, ga dan zeker stemmen.
De belangrijkste reden trof ik aan in een weblogje van Stroomopwaarts. “In Arabië vechten ze om te mogen stemmen (…) We stemmen niet, maar zeiken pas als de snelweg voor de deur wordt aangelegd”.
Egyptenaren op het Tahrirplein begrijpen ook niet dat Nederlanders zo achteloos met hun democratische luxe omgaan en roepen ons op wel te gaan stemmen. Nu kun je zo je twijfels hebben over het nut van stemmen, maar zou het niet grappig zijn ‘de politiek’ eens te overvallen met een verrassing? Al was het maar om duidelijk te maken: wij hebben allemaal gestemd, dus nu wel echt luisteren naar het volk, ja?
Het is mooi weer vandaag, dus ga er even uit en maak een ommetje naar het stembureau. Goed voor de beweging, goed voor een eerste kleurtje op het gezicht en goed om deze verkiezingen tot de historische lente-verkiezingen aller tijden te maken.

Hoe?
Het gaat er op de niet-stemmers over te halen. Dus praat in op je collega’s, je familie, kennissen en vrienden. En zet je sociale media in. Als dat een behulpzaam middeltje is in minder democratische landen, waarom dan hier niet? Dus gebruik Twitter, Facebook, Hyves, weblogs om iedereen op te roepoen wel te gaan stemmen. Zorg ervoor dat op Twitter de hashtag #PS2011 vandaag de leidende trend wordt. Retweet oproepen om te gaan stemmen.

De stembussen sluiten om 21:00 uur. Tijd genoeg dus om de laatste twijfelaars over de streep te trekken. Laat eens zien dat wij in enkele uren kunnen bereiken wat politici nog niet is gelukt: kiezers massaal naar de stembus. Aan de slag!

Update 14:40 u.: Aan de opkomstcijfers zal het niets veranderen, wel aan het aantal uitgebrachte stemmen. Als je collega, familie of vrienden echt niet naar de stembus kunnen, vraag dan hun volmacht en breng hun stem uit.

De opkomst lijkt een fractie hoger dan vorige keer. Trek je niets aan van die berichten, maar blijf pr maken. De uren tussen 17:00 en 20:00 uur zijn belangrijker, en toit 21:00 uur zijn de stemlokalen open. Het zou mooi zijn als er, tegen alle verwachtingen in, het stemmen vanaf nu flink op gaat lopen.

Update 16:30 Rond 15:30 twitterde Maurice de Hond dat de opkomst al 4% hoger lag dan vorige keer en stijgende lijkt. Nog 0,7% er bij en we halen onze doelstelling van 51%. Op naar de 52 of hoger? Blijf de boodschap rondzingen en vergeet zelf niet naar de stembus te gaan.

Update 17:00 Een uur later meldde de VK dat de opkomst rond 15:30 nog steeds 4 tot 5% hoger was. Dat moeten we vast zien te houden, nog mooier is door te stomen naar 5 tot 6% meer. De komende uren worden het spannendst omdat nu de meeste mensen gaan stemmen. Heb jij nog niemand overgehaald wel te gaan stemmen. Die het a.u.b. nu dan. Peuter eventueel een volmacht los.
Zelf is het me gelukt 8 mensen over te halen. Meld hier hoeveel mensen jij over de streep hebt getrokken.

Update 19:57 Om 18:50 melden gemeenten nog steeds hogere opkomes. Rond 19:00 verwacht Maurice de Hond 7 tot 9% hogere opkomst. Doelstelling van ons democratisch experiment wordt bijgesteld: geen 4 tot 5% hogere opkomst maar 10%.
Nog 1 uur te gaan om de laatste niet-stemmers over te halen.

Update 20:10 De NOS meldt dat om 19:45 de opkomst rond de 48% ligt. Dat is bijna 2% hoger dan vorige keer. we zijn er dus nog niet. Heeft je buurman al gestemd? Heb je je oma al naar het stemburo gebracht? Zit je in de kroeg met je vrienden? Ga nog even stemmen, gewoon als experiment 😉

Update 21:00 uur. De stembussen zijn gesloten. Nu afwachten wat dit democratische experiment heeft opgelverd. In ieder geval zal de opkomst hoger zijn. Maar hoe hoog precies en heeft deze actie daartoe bijgedragen?
In afwachting van de uitlsag kun je in de reacties melden wat jij vandaag met het democratisch experiment hebt gedaan.

Update 21:08 Op de NOS maakt Van Mingelen net bekend dat opkomst boven de 50% zal uitkomen. Het democratisch experimetn is gelukt?

Update 21:40 Opkomst lijkt boven de 54% te komen. Dat is veel hoger dan de laatste 5 PS-verkiezingen en hoger dan de laatste gemeenteraadsverkiezing.
Het kan bijna niet anders of het democratisch experiment heeft hier aan bijgedragen. Iedereen die heeft meegwerrkt, alvast bedankt!

Update 22:50 Het doel van het democratisch experiment was een opkomst te vewerkstellingen van 50 tot 51 procent. De laatste prognoses wijzen op een opkomst van 54 procent. Meer dan de doelstelling en ruim 7% meer dan bij de vorige PS-verkiezingen.
Zodra de opkomst deifinitief bekend zal zijn, we hier nog even op terug.

Twitter onder de pet houden?

Twitter Sociale media zijn zo lek als een mandje. Daar kan zelfs diplomatieke post niet tegen op. Wikileaks had er informanten voor nodig. Wie echter twittert, zijn foto op het digitale smoelenboek zet, hyperdehyved of zich in linke netwerken laat verstrikken, is zo opgespoord. Dat is ook de bedoeling. Alleen alles wat je dan nog de digisphere in slingert, kan tegen je gebruikt worden.

Dat heeft een hoofdopsporingsambtenaar ondervonden. Districtschef mevrouw Dijksman
is geschorst, omdat ze een voorbarige conclusie twitterde. Van het akkefietje zijn de gezamenlijke commissarissen en directeuren van bedrijven zo geschrokken, dat ze acuut een twitterbeleid op poten zetten. De politiebonden vinden dat niet nodig. De politiebonden vinden het wel een tikkeltje onprofessioneel van de chef. De vraag is alleen: vinden ze het twitteren amateuristisch of de inhoud van Dijkman’s tweet?

Dat laatste, mag ik hopen. Een opsporingsambtenaar die al een vermoeden heeft over de oorzaak van een gevalletje overlijden, nog voor de crime scene is bezocht, kan het onderzoek frustreren. Het risico van tunnelvisie ligt op de loer en voor je het weet zitten er onschuldigen achter tralies.

Dat de politiebonden laconieker reageren dan bedrijfsdirecteuren, zegt wel wat over ieders professionele eigendunk. De politie gaat er vast vanuit dat er niet zoveel onder de pet te houden valt. Ze doet gewoon haar werk en meent dat ook goed te doen. Denken de commissarissen en directeuren anders over? Waarom vrezen zij elkaars loslippigtwitterigheid?

Ach, leidinggevenden zijn net mensen. Ze flappen er wel eens wat uit. De affaire Dijksman bewijst dat ouwekleppen op Twitter tot repercussies kan leiden. Moet elke professional nu zijn of haar woorden op een goudschaaltje wegen, voor het uit de strot komt of ergens wordt ingetikt?
Natuurlijk niet. Het zou jammer zijn als gedragscodes voor sociale media de mens tot zwijgen brengt. De mogelijkheid dat de digitaliteit de wereld stukje bij beetje transparanter maakt, moeten we niet tegen willen houden. Allereerst omdat het niet juist is zaken onder welke pet dan ook te houden. Dat is echt niet meer van deze tijd.

Maar ook omdat je dan mensen niet leert kennen. We zijn wat we zeggen of, in dit geval, tikken. Daar moet je voor durven staan. Komt er iets ongelukkigs uit het brein, dan kun je twee dingen doen. Erkennen dat je fout zit of niet. In beide gevallen zegt dat iets over jou.
De reactie op je uitlatingen zegt ook iets over de ontvanger. Het is goed omdat van elkaar te weten. Gedragscodes bevorderen het sociale verkeer niet, de praktische ervaringen wel.

Hoewel? Weet ik nu iets over de persoon die de tweet van districtschef veroordeelde en dat ook openbaarde? Tussen alle volgers die mevrouw Dijksman op twitter heeft, zit er minstens eentje die het op haar heeft gemunt, lijkt mij. Ook dat is goed te weten. Dat hij of zij zich op twitter bekend moge maken. Want zoals ik al zei: je moet durven staan voor wie je bent, voor wat je doet en wat je zegt en twittert.

Gezondheid 2.0

Gezondheid 2.0 Situatie 1: Voel me niet zo lekker. Beetje vage klachten, maar die toch eens in de zoekmachine getikt. De eerste hit was meteen raak. Het kon van alles betekenen, maar de conclusie was wel: u gaat dood.Nou, dat was duidelijk. Dan heeft het ook geen zin naar de huisarts te gaan. Zonde van de tijd en de kosten.

Situatie 2: Op aanraden van moeders de vrouw wel naar de dokter gaan. Resultaat een operatie en een levenslang medicijnregime. Gecontroleerd door een heel moderne specialist. Die stelde een webpagina beschikbaar waar ik mijn zorgstaat op kon knallen.
Dinsdag was ik twee pilletjes vergeten in te nemen. Keurig gemeld, want wat moest ik nou? Ook dat werd meteen duidelijk. Pilletjes vergeten? Waardeloze patiënt. Medicinaal wangedrag. De specialist zou het doorgeven aan de zorgverzekeraar en binnen twee dagen lag er een aanmaning in de bus. Ik moest de pillen voortaan zelf betalen.

Twee fictieve situaties. In beide gevallen beantwoord ik absoluut niet aan het profiel van de ‘betere patiënt’ die tevens een ‘betere professional’ is.
De RVZ (Raad voor de Volksgezondheid en Zorg) adviseert een beetje werk te maken van Gezondheid twee punt nul. Want “internet verandert relatie tussen patiënten, artsen en verzekeraars ingrijpend”.

De overheid moet er voor zorgen dat het hele zorgcircuit de digitale vernieuwingen eens volledig tot zich neemt, misbruik van gegevens voorkomen en de zorgaanbieders stimuleren de sociale media te benutten.
Op de website van de RVZ wordt Gezondheid 2.0 geïllustreerd met een filmpje van een nierpatiënt, die via internet contact houdt met zijn specialist. Hij meet zelf zijn bloeddruk, houdt zijn dagelijks eten in de gaten en meldt de resultaten op een webpagina, die door de specialist wordt bekeken.
Ook kan de patiënt eventuele vragen of opmerkingen er op kwijt. De specialist kijkt er af en toe eens naar en reageert, indien nodig.

Dat digitalisering van delen van de zorg tot de ideale “kwaliteitsverbetering van het zorgsysteem als geheel” zal leiden is mooi. Dat Gezondheid 2.0 ook leidt tot “een beter geïnformeerde patiënt als gelijkwaardige partner bij de besluitvorming over behandeling maar ook bij zelfmanagement van chronische aandoeningen”, is fantastisch.
Dat het ook nog eens “kan bijdragen aan het verlagen van de zorgkosten en van de dreigende arbeidstekorten in de zorg”, is een misvatting.

Zoals meer sporten (heel gezond) tot meer blessures leidt en er dus een voorlichtingscampagne is opgezet om burgers voor te lichten hoe ze die blessures kunnen voorkomen, zo zal ook de digitale patiënt risico’s lopen op allerlei vormen van digitale stress.
En wie gaat er voor zorgen dat de medische netwerken goed functioneren? Of moet de dokter en de patiënt ook een volleerd ict’er zijn? De gevraagde beveiliging zal ook een lieve duit kosten.Wie betaalt alle digitale thermometers, bloeddrukmeters en hartmonitors, die op de pc aangesloten kunnen worden?

Er wordt hoog opgegeven van allerlei nieuwe technologie voor de zorg. Van robotica bij revalidatie, tot verpleging op afstand. Nu stelt de RVZ dat het reeds bestaande internet en sociale media ook een aardige verbetering van de zorg is.
Dat is ook allemaal zo. Ik zie de praktische voordelen wel. Maar die krijg je niet voor een paar stuivers. Wil het allemaal goed werken en de gewenste kwaliteit bieden, moet er nog veel worden geïnvesteerd in de ontwikkeling van die technologie. En laat dat nou behoorlijk duur zijn.