Beste Mark,
Ik hoop dat ik het tegen de juiste Mark heb. Je zit op twitter, lees ik, maar ik heb iets meer dan 140 tekens nodig voor mijn nederige verzoek.
Je zei dat je dit land terug zou geven aan de Nederlanders, je zei ook dat iedereen er wat van zal voelen en later zei je dat je goed in de gaten zult houden dat niemand onnodig hard geraakt zal worden.
Nu je al weer een poosje aan het werk bent, wordt steeds duidelijker wat er van die beloften terecht komt. Zo te zien nog maar eentje, dus je hebt nog heel wat werk voor de voeg. Ik wens je alle sterkte daarbij, want ik besef heel goed dat het geen makkelijke klus is.
Toch verzoek ik je dringend haast te maken met de laatste belofte. Uit eigen belang natuurlijk, dat geef ik grif toe. Het gaat om mijn vader. Hij is 85 en zijn leven lang een schoolvoorbeeld van een zuinig en hardwerkende Nederlander. Ook heeft hij zijn leven lang op de VVD gestemd en heeft tijdens zijn werkzame jaren het land gediend als militair.
Wat heb ik in de clinch gelegen met hem. Heftige ruzies gingen over zijn argeloze gedrag. Hij slikt zijn hele leven de praatjes van jouw partij, geloofde oprecht in dreigingen van communisten (*Koude Oorlog) tot moslims (War in terror). Hij was er heilig van overtuigd dat een hardwerkende en een gezagstrouwe burger niets te vrezen heeft. Hij vond al die burgerlijke ongehoorzaamheid van mijn maar niets.
Hij had de oorlog meegemaakt, de wederopbouw, een enorme watersnoodramp, de oliecrisis, de economische crisis ten tijde van Lubber I tot en met III en alles wat er toen en daarna aan rampspoed over dit land heentrok. Maar hij deed braaf wat hij dacht dat van hem werd verwacht: werken, sparen voor een volgend huis, de studie van zijn kinderen en de zorg voor zijn ouders. Na zijn pensioen werd hij vrijwilliger bij een paar clubs en dit jaar werd hij zelfs tot een van de vrijwilligers en mantelzorgers van het jaar gebombardeerd.
Je kunt hem hooguit verwijten de economie niet genoeg gediend te hebben. De enige lening die hij heeft is de hypotheek. Voor al het andere is gespaard. In beleggingsleningen zag hij nooit wat. Dat vond-ie toch teveel op gokken lijken. Daar heeft hij dus gelijk in gekregen.
En elk jaar kocht hij de Elseviers Belastingalmanak, die hij helemaal doornam om te kijken hoe hij de belastingen kon tillen. Sorry, dat is verkeerd geformuleerd. Elsevier is zijn liberale lijfblad en hij is niet de enige liberaal die niets met belastingen had. Jijzelf, beste Mark, vind ook dat de belastingdruk eigenlijk omlaag moet.
Dus goed beschouwd valt ook dat hem niet te verwijten. Nu zijn pensioen een paar jaar is bevroren, dreigt die dit jaar gekort te worden. Net nu zijn zorgpremie en diverse eigen bijdrages omhoog gaan. Dit jaar moet hij stoppen met zelf autorijden, wegens een mankement aan zijn ogen. Hij kan een taxipasje krijgen. Vorig jaar kon je daar nog zo’n 750 kilometer mee rijden en kostte het slechts 18 cent per kilometer. Dit jaar kan hij er maar 440 kilometer mee krijgen, voor 20 cent per kilometer. Zijn, door een handicap aan huis gekluisterde vriendin, woont 110 kilometer verder.
En ook nu is hij er van overtuigd dat het niet anders kan. Dat jij Mark, doet wat je moet doen en dat ook mijn vader er dus wat van zal voelen. Hij ziet dat als zijn burgerverantwoordelijkheid. Hij kan ook wel iets missen, maar dat heeft hij niet verdiend.
Beste Mark, mijn vader is 85 en zo gek lang heeft-ie niet meer te gaan. Ik hoop dat jouw moeder nog jong en gezond genoeg is en dat ze nog mooie jaren voor de boeg heeft. Dat hoop ik voor mijn vader ook.
Hij zal het waarschijnlijk niet meer meemaken dat je het land eindelijk aan ons teruggeeft. En hij is niet te beroerd iets te willen voelen van jouw crisis. Maar ik heb sterk het idee dat je hem niet in de gaten hebt en niet weet dat hij onnodig hard wordt geraakt. Onnodig, omdat het allemaal zijn schuld niet is.
Aljeblieft Mark, maak je laatste belofte waar. Spaar mijn vader.
Er is iets merkwaardigs aan de hand. Een petitie die de regering oproept zich hard te maken “om de schending van de mensenrechten in West-Papoea onmiddellijk te stoppen en op korte termijn opnieuw een referendum initieert”, heeft in 26 uur tijd 17.610 ondertekenaars erbij gekregen. Dat is gemiddeld zo’n 664 per uur, of 11 nieuwe ondertekenaars per minuut (stand per 27 oktober, 18.00 uur)..
Werknemers op het olieveld in Nafoora (Libië) zijn in staking. Daar komt voorlopig geen olie mee vandaan. Eén van de berichten op de zender Al Jazeera, over het uitermate onrustige Libië.
De vliegmaatschappijen hebben het er