Terwijl volwassenen somberen over politiek en economie, denken tieners dat de crisis geen gevolgen zal hebben voor hun toekomstige carrière. Nu gaat dat bericht over Amerikaanse tieners. Een onderzoek in de VS stelt dat bijna 90 procent van de jeugd serieus meent hun ideale baan te zullen vinden.
Hoe is dat in Nederland? Nou, dat ziet er hoopvol uit want onze tieners horen, crisis of niet, tot de succesvolle jonge ondernemers.
Zo zijn er in Haarlem twee meiden begonnen met een uitzendbureau voor tieners. Het is één van de voorbeelden, die het door comazuipertjes en breezersletjes geschonden imago van de hedendaagse puber, probeert te herstellen. Om dat beeld om te keren zetten de twee dames met uitzendbureau Rebup, tieners aan het klussen. Een voorbeeld van jong maatschappelijk verantwoord ondernemen.
Maar ook voor keiharde business halen Nederlandse tieners hun neus niet op. Zelfs niet als het om mest gaat. De 16-jarige mesthandelaar Niels Lentjes uit Gelderland wist zijn handel in 1 jaar tijd te verdubbelen en dirigeerde vorig jaar 1,5 miljoen ton drijfmest en vaste mest door het land.. Voor een vergoeding van 1 euro per ton mest. De volwassen collega’s zijn natuurlijk stinkend jaloers en ze beschuldigen hem van zwarte handel.
De 19-jarige Tilburger Michael van Poppel, gaat groot geld verdienen met zijn Twitter-account BreakingNews. Een zelf opgezet nieuwskanaal, ooit begonnen door nieuws uit de bekende bronnen te plukken maar verspreidt, dankzij een wereldwijd netwerk, nu ook eigen actualiteit. De jonge ondernemer heeft de Twitter-account in de verkoop gegooid en zal er zeker een heel aardig bedrag aan overhouden.
Nog zo’n succesnummer is de 17-jarige Robbin Robijn uit Emmen. In anderhalf jaar tijd is zijn RR Minicars uitgegroeid tot de grootste verkoper van brommobielen geworden. Net als bij mesthandelaar Niels Lentjes, kijken de volwassen collega’s nu sip op hun neus.
Hoe doen die jongeren dat? Wie weet hebben ze de cursus gevolgd, die de 18-jarige eigenaresse van Hipvoordeheb.nl heeft bedacht. Fleur Kriegsman zette ook een business school op voor ondernemende tieners op. Het zogenaamde Young Entrepreneur Program geeft tieners de gelegenheid een bedrijfsplan op te zetten en misschien zelfs al een financiering te regelen voor hun plannen.
Zul je zien dat ze op de Nyenrode Business School beteuterd staan te kijken.
Komen die erg jonge ondernemers uit de lucht vallen? Het zou het resultaat kunnen zijn van het actieprogramma Onderwijs en Ondernemen. In 2000 stelden de ministeries van Economische Zaken, Onderwijs Cultuur en Wetenschap en Landbouw Natuur en Voedselkwaliteit 17 miljoen euro beschikbaar om het ondernemerschap wat beter op het lesrooster te krijgen. Met winkeltjes op school, stages in bedrijven en zelfs lessen in marketing. kun je nu op basisscholen en middelbaar- en hoger onderwijs de beginselen bedrijfsvoering leren.
Hopelijk leren ze ook een crisis te voorkomen. En wat maatschappelijk verantwoord en duurzaam ondernemerschap inhoudt. De voorbeelden hierboven zijn fraaie voorbeelden van jong en big booming business. Het succes is de tieners van harte gegund. Maar zijn er ook tieners die met succes bedrijven opzetten, waar we voor een betere toekomst wat aan hebben?
Tag archieven: succes
De prijs van succes
De kinderopvang gaat duurder worden. De eigen bijdrage gaat omhoog en gastouders krijgen een lagere vergoeding.
Fraai staaltje overheidsmanagement. Eerst trek je meer klanten met aantrekkelijke prijskaartjes. Zijn de klanten eenmaal binnen, gaan de prijzen omhoog.
De kinderopvang is zo'n succes gebleken dat het nu te duur wordt. De gebruikers mogen bij betalen.
Eerder bleek dat bij de AWBZ ook zo te werken. Door verandering van de regels ontstond er zo'n grote toeloop op de AWBZ, dat die nu ook te duur is en er maatregelen bedacht worden om de kosten weer te beheersen, lees – klanten af te stoten en de overige klanten meer te laten betalen.
Wat zal het volgende succesverhaal van dit kabinet zijn, waar de burger zijn portomonnee voor mag trekken?
Het onderwijs? Er moeten meer hoger opgeleide mensen komen. Straks lukt dat nog ook en schieten de nieuwe universiteiten als paddestoelen uit de grond. De aanwas van de nodige hoogleraren maakt de zaak wel erg duur en wie gaat dat dan betalen?
Een goed geregelde kinderopvang is nodig om meer mensen aan het werk te hebben. Arbeidsparticipatie vergroten heet dat in de beleidsterminologie. Onder andere nodig wegens het dreigende grijze gevaar.
Iedereen moet aan de slag: jong, oud, mannen, vrouwen, vaders, moeders, de lammen en de blinden, en dat allemaal omdat we wel op onze 100ste verjaardag met pensioen willen, maar dat onbetaalbaar wordt omdat er nog maar een paar duizend oudere jongeren zijn die het met hun belastingafdracht moeten financieren.
Dus hebben de burgers een dubbele opdracht: genoeg nageslacht verwekken om het arbeidspotentieel op nivo te houden en datzelfde nageslacht in de kinderopvang te doen om zelf lang genoeg te werken om voor de oude dag te sparen.
Heeft iemand al eens uitgerekend hoeveel kinderen er verwekt moeten worden om, zonder milieu- en voedselproblemen, de AOW en pensioenen veilig te stellen?
Welke oplossingen zouden de kinderopvang wel betaalbaar kunnen maken?
1. Stoppen met die subsidies. De vrije markt het werk laten doen. Er is behoefte aan meer werknemers, een deel blijft thuis om voor de kinderen te zorgen. Bedrijven kunnen die mensen lokken door kinderopvang te garanderen.
Voordeel: het kost de overheid niks, onze belasting kan omlaag.
Nadeel: we hebben dan ook niets te vertellen over de aard en kwaliteit van die opvang. Elk bedrijf bepaalt dat zelf, omdat ze ook zelf voor de kosten opdraaien.
2. Zoveel potentiële werknemers verwekken, dat zowel de vergrijzing als de kinderopvang uit de belastingen kan worden betaald.
Voordeel: de subsidies kunnen blijven bestaan en daarmee ook de controle over de kwaliteit van de kinderopvang.
Nadeel: we zullen de laatste restjes natuur op moeten geven, want die babyboom moet wel gehuisvest worden, naar extra kinderdagverblijven en scholen gaan en aan het werk in meer bedrijven.
3. De kinderarbeid herinvoeren. Waarom zouden alleen volwassenen voor hun eigen bestaan en voorzieningen moeten betalen?
Voordeel: veel produkten en diensten worden goedkoper (goed voor de concurrentiepositie met sommige 'buitenlanden') en de consumenten houden dus geld over om bijvoorbeeld aan kinderopvang te besteden.
Nadeel: het doel 'meer hoger opgeleiden' op de arbeidsmarkt wordt lastig te realiseren.
Zijn er nog andere keuzes? Bijvoorbeeld het huidige stelsel in takt houden en ook van het bedrijfsleven een substantieel hogere bijdrage te eisen? Of andere keuzes maken over de verdeling van de belastingopbrengsten?
Of zal elke succesvolle oplossing altijd resulteren in hogere kosten, die alleen maar door de individuele burger betaald moeten worden?
Misschien moeten we wat minder succesvol willen zijn?