Zo langzamerhand zien verpleeghuizen zich haast genoodzaakt een pr-medewerker in dienst te nemen, om in te haken op de vele onderzoeken die diverse media en organisaties doen naar de kwaliteiten van de rustoorden. De Consumentenbond zocht naar vuil en de gevonden resultaten werden in de media breed uitgemeten.
Vrij snel daarna doken berichten op van verpleeghuizen die trots de eervolle vermelding van de Consumentenbond er uit hadden gepikt, om hun properheid te etaleren.
Het zal niet veel uitmaken, want inmiddels is de beeldvorming van verpleeghuizen allerberoerdst. Als er al geen bewoners worden mishandeld, dan rijden ze hun rollators wel door het drek dat zich in de gangen ophoopt. De ratten knagen de schamele ontbijtjes op. Het kwijl druipt van de ramen en de volgekakte incontinentieluiers leiden inmiddels een uitbundiger leven dan de bewoners zelf.
Er zijn tussen de 300 en 400 van die vuilnisbelten in ons land. De Consumentenbond benaderde er 121, waarvan er 47 niet mee wilden doen en er 37 bezocht werden. Maar 7 verpleeghuizen kregen een ruime voldoende van de Consumentenbond.
Zeven! Dat is wel erg krap als we de vergrijzende natie willen opbergen. Schrik niet, er zijn ook verpleeghuizen waar de bewoners het best naar hun zin hebben en eventuele ongemakjes minder belangrijk vinden, dan gezellige verpleegsters en leuke zangavondjes.
De Volkskrant maakte een top-350 van verpleeghuizen. Bij nadere bestudering ziet het er dan eigenlijk nog beroerder uit. De Cromhoff in Enschede eindigde bij de Consumentenbond op de zesde plaats en de regionale concurrent, Het Wiedenbroek, op de elfde. Madeleine in Boxmeer verheugt zich op een riante derde plaats. Bij de Volkskrant scoorde Het Wiedenbroek beter (42e plaats) dan de Cromhoff (195e plaats), maar Madeleine staat bij de Volkskrant op de 286e plaats. Geen toppertjes dus. Aardig schoon, maar minder tevreden bewoners en net even iets teveel prikincidenten, valpartijen en doorligwonden.
En een van de goorste verpleeghuizen, Meander in Veendam, scoort bij de Volkskrant veel beter dan de Cromhoff, want Meander staat 58 plaatsen hoger (137e plaats). Dat past iets beter bij het beeld dat Meander van zichzelf heeft. Het verpleeghuis juicht het hygiëneonderzoek toe, maar herkent zich niet helemaal in de uitslag. “Wij vinden het belangrijk dat de klant in een prettige, sfeervolle en schoon huis verblijft”, meldt Meander op een forum. Blijkbaar waarderen de bewoners de sfeer net wat beter, dan de Cromhoffbewoners.
“Het monitoren van hygiëne is onderdeel van goed risicomanagement, stelt ActiZ, de organisatie voor zorgondernemers en biedt de verpleeghuizen een programmaatje aan, inclusief helpdesk en een hygiënetrainer, om de hygiëne te monitoren. Daarmee moet men de balans vinden tussen risico’s en huiselijkheid, want “een verpleeghuis is ook een plek waar mensen wonen en dat moet niet zo klinisch worden, dat bewoners zich er niet meer thuis kunnen voelen”, zegt ActiZ.
Thuis is alle beter. Bekend zijn de verhalen over die knusse, huiselijke hygiëne. Snijplanken en vaatdoekjes zijn ranziger zijn dan wc-brillen. En handen wassen na wc-bezoek wordt vergeten, omdat men bij het ontlasten ondertussen het mobieltje of de laptop bepoteld, waarna de apparatuur levensgevaarlijke bacteriën in de samenleving verspreidt. Tandenborstels zijn te smerig. Om maar te zwijgen van de alom bekende huismijt en de besmette groenten die thuis worden verorberd.
Ik zou vrees dat we een nog smeriger uitslag krijgen, als de Consumentenbond de hygiëne van haar leden onderzoekt.
Tag archieven: verpleeghuizen
Verpleeghuizen belastingvrij
Is een kamer of appartement in een verpleeghuis een woning of een niet-woning? Rare vraag, denkt u? Niet voor de verpleeghuizen. Het antwoord op die vraag kan een hele smak belasting schelen.
Elke gemeente heft ozb (onroerend zaak belasting). Tot 2006 bestond er zowel een eigenarenbelasting als een gebruikersbelasting. Sinds 2006 is die gebruikersbelasting voor woningen komen vervallen.
Daar zagen directies en besturen van verpleeghuizen ineens een lucratieve mogelijkheid. Want als ze aannemelijk konden maken dat de kamers of appartementen van hun zorgbehoevende inwoners, vooral een woonfunctie hebben, dan hoeven ze dus geen gebruikersbelasting daarover te betalen.
En zo troffen diverse gemeenten en verpleeghuizen elkaar voor de rechter. De ene rechter stelde de gemeente in het gelijk, omdat in een verpleeghuis de kamers niet afsluitbaar waren. Geen woning dus, vond de rechter en het verpleeghuis diende het volle pond te betalen.
Een andere rechter oordeelde dat een gemeente onvoldoende duidelijk heeft gemaakt waarom een verpleeghuis niet gevrijwaard kon worden van de gebruikersbelasting. De gemeente moet dat alsnog doen en ondertussen de proceskosten vergoeden, die het verpleeghuis maakte voor deze rechtsgang. De Hoge Raad heeft zich er ook eens over uitgelaten. Zodanig, dat belastingadviseur Deloitte de verpleeghuizen aanraadt altijd bezwaar te maken tegen een volledige ozb-aanslag.
De Hoge Raad stelt bijvoorbeeld dat bij het bepalen of een ruimte een woning of een niet-woning is, het er niet toe doet of een kamer voorzien is van een volledige kookvoorziening. Ontbreekt dat, dan kan de kamer of het appartement toch als woonvoorziening aangemerkt worden en dus kan er geen gebruikersbelasting over worden geheven.
Veel juridisch gesteggel dus. Wat ik vreemd vind, is dat verpleeghuizen zowel de eigenarenbelasting als de gebruikersbelasting moeten betalen. Nu moeten ze zich in allerlei juridische bochten wringen, om delen van het verpleeghuis als woning erkend te krijgen.
In mijn ogen zijn het geen woningen, hoe gezellig en privacybeschermend ook ingericht. Volgens de gemeentewet is het dan terecht dat de ozb volledig en in alle hevigheid wordt gevorderd.
Toch hoop ik dat verpleeghuizen gelijk krijgen als ze een beroep doen op een uitzondering in de gemeentewet. Artikel 220e stelt dat “gedeelten van de onroerende zaak die in hoofdzaak tot woning dienen” buiten de ozb-heffing dienen te vallen.
Beter zou het zijn als de interpretaties deze bepaling niet langer onderwerp van dure rechtszaken zijn. Is er niet een Kamerlid die een motie kan indienen om verpleeghuizen op te nemen in het rijtje zaken die wel vrijgesteld zijn van de ozb?
Want wat is allemaal niet ozb-plichtig? Bedrijfsmatig geëxploiteerde cultuurgrond (land- en tuinbouw) en kassen, natuurschoon, waterschappen en kerkgebouwen (zie artikel 220d van de wet gemeentelijke belastingen).
Waarom niet alle zorginstellingen vrijwaren van de ozb? Het zal voor de gemeenten behoorlijk wat inkomstenverlies betekenen, maar het gat dichten ze vast met verdere uitbreiding van de betaald parkeerzones.
Het is volstrekt belachelijk dat een verpleeghuis wel ozb moet betalen en een kerk niet.
Verbetertraject Verzorgend wassen
'De tijdwinst is mooi meegenomen, zeker met het oog op de toekomst'. Aldus de projectleider die kant-en-klare vochtige wegwerpwashandjes moet implementeren in de zorg.
Het ouderwetse washandwerk is aan innovatie toe. Op zich is het verheugend te vernemen dat er toch nog gewassen wordt in de 'langdurige zorg'. Ik dacht dat de douchebeurten in verpleeghuizen afgeschaft waren en dat de thuiszorg op zijn gat ligt en er aan huis dus ook niet meer gewassen wordt. Nee, gelukkig wordt de persoonlijke hygiëne nog goed verzorgd.
Dat is wel een lastige en tijdrovende klus. Het kan, zo valt in de zorgkrant te lezen, ook fysiek zwaar zijn voor cliënten en medewerkers. Uitgerust met een kom water, blokje zeep, washand en handdoek was het tot nu toe een hele heisa om iemand van top tot teen fris te krijgen. Dat gaat nu veranderen.
Kant-en-klare washandjes, voorzien van een reinigend en fris ruikend lotion maken water, zeep en handdoek overbodig. Verzorgend wassen, noemt men dat. Hoe de ouderwetse manier werd genoemd heb ik niet kunnen achterhalen, maar wellicht heette dat 'iemand een goeie zeperd geven'.
De lezer verwacht nu misschien dat ik deze innovatie hier met een paar scherpe woorden om zeep zal brengen. Dat is juist gedacht.
Het zal zeker een voordeel zijn als straks complete verpleeghuizen ruiken naar frisse viooltjes en dat personeel en cliënten wat tijd over houden voor aangenamere dingen. Maar waarom er een Verbetertraject Verzorgend wassen voor in het leven wordt geroepen is me een raadsel. Blijkbaar zijn er voor de maakbaarheid van het wassen drie organisaties nodig, die met folders, kursussen en pilotprojecten veranderteams aansturen.
Maar wat verandert er dan zo wezenlijk dat die hele rimram nodig is? Het wassen wordt er niet makkelijker mee. Nog steeds zal iemand ook onder de armen gewassen moeten worden en wordt er dus aan ledematen gesjord om iemand helemaal okselfris te krijgen. Nog steeds zullen mensen getild en gekeerd moeten worden, tenzij het de bedoeling is dat de rugpartij wel overgeslagen kan worden. Het argument dat de nieuwe techniek minder belastend zou zijn, is dus je reinste flauwekul.
Wat wel waar is? De kosten worden opgeschoond. Geen bergen washandjes en handdoeken meer die door dure waskrachten gewassen moeten worden. De werktijden worden gezuiverd. Telkens een washandje in de kom dompelen en met een handdoek nadrogen, kost meer tijd dan die lotiondoekjes gebruiken.
Wat ook waar is, is dat de babbel tijdens de wasbeurt en het nakijken op doorligplekken of ander ongemak korter duurt. In een mum van tijd is de verzorgende alweer de kamer uit en heeft de patiënt het rijk weer alleen. Geen tijd om over de nachtelijke dromen te vertellen of te ouwebeppen over wie er vandaag op bezoek zal komen.
De kosten die dat allemaal uitspaart gaan voor een deel in dat Verbetertraject Verzorgend wassen zitten. Een handeling die elke verzorgende kan dromen en waar niets aan verandert, behalve het type washandje, is goed voor een door VWS gesteunde campagne. Prachtig! Ik begrijp niet waarom de minister Klink zich zulke zorgen om de kosten maakt.
Het Verbetertraject Verzorgend wassen? Minister Klink: dit valt in de catgeorie overbodig!