Het begin van elk nieuw jaar, ziet er hetzelfde uit als die van het vorige jaar. Al die moeite van vuurwerk, champagne, beste wensen en goede voornemens, lijken dus nauwelijks de moeite waard. De eerste dagen is het vooral oppassen voor niet ontploft vuurwerk. En voor de wet.
Iedere burger wordt geacht die te kennen. Dat is niet te doen, omdat elke eerste januari er weer wetten worden gewijzigd, afgeschaft of toegevoegd.
De overheid doet op eigen wijze haar best de burger voor te lichten, maar het is niet zeker dat daarmee de burger de wet op zijn duimpje kent. Daarom de overheid maar een handje geholpen en hier een paar grepen uit de nieuwe wetten en regelingen in 2010.
Goed nieuws voor mensen die wat na te laten hebben. De belastingtarieven op erfenissen gaan omlaag. Slecht nieuws voor de toekomst?
In 2006 werd er nog een idee gelanceerd, om de tarieven juist te verhogen. Daarmee zou een deel van de kosten gedekt kunnen worden, die de vergrijzing met zich mee gaan brengen. Moeten we nu blij of droevig zijn met deze wetswijziging?
Elk bestuur kan wel eens een foutje maken. Een nieuwe wet kan soms onbedoelde en onvoorziene narigheden opleveren. Dan moet zo’n wet ingetrokken worden en de verbeterde versie moet de hele procedure doorlopen. Die rimram is niet langer nodig.
Een manco in een wet of regeling komt vaak pas aan het licht, als er iemand de dupe van is geworden. Die kan naar de bestuursrechter stappen, om zijn verhaal te halen. Per 1 januari kan de rechter de regelgever in de gelegenheid geven reparatiewerk te verrichten. Scheelt tijd en kosten.
Goede regeling? Of biedt dat ruimte om in de haast met wetgevende oplossingen te komen, meer “besluiten met gebreken” te produceren?
Het is één van de wijzigingen die op de website van justitie zijn te lezen. Daar wordt ook iedereen die het internet afstruint, gewaarschuwd. Personen die zich toegang verschaffen tot kinderporno op internet worden strafbaar.
Nu is iedereen natuurlijk tegen kinderporno, dus wat zou men ook te zoeken hebben op websites met ranzige content? De overheid meent dat deze maatregel de mogelijkheden vergroot “tot optreden tegen kinderporno op internet en andere informatiesystemen”.
Dat lijkt me iets te idealistisch gesteld. Want zou het strafbaar stellen van de gebruiker, het aanbod echt verminderen? Ik vrees van niet. Dus zolang providers niet zulke content weren, kan een verkeerde muisklik iemand in problemen brengen. Mij zul je in ieder geval niet meer zien googlen met zoektermen als “kinderen”of “childhood”. Dan maar geen nieuws meer over opvoeding of kindersterfte door hongersnood.
Het nieuwe jaar is begonnen. Eén ding is anders: het wordt nog meer oppassen geblazen.
Tag archieven: wet
Wet beloning topfunctionarissen
Tot 23 november kun je je bemoeien met de beloning van topfunctionarissen in de publieke en semipublieke sector. Minister Ter Horst heeft het wetsontwerp op internet gegooid en op internetconsultatie kun je reageren (zie ook het persbericht).
Natuurlijk gelijk gekeken in het wetsontwerp (pdf!) wat ministers, burgemeesters, directeuren van ziekenhuizen en energiebedrijven mogen verdienen: niet meer dan de Balkenende norm.
In artikel 2.2 staat het allemaal beschreven. Het daadwerkelijke loon mag hoogstens € 181.773 zijn. Een weekloon van bijna 3500 euro.
Daar komt een maximale en belastbare onkostenvergoeding bij van € 15.685 (ruim 300 euro per week) en een verhoging voor de pensioenbijdrage van € 28.771 (wekelijks 533 euro).
Een totaal van € 226.229 ofwel een weekgage van 4350 euro.
De artikelen 2.3 tot en met 2.5 geven wel ruimte de normering te verhogen. Onder andere als “de bijzondere arbeidsmarktomstandigheden een hoger bedrag rechtvaardigen”.
De minister kan tot zo'n verhoging besluiten, mits dat “in overeenstemming met het gevoelen van de ministerraad” is. Waarmee de topsalarissen onderwerp van ’s lands politieke grillen kunnen worden.
Topambtenaar Roel Dekker liet eerder weten dat onverstandig te vinden. Jawel, het salaris van een minister-president mag door een politiek besluit tot stand komen, maar dat moet je niet toepassen bij ambtenaren en functionarissen in de publieke sector. Je moet geen politieke norm introduceren in professioneel gebied. Beter lijkt het Roel Dekker de ambtenaren naar prestatie te belonen.
Lijkt mij ook prima van toepassing op de salarissen van ministers en Kamerleden.
Ook wordt in bepaalde kringen gevreesd dat de nieuwe norm geschikte kandidaten voor topfuncties zal afschrikken. Dan zou je dus dubbel armoe in topsferen krijgen: onbekwame functionarissen die voor een fooi moeten werken.
Welke argumenten je ook hebt om voor of tegen deze wet te zijn, je kunt ze nu dus kwijt via internetconsultatie. Laat hier weten of je daar gebruik van gaat maken en zo ja, wat heb je daar aan reacties hebt achter gelaten?
Met een sms'je uit de ouderlijke macht
Kinderen zijn duur. Dat is sinds mensenheugenis al zo. Vooral op zeer jonge leeftijd zijn ze niet erg rendabel. Er gaat meer geld in, dan ze opleveren. Na afschaffing van de kinderarbeid is de rendabiliteit van kinderen helemaal tot een dieptepunt gezakt.
Niet erg. Kinderen moeten in alle vrijheid kunnen opgroeien, zonder te worden gehinderd door de dagelijkse verplichting het brood op de plank te genereren. Voor de ouders een hele klus en nu de Staat op hun vingers zit te kijken of ze het kroost wel goed opvoeden, ook nog eens een linke klus. Er hoeft maar iets te gebeuren of ouders worden uit de ouderlijke macht gezet.
Het kabinet wil de wet zo oprekken dat het simpeler wordt kinderen onder toezicht van de Staat te stellen. Onder andere door ook bij relatief lichte problemen de ouders hun gezag te ontnemen.
De wet is de grootste gedragscode die we kennen, maar voldoet niet altijd aan de eisen van een veranderende maatschappij. Dat is lastig voor de overheid. Moet je nou bij elk wissewasje de wet veranderen? Voor je het weet hebben een wetboek, voorzien van wijzigingen, aanhangsels en toevoegingen, zo groot dat het zelfs digitaal niet meer is op te slaan.
Bovendien heeft dit kabinet de vermindering van regeldruk hoog in het vaandel staan. De oplossing is gevonden in een scala aan gedragscodes. Geen wettelijke verplichtingen, maar “gedragssturende” richtlijnen. Ze worden in de samenleving gedumpt, met het vriendelijke doch nadrukkelijke verzoek dat iedereen zelf de verantwoordelijkheid neemt zich er aan te houden.
Hoe zoiets werkt, bleek vorige week. Staatssecretaris Heemskerk (Economische Zaken) vindt het niet nodig dat de ouderlijke handtekening vereist is als kinderen een abonnement op een sms-dienst nemen. Hij wacht liever af of de dit voorjaar gelanceerde gedragscode goed gaat uitpakken. Een wetswijziging vindt hij veel te ingewikkeld.
Blijkbaar is het zo dat het ouderlijk gezag zo zijn wettelijke beperkingen kent. Waar bij de meeste financiële transacties die minderjarigen willen afsluiten de handtekening van pa en ma nodig is, geldt dat dus niet voor een sms-abonnement.
Dat hiaat zou met één pennenstreek geregeld kunnen worden, maar het kabinet vindt dat dus veel ingewikkelder dan het opstellen van een gedragscode, het openen van een klachtenloket, een strengere sms reclamecode en het instellen van een sms-filter.
Het werkt allemaal nog niet perfect, maar geef het een kans, zegt staatssecretaris Heemskerk.
De gezinnen die nu nog tegen schulden aanlopen ten gevolge van onduidelijke of misleidende ringtone en sms-reclames, kunnen altijd gered worden door het Rouvoet-buro. Als kinderen zo duur worden dat de ouders moeite krijgen de opvoeding te bekostigen, dan zet je ze uit de ouderlijke macht. Hadden ze maar 24 uur per dag hun kids in de gaten moeten houden. Dan hadden ze kunnen voorkomen dat zoontje of dochter achteloos een sms-abonnementje aanschaft.
Da's veel makkelijker dan dat sms-dienstverleners eerst de handtekening van die ouders moeten ophalen. Feitelijk zijn nu de ouders gedeeltelijk uit hun ouderlijke macht gezet, dankzij dit hiaat in de wetgeving.