Categoriearchief: Diversen

Ongeval dodelijker dan moord

Ongeval dodelijker dan moord Het is al jaren bekend dat privé-ongevallen koploper zijn in de statistieken van de niet-natuurlijke dood. Ook vorig jaar liet het fenomeen zich niet van de eerste plaats verdringen door de andere deelnemers in de fatale competitie. Zelfdoding is wel een grote tweede, gevolgd door ongevallen in het wegverkeer, moord- en doodslag en bedrijfsongevallen (zie deze excelsheet voor een samenvattend overzicht).

Hoe goed het CBS het ook in kaart probeert te brengen, op de vierde plaats prijkt nog altijd de categorie “onbekend”. Waarschijnlijk is er niets mysterieus aan de bijna 500 duizend sterfgevallen, maar raar is het wel dat in een zo gecontroleerde en geïnspecteerde samenleving, van zoveel gevallen de doodsoorzaak in het ongewisse blijft. Sterker nog: dat aantal stijgt.

Bedrijfsongevallen vormen de hekkensluiter. Da's mooi, maar in 2008 zit het aantal opvallend genoeg weer bijna op het niveau van tien jaar geleden, na een daling ten opzichte van de vorige acht jaar. Ook dat is vreemd, want er is behoorlijk veel geïnvesteerd in bedrijfsveiligheid. En grote rampen waren er ook niet in 2008.
Zou de bedrijfsveiligheid in gevaar zijn gekomen door de kredietcrisis?

De veiligheid in de samenleving staat in ieder geval niet onder druk door moord- en doodslag. Hoewel er de laatste twee jaar weer een toename is te zien, is het nog steeds lager dan tien jaar geleden. Maar het blijft ver achter bij de privé-ongevallen.

Het totaal onnatuurlijke sterfgevallen is niet spectaculair toegenomen, ondanks de bevolkingsgroei en de toenemende vergrijzing. Dat laatste zorgt wel voor een stijging in de privé-ongevallen, want daar worden heel wat ouderen onder gerekend, waarvan veel aan een val overlijden.
Vallen is in stijgende mate de oorzaak van veel sterfgevallen. Als dat doorzet, zul je nog meemaken dat de overheid valhelm, kniebeschermers en dikke, rubberen pakken verplicht stelt aan iedereen boven de 70 jaar, om de kosten van de gezondheidszorg te drukken.

Hoewel de meeste dodelijke privé-ongevallen nog steeds in en rond het huis plaatsvinden, zien we ook een stijgende trend in de verpleeg- en ziekenhuizen. Dat roept vraagtekens op. Ik kan me voorstellen dat vallende bejaarden vaker in een verpleegtehuis voorkomen. Maar waarom vermeld het CBS ook de ziekenhuizen als locatie van privé-ongevallen?
Ik dacht dat een foutje bij een operatie wordt weggeschreven als bedrijfsongeval. Laten we er maar vanuit gaan dat veel privé-ongevallen zo ernstig zijn, dat er ook in het ziekenhuis niet veel meer is aan te doen.

Het privé-domein is dus levensgevaarlijk. De overheid heeft wel zoveel respect voor de privacy, dat ze hiervoor dat privé-domein niet betreedt. Wat een beetje hypocriet lijkt, want voor doodsoorzaken waar hier in Nederland nauwelijks slachtoffers bij vallen (terreur), wordt de privacy steeds verder uitgehold.
Maar ja, de burger is dan ook verantwoordelijk voor zijn privé-leed, de overheid voor terreur terrorismebestrijding.

Geef een reactie

Van rust naar rust

Terug. De vakantie zit er bijna op. Nog 1 dag. De rust van een lome vakantie zal overgaan in arbeidsritme en waan van de dag.
Allebei zo bekend en vertrouwd, dat het eigenlijk ook een soort rust is. Zo gaat dat niet voelen. Alleen al het tempo zal binnen twee dagen reeds veel hoger liggen, dan die waarin de vakantiedagen zich voltrokken.

Ik weet niet of de lezers het herkennen, maar na elke vakantie probeer ik het lome tempo zo lang mogelijk toe te passen op het werk. Zoals gezegd: dat lukt hooguit twee dagen.
De eerste dag is het nog een beetje rondkletsen, inlezen, wat uitgebreider pauzeren. De tweede dag staat de waan van de dag dat nog een uurtje of wat oogluikend toe, maar dan is het aan de bak, voort maar weer, de tijd een loer proberen te draaien door gisteren klaar te hebben, wat vandaag werd gevraagd.

Gelukkig kan ik hier op het weblog wel rustig beginnen. In de reacties geen vakantie-ervaringen aangetroffen, die van Europa een grotere eenheid kunnen maken, dan die nu is (zie artikeltjes van 20 en 15 juli hieronder). Dat scheelt een hoop tijd aan lijstjesmakerij. Dank u, uitermate lief!

Wel, nu dan eerst eens nalezen wat de andere weblogs zo al hebben gepresteerd, de laatste drie weken (zie de lijst onder “Ook de moeite waard”, hiernaast).
Morgen hier weer de reguliere waan van codes, keuzes en maakbaarheid.

Geef een reactie

Rust en Europa en lezersvraag!

Weer even een tussendoortje met wat opvalt aan gebrekkige Europese eenwording (zie ook het artikel van 15 juli, hieronder).

In Frankrijk heeft zelfs een klein dorp, van hooguit 400 inwoners, een openbaar toilet. Niet allemaal even luxe en/of schoon. Maar ze zijn er dus wel, zodat je niet gedwongen wordt een café op te zoeken, als je je pittoreske wandeling moet onderbreken voor een sanitaire stop.
Da`s nou een voorziening, die “europees verplicht” zou moeten worden.

De lezersvraag: Welke nationale verworvenheden heb jij gespot, tijdens je vakantie in andere landen dan Nederland? En welke zouden goed zijn voor heel Europa?
Tot 27 juli kun je je antwoorden hier kwijt. Daarna zal ik je opties inventariseren en eens kijken wat voor europese eenheid er uit te analyseren valt.

Tot dan!

Geef een reactie

Vakantie en Europa

Tijdens mijn vrijwillige werktijdverkorting, die zonder enige frauduleuze handelingen tot stand is gekomen, even een berichtje tussendoor. Niet om uit te weiden over het feit dat vakantie goed zou zijn voor het opladen van het vermoeide hoofd, om na de rust weer grootse prestaties te leveren.

Yuri van Gelder, heeft die mythe naar het rijk der apenbroodjes verwezen. Met cocaine op, kun je blijkbaar veel betere prestaties leveren. Jammer dat in de turnwereld, geen sporen van dat spul in urine is toegestaan.
Gek eigenlijk dat je bij de Tour de France van allerlei verboden spoortjes in de renners urine hoort, maar cocaine is, bij mij weten, nog niet voorgekomen.

Waar ik het wel even over wil hebben, is de Europa-ervaring op vakantie. Nederland, Belgie, Luxemburg en Frankrijk nu gezien en dan kun je dus ervaren hoe ver het staat met de Europese eenheid.
Bijvoorbeeld: op de 14e juli kun je hier in Frankrijk, dezelfde futloze braderietjes aflopen, die ook onze Koninginnedag kenmerken. Ze zijn hier wel veel verder met het door collega weblogger voorgestelde vuurwerk-inititiatief. Door heel het land worden centraal georganiseerde en uitgevoerde vuurwerken afgestoken. Hele dorpen lopen uit om het spektakel te bekijken en de collectieve oh's en ah's verhogen het pittoreske sfeergevoel.

Braderietjes hetzelfde, vuurwerk een heel verschil. Dat is kenmerkend voor de Europese eenheid.
Eén overeenkomst is bekend en heeft flinke voordelen. Overal met euro's betalen. Om je dan af te vragen waarom hetzelfde schoonmaakmiddel in Frankrijk zoveel goedkoper, dan in Nederland.

Verder: de verkeersveiligheid. Verschillende landen, verschillende campagnes. Zou daar niet eens wat meer eenheid in gebracht kunnen worden? Zodat je meteen weet, water met allerlei borden en tekens wordt bedoeld?

Awel, genoeg getikt. Ik moet weer hard aan de slag met mijn werktijdverkorting. Wellicht volgt er volgende week nog een oprisping hier, zo niet dan meld ik me 27 juli.

Geef een reactie

Drie weken werktijdverkorting

Drie weken werktijdverkorting Zelden herken ik me in peilingen, enquêtes en onderzoekjes waarin wordt gemeld wat de burger of de Nederlander doet, denkt, eet, drinkt of wat voor hobby's een mens er ook op nahoudt. Maar nu sta ik ineens wel in de krant! Ik ben één van die 400.000 mensen die dit weekend op vakantie naar het buitenland gaan. Ik ben in het nieuws, dus ik besta!

Dat is wel stom toeval. Stom, omdat ik te laat mijn vakantie aanmeldde en alleen deze periode nog ruimte bood om er tussenuit te gaan. Mijn collega's horen dus niet tot die 400.000 reislustigen. Heel verstandige collega's!

Hoewel, het kan nog een hete zomer worden op het werk. De trouwe lezers hier weten dat ik in de daklozenbranche werk. Mede door de kredietcrisis hebben we volop werk. Het gekke is wel dat ook in deze sector meer prestatiegericht gewerkt dient te worden en een deel aan de marktwerking wordt overgelaten. Nou, die markt werkt, dat kan ik je verzekeren.

Gepresteerd wordt er ook. Je zou dus wat bonussen verwachten of marktconforme salarissen. Zo werkt deze markt nou weer niet.
Maar goed, ik mag wel op vakantie en dat ga ik vanaf morgen dan ook drie weken doen. Uitrusten, bijtanken, zowel voor het werk als voor dit weblog.

Voor de thuisblijvers: struin dit blog nog eens af. Wellicht is er nog een vraag waar u nu wel een antwoord op wil geven. Bijvoorbeeld of u met doping op vakantie gaat. Bent je geheel clean dan is je lichamelijk restafval de moeite waard? Of kun je zeggen wat dit kabinet, tot nu toe, in positieve zin voor jou heeft betekent?

Er zijn ook nog wat vragen te beantwoorden in wat openstaande polls. Zo meende ik signalen te zien dat er op korte termijn verkiezingen op komst zijn. De 2e Kamer heeft budgetrecht, maar zou de burger dat ook niet moeten hebben? En kunt u de vrede in het Midden-Oosten voorspellen?

Wie lichtere kost wil lezen kan de opmerkelijke gesprekken eens nalezen: Begrijpen wij elkaar? Of neem de toestand in de polder eens door.Ik wijs je ook nog op mijn gastlogjes, die onder het pseudoniem P.J. Cokema op het weblog GeenCommentaar zijn verschenen.

Genoeg te lezen dus. Wanneer de inspiratie prikkelt en er een pc in de buurt is, zal ik misschien nog hier wat plaatsen. Maar de prioriteit ligt toch bij al het lezen wat mee gaat op vakantie.

Wie ook vrij neemt: prettige vakantie. Wie blijft werken: sterkte en toch ook veel plezier. Als alles goed gaat ben ik hier weer op 27 juli terug.

Geef een reactie

Doping op vakantie?

Doping op vakantie?

Welke doping gebruikt u om de vakantie te doorstaan?

De vakantie breekt los. Door een sterk gecoördineerde planning van de agenda's gaan 800 duizend mensen dit weekend op vakantie, waarvan de helft richting buitenland. Dat begint dus met files in steeds warmer wordende auto's.
Een deel zal afreizen naar Frankrijk om bij de Tour de France het opdringerige publiek te spelen. De Tour? U weet wel, een sportief festijn dat al jaren over nog maar één ding gaat: hoe krijgen de renners de pedalen rond met schone benen.

Nou is de Tour voor het peloton bepaald geen vakantie. Daarnaast is vakantie voor veel mensen een hele toer. De reis erheen, de blèrende kinderen op de achterbank koest houden, het terugkerende gestress bij het opzetten van de tent, oppassen voor kwallen aan zee of blauwalg in het IJsselmeer, dagtochtjes organiseren, naar de bingo of karaoke-avond.

Daar komt dit jaar dan bij dat je bij de eerste verhoging van de lichaamstemperatuur, je beter even langs de plaatselijke dokter kan, om uit te zoeken of het nou van te veel zon komt of van de Mexicaanse griep. Juist tijdens de vakantie gaat de overheid u voorlichten over mogelijke inentingen. Dus maar hopen dat er op uw vakantieadres een betrouwbare Nederlandse krant verkrijgbaar is.

Ik kan me voorstellen dat wie het drukke programma wil volhouden, dat niet zonder hulpmiddelen kan. En dat er dan weer een ander middeltje moet worden ingenomen om tot daadwerkelijke rust te komen. Eenmaal volgepropt met anti-griepspul, peppers en downers, kom je dan na de vakantie geheel gedrogeerd weer op je werk.

Eerder vroeg ik hier al of u doping op het werk gebruikt. Voor de hardwerkende Tourrenners een weet (al zeggen ze van niet), voor uw baas misschien nog de vraag. Ook op Sargasso werd de vraag gesteld en uit de reacties daar, kreeg ik toch de indruk dat dopinggebruik op het werk flink werd ontkend.

Wel, dat zal wel. Gaat u nu ook ontkennen dat u zonder doping op vakantie gaat? Of durft u het aan om hier te zeggen: ik ga op vakantie en ik neem mee…..?

Wellicht tipt u nuttige middeltjes voor de lezers.

Geef een reactie

Ministeriële verantwoordelijkheid in crisis

Ministeriële verantwoordelijkheid in crisis Ach jee, de aanstaande koning moet uit de wind gehouden worden. Volgens Eenvandaag wil een meerderheid van de 2e Kamer dat Willem-Alexander ontheven wordt van zijn commissariaat bij de DNB (De Nederlandse Bank). Omdat de groeiende kritiek op de rol van de DNB in de kredietcrisis een smet op het blakende blazoen van de prins kan werpen?

De Rijksvoorlichtingsdienst meent dat zulks niet te gebeuren staat. Als commissaris zou de prins zich slechts bemoeid hebben met de vaststelling van de jaarrekening en goedkeuring van de begroting. Hoe de DNB het toezicht op de financiële sector heeft uitgevoerd, zou niet vallen onder de competenties van de Raad van Commissarissen.

De Kamerleden zijn er niet gerust op. Nu er een parlementair onderzoek naar de DNB komt, zou door de aanwezigheid van Zijne Aanstaande Majesteit de ministeriële verantwoordelijkheid wel eens ter sprake kunnen komen.

De ministeriële verantwoordelijkheid is toch een constructie om de prins van geen kwaad te laten weten? Al zou hij het wel weten en misschien zelfs op een vergaderinkje hier en daar gemompeld hebben wat een prachtig toezicht de DNB toch heeft, dan zou het hooguit de kop van het kabinet kosten. Balkenende dus en wie weet, heel zijn gevolg.

Het is onbegrijpelijk dat het parlement dat niet nader uitgezocht wenst te zien. Vreest men soms een constitutionele crisis bovenop de kredietcrisis? Tja, dat zou lastig zijn. De tijdgeest is er niet naar om vervelende dingen over het koningshuis aan te kaarten. Dat kost wellicht meer kiezers dan een aanval op de PVV.

Het koningshuis hoeft niets te vrezen. Een roekeloos rijdende prins-gemaal, die niet te beroerd was te lobbyen bij de aankoop van vliegtuigen, een koningin die dwaalde aan de hand van een gebedsgenezeres, een aanstaande monarch die een beetje domme teksten debiteert, nooit heeft er een troon zodanig gewankeld dat de Oranjedynastie van koningshuis verviel tot royale dakloosheid.

Een meerderheid van de 2e Kamer wil niet eens de kans op een discussie daarover. Haal die jongen nou weg, voor er ellende van komt. Veel anders kan ik de afgegeven boodschap niet lezen. U wel?

Geef een reactie

Openbaring uit de ministerraad

Openbaring uit de ministerraad

Nu ook de overheid voor het weekend is gesloten, even een moment om stil te staan bij de vraag hoe open de overheid moet zijn.

Het kabinet beantwoordt de vraag met een experimentje. Een selectie uit wetsvoorstellen kunnen op een nieuwe website bekeken worden en je kan er op reageren. Niet op alles. Per wetsvoorstel bepaalt het kabinet welke doelgroepen mogen reageren. Internetconsultatie noemt men dat en vooral bedoeld voor doelgroepen die direct met een bepaald wetsvoorstel te maken krijgen.

Je moet wel door heel wat ambtelijk en juridisch jargon heen, dus of een winkelier meteen begrijpt wat een wetsvoorstel betreffende de duurzaamheid van koopzondagen inhoudt?
Op de website wordt wel moeite gedaan het wetsvoorstel enigszins begrijpelijk toe te lichten. Je kan lezen waarom het wetsvoorstel er ligt, wat het beoogde doel is en welke delen der bevolking er mee te maken zullen krijgen. Soms staat er ook een stukje achterliggende geschiedenis bij.

Nu is de overheid steeds meer virtueel te volgen. Je kan meestal niet reageren. Je kan wel, op de wesbites van ministeries bijvoorbeeld, een vraagje mailen naar de persvoorlichters. Maar zo'n reactie wordt niet op de website gepubliceerd.
Dat kan op weblogs als deze dus wel. Daarom maar een in de berichten van de ministerraad gevist.

De reguliere media doen ook elke vrijdag verslag van de wekelijkse ministerraad, maar je moet naar de website om oorzaken te lezen die de kranten laten liggen.
Natuurlijk willen de kranten graag de aanpak van de kredietcrisis volgen en dus berichten ze vandaag massaal over de 25 miljard euro die het kabinet extra gaat uitgeven aan Fortis en ABN Amro. Groot bedrag, dus belangrijk genoeg om te vermelden.
Twee andere berichten maken duidelijk hoe het met de prioriteitenstelling van dit kabinet zit.

Het besluit om die 25 miljard te investeren is redelijk snel genomen. Dus je zal waarschijnlijk geen klachten horen uit de hoek van de bankmedewerkers en hun klanten. Maar vaak is de overheid nogal traag met besluiten en dat kan voor sommige partijen soms akelig vervelend zijn.
Daarom heeft het kabinet de Wet “dwangsom en beroep bij niet tijdig beslissen” (een initiatief van twee Kamerleden) door de parlementaire procedures gejaagd en zal die wet op 1 oktober 2009 in werking treden. De overheid zal dan verplicht zijn eendwangsom te betalen, als binnen een wettelijk vastgestelde termijn een besluit uitblijft.

Saillant detail: Ook per 1 oktober zal een wet in werking treden die de overheid wat meer tijd geeft tot besluiten te komen. Respons op bezwaarschriften en op aanvragen op grond van de WOB (wet openbaarheid van bestuur) kan dus wat langer gaan duren.

Het pappen en nathouden van Fortis en ABN Amro heeft dus hogere prioriteiten, dan veel andere zaken waar een kabinet mee te maken heeft.
Prioriteit heeft ook de overheidsbalans. De steun aan de banken mag dan veel geld kosten, het kabinet waakt er wel voor dat rijks's uitgaven niet de pan uit rijzen. Zo is de ministerraad akkoord gegaan met versobering van de huurtoeslag. Een maatregel als gevolg van de verslechterde economische vooruitzichten. De eigen bijdrage zal per januari 2010 worden verhoogd voor alle huishoudens die zo'n toeslag krijgen. In 20011 en 2012 zal die eigen bijdrage verder worden verhoogd.

Je ziet het. Het kabinet heeft veel aan het hoofd. En nu kan alle openheid wel worden vergroot door de schedel van het kabinet te lichten, maar of je dan veel wijzer wordt van de brei aan besluiten die je daar aantreft?

Geef een reactie

Veilige overheid?

Veilige overheid? Woensdag 24 juni opent minister Ter Horst het Innovatiecongres Veiligheid. Leuk te weten dat de laatste kennis en de nieuwste technische snufjes en methoden ter beschikking komt van al die professionals die met onze veiligheid bezig zijn.

Op het innovatiecongres wordt onder andere de SDR-methodiek gepresenteerd. SDR staat voor Search-detect-react. In april won deze methode een van de Safety & Security Amsterdam Awards 2009.
Het wordt op Schiphol gebruikt om de bezoekers te checkten op afwijkend gedrag. De innovatie zit 'm in een andere aanpak. Politie en beveiliging komen niet meer in actie bij verdacht gedrag, maar gaan er al op af bij afwijkend gedrag (lees meer op de website van het Centrum Criminaliteitspreventie en Veiligheid).

Afwijkend gedrag? Bedoelt men soms het gedraai met een rapport van één van die veiligheid-professionals? De overheid wuift een TNO-rapport over de brand in het Catshuis weg als onvolkomen. Eén van de onderzoekers, die ongetwijfeld met de beste technische middelen het zaakje heeft onderzocht, voelt zich nu in zijn professionele kuif gepikt en schreef een open brief. Zijn onderzoek deugde wel, zo stelt hij.
Nu zal Balkenende morgen in de Kamer vast verklaren dat de techneut maar beter naar dat innovatiecongres kan gaan.

Of is afwijkend gedrag een ander rapport voldoende noemen, terwijl dat maar de halve waarheid is?
Volgens het ministerie van Ter Horst bestempelt het rapport de hulpverlening bij de Turkish Airlines-crash in februari als voldoende. Maar naast een aantal andere fouten, staat er ook in dat het communicatiesysteem C2000 het liet afweten, als gevolg van overbelasting. Dat systeem is dus wel aan innovatie toe.

Zou er nou ook een congres komen, waar ministers en staatssecretarissen kunnen leren hoe ze rapporten moeten lezen en naar waarheid naar buiten brengen? Hoewel, dat zou dan weer afwijkend gedrag zijn.

Geef een reactie

Komt allen tezamen

Komt allen tezamen

Wie niets heeft met een ander, zoekt iets om bij een ander samen te komen. Meestal zoekt men dan de kleinste gemene deler: één geloof, één politieke overtuiging, één filosofie of welke hobby dan ook, waar een idee van gemeenschappelijkheid uit kan worden gepeuterd.
Als dan de gemeenschappelijkheid tegenvalt, zoekt men verder. Verzuiling, afsplitsingen en scheidingen zijn het gevolg. Het gekke is altijd geweest, dat er wel behoefte is die hoogst individuele gemeenschappelijke overeenkomst zo massaal mogelijk te delen. Herhaaldelijk worden pogingen gedaan uit elkaar gedreven kuddes weer bij elkaar te drijven.

Zo is daar nu weer iemand die een kerk voor alle geloven opricht. Eén kerk waar katholieken, gereformeerden, joden. islamieten, hindoes, boeddhisten en ook humanisme en atheïsme tezamen kunnen komen. Komt allen tezamen onder de noemer van de grootste gemene deler, het ietsisme.

Die deler bevat twee componenten: individuen herkennen zichzelf niet langer in de dogmatische noemers van de gevestigde kerken en bewegingen, en allemaal geloven ze in iets. Iets dat ze heil brengt, iets van waarde voor het leven, iets dat ten grondslag ligt aan de waan van de dag.
Anders gezegd: onvrede en geloof. Het is natuurlijk ook godsonmogelijk te denken dat er niets is. Geen god, geen mystieke kracht, geen leven voor de geboorte of na de dood. Er zal en moet iets zijn, van waaruit het menselijk tekort verklaard kan worden.

Het menselijk tekort moet niet als een denigrerende kwalificatie worden gezien. Het is de drijfveer tot alles. We begrijpen niet alles, maar willen dat wel. We kunnen niet alles, maar willen dat ook. Dat houdt ons lekker bezig.
In dat bezig zijn is sinds mensenheugenis één factor constant gebleven: groepsvorming. In je eentje krijg je niet zoveel voor elkaar. Maar breng je veel mensen bij elkaar, dan krijg je wel een opeenhoping van het menselijk tekort. Dat leidt dan weer tot mislukkingen, onvolkomenheden en teleurstelling. En dan toch uit onvrede weer een groep vormen! Degenen die een ietsisme-kerk of een politieke beweging is nog veel te benauwd vinden, zoeken het in digitale netwerken of in een V.O.F. (Vereniging van Ongebonden Figuren).

Wat kunnen we leren we uit een geschiedenis van verzamelende verenigingen, scheidende schisma's, collectieve coöperaties en botsende bewegingen?
Het lijkt mij duidelijk: zonder een ander zijn we niets. Maar nu de prangende vraag, waar ik maar geen goed antwoord op kan vinden: waarom hebben we de ander ook nodig om ons van die ander te onderscheiden? Waarom hebben we in de kudde zondebokken nodig om ons bestaan te legitimeren?

Geef een reactie