Tag archieven: opmerkelijke gesprekken

Drie weken werktijdverkorting

Drie weken werktijdverkorting Zelden herken ik me in peilingen, enquêtes en onderzoekjes waarin wordt gemeld wat de burger of de Nederlander doet, denkt, eet, drinkt of wat voor hobby's een mens er ook op nahoudt. Maar nu sta ik ineens wel in de krant! Ik ben één van die 400.000 mensen die dit weekend op vakantie naar het buitenland gaan. Ik ben in het nieuws, dus ik besta!

Dat is wel stom toeval. Stom, omdat ik te laat mijn vakantie aanmeldde en alleen deze periode nog ruimte bood om er tussenuit te gaan. Mijn collega's horen dus niet tot die 400.000 reislustigen. Heel verstandige collega's!

Hoewel, het kan nog een hete zomer worden op het werk. De trouwe lezers hier weten dat ik in de daklozenbranche werk. Mede door de kredietcrisis hebben we volop werk. Het gekke is wel dat ook in deze sector meer prestatiegericht gewerkt dient te worden en een deel aan de marktwerking wordt overgelaten. Nou, die markt werkt, dat kan ik je verzekeren.

Gepresteerd wordt er ook. Je zou dus wat bonussen verwachten of marktconforme salarissen. Zo werkt deze markt nou weer niet.
Maar goed, ik mag wel op vakantie en dat ga ik vanaf morgen dan ook drie weken doen. Uitrusten, bijtanken, zowel voor het werk als voor dit weblog.

Voor de thuisblijvers: struin dit blog nog eens af. Wellicht is er nog een vraag waar u nu wel een antwoord op wil geven. Bijvoorbeeld of u met doping op vakantie gaat. Bent je geheel clean dan is je lichamelijk restafval de moeite waard? Of kun je zeggen wat dit kabinet, tot nu toe, in positieve zin voor jou heeft betekent?

Er zijn ook nog wat vragen te beantwoorden in wat openstaande polls. Zo meende ik signalen te zien dat er op korte termijn verkiezingen op komst zijn. De 2e Kamer heeft budgetrecht, maar zou de burger dat ook niet moeten hebben? En kunt u de vrede in het Midden-Oosten voorspellen?

Wie lichtere kost wil lezen kan de opmerkelijke gesprekken eens nalezen: Begrijpen wij elkaar? Of neem de toestand in de polder eens door.Ik wijs je ook nog op mijn gastlogjes, die onder het pseudoniem P.J. Cokema op het weblog GeenCommentaar zijn verschenen.

Genoeg te lezen dus. Wanneer de inspiratie prikkelt en er een pc in de buurt is, zal ik misschien nog hier wat plaatsen. Maar de prioriteit ligt toch bij al het lezen wat mee gaat op vakantie.

Wie ook vrij neemt: prettige vakantie. Wie blijft werken: sterkte en toch ook veel plezier. Als alles goed gaat ben ik hier weer op 27 juli terug.

Driemaal is scheepsrecht

Balthasar: “Yo, jongens, wordt ''t niet eens tijd…?”
Casper: “Mwah……”
Melchior: “Jonge, Balt…, je wordt toch echt te oud voor dat trendy taalgebruik.”
Balthasar: “Man, da''s nou typische zo''n ouw-zeur-opmerking; je bent zo oud als je je voelt, zeg ik maar.”
Casper: “Yep……”
Melchior: “Ik voel me anders prima. Prima genoeg om je aan te pakken Baltie, als je me nog een keer een ouwe zeur noemt.”
Balthasar: “Al goed man, al goed. Maar effe serieus: vinden jullie ook niet dat het eens tijd wordt?”
Casper: “Ach, kweenie…..”
Melchior: “Tijd waarvoor? Waar heb je het over?”
Balthasar: “Nou, ik denk dat we de mensen een groot plezier doen als we hem maar weer eens terug op aarde brengen, hè?”
Casper: “Nouwwwww, weet je geen leukere dingen?”
Melchior: “Tsja, ik heb ook zo mijn bedenkingen. Met die eerste is het toch niet helemaal goed afgelopen en die tweede is door niemand opgemerkt.”
Balthasar: “Ja man, maar achteraf gezien was dat toen niet de right time en the right place….”
Casper: “Hoewel ze in die tijd wel voor van alles en nog wat in waren; was wel een erg coole tijd.” Melchior: “Ja, precies. Ze waren zo cool dat ze niet eens zagen wie er terug op aarde was. Maakte niet uit in wat voor personage we hem toen neerzetten, ze zagen het niet.”
Balthasar: “Ah nou, we hebben toen wel het nodige in beweging gezet, dat moet je toch toegeven.” Casper: ” Yeah! ''t Swingde wel verschrikkelijk!”
Melchior: “En waar heeft dat allemaal toe geleid, hè? Ook vermoord en de wereld is er niet veel beter op geworden, dacht ik zo.”
Balthasar: “Yo! Dus maybe, ik zeg dus wel may-be, is de tijd er nu wel rijp voor.”
Casper: “Ach, kweenie…..”
Melchior: “Nee, wanneer weet jij wel eens wat, Cas?! Balt, leg eens uit, waarom denk je dat.”
Balthasar: “Wel, jullie hebben de laatste jaren toch ook niet liggen slapen hè? Massa''s zijn zoekende. En wat zie je gebeuren? Ze geloven echt alles, man! Maakt niet uit of het nou religieus is of niet. D'r zijn er zelfs die de eerste de beste idioten achterna lopen. Ik zeg je man, de mensheid is op drift en men heeft een enorme behoefte aan verlossing.”
Casper: “Heremejezus…. heb je wat gesnoven of zo Baltie? Dat hadden ze die vorige keren ook. En we gaven ze de verlosser en zie wat die dummy''s ermee gedaan hebben!”
Melchior: “Het is wat bout gesteld, maar daar heeft Cassie wel een punt Balt.”

Balthasar: “Maar jongens, luister, je bent het er dus wel mee eens dat de tijd er goed voor lijkt te zijn?” Casper: “Mwah….”
Melchior: “Jawel, maar dat zegt me dus verder nog helemaal niets!”
Balthasar: “Okay, blijf er even bij, hè? Kijk, ik had ineens een brainwave…”
Casper: “Ohwwww… , hij is gehersenspoeld…!” Melchior: “Nee wacht even Cas, wat bedoel je Balt? Heb je het licht weer gezien?”

Balthasar: “Ha, ha, ha, man! Nee, dat licht is gewoon een truucje, dat weet jij ook wel Mellie. Ik bedoel dit: waar ging het vorige keren nou precies mis?”
Casper: “D''r ging helemaal niks mis. De mensen konden het alleen niet goed waarderen.”
Melchior: “(Zucht), ik wordt soms een beetje moe van dat jeugdige inzicht van je, Cas! Ze konden het best wel waarderen, alleen konden ze er niet zo goed mee omgaan. Met alle fatale gevolgen van dien.”
Balthasar: “Right, man! En juist dat hadden wij beter moeten inschatten. Daar hebben we een cruciale fout gemaakt.”
Casper: “Een crucifixiale fout, zul je bedoelen!” Melchior: “Cas! Hou een op, ja?! Je lijkt die blogger wel op wiens veldje we nu kamperen!”

Balthasar: “Yo! Die blogger mag ik wel. Maar ter zake, boys. Ik denk dat onze fout was dat we een verlosser van menselijk vlees en bloed op aarde hebben gezet.”
Casper: “Ja zeg, ze moeten hem wel een beetje kunnen herkennen toch? En je moet toegeven dat we echt alles hebben geprobeerd!”
Melchior: “Da's waar. Toen het met die eerste niet is gelukt hebben we ze later toch die Ghandi gegeven. Ik geef toe dat het daarmee wel erg snel was afgelopen, maar toen we kort daaarna hem gauw verwisselde voor een echte koning, die nota bene zwart was, om jou een beetje tegemoet te komen met de brainwave die je toen had, was wel duidelijk dat de mensen helemaal niet verlost wilden worden!”
Balthasar: “Ja, was wel zonde van die King. Maar jongens, verlost worden willen ze allemaal. Zelf kunnen ze het niet, ook al hebben ze daar ik weet niet wat voor therapietjes, kursussen en gedragscodes voor bedacht. Ik geloof er heilig in dat het wel lukt als we het nu eens anders aanpakken. Wie weet is driemaal nu scheepsrecht!”
Casper: “Hoe wou je dat dan zo verschrikkelijk anders aanpakken?”
Melchior: “Ja, vooruit dan maar, ik ben benieuwd.”
Balthasar: “Hij komt terug op aarde, maar niet als mens!”
Casper: “Hallelujah! Tot zover de brainwave van Baltieboy, dames en heren, en dan u over tot de orde van de dag….”
Melchior: “Nou……, eens denken hoor, er zit wellicht iets in!”
Balthasar: “Iets?! Dit is de verlossende oplossing, man!”
Casper: “Dat heb ik weer! Heren, ga zo door en ik schrijf jullie in voor het eerste de beste verpleegtehuis!”
Melchior: “Nee Cas, nu even het hoofd erbij. Balthasar: “Juist, man! Het wordt tijd dat we onze magie weer eens gaan toepassen.”
Casper: ” Okay, okay, als het maar leuk wordt deze keer.”
Melchior: “Balt, ik begin wat te zien in die brainwave van jou. De tijd lijkt inderdaad rijp. Tuurlijk, mensen willen nog steeds verlossing en het lijkt er een heel klein beetje op dat ze nu meer hun best willen doen dan ooit. Maar ik zie nog niet wat voor andere verlosser we dan tevoorschijn moeten toveren.” Balthasar: “Wel, je kunt de mensen vandaag de dag alleen nog boeien als het iets echt anders is, iets zo onwaarschijnlijk dat het wel een wonder lijkt. En dat is precies waar ze op zitten te wachten.”
Casper: “Maar al het geen mens van vlees en bloed mag zijn, wat had je dan in gedachten? Heb je daar iets voor gezien in die brainwave van je?”
Melchior: “Als ik eens nadenk over hoe het de laatste tijd hier en aan toe is gegaan, voel ik hem al aankomen, geloof ik.”
Balthasar: “Right! Mensen maken zich ineens zorgen over hoe ze met de natuur omspringen. Ze zijn zelfs bereid daar serieus aan te werken.”
Casper: “Wat heeft dat er nou mee te maken?” Melchior: “(Gniffelt) Ja, ja, ja, ja. Balt heeft echt zijn hersens laten golven. Alleen in dit landje al willen ze bijvoorbeeld land aan water teruggeven, ze bouwen viaducten om dieren veilig over te laten steken, complete kassen moeten verduistert worden om nachtdieren te beschermen en er mag niet zomaar meer overal gebouwd worden als het ten koste gaat van bijna uitgestorven dieren.” Balthasar: ” Zie je wel?!”
Casper: “Ja, ja (grote zucht) en ze richten zelf een partij voor de dieren op. Mooi hoor!”
Melchior: “Juist, dus…..?”
Balthasar: “Yo, man, ouwe Mellebel!”
Casper: “Huh? Wat? Hee, wacht even, jullie bedoelen toch niet…..?”
Melchior: “Hihihihi, Cas, jawel, dat bedoelen we wel. Dit gaat onze beste magische truuc worden die we ooit hebben gepresteerd.”
Balthasar: “Right on! Jezus komt terug op aarde als dier!”
Casper: “Stelletje ouwe gekken! Maar dan wel op één voorwaarde!”
Melchior: “Ach jee, nou vooruit dan maar, de jeugd heeft tenslotte de toekomst, nietwaar?”
Balthasar: “Goed, een onbevlekte ontvangenis, Cas?”
Casper: ” Dat ook, dat ook. Het moet wel een compleet wonder blijven.”
Melchior: “Oh? Da''s niet genoeg? Meneer heeft zo nog zijn eigen voorwaarde?”
Balthasar: “Yo, man. Laat hem!”
Casper: “Het moet dan wel een beetje cool beestje zijn!”
Melchior: “Een koel beest. Hoe komt-ie erop?” Balthasar: “Okay, okay. Zeg jij maar wat het gaat worden, Cassieboy.”
Casper: “Een komodovaraan!!”
Melchior en Balthasar: “Briljant! Geen alledaags dier en vanwege de koude bloedsomloop zo ''cool'' dat warmbloedig temperament deze keer de boel niet in het honderd laat lopen!”
Casper: “Heren, aan de slag. Tijd voor de grote magie. Het echte kerstcircus kan beginnen. Ja, hij komt terug op aarde, ja, hij komt eraan, let u allen op…. hier is de komodovaraan!” (Met dank aan hetkanWel alwaar ik het bericht over de komodovaraan las).

Kontakt met de tijdgeest

Als het even niet naar wens loopt, kun je altijd de tijdgeest de schuld geven. Sommige liberalen menen dat het vanwege die tijdgeest nu even wat tegenzit voor VVD, D66 en zelfs Groenlinks. Maar ja, hoe hou je kontakt met de tijdgeest? Gelukkig hebben we daar een medium voor.
Medium: ''Fijn dat je er bent Mark. Wat is je vraag?'' Mark: ''Tja, ik zou graag kontakt willen hebben met de tijdgeest.''
Medium: ''Okay Mark, maar wat is je vraag dan? De tijdgeest staat niet zomaar voor alles en iedereen open, weet je.''
Mark: ''Ja, ja, dat begrijp ik. Eh… ik wil graag weten hoe we ons liberale gedachtengoed aan de tijdgeest kunnen aanpassen.''
Medium: ''Oei, Mark! Dat is een hele diepe! Okay, laten we eens kijken of we kontakt kunnen krijgen…..''
Mark: ''Spannend! Ik ben benieuwd…''
Medium: ''Oh ja, Mark? Ben je dat echt? Want je kan alleen kontakt krijgen met de geesten als je er echt helemaal voor open staat, weet je.''
Mark: ''Ja, ja… natuurlijk. Ik sta er echt voor open.'' Medium: Okay, Mark. Wacht! Ik hoor geklop. Ik geloof dat de tijdgeest al aan de deur staat. Laten we proberen te kijken wie het is. Dus Mark, ken jij iemand wiens naam met een W begint?''
Mark: ''Nou zeg, da''s ook sterk! Daar ken ik er wel meer van!''
Medium: ''Okay Mark, maar ik zie er hier maar één. Ik zie ook een bril en een sigaar. Komt je dat bekend voor?''
Mark: ''Ach nee hè! Daar heb je hem weer. Da''s Wiegel. Ook een soort orakel, maar zeker geen tijdgeest!''
Medium: ''Okay Mark, maar ik zie nog een W. Er zit ook een i en een l in de naam. Zegt je dat wat?'' Mark: ''Verrek! Dat zou goed kunnen. Misschien heb je het over Wilders? Dat is inderdaad een spook die denkt dat-ie de tijdgeest zelf is. Ik denk niet dat ik bij hem te rade moet gaan.''
Medium: ''Juist, Mark. Het probleem is een beetje dat veel mensen je willen spreken. In die drukte komt de tijdgeest maar moeilijk door. Maar wacht even…. ken je iemand met een T in de naam?
Mark: ''Jawel….''
Medium: ''Een h of een o…?''
Mark: ''Nou, ik ken wel iemand met een t èn een h en een o in de naam, maar of…
Medium: ''Okay! Dat moet dan Thorbecke zijn!''
Mark: ''Ik dacht dat die nu juist helemaal uit de tijd was!''
Medium: ''Aan het spinrag te zien waarmee deze man is omhuld, zou dat best eens kunnen kloppen, Mark. Laten we nog één poging doen. Even concentreren hoor. Ik zie hier een V.''
Mark: ''Dat zegt me niks.''
Medium: ''Okay, ik zie behalve die V ook een T…..''. Mark: ''Een T…., nee, dat komt me ook niet bekend voor.''
Medium: ''Toch dringt deze geest zich sterk op, Mark. Ken je echt niemand met een V of een T, of allebei?'' Mark: ''Nee, echt niet. ''t Zegt me helemaal niets.'' Medium: ''Mark! V, T! Dit is Vadertje Tijd! We hebben kontakt met de echte tijdgeest!''
Mark: ''Joepie!!''
Medium: ''Stil, Mark. De tijdgeest heeft jou wat te zeggen.''
Mark: ''Ja, ja, dat zal wel…..''
Medium: Mark, foei! Als je dit niet serieus neemt, loop je de kans dat de tijdgeest het kontakt met je verbreekt!''
Mark: ''Okee, okee. Ik luister al.''
Medium: ''Vadertje Tijd, de tijdgeest, vraagt of je wel goed bij je hoofd bent.''

Mark: ''Huh? Wat bedoelt-ie?''
Medium: ''De tijdgeest zegt dat je niet als een gek op zoek moet naar populistische korte termijnoplossingen. Ja sorry, Mark, ik weet ook niet wat-ie daarmee bedoelt, maar dit is wat de tijdgeest je zegt.''
Mark: ''Nou, vraag jij hem dan maar eens of hij de oplossingen wel weet!''
Medium: ''De tijdgeest zegt dat je je koers beter moet bepalen en als je dan eenmaal op positie bent…..
Mark: ''Ik ben al oppositie! Wat een vaag geklets, zeg!''
Medium: ''De tijdgeest vraagt nu of je dat ook zo irritant vind en of je nu eindelijk begrijpt waar vaag geklets toe kan leiden.''
Mark: ''Nou, ik ben anders konkreet genoeg! Geen dubbele paspoorten en kleinere scholen! Helder toch?''
Medium: ''Vadertje Tijd zegt dat met elkaar samenleven en werken belangrijker is dan de hoeveelheid paspoorten.''
Mark: ''Tjonge, klinkt bekend. Het lijkt wel of Balkenende de tijdgeest is.''
Medium: ''Vadertje Tijd wil je nog één ding vragen.''
Mark: ''(zucht…) nou, vooruit dan maar.''
Medium: ''Ondanks dat liberalen grote macht hebben (gehad) en aan tal van regeringen hebben deelgenomen, is de wereld er niet beter op geworden. Hij vraagt je nu over de volgende keuzes na te denken. De eerste is: maak het liberalisme sterker door nooit meer met politieke partijen van religieuze signatuur samen te regeren. Misschien dat die strategie echt liberalisme sterker maakt. Of, de tweede keuze. Erken dat liberalisme niet werkt en schaf het af.''
Mark: ''Oh? En wat moet ik dan?''
Medium: ''Mark, de tijdgeest zegt, dat als het je alleen om macht gaat, er nog genoeg andere mogelijkheden voor je zijn. Daar hoef je niet liberaal voor te zijn''

Waarschuwingsteken

Hij: “Nou, de natuur begint nu toch echt keihard terug te slaan. Als dit geen waarschuwing voor de mensheid is, dan weet ik het niet meer.”
Zij: “Ja, hoor, hij ziet weer eens tekens aan de wand.”
Hij: “Nee, echt! Hier staat dat je bij een wandeling door het bos een beet van een teek kan oplopen. Die beestjes zijn steeds meer besmet en daar kun je goed beroerd van worden. Misschien kunnen we morgen beter niet naar het Braamse Bos gaan en een wandeling door de stad maken.”
Zij: “Door de stad? Ik dacht dat we daar ziek kunnen worden van al dat fijnstof?”
Hij: “Ja, da''s waar ook. Nou, dan blijven we toch een keertje gezellig thuis?”
Zij: “Tjonge, wat jij al niet verzint om niet met je luie reet overeind te hoeven komen……”
Hij: ” Halloooo. Even serieus.”
Zij: “Huh????”
Hij: “Als jij de krant eens zou lezen, dan zou je beter op de hoogte zijn van al die veranderingen in de natuur. Daar moeten we ernstig rekening mee houden.”
Zij: “Nou, als ik de krant zou lezen op jouw manier, dan was het snel afgelopen met de natuur! Je bent nou al de hele week bezig de tuin zo''n beetje onder water te zetten en dat blijkt pure verspilling, mannetje!”
Hij: “Nee, maar luister, schat. Nu komt alles nog dichterbij. Hier staat dat je ''s avonds beter je kinderen kunt nakijken op tekenbeten, als ze een dagje in de tuin hebben gespeeld.”
Zij: “Dat doe je dan toch lekker?”
Hij: “Ho, ho. Ik dacht dat we toch duidelijke afspraken hadden gemaakt over de taakverdeling hier.”
Zij: “En wat waren die afspraken ook alweer, volgens jou?”
Hij: “Dat weet je best wel. Jij regelt de dagelijkse dingetjes en ik ga over de hoofdzaken.”
Zij: “Nou, ik heb jou anders nog nooit de kinderen zien nakijken op luizen.”
Hij: “Ha, ha, grappig hoor. De kinderen vallen onder de dagelijkse dingetjes. Ik heb mijn handen al meer dan vol aan de hoofdzaken.”
Zij: “Misschien kan je dan nu die hoofdzaken eens terugleggen in de krantenbak en als de donder de barbecuekolen gaan halen? Je familie staat binnen een uur hier voor de deur!”
Hij: “Verrek, is het al weer zo laat?”
Zij: “Of zullen we ze maar afbellen?”
Hij: “Hoe bedoel je?”
Zij: “Nou, waar dacht jij die barbecue te houden?”
Hij: “Hè? Ik snap je niet. Gewoon, in de tuin, natuurlijk!”
Zij: “Goed zo, liefje. En als jij je hoofdzaken een beetje op een rijtje had, dan zou je dus moeten weten hoe gevaarlijk dat geworden is, toch?”
Hij: “Okee, okee! Dan koop ik gelijk een tekentang.”
Zij: “Ja, dan kun je je familie er mooi tussen nemen.”

Dialogen in de polder

Het Kabinet: ''Goedemorgen, dames en heren, ik ben blij dat ik even tijd vrij heb kunnen maken om eens een hartig woordje met u te wisselen. Gaat u zitten, koffie? Thee?'
'
De Samenleving: ''Ook goedemorgen. Eh…., die koekjes, zijn die gratis?''

Het Kabinet: ''Natuurlijk, tast u toe. Dan kan ik u ondertussen uitleggen wat de bedoeling is.''
De Samenleving: ''Neemt u mij niet kwalijk dat ik u onderbreek, maar was het niet de opzet dat ik u ging vertellen wat de bedoeling is?''
Het Kabinet: ''Ah! Daar heeft u in zekere zin gelijk mee. Er zijn natuurlijk wel een paar spelregels.''
De Samenleving: ''Spelregels? Ik dacht dat dit een serieus gesprek zou worden en niet een of ander gezelschapsspelletje?''
Het Kabinet: ''Wat treffend dat u het zo benoemd! Ons motto “Samen leven” staat voor een hechter verband tussen de leden van dit gezelschap. Ik zou graag zien dat men in de beschermende sfeer van het gezin weer eens een gezellig spelletje met elkander doet.''

De Samenleving: ''Ah, zo! En al die mensen die geen gezin hebben? Die mogen zeker buiten spelen?''
Het Kabinet: ''Wel, er zijn talloze mogelijkheden om saamhorig te zijn. De sportverenigingen, de fitnessclubs, de …..''
De Samenleving: ''…de happy hours!''
Het Kabinet: ''Nouwwwww, die dan weer niet. Kijk, ik gun iedereen natuurlijk een uurtje geluk. Maar het happy hour-gebeuren schiet ernstig zijn doel voorbij. Reeds nu kunt u radeloze ouders langs de kroegen zien zwerven op zoek naar hun kroost. Hebben ze die eenmaal gevonden dan zie je te vaak wat een problemen het geeft, hun laveloze, lallende en brallende kinderen mee huiswaarts te krijgen voor de avondmaaltijd.''
De Samenleving: ''En dat gaat u dus aanpakken?''
Het Kabinet: ''Jazeker! Er staat al een campagne op touw die de mensen er bewust van gaat maken dat het ook anders kan. Volgende week al komt er een cd uit waarop de minister van Jeugd samen met Ali B. een alleraardigste rapversie doet van ''Ach, kindjelief, toe drink niet meer.''
De Samenleving: ''En verder?''
Het Kabinet: ''Huh? Hoe bedoel u?''
De Samenleving: ''Nou, u ging het probleem toch aanpakken? Een liedje lijkt mij dan niet genoeg.''
Het Kabinet: ''Kijk, had u mij toch eerst de spelregels even moeten laten uitleggen. Het is mijn taak te signaleren, de lijnen uit te zetten en de kaders aan te geven. Vervolgens moet u het doen! Ik ben de samenleving niet. De samenleving, dat bent uzelf! Als ik maatregelen tref, dan wordt dat als overheidsbemoeienis gezien en ik dacht dat u daar de buik wel vol van had.''
De Samenleving: ''Aha! Dus de komende jaren gaat het zoals ik het wil?''
Het Kabinet: ''Dat hang er van af.''
De Samenleving: ''Pardon? Nog meer spelregels?''
Het Kabinet: ''Ja, nog een paar kleinigheden. Het moet altijd gaan om zaken die men samen kan doen, verder moet iedereen er baat bij hebben en, last but not least, het mag geen gevolgen hebben voor het positieve saldo van de staatskas.''
De Samenleving: ''Even een vraagje, wie bepaalt welke zaken er onder die kriteria vallen?''
Het Kabinet: ''Daarvoor zitten we nu gezellig bij elkaar! Dat bepalen we samen. Heeft u nog genoeg koekjes?''
De Samenleving: ''Ja, dank u. Aan de catering mankeert hier werkelijk niets. Aan die kriteria kennelijk wel, want dat gaat toch niet helemaal gesmeerd.''
Het Kabinet: ''Meent u dat echt? Heb ik iets gemist?''
De Samenleving: ''Nou, neem nu eens de vaststelling van het aantal probleemwijken. Nu al blijken bepaalde buurten daarbuiten te vallen, terwijl de bewoners zelf menen dat hun nood toch erg hoog is. Het lijstje probleemwijken lijkt alsmaar kleiner te worden.''
Het Kabinet: ''Oh, dat bedoelt u. Toen onze minister voor probleemwijken op pad ging om uit te zoeken waar er nou echt problemen waren trok ineens iedereen aan de bel. Van stadswijken tot dorpskernen, van winkeliersverenigingen tot verenigingen van huiseigenaren, van welzijnswerkers tot pastoors. Dat werkt zo niet. Als ik met iedereen in gesprek moet, die meent binnen een door mij aangegeven kader te vallen, dan heb ik aan die honderd dagen niet genoeg. U wilt toch ook niet dat we vier jaar lang alleen maar in gesprek zijn?''
De Samenleving: ''Nee, nee, zeker niet. Die honderd dagen kosten al dure minuten, waarin de meest voor de hand liggende zaken al aangepakt hadden kunnen worden. Ik zou heel graag zien dat u ook daadwerkelijk wat doet. Maar nu dreigen er toch wat mensen buiten de boot te vallen.''
Het Kabinet: ''Welneeeeeee. Kijkt u eens hier, ik ben kapitein op het schip van Staat. Mensen moeten dat niet verwarren met de stoomboot van Sinterklaas. Ik ga geen kadootjes weggeven. Ik ga die mensen belonen, die zelf en vooral samen, hun probleempjes gaan oplossen. Dat is geen kwestie van de hand ophouden en een beetje bij mij komen bedelen. Dat is samen hard aan het werk. Steekt men de handen daadwerkelijk uit de mouwen, dan ben ik best bereid een bijdrage te leveren uit het beperkte budget van de staatskas.''
De Samenleving: ''En wanneer wordt ik dan ingelicht over de stappen die u verder denkt te ondernemen?''
Het Kabinet: ''(grote zucht) Laat ik het nog één keer duidelijk maken. Ik geef alleen maar politieke steun. U moet samen leven, u moet samen werken. U hoeft alleen maar ingelicht te worden over verzoeken, als ik van plan ben wel stappen te ondernemen. Anders heeft inlichten geen zin.''
De Samenleving: ''Dus?''
Het Kabinet: ''Dus dank ik u voor dit genoeglijke onderhoud. Ik moet helaas weer verder. Er wachten mij nog meer gesprekken. Neemt u nog wat koffie en vergeet u de koekjes niet.''

Op de drempel van tijd

Nieuwjaar: “Zo ouwe, het zit er bijna voor je op.”

Oudjaar: “Gelukkig wel, jongen, ik ben zo ontzettend moe…”
Nieuwjaar: “Tja, je wordt sneller oud dan je denkt, hè?”
Oudjaar: “Je hebt helemaal gelijk. Al is het denken nog zo snel, de leeftijd achterhaalt het wel” Nieuwjaar: “Huh?”
Oudjaar: “Laat maar. Dat was nog even een doordenkertje op de valreep van de tijd.” Nieuwjaar: “Oh. Nou, dat is mij te diep, geloof ik.”
Oudjaar: “Geeft niet, joh. Je hebt een heel jaar om erachter te komen.”
Nieuwjaar: “Nog dingetjes die ik mee moet nemen?”
Oudjaar: “Nee, gedane zaken nemen geen keer. En verder moet jezelf er maar het beste van maken. lijkt mij zo.” Nieuwjaar: “Okay, ik heb er al helemaal zin in!”
Oudjaar: “Jij liever dan ik, jongen. Als jij wist wat ik nu weet, zou je hier misschien helemaal niet staan.” Nieuwjaar: “Goh, ouwe, dat klinkt wel erg deprimerend.”
Oudjaar: “Trek het je niet aan. Jij bent jong, jij hebt nog mogelijkheden. Grijp je kansen en doe wat je ermee kunt.”
Nieuwjaar: “Ja, ik zie wel. Ik heb werkelijk nog geen idee……” Oudjaar: “Hou je daar maar goed aan vast.”
Nieuwjaar: “Wat?” Oudjaar: “Dat je nog geen idee hebt. Stel je voor dat je die wel zou hebben!”
Nieuwjaar: “Ik volg je even niet, ouwe.” Oudjaar: “Luister, als je barst van de ideeën, wil je daar ook wat van maken. Je zult zien dat het alleen allemaal niet zo maakbaar is.”
Nieuwjaar: “Ach, waar een wil is, is een weg, toch?” Oudjaar: “Tja. Nou ja, ik heb niks meer te vertellen. Mijn tijd zit er op. Het is helemaal aan jou nu.”
Nieuwjaar: “Je hebt het echt gehad, hè? Wat is er toch gebeurd met je, dat je zo moe bent?” Oudjaar: “Dat wil je niet weten, joh. En zelfs als je het wel wilt weten, ga ik je het niet vertellen. De beurt is nu aan jou. Trek je van mij niets aan en ga je eigen gang.”
Nieuwjaar: “Dat ben ik wel van plan. Maar heb je, met al jouw ervaring, echt geen bruikbare tips? Ik bedoel, het is toch ook zonde van de tijd om telkens het wiel opnieuw uit te vinden?” Oudjaar: “Dat is nou precies wat je wel moet doen. Bekijk alles alsof je het voor de eerste keer ziet. Wie weet levert dat een wiel op dat deze keer niet vastloopt in zijn eigen raderwerk.”
Nieuwjaar: “Tjonge, ouwe! Eindig ik straks ook als een opgebrande filosoof?” Oudjaar: “Misschien wel. Misschien niet. Maar trek je er niets van aan, jongen. Je moet gewoon je best doen. Reik hoger dan je voorgangers. Reik verder. En hou het vooral leuk.”
Nieuwjaar: “Ja, ja… daar heb ik wel zin in. Ik ga het ongelofelijk leuk maken!” Oudjaar: “Prima! Zeg, nog een paar seconden en dan mag je er tegenaan. Je moet nog wel even de Eed van de Tijd af leggen voor je over de drempel gaat.”
Nieuwjaar: “Okay, het is me in ieder geval een heel genoegen je nog even gesproken te hebben. Rust lekker uit, geniet van je ouwe dag. Kom nu maar op met die eed.”
Oudjaar: “Goed, leg je hand op de zandloper en zeg me na……”
Nieuwjaar: “Ik zal mijn vermogens gebruiken om de gemeenschap naar beste weten en oordeel te helpen; ik zal me onthouden van het schaden en tekort doen van wie ook. Wat ik zie en hoor, zal ik aan een ieder door vertellen, ten behoeve van het eerlijk delen van kennis en ervaring.” Oudjaar: “Dat je gelukkig moge worden, jongen.”