Eerst weer een doorverwijzing. Wil je voetbalplaatjes ruilen, neem dan een kijkje bij Sargasso’s Kunst op Zondag. Het is verrassend te zien hoe kunst en voetbal samengaan.
En dan nog wat losse notities.
Zat ik afgelopen week net te denken dat de PvdA en de SP samen op zouden moeten trekken, blijkt dat ook een serieuze overweging bij SP en PvdA te zijn. Mooi zo. Ik zou zelfs zeggen: vraag GroenLinks, D66 en de CU erbij en als de laatste voorspelling van Maurice de Hond de verkiezingsuitslag zou zijn, dan mag die combinatie op 76 zetels rekenen. Op naar de 80. Waar wachten deze partijen eigenlijk nog op?
Onder het motto ‘als niets helpt, die dan niets’ lijkt wachten wel het enige dat ‘De Politiek’ doet. Plannen van Rutte I zijn door de Kunduz-coalitie voor een deel in de prullenbak gekieperd. Na de presentatie van het Kunduz-akkoord trekt men de een na de andere aangekondigde maatregel weer in. Dat mag allemaal met recht een crisisbeleid worden genoemd, maar niet in de echte zin van het woord.
Maatregelen worden afgelast, verzacht of uitgesteld, maar andere oplossingen zijn nog niet te zien. Waar wachten alle partijen eigenlijk op?
Tot de crisis zich vanzelf oplost, natuurlijk. En dat gaat gedeeltelijk ook gebeuren. De financiële instellingen die er zo’n puinhoop van hebben gemaakt, zijn hardleers. Maar zonder betalende klanten kunnen ze niet, dus verzinnen ze wel wat om ons niet geheel blut en berooid achter te laten.
Ook in de politiek is men hardleers, maar met de verkiezingen voor de boeg zullen de partijen het uiterste aan creativiteit verwachten van de campagneteams. Tip: kom met de slogan ‘Wij gaan over ons eigen geld’. Vertaald in een aantal krasse maatregelen. Bijvoorbeeld een verbod op beurshandel naar aanleiding van politiek beleid. Of het verbieden van voor de burger ongezonde speculaties. Het is tenslotte van de gekke dat de beurs reageert als een regering voor speculanten onwelgevallig beleid afkondigt. Of dat er met voedsel wordt gespeculeerd.
Het moet eens afgelopen zijn met handel in geld. Geld is een smeermiddel, geen productiemiddel. We werken er voor, we consumeren er mee, dus het zou volstrekt onmogelijk moeten zijn dat speculanten uit die ruilhandel een slaatje kunnen slaan. Geef die handel een Second Life, zou ik zeggen. Stort die markt dan in elkaar, dan hebben we er in het echte leven geen last van.
Tenslotte: uit de Kunst op Zondag-aflevering over voetbalplaatjes deze fraaie wedstrijd: Duitsland – Griekenland, met een voor deze tijden bijzondere uitslag.